Από το φιλμ «Μετά τη Λουτσία» του Μισέλ Φράνκο, στον «Ψυχρό Πόλεμο» του Πάβελ Παβλικόφσκι και από το έργο «Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί» του Τζιμ Τζάρμους, μέχρι τα «Πορφυρά Ποτάμια» του Ματιέ Κασοβίτς και το «Αναζητώντας Τον Έρικ» του Κεν Λόουτς. Επιλέξαμε και παρουσιάζουμε δέκα σπουδαίες ταινίες, τις οποίες μπορούμε να απολαύσουμε διαδικτυακά και δωρεάν μέσα από την ψηφιακή πλατφόρμα του ERTFLIX καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Η Υπόσχεση της Αυγής / La Promesse de l’ Aube / Promise at Dawn
Σκηνοθεσία: Ερίκ Μπαρμπιέ
Σενάριο: Ερίκ Μπαρμπιέ, Μαρί Εϊνάρ
Πρωταγωνιστούν: Πιερ Νινέ, Σαρλότ Γκενσμπούργκ, Ντιντιέ Μπουρντόν, Κάθριν ΜακΚόρμακ
Φωτογραφία: Γκλιν Σπικέρτ
Έτος Παραγωγής: 2017
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 131 λεπτά
Διαθέσιμη έως 31/10/2021

Ο Ερίκ Μπαρμπιέ σκηνοθετεί την ταραχώδη ζωή ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Γαλλίας, με επίκεντρο την εκκεντρική σχέση με την πληθωρική, συντριπτική, παθιασμένη γυναίκα της ζωής του, που δεν ήταν άλλη από τη μητέρα του. Εξαιρετικοί στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ο ταλαντούχος Πιέρ Νινέ και η καταξιωμένη Σαρλότ Γκενσμπούργκ.

«Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία, όσο και αν όλα αυτά που συμβαίνουν είναι απίστευτα. Την ιδέα να κάνουμε την ταινία χρησιμοποιώντας ως αφετηρία το βιβλίο, την είχε ο παραγωγός Ερίκ Τζέχελμαν. Ήθελε να το μεταφέρει στον κινηματογράφο για πολύ καιρό. Δεν ήξερα για το σύνολο του έργου του Ρομέν Γκαρί, αλλά είχα διαβάσει τα πιο σημαντικά βιβλία του. Στα μάτια μου, ο Γκαρί ήταν πάνω από όλα μια αινιγματική προσωπικότητα, ήταν ο σύζυγος της Τζιν Σίμπεργκ και ο ενορχηστρωτής αυτής της καταπληκτικής μυστικιστικής λογοτεχνικής υπόθεσης Emile Ajar (τα ψευδώνυμο με το οποίο υπέγραψε το βραβευμένο best seller «Η ζωή είναι μπροστά σου»). Ο Γκαρί είναι διπλή, τριπλή, πολλαπλή προσωπικότητα. Πρέσβης, κινηματογραφιστής, μυθιστοριογράφος. Είναι Πολωνός, Ρώσος, Γάλλος, Εβραίος. Το βιβλίο αυτό που διάβασα για πρώτη φορά στο λύκειο, είναι ένα μεγάλο βιβλίο που διαφωτίζει αυτή την άπιαστη προσωπικότητα. Το εγχείρημα είχε μεγάλο ενδιαφέρον για μένα και βούτηξα στη δουλειά.» – Ερίκ Μπαρμπιέ

Από τη δύσκολη παιδική του ηλικία στην Πολωνία, μέχρι την εφηβεία του στην ηλιόλουστη Νίκαια και τα κατορθώματα του ως πιλότος πολεμικής αεροπορίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ρομέν Γκαρί (Πιέρ Νινέ / Pierre Niney) έζησε μια απίστευτη ζωή. Αυτή την αφοσίωση να ζήσει εκατό ζωές, να γίνει ο μεγάλος άντρας και ο διάσημος συγγραφέας τη χρωστούσε στην μητέρα του, της Ρωσοεβραίας Νινά (Σαρλότ Γκενσμπούργκ / Charlotte Gainsbourg). Χάρη στη συντριπτική αγάπη αυτής της αξιολάτρευτης, εκκεντρικής γυναίκας που θα τον οδηγούσε να γίνει έναν από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους του 20ού αιώνα, ο Γκαρί θα βιώσει μία ζωή γεμάτη περιπέτεια, πάθος και μυστήριο.

Μετά τη Λουτσία / Después de Lucía / After Lucia
Σκηνοθεσία: Μισέλ Φράνκο
Σενάριο: Μισέλ Φράνκο
Πρωταγωνιστούν: Τέσα Ια, Γκονζάλο Βέγκα Τζούνιορ, Ταμάρα Γιάζμπεκ, Χερνάν Μεντόζα
Φωτογραφία: Τσούι Τσάβες
Μοντάζ: Αντόνιο Βριμπιέσκα Αγιάλα
Έτος Παραγωγής: 2012
Χώρα Παραγωγής: Μεξικό, Γαλλία
Διάρκεια: 103 λεπτά
Διαθέσιμη έως 26/08/2021

Το 2012, ο Μισέλ Φράνκο παρουσιάζει την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του. Ο Μεξικανός σκηνοθέτης, καταθέτει ένα σκληρό, αλλά άκρως ρεαλιστικό αριστούργημα στον αγώνα κατά του σχολικού εκφοβισμού, με την νεαρή ηθοποιό Τέσα Ία, σε μία σπουδαία ερμηνεία.

«Το «Μετά τη Λουτσία» είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία μου μετά το «Daniel and Ana» και παρόλο που η εμπειρία μου είναι περιορισμένη, μου επιτρέπει να πω ότι το πιο ενδιαφέρον πράγμα σε ένα φιλμ δεν είναι αυτό που ο σκηνοθέτης έψαχνε να βρει αρχικά. Αντίθετα, είναι αυτό που ανακαλύπτει σε κάθε στάδιο της διαδικασίας. Είμαι συνεχώς στο ψάξιμο, προσπαθώντας να εμφυσήσω ζωή στα θέματα που με απασχολούν και με κάποια τύχη να δημιουργήσω κάτι αληθινό. […] Στο Μεξικό, περνάμε ένα είδος εμφύλιου πολέμου, οπότε δεν είναι παράξενο ότι κατέληξα να γράφω κάτι σαν αυτό – συνέβη με ένα πολύ φυσικό τρόπο, γιατί ζω σε μια πολύ βίαιη χώρα. Αλλά φαντάζομαι ότι αυτό συμβαίνει παντού. Βλέπεις κάτι τέτοιο να συμβαίνει στη Νορβηγία, στην Αμερική, παντού.» – Μισέλ Φράνκ

Έξι μήνες μετά τον θάνατο της συζύγου του Λουτσία σε τροχαίο, ο Roberto (Χερνάν Μεντόζα) και η έφηβη κόρη του Alejandra (Τέσα Ια), προσπαθούν να κάνουν ένα καινούριο ξεκίνημα μετακομίζοντας στην Πόλη του Μεξικού. Πατέρας και κόρη προσπαθούν ο καθένας να ξεπεράσει το πένθος του, με τον δικό του τρόπο. Όσο ο πατέρας παραμένει απρόσιτος, η κόρη αρχίζει να συναναστρέφεται με μια μάλλον επικίνδυνη παρέα στο καινούριο της σχολείο. Η Alejandra θα γίνει σταδιακά το θύμα μιας ολοένα και πιο απάνθρωπης συμπεριφοράς από τη μεριά των συμμαθητών της, χωρίς να τολμάει να αντιδράσει ή να μοιραστεί κάτι από την προσωπική της κόλαση με τον πατέρα της.

Μία σπουδαία ταινία για τον σχολικό εκφοβισμό και τις επιπτώσεις του. Έστω κι αν διατηρώ κάποιες ενστάσεις μου, με την σκληρότητα και τον ωμό ρεαλισμό, που παρουσιάζεται το συγκεκριμένο θέμα. Σε κάθε περίπτωση όμως, το φιλμ κινείται σε υψηλά επίπεδα, με το συγκλονιστικό φινάλε της, να στοιχειώνει για πάντα τον θεατή.

Ψυχρός Πόλεμος / Cold War / Zimna Wojna
Σκηνοθεσία: Πάβελ Παβλικόφσκι
Σενάριο: Πάβελ Παβλικόφσκι, Γιάνους Γκλοβάκι
Πρωταγωνιστούν: Τζοάνα Κούλιγκ, Τόμας Κοτ, Μπόρις Σικ, Αγκάτα Κουλέζα, Σεντρίκ Καν, Ζαν Μπαλιμπάρ
Φωτογραφία: Λούκας Ζαλ
Μοντάζ: Γιαροσλάβ Καμίνσκι
Χώρα Παραγωγής: Πολωνία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο
Έτος Παραγωγής: 2018
Διάρκεια: 88 λεπτά
Διαθέσιμη έως 26/08/2021

Πέντε χρόνια μετά το βραβευμένο με Όσκαρ φιλμ «Ida», ο Πάβελ Παβλικόφσκι συνεχίζει στο ίδιο μήκος κύματος και παραμένοντας στην πατρίδα του, ο Πολωνός σκηνοθέτης παρουσιάζει μία παθιασμένη ερωτική ιστορία που εξελίσσεται και αυτή, σε ασπρόμαυρο φόντο.

Το φιλμ παρακολουθεί την παθιασμένη ερωτική ιστορία δύο εντελώς διαφορετικών ανθρώπων, με φόντο τον Ψυχρό Πόλεμο στην Πολωνία, το Βερολίνο, τη Γιουγκοσλαβία και το Παρίσι. Ένας άντρας και μια γυναίκα γνωρίζονται στα συντρίμμια της μεταπολεμικής Πολωνίας. Παγιδεύονται σε έναν μοιραίο έρωτα που τους καταδικάζει να βρίσκονται δεμένοι ο ένας με τον άλλον. Οι πολιτικές συνθήκες, τα ελαττώματα τους, αλλά και μια σειρά από ατυχείς συγκυρίες τους χωρίζουν και τους ενώνουν σ’ έναν έρωτα διαχρονικά αδύνατο.

H ταινία «Ψυχρός Πόλεμος» είναι αφιερωμένη στους γονείς του Πάβελ Παβλικόφσκι, γι’ αυτό και έδωσε τα ονόματά τους στους δύο κεντρικούς χαρακτήρες της ταινίας του, στην οποία υπογράφει εκτός από τη σκηνοθεσία και το σενάριο. Οι αληθινοί Wiktor & Zula – οι γονείς του – πέθαναν το 1989 λίγο πριν γκρεμιστεί το Τείχος του Βερολίνου. Πέρασαν τα προηγούμενα 40 χρόνια της ζωής τους μαζί, πότε σμίγοντας, πότε χωρίζοντας, άλλοτε κυνηγώντας και άλλοτε τιμωρώντας ο ένας τον άλλο στο ανατολικό και το δυτικό μπλοκ στην Ευρώπη. Ο σκηνοθέτης, αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Ήταν δύο δυνατοί, υπέροχοι άνθρωποι, αλλά σαν ζευγάρι ήταν ολοκληρωτική καταστροφή». Αν και τα γεγονότα της ταινίας δεν έχουν σχέση με την πραγματική ιστορία των γονιών του, η ανατομία της σχέσης τους ήταν κάτι που πάντα τον σαγήνευε και ήθελε να διηγηθεί. «Ήμουν το μοναδικό παιδί τους και μολονότι ήμασταν πολύ δεμένοι, ποτέ δεν κατάλαβα τη φύση της σχέσης τους. Οι δυο τους ήταν μακράν στην πορεία της ζωής μου, οι δύο πιο δραματικοί χαρακτήρες που γνώρισα. Ο τρόπος να διηγηθώ την ιστορία τους είναι δίχως να μένω πιστός σε γεγονότα και λεπτομέρειες, αλλά αναδεικνύοντας τα δομικά στοιχεία της σχέσης τους. Το αταίριαστο του χαρακτήρα τους είναι τελικά αυτό που τους έκανε να μην μπορούν να είναι μαζί, αλλά και να πονάνε μακριά ο ένας από τον άλλον. Η ζωή τους σημαδεύτηκε από τις δυσκολίες της εξορίας και της συνύπαρξης σε διαφορετικές κουλτούρες, της ζωής σε ένα απολυταρχικό καθεστώς όπου ακολουθείς αυστηρούς κανόνες, μολονότι ο πειρασμός να τους παραβείς είναι πάντα εκεί».

Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί / Only Lovers Left Alive
Σκηνοθεσία: Τζιμ Τζάρμους
Σενάριο: Τζιμ Τζάρμους
Πρωταγωνιστούν: Τομ Χίντλστοουν, Τίλντα Σουίντον, Τζον Χερτ, Μια Γουασικόφσκα
Φωτογραφία: Γιόρικ Λε Σο
Μοντάζ: Αλφόνστο Κονσάλβες
Μουσική: Γιόσεφ βαν Βίσεμ
Έτος Παραγωγής: 2013
Χώρα Παραγωγής: Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Γαλλία, Ελλάδα
Διάρκεια: 123 λεπτά
Διαθέσιμη έως 26/08/2021

Πάντοτε ασυμβίβαστος ως προς το καλλιτεχνικό του όραμα, ο Τζιμ Τζάρμους δημιουργεί ένα ιδιόρρυθμο κινηματογραφικό σύμπαν, με κεντρικό άξονα, την διαχρονική αγάπη και τον βαμπιρικό μύθο. Ο Τομ Χίντλστοουν, η υπέροχη Τίλντα Σουίντον, ο βετεράνος Τζον Χερτ και η Μία Γουασικόφσκα, πρωταγωνιστούν στην ταινία «Μόνο Οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί».

«Στην ταινία  τα βαμπίρ είναι μια δυνατή μεταφορά. Ένα όχημα για να μεταδώσω τις βαθύτερες προθέσεις της ιστορίας. Είναι μια ερωτική ιστορία, αλλά και η ιστορία δυο εξαιρετικών τύπων του περιθωρίου, που, δεδομένων των ασυνήθιστων συνθηκών, έχουν μια ιδιαίτερα διευρυμένη άποψη για την ανθρώπινη ιστορία. Τόσο στα απίστευτα κατορθώματα της, όσο και στις βάρβαρες αποτυχίες της. Ο Αδάμ και η Εύα είναι και οι ίδιοι μεταφορές της σύγχρονης ανθρώπινης κατάστασης. Είναι εύθραυστοι και επαπειλούμενοι, ευάλωτοι στις δυνάμεις της φύσης και στις κοντόφθαλμες τακτικές αυτών που έχουν εξουσία» – Τζιμ Τζάρμους

Με φόντο το ρομαντικά ερημικό τοπίο του Ντιτρόιτ και της Ταγγέρης, ένας απομονωμένος μουσικός ο Άνταμ (Τομ Χίντλεστον), βαθιά απογοητευμένος από την ανθρωπότητα, επανασυνδέεται με την αισιόδοξη και αινιγματική του αγαπημένη Ιβ (Τίλντα Σουίντον). Η ερωτική τους ιστορία έχει αντέξει εδώ και αιώνες, αλλά το ειδύλλιο τους θα διαταραχθεί από την εμφάνιση της ανεξέλεγκτης μικρής αδερφής της Ιβ, της απρόβλεπτης Άβ (Μία Γουασικόφσκα). Θα καταφέρουν αυτοί οι σοφοί και εύθραυστοι χαρακτήρες να επιβιώσουν, όσο η σύγχρονη κοινωνία καταρρέει γύρω τους;

Πορφυρά Ποτάμια / Les Rivières Pourpres / The Crimson Rivers
Σκηνοθεσία: Ματιέ Κασοβίτς
Σενάριο: Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ, Ματιέ Κασοβίτς
Πρωταγωνιστούν: Ζαν Ρενό, Βενσάν Κασέλ
Φωτογραφία: Τιερί Αρμπογκάστ
Μοντάζ: Μεριλίν Μοντιέ
Μουσική: Μπρούνο Κουλέ
Έτος Παραγωγής: 2000
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 106 λεπτά
Διαθέσιμη έως 15/08/2021

Πέντε χρόνια μετά το θρυλικό «Μίσος», ο Ματιέ Κασοβίτς σκηνοθετεί και πάλι τον Βενσάν Κασέλ, μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη το ομώνυμο βιβλίο του Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο συναντάμε τον καταξιωμένο Γάλλο ηθοποιό, Ζαν Ρενό, έξι χρόνια μετά την εμβληματική του ερμηνεία ως «Leon» του Λυκ Μπεσόν.

Δυο διαφορετικές αστυνομικές έρευνες, 300 χιλιόμετρα μακριά η μια από την άλλη, προβληματίζουν τους αστυνομικούς επιθεωρητές που τις αναλαμβάνουν. Ο Pierre Niemans (Ζαν Ρενό) είναι ένας έμπειρος επαγγελματίας. Του ανατίθεται μια περίεργη υπόθεση στη Γκερνόν / Guernon, μια κωμόπολη στους πρόποδες των Άλπεων, όπου το πανεπιστήμιο αποτελεί τον πυρήνα της. Αντικείμενό του ένας απίστευτα βίαιος και μεθοδικά εκτελεσμένος φόνος.

Από την άλλη έχουμε τον νέο, πανέξυπνο, μοναχικό άλλα και βίαιο Max Kerkerian (Βενσάν Κασέλ). Εκείνος διεξάγει έρευνες σχετικά με έναν βεβηλωμένο τάφο σε ένα νεκροταφείο του Σαρζάκ / Sarzak και μια διάρρηξη δημοτικού σχολείου. Η έρευνά των δυο υποθέσεων τον οδηγεί στα χνάρια του μυστηριώδους θανάτου ενός κοριτσιού είκοσι χρόνια πριν. Οι δύο έρευνες θα συγκλίνουν και τελικά θα συναντηθούν φέρνοντας στο φως ένα απίστευτο παρελθόν. Όμως η αναζήτηση της αλήθειας θα τους φέρει μπροστά σε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις.

Τα «Πορφυρά Ποτάμια», είναι ένα γαλλικό αστυνομικό, ψυχολογικό θρίλερ, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα το οποίο έγραψε το 1999 ο Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο μαζί με τον Ματιέ Κασσοβίτς. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Κασσοβίτς και πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Ζαν Ρενό, Βενσάν Κασέλ και Νάντια Φαρές, με μουσική που καθηλώνει από τον βραβευμένο Μπρούνο Κουλέ.

Η Δεύτερη Μάνα / The Second Mother / Que Horas Ela Volta?
Σκηνοθεσία: Άννα Μουιλαέρτ
Σενάριο: Άννα Μουιλαέρτ
Πρωταγωνιστούν: Ρετζίνα Κασέ, Αντόνιο Αμπουχάμρα, Ελένα Αλμπεργκάρια
Φωτογραφία: Μπάρμπαρα Αλβάρεζ
Μοντάζ: Κάρεν Χάρλεϊ
Μουσική: Φάμπιο Τράμερ
Έτος Παραγωγής: 2015
Χώρα Παραγωγής: Βραζιλία
Διάρκεια: 114 λεπτά
Διαθέσιμη έως 21/08/2021

Στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, η Άννα Μουιλαέρτ από την Βραζιλία, παρουσιάζει ένα κοινωνικό δράμα με φόντο τους οικογενειακούς δεσμούς, τον ρατσισμό και τις πανανθρώπινες αξίες. Βραβείο Ερμηνείας για την εξαιρετική Ρεγκίνα Κασέ στο τμήμα «Σινεμά του Κόσμου» του Φεστιβάλ του Σάντανς και Βραβείο Κοινού στο Διεθνές Φεστιβάλ του Βερολίνου το 2015.

«Η «Δεύτερη Μάνα» είναι μια ταινία για ένα σύστημα κοινωνικών δομών που ισχύει στην κουλτούρα της Βραζιλίας από την αποικιοκρατική εποχή και συνεχίζει να επηρεάζει τη συναισθηματική αρχιτεκτονική της χώρας μέχρι σήμερα. Άρχισα να γράφω το σενάριο πριν από είκοσι χρόνια, όταν απέκτησα το πρώτο μου παιδί και κατάλαβα πόσο ευγενής δουλειά είναι να ανατρέφεις ένα παιδί. Παράλληλα, πρόσεξα το πόσο αυτή η δουλειά υποτιμάται από τη βραζιλιάνικη κουλτούρα. Τις περισσότερες φορές, αντί να φροντίζουμε οι ίδιοι τα παιδιά μας, προσλαμβάνουμε μια εσωτερική νταντά και αναθέτουμε έτσι σε κάποιον άλλο το κομμάτι που θεωρείται πιο ανιαρό και εξοντωτικό. Αυτό που συνήθως ξεχνάμε είναι ότι αυτές οι νταντάδες αφήνουν τα δικά τους παιδιά με κάποιον άλλο για να λειτουργήσουν σε αυτό το σχήμα. Το κοινωνικό αυτό παράδοξο μου έκανε εντύπωση ως ένα από τα πιο σημαντικά στη Βραζιλία γιατί τα παιδιά βγαίνουν πάντα χαμένα. Και αυτά των εργοδοτών και αυτά των νταντάδων. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα στο υπόβαθρο του πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Μεγαλώνουν με πραγματική τρυφερότητα; Η τρυφερότητα είναι κάτι που αγοράζεται; Και αν ναι, ποια είναι το αντίτιμο;» – Άννα Μουιλαέρτ

Η Bαλ (Ρεγκίνα Κασέ) αφήνει την κόρη της Τζέσικα στα χέρα της γιαγιάς της και πηγαίνει στο Σάο Πάολο για να εργαστεί ως οικονόμος σ’ ένα μεγαλοαστικό σπίτι και να αναλάβει τη φροντίδα του μικρού γιου της οικογένειας, Φαμπίνιο. Δεκατρία χρόνια μετά, η Bαλ έχει μεν καταφέρει να δημιουργήσει ένα σχετικό κομπόδεμα, αλλά αισθάνεται τύψεις για την κόρη που άφησε πίσω της. Όταν η 18χρονη πλέον Τζέσικα της ανακοινώνει ότι έρχεται στο Σάο Πάολο για να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις στην αρχιτεκτονική, οι εργοδότες της μητέρας την υποδέχονται αρχικά εγκάρδια και της προτείνουν αμέσως να μείνει μαζί τους. Εξάλλου, η Bαλ είναι «μέλος της οικογένειας», αφού ήταν εκείνη που ουσιαστικά μεγάλωσε τον γιο τους.

Όμως η συμβίωση μάνας και κόρης, μετά από 13 χρόνια απουσίας, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Παράλληλα, η άφιξη του κοριτσιού θα φέρει ανατροπές στις ισορροπίες του σπιτιού και στις σχέσεις των ενοίκων του. Ποιοι είναι οι χώροι υπηρεσίας και ποιοι κοινόχρηστοι, ποιοι είναι ισότιμα μέλη της οικογένειας και ποιοι το προσωπικό, ποια είναι η πραγματική μάνα ενός παιδιού και ποια πραγματικά το μεγάλωσε;

Αναζητώντας Τον Έρικ / Looking for Eric
Σκηνοθεσία: Κεν Λόουτς
Σενάριο: Πολ Λάβερτι
Πρωταγωνιστούν: Στιβ Έβετς, Ερίκ Καντονά, Στέφανι Μπίσοπ, Λούσι-Τζο Χάντσον, Τζέραρντ Κερνς, Στέφαν Γκαμπς, Τζον Χένσο
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Μπάρι Άκροϊντ
Μοντάζ: Τζόναθαν Μόρις
Μουσική: Τζορτζ Φέντον
Έτος Παραγωγής: 2009
Χώρα Παραγωγής: Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ισπανία
Διάρκεια: 116 λεπτά
Διαθέσιμη έως 21/08/2021

Ο Έρικ είναι ταχυδρόμος, αλλά δεν είναι καθόλου καλά. Η χαοτική οικογένειά του, οι εκτός ελέγχου πρόγονοί του και η μπετονιέρα στον κήπο του σπιτιού δε βοηθάνε. Όμως αυτό που τον εξωθεί στα όριά του είναι το ίδιο του το μυστικό. Πως θα αντικρίσει την Λίλι, τη γυναίκα που αγαπούσε τριάντα χρόνια πριν; Παρά τις τιτάνιες προσπάθειες της ποδοσφαιρόφιλης παρέας του, ο Έρικ αισθάνεται όλο και πιο χαμένος. Σε αυτή την απελπιστική κατάσταση, μόνο ένας ιδιαίτερος φίλος από τα ξένα μπορεί να τον βοηθήσει να ταξιδέψει στην πιο επικίνδυνη περιοχή απ’ όλες: το παρελθόν…

Το 2009, ο κορυφαίος Βρετανός σκηνοθέτης, Κεν Λόουτς, παρουσιάζει μία ανατρεπτική κωμωδία, με πρωταγωνιστή τον δημοφιλή Γάλλο διεθνή ποδοσφαιριστή, Ερίκ Καντονά. Ο «συνήθης ύποπτος» Πολ Λάβερτι, υπογράφει το σενάριο, ενώ ο ηθοποιός Στιβ Έβετς ενσαρκώνει τον Έρικ, έναν ταχυδρόμο παθιασμένο με το ποδόσφαιρο.

«Βρήκα ένα μήνυμα ότι ο Ερίκ Καντονά προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί μου. Χωρίς αυτόν, δε θα υπήρχε η ταινία. Ένας Γάλλος παραγωγός μίλησε με την Ρεμπέκα, τη δική μας παραγωγό, και πρότεινε να συναντηθούμε όλοι μαζί με τον Ερίκ. Προφανώς, ξέραμε ποιος είναι: ξέραμε τη δημόσια εικόνα του κι ότι ήταν ένας εκπληκτικός ποδοσφαιριστής. Και εκείνοι ήξεραν πως ο Πολ Λάβερτι κι εγώ είμαστε λάτρεις του ποδοσφαίρου. Οπότε συναντηθήκαμε. Ο Ερίκ είχε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες, αλλά η πιο ενδιαφέρουσα ήταν εκείνη που αφορούσε τον στενό δεσμό του με έναν φαν του. Ο Πολ κι εγώ δεν τα καταφέραμε να προχωρήσουμε με τη συγκεκριμένη ιστορία, αλλά μας έδωσε τη γενική κατεύθυνση που θέλαμε να ακολουθήσουμε.» – Κεν Λόουτς

Ταξίδι Αναψυχής / Leisure Seeker
Σκηνοθεσία: Πάολο Βίρτζι / Paolo Virzi
Σενάριο: Stephen Amidon, Francesca Archibugi, Paolo Virzì, Francesco Piccolo
Διεύθυνση φωτογραφίας: Luca Bigazzi
Μοντάζ: Jacopo Quadri
Μουσική: Carlo Virzì
Ηθοποιοί: Helen Mirren, Donald Sutherland
Φορμάτ: DCP
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα Παραγωγής: Ιταλία, Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 201
Διαθέσιμη έως 14/08/2021

Ο καταξιωμένος Ιταλός σκηνοθέτης, Πάολο Βίρτζι, σκηνοθετεί τους βραβευμένους με Όσκαρ ηθοποιούς, Έλεν Μίρεν και Ντόναλντ Σάδερλαντ στο «Ταξίδι Αναψυχής». Πρόκειται για ένα ταξίδι ζωής, αξέχαστο και γεμάτο συναίσθημα. Δύο ανθρώπων κοντά στα ογδόντα που λαχταρούν μία τελευταία περιπέτεια μαζί και αποφασίζουν να ξεφύγουν μακριά από τα ενήλικα παιδιά τους και τους γιατρούς, σε ένα απαγορευμένο ταξίδι.

Η ταινία του Πάολο Βίρτζι (Η Τρελή Χαρά, Το Ανθρώπινο Κεφάλαιο), αποτελεί μια οδύσσεια μέσα από τις πόλεις φαντάσματα, τα έρημα πάρκα, τα ξεχασμένα τουριστικά αξιοθέατα και τους ετοιμόρροπους δρόμους της Αμερικής, δοσμένη με χιούμορ, τρυφερότητα, αλλά και ειρωνεία.

Πάνω απ’ όλα όμως είναι η ιστορία της Έλα (Έλεν Μίρεν) και του Τζον (Ντόναλντ Σάδερλαντ). Ένας φόρος τιμής των ανθρώπων που συνάντησαν, των εμποδίων που ξεπέρασαν, των εμπειριών που έζησαν, της αγάπης που μοιράστηκαν και του θάρρους τους να διεκδικήσουν πίσω το δικαίωμά τους να ορίζουν οι ίδιοι τη μοίρα τους.

Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Michael Zadoorian η τρυφερή ταινία του Πάολο Βίρτζι είναι μια μικρή απόλαυση για το κοινό, γεμάτη χιούμορ και πολλές στιγμές συγκίνησης. Το «Ταξίδι Αναψυχής» πραγματοποίησε το ντεμπούτο του ως Επίσημη Συμμετοχή στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Τορόντο 2017, στο Φεστιβάλ της Βενετίας, αλλά και στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

Η ερμηνεία της Έλεν Μίρεν της χάρισε μία Υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Α΄ Γυναικείου Ρόλου. Πρόκειται για την πρώτη συνεργασία των δύο θρυλικών πρωταγωνιστών, της Έλεν Μίρεν και του Ντόναλντ Σάδερλαντ, μετά από 27 χρόνια όταν και πρωταγωνίστησαν μαζί στο «Bethune: The Making of a Hero».

Lucky
Σκηνοθεσία: Τζον Κάρολ Λιντς / John Carroll Lynch
Σενάριο: Logan Sparks, Drago Sumonja
Διεύθυνση φωτογραφίας: Tim Suhrstedt
Μοντάζ: Slobodan Gajic
Ήχος: Michael Baird
Μουσική: Elvis Kuehn
Ηθοποιοί: Harry Dean Stanton, David Lynch, Ron Livingston
Φορμάτ: DCP
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Έτος Παραγωγής: 2017
Διάρκεια: 88 λεπτά
Διαθέσιμη έως 26/08/2021

Ο Λάκι είναι ένας 90χρονος άθεος, που υπερασπίζεται παθιασμένα την ανεξαρτησία του και – σε σύγκριση με τους συνομήλικούς του – έχει ζήσει μια πραγματικά «γεμάτη» ζωή. Καθώς νιώθει ότι πλησιάζει προς το τέλος, o Λάκι ξεκινά ένα ταξίδι αυτοαναζήτησης.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο ενός από τους σημαντικότερους καρατερίστες του αμερικανικού σινεμά ακολουθεί το γεωγραφικό και πνευματικό ταξίδι ενός ηλικιωμένου άθεου προς την αυτογνωσία, την αποδοχή της θνητότητάς του και της ανάγκης για επαφή με άλλους ανθρώπους.

Στον τελευταίο μεγάλο ρόλο της καριέρας του, ο Χάρι Ντιν Στάντον υποδύεται τον 90χρονο Λάκι – έναν ρόλο-αναφορά στους μονήρεις, τραυματισμένους ήρωες του Παρίσι, Τέξας, του Straight Story ή και της Ατίθασης Καρδιάς – ο οποίος μας συστήνει καθώς μας αποχαιρετά μια σειρά από μοναδικούς χαρακτήρες που αποκαθιστούν τη χαμένη πίστη μας στην ανθρωπότητα.

Ο Πρόεδρος / The Summit / La Cordillera
Σκηνοθεσία: Σαντιάγκο Μίτρε
Πρωταγωνιστούν: Ρικάρντο Νταρίν, Κρίστιαν Σλέιτερ, Έρικα Ρίβας, Ντολόρες Φόνζι
Σενάριο: Σαντιάγκο Μίτρε και Μαριάνο Λινάς
Μουσική: Αλμπέρτο Ιγκλέσιας
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Javier Juliá
Μοντάζ: Nicolás Goldbart
Χώρα Παραγωγής: Αργεντινή
Έτος Παραγωγής: 2017
Διάρκεια: 114 λεπτά
Διαθέσιμη έως 21/08/2021

Από τους παραγωγούς του «Ιστορίες για Αγρίους», ένα φιλμ αγωνίας για έναν άντρα αντιμέτωπο με τους προσωπικούς του δαίμονες. «Ο Πρόεδρος», με πρωταγωνιστή τον Ρικάρντο Νταρίν και σε σκηνοθεσία του βραβευμένου στις Κάννες Σαντιάγκο Μίτρε, πατάει πάνω στο πολιτικό σινεμά των ΄70s και συνομιλεί με το μακιαβελικό «House of Cards».

Ο Σαντιάγκο Μίτρε, σκηνοθετεί ένα προσεγμένο πολιτικό θρίλερ, με ενδιαφέρουσες σεναριακές προεκτάσεις και έχοντας στη διάθεσή του ένα αξιόλογο καστ, εκ των οποίων ξεχωρίζει ο κορυφαίος Αργεντινός ηθοποιός, Ρικάρντο Νταρέν, η γοητευτική Ντολόρες Φόνζι και ο δημοφιλής, Κρίστιαν Σλέιτερ.

«Ο ρόλος του προέδρου της Αργεντινής γράφτηκε ειδικά για τον Ρικάρντο Νταρίν. Ξεκίνησα να γράφω το σενάριο αφού μιλήσαμε και είχε ενθουσιαστεί με την ιδέα μου. Ο Ρικάρντο είναι ένας εξαιρετικός και πολύ γενναιόδωρος ηθοποιός και η συνεισφορά του σ’ όλη τη διαδικασία της παραγωγής ήταν σημαντική από την πρώτη στιγμή που του είπα τι σκεφτόμουν να κάνω μέχρι και την ολοκλήρωση του μοντάζ. Επίσης, έχει κάτι το εμβληματικό πάνω του. Για τους Αργεντίνους, είναι η ενσάρκωση του ιδανικού προέδρου.» – Σαντιάγκο Μίτρε