Η «Θηλιά» βασίζεται στην ιδέα ότι κάποιοι μπορούν να φτάσουν στο έγκλημα μόνο και μόνο για να αποδείξουν ότι μπορούν. Παραλληλισμοί έγιναν από κάποιους μελετητές μεταξύ των πρωταγωνιστών και του ήρωα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι από το μυθιστόρημα «Έγκλημα και Τιμωρία» Ρασκόλνικοφ (η φράση «Έγκλημα και Τιμωρία» ακούγεται από τον χαρακτήρα του Γκρέιντζερ). Ενώ αναφορές γίνονται και στη θεωρία του Νίτσε για τον «Υπεράνθρωπο». Η ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ, κυκλοφορεί σε επανέκδοση στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 13 Ιουνίου.

Δύο νεαροί, ο Μπράντον Σο και ο Φίλιπ Μόργκαν, στραγγαλίζουν τον πρώην συμμαθητή τους, Ντέιβιντ, στο διαμέρισμά τους στο Μανχάταν. Διαπράττουν το ανατριχιαστικό έγκλημα ως διανοητική άσκηση: Θέλουν να αποδείξουν την «ανωτερότητά» τους διαπράττοντας τον «τέλειο φόνο» και μετά να το γιορτάσουν στον ίδιο χώρο με ένα δείπνο, που όμως δεν θα εξελιχθεί καθόλου όπως θα ήθελαν.

Το τολμηρό και πρωτοποριακό φιλμ «Η Θηλιά» του Άλφρεντ Χίτσκοκ επιστρέφει στις αίθουσες αυτό το καλοκαίρι σε ψηφιακή αποκατάσταση 4K. Η ταινία είναι ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο φημίζεται για το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης τη μόνταρε με τέτοιο τρόπο ώστε ο θεατής να έχει την εντύπωση πως παρακολουθεί ένα συνεχές πλάνο, ενώ στην πραγματικότητα αποτελείται από δεκάλεπτα μονοπλάνα, λόγω των τεχνικών περιορισμών της εποχής.

Πρόκειται για μία από τις πιο πειραματικές ταινίες του Χίτσκοκ, ενώ η ιστορία βασίζεται σε πραγματική δολοφονία, στην περίφημη υπόθεση Leopold και Loeb.

Ο Χίτσκοκ σχεδίασε και χορογράφησε σχολαστικά κάθε κίνηση της κάμερας και των ηθοποιών, αφού η «Θηλιά» διαδραματίζεται σε πραγματικό χρόνο μέσα σε ένα διαμέρισμα, στο ίδιο μέρος όπου οι δολοφόνοι έκρυψαν το πτώμα και κάλεσαν σε δείπνο τους φίλους και την οικογένεια του θύματος.

Η κάμερα βυθίζει τον θεατή σχεδόν ως συνένοχο σε αυτό το διαταραγμένο σκηνικό και αναδεικνύει τον αριστοτεχνικό έλεγχο του Χίτσκοκ στον χώρο, την κίνηση της κάμερας και την ύψιστη κινηματογραφική ένταση.

Η μαεστρία του Χίτσκοκ ενισχύεται από την κινηματογράφηση, με τον έντονο φωτισμό του διαμερίσματος και τα κοντινά πλάνα να προσδίδουν στο σκηνικό μια δυσοίωνη, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα καθώς η νύχτα εξελίσσεται.

Παράλληλα η στοιχειωτική μουσική επένδυση, με το χαρακτηριστικό κομμάτι του Φρανσίς Πουλένκ, δίνει τον τόνο, αποτυπώνοντας τον υποβόσκοντα τρόμο. Η «Θηλιά» παραμένει μια ανησυχητικά διαχρονική μελέτη του αμοραλισμού και έχει εδραιώσει τη φήμη της ως ένα από τα πιο καινοτόμα και ολοκληρωμένα έργα από τον μετρ του σασπένς.

Σε συνέντευξή του στον Φρανσουά Τρυφώ, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ δήλωσε ότι χρειάστηκε να ξαναγυριστούν τέσσερα ή πέντε κομμάτια φιλμ, καθώς δεν ήταν ικανοποιημένος από το χρώμα της δύσης του ηλίου.

Παρά το γεγονός ότι η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν αμφιλεγόμενο θέμα την περίοδο εκείνη, η ταινία κατάφερε να αποφύγει τη λογοκρισία. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων όλοι οι συντελεστές της ταινίας αναφέρονταν στην ομοφυλοφιλία με τον όρο αυτό. Σε πολλές όμως πολιτείες των Η.Π.Α., η προβολή της ταινίας απαγορεύτηκε καθώς οι μνήμες των δυο δολοφόνων ήταν ακόμη νωπές.

Άλφρεντ Χίτσκοκ / Alfred Hitchcock

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, παραμένει διαχρονικά ένας πρωτοπόρος σκηνοθέτης και σημείο αναφοράς, τόσο για τους θεατές όσο και για τους συναδέλφους του στον χώρο της Έβδομης Τέχνης. Προτάθηκε συνολικά πέντε φορές για Όσκαρ Σκηνοθεσίας: το 1941 (Ρεβέκκα), το 1945 (Στον Ίσκιο του Θανάτου / Ναυαγοί) το 1946 (Νύχτα Αγωνίας), το 1955 (Σιωπηλώς Μάρτυς) και το 1961 (Ψυχώ), αλλά δε το κέρδισε ποτέ. Ωστόσο η Ακαδημία αναγνωρίζοντας το λάθος της, του απένειμε το 1968, ένα τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο της προσφοράς του, στον χώρο της Έβδομης Τέχνης.

«Για να φτιάξεις μία πραγματικά καλή ταινία χρειάζεσαι 3 πράγματα: σενάριο, σενάριο, και σενάριο…» – Άλφρεντ Χίτσκοκ

Διαβάστε Επίσης:
Άλφρεντ Χίτσκοκ: Ο διαχρονικός μετρ του σασπένς

Η Θηλιά / Rope
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ
Σενάριο: Άρθουρ Λόρεντς, Χιουμ Κρόνιν, Μπεν Χεχτ (βασισμένο σε θεατρικό έργο του Πάτρικ Χάμιλτον)
Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Στιούαρτ, Τζον Νταλ, Φάρλεϊ Γκρέιντζερ
Μουσική: Λίο Φόρμπσταϊν, Ντέιβιντ Μπάτολφ, Φρανσίς Πουλένκ
Φωτογραφία: Τζόζεφ Βάλενταϊν, Γουίλιαμ Σκαλ
Έτος Παραγωγής: 1948
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Διάρκεια: 80 λεπτά
Εικονογράφηση Ελληνικής Αφίσας: Κώστας Γούναρης
Κυκλοφορεί σε επανέκδοση στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 13 Ιουνίου