Η Μαριόν Κοτιγιάρ, γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1975 και με αφορμή τα γενέθλια της σπουδαίας Γαλλίδας ηθοποιού – ίσως η κορυφαία της γενιάς της – θυμόμαστε στην Κινηματογραφική Στήλη του Tvxs.gr την ερμηνεία της στην ταινία: «Ζωή σαν Τριαντάφυλλο» (La Vie en Rose – 2007). Μία ερμηνεία αξιομνημόνευτη, που παράλληλα της χάρισε και την παγκόσμια αναγνώριση, καθώς τιμήθηκε με το Όσκαρ Ά Γυναικείου Ρόλου.

«Ηθελα να γυρίσω μια ταινία πάνω στο τι εμπνέει έναν καλλιτέχνη. Για μένα η περίπτωση της Πιαφ είναι το απόλυτο παράδειγμα του καλλιτέχνη που δεν έχει όρια μεταξύ της ζωής και της τέχνης της. O αληθινός άνθρωπος της τέχνης δεν γνωρίζει σύνορα ανάμεσα στην ύπαρξή του και αυτό που κάνει. Γνώριζα μερικά πράγματα για τη ζωή της και φυσικά τα τραγούδια της. Η ιδέα για να γίνει η ταινία ήταν μια φωτογραφία που έπεσε στα χέρια μου από τα νιάτα της Πιαφ. Ήταν ένα ανυποψίαστο κορίτσι με τη φίλη της Μομόν. Λίγοι άνθρωποι έχουν την εικόνα της τόσο νέα, γιατί οι περισσότεροι την ξέρουν με το μαύρο φόρεμα μπροστά σ’ ένα μικρόφωνο. Εκείνη η φωτογραφία του κοριτσιού για μένα αποκαλύπτει ένα ακατέργαστο διαμάντι.» – Ολιβιέ Νταχάν

Ζωή σαν Τριαντάφυλλο / La Vie en Rose / La Môme
Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Νταχάν
Σενάριο: Ολιβιέ Νταχάν, Isabelle Sobelman
Ηθοποιοί: Μαριόν Κοτιγιάρ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Σιλβί Τεστούντ, Ζαν-Πιερ Μαρτίνς, Εμανουέλ Σέιγκνερ, Πασκάλ Γκρέγκορι
Χώρα: Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Τσεχία
Έτος: 2007
Διάρκεια: 140 λεπτά

H συναρπαστική βιογραφία μιας από τις μεγαλύτερες φωνές του αιώνα μας, της Εντίθ Πιαφ. Από τις φτωχογειτονιές του Παρισιού, όπου μεγάλωσε και ξεκίνησε την πορεία της στο τραγούδι έως την απόλυτη αναγνώριση και την τραγική της μοίρα πολλές δεκαετίες μετά. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο η συγκλονιστική Μαριόν Κοτιγιάρ.

Τα πρώτα χρόνια της φτώχειας, η διαδρομή από την Μπελβίλ στη Νέα Υόρκη, η άνοδος και η δόξα, οι παθιασμένες ερωτικές σχέσεις της, όπως αυτή με τον Ζαν Κοκτώ, οι μακρόχρονες και έντονες φιλίες της, όπως αυτή με την Μάρλεν Ντίτριχ, χρωματίζουν το πορτρέτο μιας μεγάλης καλλιτέχνιδας, της Εντίθ Πιαφ που το όνομά της είναι συνώνυμο του πάθους.

«Με τη Μαριόν δεν είχαμε πολύ χρόνο για να κάνουμε πρόβες. Ξεκινήσαμε γρήγορα και τη μισή της μέρα την περνούσε στο μακιγιάζ. Της ζήτησα να κάνει έρευνα πάνω στη ζωή της Πιαφ, να διαβάσει βιβλία. Και παρά το βαρύ make up έκανα σαφές στη Μαριόν ότι ήθελα να τη βρω κάτω από αυτό. Δεν ήθελα μίμηση, ήθελα η Μαριόν και η Έντιθ να συνυπάρξουν. Για μένα ήταν η πρώτη φορά που είχα μια τόσο στενή και μακριά συνεργασία με ηθοποιό. Ευτυχώς μοιραστήκαμε την ίδια οπτική απέναντι στο πρόσωπο της καλλιτέχνιδας.» – Ολιβιέ Νταχάν

Ο σκηνοθέτης Ολιβιέ Νταάν γεννήθηκε το 1967 και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μασσαλίας. Σεναριογράφος, συνθέτης, σκηνοθέτης και εικαστικός καλλιτέχνης ο Ολιβιέ Νταχάν έχει κάνει πολλές εκθέσεις με έργα του και έχει εργαστεί σε πολλές δισκογραφικές εταιρείες ως παραγωγός. Η περιπέτειά του με τη σκηνοθεσία ξεκίνησε από τον μουσικό χώρο, όπου δούλεψε πολύ πετυχημένα ως σκηνοθέτης βίντεο κλιπ πολλών διάσημων καλλιτεχνών όπως ο Zucchero. To “Les Rivi?res Pourpres II – Les Anges de l Aapocalypse” (“Πορφυρά Ποτάμια 2”) του 2004 ήταν η πρώτη του μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία. Προηγούμενες ταινίες του: “Le Petit Poucet” (2001), “La Vie Promise” (2002).

Η Εντίθ Πιαφ γεννήθηκε το 1915 σε μια φτωχογειτονιά του Παρισιού. Η μητέρα της εργαζόταν ως τραγουδίστρια σε καφέ και ο πατέρας της ήταν πλανόδιος ακροβάτης. Η μητέρα της την εγκατέλειψε από παιδί και μεγάλωσε στο μπορντέλο της γιαγιάς της στη Νορμανδία. Ηταν τυφλή από τα 3 έως τα 7 της. Αργότερα έζησε για λίγο με τον αλκοολικό πατέρα της και στα 15 της τον εγκατέλειψε και άρχισε να τραγουδά στους δρόμους. Γρήγορα ανακαλύφθηκε από έναν ιδιοκτήτη κλαμπ, τον Λουί Λεπλέ και σύντομα έκανε και τον πρώτο της δίσκο. Άρχισε να γίνεται διάσημη, απέκτησε διάσημους φίλους, από τον Ζαν Κοκτώ ως τον ηθοποιό Μορίς Σεβαλιέ.

Τα χρόνια του πολέμου αναμείχθηκε στην Αντίσταση και απέκτησε πολλούς φίλους αγωνιστές. Στα 28 της έχασε μια κορούλα δύο ετών, ενώ το 1949, στα 34 της, πέθανε ο μεγάλος έρωτας της ζωής της ο πυγμάχος Μαρσέλ Σερντάν. Παντρεύτηκε δύο φορές, με τον τραγουδιστή Ζακ Πιλ και αργότερα με τον 20 χρόνια νεότερό της Θεοφάνη Λαμπούκα (Θίο Σαράπο). Το Ολυμπιά του Παρισιού ήταν ο χώρος όπου έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες της και αποθεώθηκε από το κοινό.

Το 1963, πριν συμπληρώσει τα 48 της χρόνια η Εντίθ Πιάφ πέθανε από καρκίνο στις Κάννες. Στη κηδεία της, που έγινε στο Παρίσι, προσήλθαν για να την αποχαιρετίσουν εκατοντάδες χιλιάδες φίλοι της που λάτρευαν τη μοναδική φωνή της. Σήμερα η μνήμη της τιμάται στο μουσείο Edith Piaf στο Παρίσι.

«Διάβασα τα πάντα γι’ αυτήν, όλα όσα υπήρχαν κατά τη διάρκεια της ζωής της και έως σήμερα. Προσπάθησα να συνδυάσω αυτά που μάθαινα από το διάβασμα με όλα όσα ένιωσα ότι εκπροσωπούσε η Πιαφ και νομίζω ότι έχω σχηματίσει μια αρκετά καλή ιδέα για το πώς αισθάνεται ένας καλλιτέχνης. Δεν επιθυμούσα απαραίτητα να είναι βιογραφική η ταινία, αλλά οπωσδήποτε ήθελα να διαθέτει ρεαλισμό.» – Ολιβιέ Νταχάν

Η ταινία «Ζωή σαν Τριαντάφυλλο» (La Vie en Rose / La Môme – 2007) του Ολιβιέ Νταχάν, αποτέλεσε την επίσημη ταινία έναρξης του 57ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Βερολίνου (Μπερλινάλε), ενώ παράλληλα συμμετείχε και στο Διαγωνιστικό Τμήμα της Διοργάνωσης.

Η Μαριόν Κοτιγιάρ κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ. Βραβεύτηκε επίσης με το αντίστοιχο BAFTA, το Σεζάρ και όπως προαναφέραμε και με το Όσκαρ Καλύτερης Α’ Γυναικείας Ερμηνείας. Το φιλμ τιμήθηκε επίσης με το Όσκαρ Μακιγιάζ ενώ ήταν υποψήφιο και στην κατηγορία Καλύτερων Κοστουμιών.

Μαριόν Κοτιγιάρ / Marion Cotillard

Η Μαριόν Κοτιγιάρ, γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1975 στο Παρίσι και σπούδασε στη Δραματική Σχολή της Ορλεάνης. Έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε αμερικανική παραγωγή το 2003 στην ταινία “Big Fish: Απίθανες Ιστορίες” του Τιμ Μπάρτον. Ξεκίνησε την καριέρα της σε ηλικία 16 ετών, με την ταινία “The Story of a Boy who Wanted to be Kissed”.

Στη Γαλλία, έγινε περισσότερο γνωστή από τη συμμετοχή της στη σειρά ταινιών “Taxi”, παραγωγής του Λικ Μπεσόν, όπου και είχε προταθεί για βραβείο Cesar το 1999. Το 2003 απέσπασε πολύ θετικές κριτικές με την ερμηνεία της στην ταινία “Αγάπα με αν Τολμάς”, στο πλευρό του Γκιγιόμ Κανέ και το 2004 συμμετείχε στην ταινία του Ζαν-Πιερ Ζενέ, “Ατέλειωτοι Αρραβώνες”, όπου και απέσπασε το βραβείο Cesar Β’ Γυναικείου Ρόλου.

Το 2007 ενσάρκωσε την Εντίθ Πιαφ στο “Ζωή σαν Τριαντάφυλλο” και απέσπασε Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Το 2009 συμμετείχε στο μιούζικαλ του Ρομπ Μάρσαλ “Nine”, όπου και προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Γυναικείου Ρόλου στην κατηγορία Κωμωδία /  Μιούζικαλ.

Την είδαμε επίσης στο “Inception” του Κρίστοφερ Νόλαν, πλάι στον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, αλλά και στις ταινίες “Midnight in Paris” του Γούντι Άλεν, μαζί με τους Ρέιτσελ ΜακΆνταμς, Έιντριεν Μπρόντι και Όουεν Ουίλσον και “Contagion” του Στίβεν Σόντερμπεργκ με τους Ματ Ντέιμον, Κέιτ Γουίνσλετ, Τζουντ Λο και Γκουίνεθ Πάλτροου. Το 2010, η Κοτιγιάρ τιμήθηκε με το παράσημο του Ιππότη των Γραμμάτων και Τεχνών, για την προσφορά της στον εμπλουτισμό της Γαλλικής κουλτούρας.

Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι μόλις η τέταρτη Γαλλίδα ηθοποιός που αποσπά Όσκαρ και η πρώτη που το πετυχαίνει με ταινία στη γαλλική γλώσσα.

Διαβάστε επίσης:

• «Κάποτε στη Νέα Υόρκη» με την Μαριόν Κοτιγιάρ και τον Χοακίν Φίνιξ
• Μάικλ Φασμπέντερ και Μαριόν Κοτιγιάρ σε έναν ιδιαίτερο «Macbeth»
• Οι Νταρντέν σκηνοθετούν την Κοτιγιάρ στο «Δύο Ημέρες, Μία Νύχτα»

Προσεχώς θα την δούμε στο «Allied» του Ρόμπερτ Ζεμέκις («Επιστροφή στο Μέλλον», «Φόρεστ Γκαμπ», «Ο Ναυαγός»), όπου πρωταγωνιστεί στο πλευρό του Μπραντ Πιτ, στο «Assassin’s Creed» του Τζάστιν Κουρζέλ, μαζί με τον Μάικλ Φασμπέντερ και την Αριάν Λαμπέντ, αλλά φυσικά και στο νέο φιλμ του Ξαβιέ Ντολάν «Juste la fin du monde» (It’s Only the End of the World) – Μεγάλο Βραβείο του 69ου Φεστιβάλ Καννών 2016 – μαζί με τους Ναταλί Μπαΐ, Βενσάν Κασέλ, Λέα Σεντού και Γκασπάρ Ιλιέλ.