Είναι μόλις η τέταρτη Γαλλίδα ηθοποιός που έχει κερδίσει Όσκαρ Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας και η πρώτη που το καταφέρνει με γαλλόφωνη ταινία («Ζωή σαν Τριαντάφυλλο»). Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας «Annette» του Λεός Καράξ, όπου πρωταγωνιστεί δίπλα στον Άνταμ Ντράιβερ, παρουσιάζουμε δεκαπέντε από τις πιο χαρακτηριστικές ερμηνείες της στην μεγάλη οθόνη, με χρονολογική σειρά.

Η Μαριόν Κοτιγιάρ (Marion Cotillard), γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1975 στο Παρίσι και σπούδασε στη Δραματική Σχολή της Ορλεάνης. Πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση σε αμερικανική παραγωγή το 2003 στην ταινία «Big Fish: Απίθανες Ιστορίες» του Τιμ Μπάρτον. Ξεκίνησε την καριέρα της σε ηλικία 16 ετών, με την ταινία «The Story of a Boy who Wanted to be Kissed».

Στη Γαλλία, είναι περισσότερο γνωστή από τη συμμετοχή της στη σειρά ταινιών «Taxi», παραγωγής του Λικ Μπεσόν, όπου και είχε προταθεί για βραβείο Cesar το 1999. Το 2003 απέσπασε πολύ θετικές κριτικές με την ερμηνεία της στην ταινία «Αγάπα με αν Τολμάς», στο πλευρό του Γκιγιόμ Κανέ και το 2004 συμμετείχε στην ταινία του Ζαν-Πιερ Ζενέ, «Ατέλειωτοι Αρραβώνες», όπου και απέσπασε το βραβείο Cesar Β’ Γυναικείου Ρόλου.

Το 2007 ενσάρκωσε την Εντίθ Πιαφ στο φιλμ «Ζωή σαν Τριαντάφυλλο» και απέσπασε το Όσκαρ Ά Γυναικείου Ρόλου. Το 2009 συμμετείχε στο μιούζικαλ του Ρομπ Μάρσαλ «Nine», όπου και προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Γυναικείου Ρόλου στην Κατηγορία Κωμωδία /  Μιούζικαλ.

Την είδαμε επίσης στο «Inception» του Κρίστοφερ Νόλαν, πλάι στον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, αλλά και στις ταινίες «Midnight in Paris» του Γούντι Άλεν, μαζί με τους Ρέιτσελ ΜακΆνταμς, Έιντριεν Μπρόντι και Όουεν Ουίλσον και «Contagion» του Στίβεν Σόντερμπεργκ με τους Ματ Ντέιμον, Κέιτ Γουίνσλετ, Τζουντ Λο και Γκουίνεθ Πάλτροου. Το 2010, η Κοτιγιάρ τιμήθηκε με το παράσημο του Ιππότη των Γραμμάτων και Τεχνών, για την προσφορά της στον εμπλουτισμό της Γαλλικής κουλτούρας.

Την είδαμε επίσης στο «Allied» του Ρόμπερτ Ζεμέκις («Επιστροφή στο Μέλλον», «Φόρεστ Γκαμπ», «Ο Ναυαγός»), όπου πρωταγωνιστεί στο πλευρό του Μπραντ Πιτ, στο «Assassin’s Creed» του Τζάστιν Κουρζέλ, μαζί με τον Μάικλ Φασμπέντερ και την Αριάν Λαμπέντ, αλλά φυσικά και στο φιλμ του Ξαβιέ Ντολάν «Juste la fin du monde» (It’s Only the End of the World) – Μεγάλο Βραβείο του 69ου Φεστιβάλ Καννών 2016 – μαζί με τους Ναταλί Μπαΐ, Βενσάν Κασέλ, Λέα Σεντού και Γκασπάρ Ιλιέλ.

Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι μόλις η τέταρτη Γαλλίδα ηθοποιός που τιμήθηκε με Όσκαρ Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας και η πρώτη που το πετυχαίνει με ταινία στην γαλλική γλώσσα!

Αγάπα με αν Τολμάς / Jeux d’enfants / Love Me If You Dare
Σκηνοθεσία: Γιαν Σαμιέλ
Σενάριο: Τζάκι Κουκιέρ, Γιαν Σαμιέλ
Πρωταγωνιστούν: Γκιγιόμ Κανέ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Ζιλ Λελούς, Ζεράρ Γουότκινς, Εμανουέλ Γκρενβόλντ
Φωτογραφία: Αντουάν Ρος
Μοντάζ: Τζούντιθ Ριβιέρ Κάουα, Αντρέα Σεντλάκοβα
Μουσική: Φιλίπ Ρομπί
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 2003
Διάρκεια: 92 λεπτά

Μία ολόκληρη ζωή μέχρι να πεις «Σ’ αγαπώ». 80 χρόνια για να αρχίσει μία ιστορία αγάπης. Κι όλα αυτά εξαιτίας ενός παιχνιδιού! «Τολμάς;» «Τολμώ!». Η Σοφί (Μαριόν Κοτιγιάρ) και ο Ζυλιέν (Γκιγιόμ Κανέ), είναι ικανοί για όλα: τα καλύτερα, αλλά και τα χειρότερα! Ο κανόνας είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες. Τολμούν οτιδήποτε απαγορευμένο, γελούν, πληγώνουν ο ένας τον άλλον… Κάνουν τα πάντα εκτός από το να παραδεχτούν ότι αγαπιούνται. Έφτιαξαν τους κανόνες του παιχνιδιού και για το υπόλοιπο της ζωής τους θα είναι οι διαιτητές του και συχνά πυκνά τα θύματά του. «Τολμάς;» «Τολμώ!».

Το «Αγάπα με αν Τολμάς» του σκηνοθέτη Γιαν Σάμιουελ (Yann Samuell), ανήκει στην κατηγορία εκείνη των ταινιών που αγαπήθηκε από πολλούς με πάθος. Παρά το μέτριο σενάριο, και τις αφελείς πολλές φορές καταστάσεις, η ταινία οφείλει την επιτυχία της στο εκπληκτικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, με την εξαιρετική χημεία που αποτελείται από τον ταλαντούχου ηθοποιό και σκηνοθέτη, Γκιγιόμ Κανέ και την σπουδαία (και βραβευμένη πλέον με Όσκαρ) Μαριόν Κοτιγιάρ, οι οποίοι καταφέρνουν να μιλήσουν στην καρδιά του θεατή, ανασύροντας συχνά πυκνά μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια, σ’ έναν έρωτα δίχως όρια που «Τολμά» να ρισκάρει. Αυτή είναι ουσιαστικά η ταινία που μας σύστησε δύο από τους σημαντικότερους Γάλλους καλλιτέχνες της εποχής μας. Πρωταγωνιστούν: Γκιγιόμ Κανέ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Ζιλ Λελούς, Ζεράρ Γουότκινς, Εμανουέλ Γκρενβόλντ.

Ζωή σαν Τριαντάφυλλο / La Vie en Rose / La Môme
Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Νταχάν
Σενάριο: Ολιβιέ Νταχάν, Isabelle Sobelman
Ηθοποιοί: Μαριόν Κοτιγιάρ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Σιλβί Τεστούντ, Ζαν-Πιερ Μαρτίνς, Εμανουέλ Σέιγκνερ, Πασκάλ Γκρέγκορι
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Τσεχία
Έτος Παραγωγής: 2007
Διάρκεια: 140 λεπτά

H συναρπαστική βιογραφία μιας από τις μεγαλύτερες φωνές του αιώνα μας, της Εντίθ Πιαφ. Από τις φτωχογειτονιές του Παρισιού, όπου μεγάλωσε και ξεκίνησε την πορεία της στο τραγούδι έως την απόλυτη αναγνώριση και την τραγική της μοίρα πολλές δεκαετίες μετά. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο η συγκλονιστική Μαριόν Κοτιγιάρ. Τα πρώτα χρόνια της φτώχειας, η διαδρομή από την Μπελβίλ στη Νέα Υόρκη, η άνοδος και η δόξα, οι παθιασμένες ερωτικές σχέσεις της, όπως αυτή με τον Ζαν Κοκτώ, οι μακρόχρονες και έντονες φιλίες της, όπως αυτή με την Μάρλεν Ντίτριχ, χρωματίζουν το πορτρέτο μιας μεγάλης καλλιτέχνιδας, της Εντίθ Πιαφ που το όνομά της είναι συνώνυμο του πάθους.

«Ηθελα να γυρίσω μια ταινία πάνω στο τι εμπνέει έναν καλλιτέχνη. Για μένα η περίπτωση της Πιαφ είναι το απόλυτο παράδειγμα του καλλιτέχνη που δεν έχει όρια μεταξύ της ζωής και της τέχνης της. O αληθινός άνθρωπος της τέχνης δεν γνωρίζει σύνορα ανάμεσα στην ύπαρξή του και αυτό που κάνει. Γνώριζα μερικά πράγματα για τη ζωή της και φυσικά τα τραγούδια της. Η ιδέα για να γίνει η ταινία ήταν μια φωτογραφία που έπεσε στα χέρια μου από τα νιάτα της Πιαφ. Ήταν ένα ανυποψίαστο κορίτσι με τη φίλη της Μομόν. Λίγοι άνθρωποι έχουν την εικόνα της τόσο νέα, γιατί οι περισσότεροι την ξέρουν με το μαύρο φόρεμα μπροστά σ’ ένα μικρόφωνο. Εκείνη η φωτογραφία του κοριτσιού για μένα αποκαλύπτει ένα ακατέργαστο διαμάντι.» – του Ολιβιέ Νταχάν

Η ταινία «Ζωή σαν Τριαντάφυλλο» (La Vie en Rose / La Môme – 2007) του Ολιβιέ Νταχάν, αποτέλεσε την επίσημη ταινία έναρξης του 57ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Βερολίνου (Μπερλινάλε), ενώ παράλληλα συμμετείχε και στο Διαγωνιστικό Τμήμα της Διοργάνωσης. Η Μαριόν Κοτιγιάρ κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ. Βραβεύτηκε επίσης με το αντίστοιχο BAFTA, το Σεζάρ και όπως προαναφέραμε και με το Όσκαρ Καλύτερης Ά Γυναικείας Ερμηνείας. Το φιλμ τιμήθηκε επίσης με το Όσκαρ Μακιγιάζ ενώ ήταν υποψήφιο και στην κατηγορία Καλύτερων Κοστουμιών.

Μικρά, Αθώα Ψέμματα / Little White Lies
Σκηνοθεσία: Γκιγιόμ Κανέ
Σενάριο: Γκιγιόμ Κανέ
Πρωταγωνιστούν: Φρανσουά Κλουζέ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Μπενουά Μαζιμέλ, Ζιλ Λελούς
Φωτογραφία: Κριστόφ Οφενστάιν
Έτος Παραγωγής: 2010
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 154 λεπτά

Λόγω της δύναμης της συνήθειας ή του φόβου για το άγνωστο, συχνά ζούμε τη ζωή μας αφήνοντας τον χρόνο να κυλάει, χωρίς να ακούμε τα ένστικτά μας ή τις πεποιθήσεις μας και πάνω απ’ όλα, χωρίς να ακούμε αυτό που μας λέει η καρδιά μας. Αυτά είναι τα βασικά θέματα που πραγματεύεται ο Γκιγιόμ Κανέ, στα «Μικρά Αθώα Ψέμματα». Η βραβευμένη με Όσκαρ, Μαριόν Κοτιγιάρ ηγείται ενός εξαιρετικού συνόλου, Γάλλων ηθοποιών – ανάμεσα στους οποίους ο Ζιλ Λελούς (Αγάπα Με Αν Τολμάς) και ο Ζαν Ντιζαρντέν (The Artist), με τον αξιόλογο ηθοποιό, Γκιγιόμ Κανέ να περνά αυτή τη φορά πίσω από την κάμερα, σε ρόλο σκηνοθέτη, ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Η σημασία τού να μαθαίνεις να ακούς είναι αυτό που ήθελα να δείξω μέσω των χαρακτήρων της ταινίας. Όλοι τους έχουν μια αδυναμία, ένα ψέμα που έχουν κρύψει και δεν θέλουν να το αποκαλύψουν. Ένα τραγικό γεγονός, όπως αυτό που αντιμετωπίζουν, τους αναγκάζει να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τα ψέματά τους. Ήθελα να τοποθετήσω αυτή την ιστορία σε μια ατμόσφαιρα κωμωδίας και φιλίας. Όμως η κωμωδία ενισχύθηκε από τη σοβαρότητα, και έτσι περνάμε από σχεδόν ξεκαρδιστικές σκηνές σε άλλες, που ελπίζω ότι είναι πολύ συγκινητικές. Μεγάλωσα με ταινίες, όπως «Η Μεγάλη Ανατριχίλα» του Λόρενς Κάσνταν και «Husbands» του Τζον Κασαβέτη. Συνεχίζουν να είναι ένα είδος έμπνευσης για μένα, όχι απλά με το χιούμορ τους, αλλά και με την ειλικρίνεια των χαρακτήρων τους. Να γιατί, σε αυτή την ταινία, ήθελα να είμαι όσο πιο αξιόπιστος γινόταν στο πορτραίτο της φιλίας και αυτή η αξιοπιστία να γέμιζε κάθε σκηνή. Στο casting της ταινίας, επέλεξα ανθρώπους που αγαπώ και θαυμάζω, που έχουν κάτι κοινό: γνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Επιμένω στο γεγονός ότι είναι μια προσωπική μου ταινία, γιατί είναι πολύ κοντά σε μένα. Είτε βλέπω τον εαυτό μου στους χαρακτήρες ή έχω συναντήσει ανθρώπους σαν αυτούς.»

Inception
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Κρίστοφερ Νόλαν
Πρωταγωνιστούν: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Μαριόν Κοτιγιάρ, Έλεν Πέιτζ, Μάικλ Κέιν, Κεν Γουατάναμπι, Σίλιαν Μέρφι, Τομ Χάρντι
Μουσική: Χανς Ζίμμερ
Φωτογραφία: Γούλι Πφίστερ
Μοντάζ: Lee Smith
Έτος Παραγωγής: 2010
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Διάρκεια: 142 λεπτά

Ο Ντομ Κομπ (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) είναι ένας επιδέξιος ληστής και άσσος στην επικίνδυνη τέχνη της εκμαίευσης, καθώς μπορεί να κλέψει πολύτιμα μυστικά από τα βάθη του υποσυνείδητου τη στιγμή που το θύμα του κοιμάται βαθιά και το πνεύμα του είναι πάρα πολύ ευάλωτο. Η σπάνια ικανότητα του Κομπ τον έχει καταστήσει πολύτιμο παίκτη στην επικίνδυνη σκακιέρα της εταιρικής αντικατασκοπείας, αλλά και διεθνή φυγά, αφαιρώντας του ό,τι έχει αγαπήσει στη ζωή του. Ο Κομπ όμως, δέχεται μια πρόταση που μπορεί να τον εξιλεώσει. Μια τελευταία δουλειά που μπορεί να του χαρίσει πίσω τη χαμένη του ζωή αρκεί να καταφέρει το αδύνατο – την γένεση (inception). O Κομπ και η ομάδα του, που απαρτίζεται από ειδικούς, πρέπει να καταφέρουν το αντίθετο απ’ ότι έκαναν ως τώρα. Ο στόχος τους πλέον δεν είναι να κλέψουν μια ιδέα, αλλά να καλλιεργήσουν μια καινούργια. Αν τα καταφέρουν, θα σκηνοθετήσουν το τέλειο έγκλημα.

Η Μαλ, ρόλος που υποδύεται η Μαριόν Κοτιγιάρ, είναι η μεγάλη αγάπη του Κομπ. «Είναι δύσκολο να περιγράψεις την Μαλ, γιατί είναι σύνολο πολλών πραγμάτων,» λέει αινιγματικά η ηθοποιός. «Ίσως, όμως, να μην χρειάζεται να την περιγράψεις, καθώς ο καθένας μπορεί να δώσει την δική του ερμηνεία». «Η Μαλ είναι η ουσία της femme fatale», αναφέρει ο Νόλαν. «Το βλέμμα της, η συναισθηματικότητα της ήταν απλά πανέμορφα. Μαζί με τον Λίο έφτιαξαν ένα πολύ ιδιαίτερο ζευγάρι. Κάτω απ’ όλη τη δράση, νομίζω πως το «Inception» είναι μια ιστορία αγάπης. Οι δυο ηθοποιοί κατάφεραν να βρουν την αλήθεια αυτής της σχέσης με τρόπο μοναδικό.»

Το 2010, ο Κρίστοφερ Νόλαν σκηνοθετεί τους Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Μαριόν Κοτιγιάρ, στο θρυλικό «Inception». Μία πρωτότυπη ταινία που ταξιδεύει τον θεατή στον απόκρυφο και συχνά πυκνά, επικίνδυνο κόσμο των ονείρων, με οδηγό το συγκλονιστικό μουσικό σκορ του Χανς Ζίμμερ. Δέκα χρόνια μετά, το φιλμ επανακυκλοφορεί, δίνοντας μας την ευκαιρία να απολαύσουμε στην μεγάλη οθόνη μία από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας του 21ου αιώνα.

Contagion
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ
Σενάριο: Σκοτ Ζ. Μπερνς
Πρωταγωνιστούν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Ματ Ντέιμον, Λόρενς Φίσμπερν, Τζουντ Λο, Γουίνεθ Πάλτροου, Κέιτ Γουίνσλετ
Φωτογραφία: Στίβεν Σόντερμπεργκ
Μοντάζ: Στίβεν Μιριόνε
Μουσική: Κλιφ Μαρτίνεζ
Έτος Παραγωγής: 2011
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Διάρκεια: 106 λεπτά

Μία ταξιδιώτισσα παίρνει ξηρούς καρπούς από ένα μπολ στο μπαρ του αεροδρομίου. Μια επαγγελματική συνάντηση ξεκινά με ανταλλαγή χειραψιών. Ένας άνδρας βήχει σ’ ένα κατάμεστο λεωφορείο. Μία επαφή. Μία μόνο στιγμή. Κι ένας φονικός ιός έχει ήδη εξαπλωθεί. Όταν η Μπεθ Έμχοφ (Γκουίνεθ Πάλτροου) επιστρέφει στη Μινεάπολη από ένα επαγγελματικό ταξίδι στο Χονγκ-Κονγκ, η αδιαθεσία που απέδιδε στο τζετ-λαγκ υποτροπιάζει. Δύο ημέρες αργότερα, κείτεται νεκρή στην Εντατική, ενώ οι γιατροί λένε στον σοκαρισμένο σύζυγό της (Ματ Ντέιμον) ότι δεν ξέρουν πού οφείλεται ο θάνατός της. Πολύ σύντομα όμως και άλλοι άνθρωποι αρχίζουν να εκδηλώνουν τα μυστηριώδη συμπτώματα: έντονο βήχα, πυρετό, σπασμούς και εγκεφαλική αιμορραγία, που οδηγούν στον θάνατο. Την ίδια στιγμή, εν μέσω αντιδράσεων για το πιθανό εμβόλιο – το οποίο δοκιμάζει πρώτη – η δρ. Λεονόρα Οράντες (Μαριόν Κοτιγιάρ), του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, προσπαθεί να αναλύσει την πορεία των κρουσμάτων που θα την οδηγήσουν στην πηγή του κακού που αντιμετωπίζουν.

Το προφητικό φιλμ του Στίβεν Σόντερμπεργκ, κυκλοφόρησε το 2011 και περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες την μοιραία εξάπλωση ενός θανατηφόρου ιού, από την Ασία, σε ολόκληρη τον κόσμο. Αυτό που καθιστά την ταινία «Contagion» τρομακτική, τόσο σε πνευματικό, όσο και σε ψυχικό επίπεδο, είναι ότι παρόλο που αποτελεί επιστημονική φαντασία, πατάει σε πραγματικά επιστημονικά ενδεχόμενα – και παρουσιάζει ζωές και σχέσεις που σύντομα θα χαθούν ή θα αλλάξουν ολοσχερώς. «Είναι πολύ σημαντικό αυτοί οι χαρακτήρες να προβληθούν σαν πραγματικοί άνθρωποι και όχι σαν ειδικοί στον τομέα τους,» λέει η Κέιτ Γουίνσλετ,  η οποία πρωταγωνιστεί στον ρόλο μιας γιατρού που έχει μεταβεί σε μια από τι πρώτες διαπιστωμένες εστίες της ασθένειας. «Ουσιαστικά εισχωρείς στον κόσμο της επιδημίας μέσα από ανθρώπινα κανάλια.»

Σώμα με Σώμα / De rouille et d’os / Rust and Bone
Σκηνοθεσία: Ζακ Οντιάρ
Σενάριο: Ζακ Οντιάρ, Τομάς Μπιντεγκάν
Πρωταγωνιστούν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Ματίας Σένερτς
Φωτογραφία: Στεφάν Φοντέν
Μοντάζ: Ζουλιέτ Γουελφλίνγκ
Μουσική: Αλεξάντρ Ντεσπλά
Έτος Παραγωγής: 2012
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Βέλγιο
Διάρκεια: 120 λεπτά

Η ιστορία της ταινίας, εξελίσσεται στη Βόρεια Γαλλία. Ο Άλεν (Ματίας Σένερτς) ξαφνικά βρίσκει τον εαυτό του με ένα πεντάχρονο παιδί στα χέρια του. Ο Σαμ είναι ο γιος του, αλλά δεν τον γνωρίζει καθόλου. Άστεγος, άφραγκος και χωρίς φίλους, βρίσκει καταφύγιο στην αδερφή του, στην Αντίμπ. Η αδερφή του, τους φροντίζει, τόσο εκείνον, όσο και το παιδί. Ένα βράδυ, ο Άλεν συναντά την Στεφανί (Μαριόν Κοτιγιάρ), η οποία μπλέκει σε καβγά, στο κλαμπ που εκείνος εργάζεται. Την οδηγεί στο σπίτι της και της αφήνει το τηλέφωνο του. Είναι φτωχός, εκείνη είναι όμορφη και με πολλή αυτοπεποίθηση.

Ο βραβευμένος με τον Χρυσό Φοίνικα, Γάλλος σκηνοθέτης Ζακ Οντιάρ (Dheepan – 2015), σκηνοθετεί τους εξαιρετικούς, Μαριόν Κοτιγιάρ και Ματίας Σένερτς, σε μια συγκινητική και παθιασμένη ιστορία αγάπης που τολμά και διαπραγματεύεται, με ποιητικό τρόπο τις μελοδραματικές συμβάσεις που καταρρίπτουν τα στερεότυπα.

«Μου αρέσει πολύ να δουλεύω με τον Ζακ Οντιάρ. Η άνοδος και η πτώση της ηρωίδας και τελικά η λύτρωσή της όταν ο έρωτας επιστρέφει με την μεγάλη – προηγουμένως – εικόνα τη, να έχει πλέον συνθλιβεί, ήταν ένα πολύ δύσκολο θέμα στο οποίο, όταν ενσωματώθηκα στον ρόλο, με ταρακούνησε κυριολεκτικά. Μια μεγάλη ταινία με εξίσου μεγάλη εσωτερική ένταση!», λέει χαρακτηριστικά η Μαριόν Κοτιγιάρ.

Κάποτε στη Νέα Υόρκη / The Immigrant
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Γκρέι
Σενάριο: Τζέιμς Γκρέι, Ρικ Μένελο
Πρωταγωνιστούν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Χοακίν Φίνιξ, Τζέρεμι Ρένερ
Φωτογραφία: Ντάριους Κόντι
Μοντάζ: Τζον Εξελραντ, Κάιλα Εμτερ
Μουσική: Κρίστοφερ Σπίλμαν
Έτος Παραγωγής: 2013
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Διάρκεια: 120 λεπτά

Βρισκόμαστε στο 1921. Η Εύα (Μαριόν Κοτιγιάρ) και η αδερφή της Μάγδα, εγκαταλείπουν την Πολωνία, με την ελπίδα για μια καινούρια αρχή κι ένα καλύτερο μέλλον στη Νέα Υόρκη. Κατά την άφιξη τους στο Έλις Άιλαντ όμως, οι γιατροί ανακαλύπτουν πως η Μάγδα είναι βαριά άρρωστη και πρέπει να αποχωριστεί το αμερικανικό όνειρο για πάντα. Έτσι η Εύα φτάνει στο Μανχάταν, ενώ η αδερφή της μπαίνει σε καραντίνα. Μόνη κι απελπισμένη η Εύα είναι εύκολο θήραμα για τον Μπρούνο (Χοακίν Φίνιξ), έναν γοητευτικό αλλά κακόβουλου άντρα με σκοτεινό ποιόν, ο οποίος και θα την αναγκάσει να εκπορνευτεί. Η άφιξη όμως του Ορλάντο (Τζέρεμι Ρένερ), ενός φαινομενικά εντυπωσιακού μάγου και τυχοδιώκτη περιπλέκει την ήδη δύσκολη κατάσταση. Ο Ορλάντο υπόσχεται να βοηθήσει την Εύα ώστε να βρει την αδερφή της και μαζί τη χαμένη της αυτοπεποίθηση κι ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Το φιλμ «Κάποτε στη Νέα Υόρκη» του Τζέιμς Γκρέι, μας μεταφέρει στην περίοδο του μεταναστευτικού κύματος στις Ηνωμένες Πολιτείες και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη του 1921. Παρά την όμορφη φωτογραφία και την καλή αναπαράσταση της ατμόσφαιρας εκείνης της εποχής, το σενάριο κινείται σε μία προβλέψιμη πορεία. Ωστόσο είναι η καταλυτική παρουσία της Μαριόν Κοτιγιάρ και του Χοακίν Φίνιξ, που κερδίζουν τις εντυπώσεις κι εν τέλει τον θεατή. Η ταινία διερευνά την εμμονή του Τζέιμς Γκρέι με τις διαφορές στις κοινωνικές τάξεις και ειδικότερα τη μετανάστευση που σχετίζεται παράλληλα και με τις εβραϊκές ρίζες του. Η ιδέα για την συγκεκριμένη ιστορία δημιουργήθηκε στον Γκρέι, από παλιές φωτογραφίες του παππού του στο Έλις Άιλαντ το 1923 και ιστορίες του προπάππου του, που διατηρούσε μπαρ εκείνη την περίοδο.

Δυο Μέρες, Μια Νύχτα / Deux Jours, Une Nuit / Two Days, One Night
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ Νταρντέν, Λικ Νταρντέν
Σενάριο: Ζαν-Πιερ Νταρντέν, Λικ Νταρντέν
Πρωταγωνιστούν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Φαμπρίτσιο Ροντζιόνε
Φωτογραφία: Αλέν Μαρκοέν
Μοντάζ: Μαρί-Ελέν Ντοζό
Έτος Παραγωγής: 2014
Χώρα Παραγωγής: Βέλγιο, Ιταλία, Γαλλία
Διάρκεια: 95 λεπτά

Η Σάντρα (Μαριόν Κοτιγιάρ), είναι μία νεαρή σύζυγος και μητέρα, η οποία εργάζεται σ’ ένα εργοστάσιο φωτοβολταϊκών σε μία μικρή πόλη του Βελγίου. Κατά την απουσία της σε αναρρωτική άδεια, το αφεντικό της συνειδητοποιεί ότι μπορεί να καλύψει τη βάρδια της με μικρές υπερωρίες και χρηματικά μπόνους. Καλεί λοιπόν τους συναδέλφους της Σάντρας και τους ανακοινώνει την απόφαση του. Η μοίρα πλέον της νεαρής κοπέλας βρίσκεται στα χέρια των δεκαέξι εργατών – συναδέλφων της. Αυτοί είναι οι οποίοι πλέον καλούνται να αποφασίσουν αν θα αρνηθούν τα μπόνους τους για να κρατήσει τη δουλειά της η Σάντρα. Απελπισμένη πλέον η νεαρή γυναίκα, επιχειρεί μέσα στο Σαββατοκύριακο που μεσολαβεί μέχρι τη μυστική ψηφοφορία της Δευτέρας να επισκεφθεί όλους τους συναδέλφους της και με τη βοήθεια του άνδρα της Μανού (Φαμπρίτζιο Ροντζιόνε), προσπαθεί να τους πείσει να ψηφίσουν υπέρ της, έτσι ώστε να μη βρεθεί τη Δευτέρα, άνεργη.

Το 2014, οι αδερφοί Νταρντέν σκηνοθετούν την σπουδαία Γαλλίδα ηθοποιό Μαριόν Κοτιγιάρ, σ’ ένα ανθρωποκεντρικό φιλμ, που περιστρέφεται γύρω από την οικονομική κρίση στην Ευρώπη και το αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου, στην εργασία. Θυμίζοντας αρκετά κάτι από τη μαγεία της σπουδαίας ταινίας του Σίντνεϊ Λουμέτ «Οι Δώδεκα Ένορκοι», οι Νταρντέν καταφέρνουν να εμβαθύνουν σφαιρικά στο ζήτημα που τους απασχολεί. Δεκαέξι άνθρωποι, δεκαέξι χαρακτήρες, δεκαέξι διαφορετικές απόψεις, καλούνται να αποφασίσουν για τη μοίρα και το μέλλον μία νεαρής γυναίκας με δύο ανήλικα παιδιά, που ξαφνικά απειλείται ότι θα μείνει χωρίς εργασία.

Macbeth
Σκηνοθεσία: Τζάστιν Κερζέλ
Σενάριο: Τζέικομπ Κόσκοφ, Μάικλ Λέσλι, Τοντ Λουίσο
Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Φασμπέντερ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Ντέιβιντ Θιούλις, Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, Τζακ Ρέινορ, Σον Χάρις, Πάντι Κονσιντάιν
Φωτογραφία: Ανταμ Αρκαπο
Μοντάζ: Κρις Ντίκενς
Μουσική: Τζεντ Κερζέλ
Έτος Παραγωγής: 2015
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α., Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία
Διάρκεια: 113 λεπτά

Σκωτία, 16ος αιώνας. Έπειτα από μια σκληρή μάχη, ο Μάκβεθ (Μάικλ Φασμπέντερ), πιστός ακόλουθος και στρατηγός του Βασιλιά Ντάκαν (Ντέιβιντ Θιούλις), κατάφερε να καταστείλει την επανάσταση. Μαζί με τον στρατηγό Μπάνκο (Πάντι Κονσιντάιν), συναντούν τρεις γυναίκες που αναδύονται από τα πτώματα των πεσόντων στρατιωτών και προφητεύουν ότι ο Μάκβεθ θα γίνει Βασιλιάς της Σκωτίας, ενώ ο Μπάνκο πατέρας μελλοντικών βασιλιάδων. Τυφλωμένος από φιλοδοξία, ο Μάκβεθ στέλνει ένα γράμμα στη σύζυγο του (Μαριόν Κοτιγιάρ) λέγοντας της για την προφητεία. Εκείνη, χρόνια μακριά από τον σύζυγο της και σε βαθύ πένθος για την απώλεια του μοναδικού τους παιδιού, τον παρακινεί να δολοφονήσει τον Βασιλιά ώστε να κερδίσει τον θρόνο. Μετά τους εορτασμούς για τη νίκη, ο Βασιλιάς πέφτει για ύπνο, αγνοώντας ότι η Λαίδη Μάκβεθ έχει ναρκώσει τους φρουρούς του…

Ο Αυστραλός σκηνοθέτης Τζάστιν Κούρζελ – The Snowtown Murders (2011) – στην δεύτερη μεγάλου μήκους δημιουργία του, επιχειρεί να προσδώσει μία διαφορετική αίσθηση στο δημοφιλές έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, το οποίο έχει μεταφερθεί αρκετές φορές στην μεγάλη οθόνη, με κορυφαίες εξ αυτών τις ταινίες δύο σπουδαίων σκηνοθετών, του Ρόμαν Πολάνσκι το 1971 και του Όρσον Γουέλς το 1948. Η ταινία του Κούρζελ, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Μάιο στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών. Πρόκειται για μία μοναδική εμπειρία θέασης, πολύ διαφορετική απ’ ότι έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Μία σκληρή αλλά ταυτόχρονα και λυρική ματιά στο δημοφιλές έργο, με πρωταγωνιστικές δύο από τους καλύτερους ηθοποιούς της εποχής μας, τους οποίους για πρώτη φορά έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μαζί στην μεγάλη οθόνη. Πρόκειται για τον εντυπωσιακό Μάικλ Φασμπέντερ – υποψήφιος για Όσκαρ το 2013 με το φιλμ «12 Χρόνια Σκλάβος» – και την υπέροχη Μαριόν Κοτιγιάρ – βραβευμένη με Όσκαρ για την ερμηνεία της στο «La Vie en Rose» (2007) – που μετά την εξαιρετική συνεργασία της με τους αδερφούς Νταρντέν στο φιλμ «Δύο Ημέρες, Μία Νύχτα», την συναντάμε αυτή τη φορά σ’ έναν μικρότερο, αλλά εξίσου σπουδαίο ρόλο.

Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου / It’s Only the End of the World / Juste la fin du monde
Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Ντολάν
Σενάριο: Xavier Dolan , Jean-Luc Lagarce
Πρωταγωνιστούν: Νάταλι Μπάι, Μαριόν Κοτιγιάρ, Λεά Σεντού, Βενσάν Κασέλ, Γκασπάρ Ουλιέλ
Χώρα Παραγωγής: Καναδάς, Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 2016
Διάρκεια: 97 λεπτά

Μετά από δώδεκα χρόνια απουσίας, ένας συγγραφέας γυρίζει στο πατρικό του με σκοπό να κάνει μια πολύ σημαντική ανακοίνωση στην οικογένεια του. Το ήσυχο απόγευμα όμως, δίνει τη θέση του σε αντιπαραθέσεις, βεντέτες, συναισθήματα υποκινούμενα από μοναξιά κι αμφιβολία, κι όλες οι απόπειρες αποτυγχάνουν από την ανικανότητα των ανθρώπων να ακούσουν και ν’ αγαπήσουν. Το τρομερό παιδί της Έβδομης Τέχνης, μεγάλωσε και επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Ο λόγος για τον εξαιρετικό δημιουργό, Ξαβιέ Ντολάν και τη νέα του δημιουργία: «Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου». Πρωταγωνιστούν: Νάταλι Μπάι, Μαριόν Κοτιγιάρ, Λεά Σεντού, Βενσάν Κασέλ και Γκασπάρ Ουλιέλ.

Ο Ξαβιέ Ντολάν είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο ταλαντούχους σύγχρονους δημιουργούς. Εικονολήπτης και σκηνοθέτης, καταφέρνει με τους ξεχωριστούς ηθοποιούς που επιλέγει κάθε φορά να ενσταλάζει μιία απίστευτη ενέργεια στις ταινίες του.

«Μετά το Mommy, σκεφτόμουν πολύ έντονα αυτό το βιβλίο που είχα αφήσει κάπου στη βιβλιοθήκη μου. Εκείνο το καλοκαίρι ξαναδιάβασα – ή μάλλον καλύτερα διάβασα – το «Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου» κι αυτή τη φορά ήξερα ότι θα ήταν η επόμενη ταινία μου. Και η πρώτη μου ως άντρας. Μπορούσα επιτέλους να καταλάβω τις λέξεις, τα συναισθήματα, τις σιωπές, τους δισταγμούς, την ανασφάλεια, τα αληθινά ελαττώματα των χαρακτήρων του Ζαν Λυκ Λαγκάρς. Προς υπεράσπιση του έργου, πρέπει να ομολογήσω ότι δε του έδωσα πραγματική ευκαιρία παλιότερα. Προς υπεράσπιση δική μου, ακόμη κι αν είχα βάλει τα δυνατά μου, δε θα το είχα καταλάβει. Ο χρόνος έχει τον τρόπο του με τα πράγματα, και η Αν Ντορβά είχε δίκιο φυσικά.» – Ξαβιέ Ντολάν

Σύμμαχοι / Allied
Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Ζεμέκις
Σενάριο: Στίβεν Νάιτ
Πρωταγωνιστούν: Μπραντ Πιτ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Λίζι Καπλάν, Μάθιου Γκουντ, Τζάρεντ Χάρις
Φωτογραφία: Ντον Μπέρτζες
Μοντάζ: Μικ Οντσλεϊ, Τζερεμάια Ο’ Ντρίσκολ
Μουσική: Αλαν Σιλβέστρι
Έτος Παραγωγής: 2016
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Διάρκεια: 124 λεπτά

Καζαμπλάνκα 1942: Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Για τους κατασκόπους Μαξ Βέιταν (Μπραντ Πιτ) και Μαριάν Μποσεζούρ (Μαριόν Κοτιγιάρ), ειδήμονες στο έργο τους, το κλειδί της επιβίωσής τους είναι η απόκρυψη από όλους της πραγματικής τους ταυτότητας, καθώς και η αποφυγή κάθε συναισθηματικής εμπλοκής μεταξύ τους. Όταν όμως ερωτεύονται αληθινά ο ένας τον άλλον, κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα επικίνδυνης αποστολής, η μόνη τους ελπίδα να πετύχει η σχέση τους είναι να παραμείνει με κάθε κόστος, απόλυτα ειλικρινείς μεταξύ τους. Αντ’ αυτού, όμως, η καχυποψία και ο κίνδυνος είναι καθημερινά παρόντες στον γάμο τους, με τον Μαξ να ενημερώνεται τελικά, από την βρετανική υπηρεσία πληροφοριών, πως η ειδυλλιακή οικογενειακή του ζωή μπορεί να είναι ολόκληρει χτισμένη πάνω σ’ ένα ψέμα και πως η μόνη λύση που επιβάλλεται πλέον να δώσει, δεν μπορεί παρά να είναι επώδυνη…

Πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ, ένα παιχνίδι κατασκοπείας ενορχηστρωμένο από τον καταξιωμένο σκηνοθέτη Ρόμπερτ Ζεμέκις (Back to the Future, Contact, Who Framed Roger Rabbit?, Death Becomes Her, Forrest Gump, Cast Away, Flight, The Walk), ο οποίος βασίζεται στο σενάριο του Στίβεν Νάιτ (Dirty Pretty Things, Eastern Promises, Locke, Pawn Sacrifice, Burnt). Ο σεναριογράφος, έμαθε για την ιστορία αγάπης μεταξύ δύο κατασκόπων του Β’ Παγκοσμίου πολέμου – ενός Καναδού και μιας Γαλλίδας, οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι όταν αποκαλύφθηκαν οι αληθινές τους ταυτότητες – και αποφάσισε να την μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη.

Όλα Όσα Άγαπήσαμε / From the Land of the Moon / Mal de pierres
Σκηνοθεσία: Νικόλ Γκαρσιά
Σενάριο: Ζακ Φιεσί, Νικόλ Γκαρσιά
Πρωταγωνιστούν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Λουί Γκαρέλ, Μπριζίτ Ρουάν, Αλέξ Μπρεντεμούλ
Φωτογραφία: Κριστόφ Μποκάρν
Μοντάζ: Σιμόν Ζακέ
Μουσική: Ντανιέλ Πέμπερτον
Έτος Παραγωγής: 2016
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 120 λεπτά

Η Γκάμπριελ (Μαριόν Κοτιγιάρ) κατάγεται από ένα μικρό χωριό στην Νότια Γαλλία, σε μία εποχή που το όνειρο της για αληθινή αγάπη λογαριάζεται από σκανδαλώδες έως και παρανοϊκό. Ενάντια στην θέληση της, οι γονείς της, την παντρεύουν με τον José (Άλεξ Μπρέντεμουλ), έναν έντιμο και στοργικό, Ισπανό αγρότη. Όταν την στέλνουν στις Άλπεις για να θεραπευτεί από τις πέτρες που εμφάνισε στα νεφρά, γνωρίζει τον γοητευτικό André (Λουίς Γκαρέλ), έναν τραυματία βετεράνο του πολέμου της Ινδοκίνας, που αναζωπυρώνει το πάθος που έκρυβε μέσα της. Με αυτόν τον καινούριο έρωτα η Γκάμπριελ λαχταράει να το σκάσει από τον γάμο της που την κρατάει φυλακισμένη. Αυτή την φορά είναι αποφασισμένη να ακολουθήσει το όνειρο της.

Η Νικόλ Γκαρσία, μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα της Μιλένα Άγκους «Mal di pietre», το οποίο διαδραματίζεται αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ακολουθεί την Γκάμπριελ, μια παθιασμένη με ελεύθερο πνεύμα γυναίκα που βρίσκεται σε γάμο χωρίς έρωτα και ερωτεύεται έναν άλλο άνδρα. Πρωταγωνιστούν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Λουίς Γκαρέλ, Άλεξ Μπρέντεμουλ, Μπριγκίτε Ρουάν, Βικτουάρ Ντιμπουά, Αλουίζ Σοβάζ. Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών το 2016. Μία ακόμα εξαιρετική ερμηνεία από τη σπουδαία Γαλλίδα ηθοποιό, Μαριόν Κοτιγιάρ.

Τα Φαντάσματα του Ισμαήλ / Ismael’s Ghosts / Les Fantômes d’Ismaël – 2017) του Αρνό Ντεπλεσέν
Σκηνοθεσία:
Σενάριο: Arnaud Desplechin, Julie Peyr, Léa Mysius
Πρωταγωνιστούν: Ματιέ Αμαρλίκ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Σαρλότ Γκενσμπούρ, Λουί Γκαρέλ
Έτος Παραγωγής: 2017
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 114 λεπτά

Ο Ισμαέλ Βουιγιάρ (Ματιέ Αμαρλίκ) είναι σκηνοθέτης. Βρίσκεται στη μέση των γυρισμάτων μιας ταινίας για τον Ιβάν, έναν ανορθόδοξο διπλωμάτη εμπνευσμένο από τον αδελφό του. Ο Ισμαέλ θρηνεί ακόμα τον θάνατο της Καρλότα (Μαριόν Κοτιγιάρ), είκοσι χρόνια πριν. Παρ’ όλα αυτά, έχει ξεκινήσει και πάλι τη ζωή του δίπλα στη Σίλβια (Σαρλότ Γκενσμπούρ). Η Σίλβια είναι το φως του. Και τότε η Καρλότα επιστρέφει από τους νεκρούς. Η Σίλβια φεύγει. Ο Ισμαέλ απορρίπτει την Καρλότα. Οδηγημένος στην τρέλα από τις δοκιμασίες αυτές, εγκαταλείπει τα γυρίσματα και καταφεύγει στο σπίτι της οικογένειάς του στο Ρουμπέ. Εκεί, ζει απομονωμένος, περικυκλωμένος από τα φαντάσματά του.

«Νομίζω ότι ήμουν οκτώ χρονών όταν με ρώτησαν στο σχολείο τι ήθελα να κάνω κι εγώ είπα το όνομα μιας σχολής κινηματογράφου που την είχα μάθει απέξω γιατί την άκουγα από τους γονείς μου. Δεν ξέρω γιατί υπήρχε η ανάγκη αυτή μέσα μου από τόσο νωρίς. Όμως υπήρχε πάντα. Νομίζω ότι με ενδιέφερε όλη αυτή η συζήτηση για τις ταινίες που γίνονταν εκείνη την εποχή στη Γαλλία, έβλεπα ότι ο κόσμος, όπως οι σινεφίλ γονείς μου, συζητούσαν για τις ταινίες και σκεφτόμουν ότι μ’ έναν παράξενο τρόπο η έβδομη Τέχνη ήταν μια παιδική τέχνη. Το διασκέδαζα λοιπόν που οι ενήλικες συζητούσαν με γαλλική σοβαρότητα για αντικείμενα τα παιδικής ηλικίας.» – Αρνό Ντεπλεσάν

Ένα Αγγελικό Πρόσωπο / Gueule d’ange / Angel Face
Σκηνοθεσία: Βανέσα Φίλο
Σενάριο: Βανέσα Φίλο
Πρωταγωνιστούν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Αιλίν Ακσού – Ετέξ, Αλμπάν Λενουάρ
Φωτογραφία: Γκιγιόμ Σίφμαν
Μοντάζ: Σοφί Ρεν
Μουσική: Ολιβιέ Κουρσιέ, Οντρέι Ισμαέλ
Έτος Παραγωγής: 2018
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 108 λεπτά

Η Μαρλέν, που ζει με την οκτάχρονη κόρη της, Έλι, γνωρίζει έναν γοητευτικό άνδρα μετά από μια νύχτα ξέφρενης διασκέδασης, κι αποφασίζει να τον ακολουθήσει άνευ όρων και να ζήσει ανέμελα τη ζωή της, πέρα από κάθε σύμβαση. Απορρίπτοντας την αφοσίωση και την κανονικότητα που επιβάλλεται να έχει μια μητέρα, η Μαρλέν παραδίδεται στα πάθη της, αδιαφορώντας για την κόρη της και τις επιπτώσεις που έχει η στάση της στον ψυχισμό του παιδιού.

Η μικρή θα πρέπει, σε μια αντιστροφή ρόλων, να αντιμετωπίσει τους δαίμονες της μητέρας της, έτσι ώστε να την κερδίσει πίσω. Ξεβαμμένα ξανθά μαλλιά και πολύ γκλίτερ αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του party-girl, που τυγχάνει να είναι και μητέρα, μέσα από το ονειροπόλο βλέμμα της Μαριόν Κοτιγιάρ και μια μικρή πρωταγωνίστρια – αποκάλυψη που αναμετριέται επί ίσοις όροις με την καταξιωμένη ηθοποιό.

Η βραβευμένη με Όσκαρ, χαμαιλεοντική Μαριόν Κοτιγιάρ, που έχει επιβληθεί και επιβάλλει τη δική της ευρωπαϊκή αύρα στο Χόλιγουντ, επέστρεψε το 2018 στις Κάννες με το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Βανέσσα Φιλό, σε μια ταινία – σχόλιο για τη σύγκρουση ανάμεσα στον ρόλο της μητέρας και τις ανάγκες επιβεβαίωσης και αυτοπροσδιορισμού μιας σύγχρονης γυναίκας, γεμάτης νεανική ορμή και πάθος για ζωή.

Annette
Σκηνοθεσία: Λεός Καράξ
Σενάριο: Ρον Μαέλ, Ράσελ Μαέλ, Λεός Καράξ
Πρωταγωνιστούν: Ανταμ Ντράιβερ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Σάιμον Χέλμπεργκ
Φωτογραφία: Καρολίν Σαμπετιέ
Μοντάζ: Νελί Κετιέ
Μουσική: Ρον Μαέλ, Ράσελ Μαέλ
Έτος Παραγωγής: 2021
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 139 λεπτά

Στο «Annette», ο Λεός Καράξ, δημιουργεί ένα παραμυθένιο σύμπαν ρομαντικών παθών. Ένας αντισυμβατικός και αυτοκαταστροφικός stand-up κωμικός και μια διεθνούς φήμης σοπράνο ζουν έναν παθιασμένο έρωτα, αποκτούν ένα μυστηριώδες κοριτσάκι μ’ ένα ξεχωριστό πεπρωμένο, την Ανέτ, αλλά η σχέση τους αρχίζει να καταρρέει όταν η καριέρα του πρώτου παίρνει την κάτω βόλτα. Την μουσική της ταινίας υπογράφουν οι Sparks.

Tρυφερό και  παθιασμένο, σέξι και σπαρακτικό, ένα love story που εγγράφεται στο νου, επενδεδυμένο με μια συγκλονιστική μουσική που εντυπώνεται στην καρδιά, το «Annette» θα συναρπάσει με τον ρομαντισμό, το αίσθημα αλλά και τον εκπληκτικό πρωταγωνιστή του, τον Άνταμ Ντράιβερ, σε έναν απρόσμενο ρόλο που απογειώνει το εκρηκτικό ταλέντο του.

Αξίζει να αναφέρουμε πως το «Annette» είναι η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του σπουδαίου Γάλλου σκηνοθέτη, βασισμένη σε μια ιστορία γραμμένη από τους Sparks. Η ταινία είναι αφιερωμένη στην κόρη του σκηνοθέτη, η οποία εμφανίζεται στο πλευρό του στην αρχή της ταινίας, στο στούντιο: στη συνέχεια, όλοι μαζί, παρέα με τους πρωταγωνιστές και το δίδυμο των Sparks (τα αδέλφια  Ράσελ και Ρον Μάελ), ξεχύνονται στους δρόμους του Λος Άντζελες, τραγουδώντας, εισάγοντάς μας στο κλίμα της ταινίας.

Εννέα χρόνια μετά το αναζωογονητικό «Holy Motors», ο Λεός Καράξ επιστρέφει με την νέα του δημιουργία συνδυάζοντας και πάλι ιδανικά την Μουσική με το Σινεμά. Το μιούζικαλ «Annette» με πρωταγωνιστές τον Άνταμ Ντράιβερ και την Μαριόν Κοτιγιάρ, που κέρδισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στις Κάννες, κυκλοφορεί από την Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου στις εγχώριες Κινηματογραφικές Αίθουσες.