Εν αναμονή της παρουσίασης του νομοσχεδίου για την ισότητα στο γάμο και των σχετικών διατάξεων, ο κίνδυνος για κατοχύρωση «μισών» δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και όχι για την αναγνώρισή τους στην πλήρη έκταση, είναι ξεκάθαρα υπαρκτός. Αυτό προκύπτει άλλωστε και από την συνέντευξη που έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ΕΡΤ, στις 10 Ιανουαρίου.

Μιλώντας για πρώτη φορά γι’ αυτό που πρόκειται να φέρει η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός ανέφερε πως με τη νέα νομοθεσία θα κατοχυρωθεί η ισότητα στο γάμο, κάνοντας λόγο για «απαλοιφή οποιασδήποτε διάκρισης ανάλογα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό».

Επίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δήλωσε πως δεν θα αφήσει παιδιά ΛΟΑΤΚΙ ζευγαριών χωρίς δικαιώματα, ακόμα και όσα έχουν γεννηθεί μέσω της παρένθετης κύησης, ενώ ενημέρωσε πως θα κατοχυρωθεί το δικαίωμα απόκτησης παιδιού μέσω τεκνοθεσίας από ζευγάρια ανεξαρτήτως φύλου.

Τέλος, είπε πως η κυβέρνηση δεν θα πειράξει καθόλου το καθεστώς της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, ξεκαθαρίζοντας πως δεν θα επιτραπεί για παράδειγμα σε έναν άνδρα να αποκτήσει παιδί μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας.

Ωστόσο, δεν ανέφερε τίποτα για την τρανς γονεϊκότητα, τονίζοντας πως δεν θα υπάρχει στο νομοσχέδιο «Γονέας 1» και «Γονέας 2».

Ο δικηγόρος Βασίλης Σωτηρόπουλος, ο οποίος ασχολείται μεταξύ άλλων με ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και η Έλενα – Όλγα Χρηστίδη, ψυχολόγος, Επιστημονικά Συνυπεύθυνη στην Οργάνωση Orlando LGBT+, του πρώτου νομικά αναγνωρισμένου επιστημονικού φορέα που ασχολείται εξειδικευμένα με την ψυχική υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, μιλώντας στο Tvxs.gr, προχωρούν σε μια πρώτη αποτίμηση των εξαγγελιών του πρωθυπουργού, φωτίζοντας σημαντικές πτυχές του θέματος, ενώ αναφέρονται και στα προβλήματα που προκύπτουν.

«Δεν φτάνουμε μέχρι το 100%»

Ο κ. Βασίλης Σωτηρόπουλος, προχωρώντας σε μια σύντομη ιστορική αναδρομή, μιλά αρχικά για τις εξαγγελίες, την ισότητα στο γάμο και την τεκνοθεσία: «Εγώ το βλέπω μέσα από την γενικότερη σκοπιά των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων και ελευθεριών. Πρόκειται για ένα αίτημα που υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια από την κοινότητα, ένα αίτημα για κατοχύρωση δικαιωμάτων που ανάγονται στην 4η γενιά δικαιωμάτων.

»Δηλαδή, μετά την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας και την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, είχαμε μια τρίτη περίοδο που αφορούσε κάποια δικαιώματα που σχετίζονταν με το οικογενειακό δίκαιο, όπως είναι το σύμφωνο συμβίωσης, οι απαγορεύσεις των “θεραπειών” μεταστροφής και οι επεμβάσεις στα ίντερσεξ άτομα. Τώρα, περνάμε στην 4η γενιά δικαιωμάτων, που αφορούν το γάμο και την ομόφυλη και τρανς γονεϊκότητα.

»Ωστόσο, τα δικαιώματα αυτά δεν αναγνωρίζονται στην πλήρη έκτασή τους, όπως θα περιμέναμε. Η συζήτηση δηλαδή γίνεται ξανά με όρους συμβιβασμού και περιορισμού. Είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει συνολικά αναφορικά με τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα στην Ελλάδα. Η ελληνική νομοθεσία δεν φτάνει μέχρι την κατοχύρωση της πλήρους έκτασης, αλλά περικόπτει τα δικαιώματα έτσι ώστε να μιλάμε για μισά ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα. Ο φόβος, ειδικά για το γάμο, ήταν μήπως δεν περιελάμβανε την τεκνοθεσία, το οποίο όμως δεν επιβεβαιώνεται».

Ο ίδιος προσθέτει: «Παρόλο που και οι σφυγμομετρήσεις είναι αντίθετες στην τεκνοθεσία, τελικά ο πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να το συμπεριλάβει, κάτι το οποίο είναι πολύ θετικό. Μετατοπίζει τη δαιμονοποίηση του ζητήματος βέβαια στο σκέλος που αφορά στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, και πιο συγκεκριμένα την παρένθετη κύηση. Όπου και πάλι έχουμε την κλασσική παθογένεια, η οποία υπήρχε και σε προηγούμενα νομοσχέδια, όπως αυτό για την ταυτότητα φύλου, ότι δηλαδή δεν φτάνουμε μέχρι το 100%, αλλά μέχρι το 90%».

Ο κ. Σωτηρόπουλος εντοπίζει φυσικά και ένα θετικό μήνυμα: «Ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν θα αφήσει παιδιά χωρίς δικαιώματα, υπονοώντας πως θα αναγνωρίσει δικαιώματα παιδιών που αποκτώνται στο εξωτερικό με την παρένθετη κυοφορία. Είναι άλλωστε ένα πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Τα γκέι ζευγάρια που θέλουν να αποκτήσουν παιδιά, από την Ελλάδα και γενικότερα από την Ευρώπη, πηγαίνουν συνήθως στις Ηνωμένες Πολιτείες και συγκεκριμένα στην Καλιφόρνια.

»Αυτό σημαίνει πως ήδη υπάρχουν παιδιά, και το γνωρίζω καθώς είμαι συνήγορος σε τέτοιες οικογένειες, που το μόνο που έχουν στα χέρια τους είναι το πιστοποιητικό γέννησης στην Καλιφόρνια, που αναφέρει τους δύο γονείς, αλλά όχι μητέρα, αφού έχουν γεννηθεί με παρένθετη κύηση, και το διαβατήριο το αμερικανικό. Το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να εγγράψει αυτά τα παιδιά στο ληξιαρχείο, γιατί δεν υπάρχει το στοιχείο της μητέρας. Αυτό εξαγγέλλει ο πρωθυπουργός ότι θα το αλλάξει».

Τι σημαίνει όμως η αναγνώριση των δικαιωμάτων αυτών των παιδιών; Ο ίδιος εξηγεί:

«Πρώτα απ’ όλα, λύνεται το ζήτημα της αναγνώρισης του δεύτερου μη βιολογικού γονέα. Οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών ή οικογενειών όπου το ένα μέλος είναι τρανς, ΛΟΑΤΚΙ δηλαδή οικογενειών, διότι έτσι πρέπει να τις αποκαλούμε, όταν ένα παιδί είναι τεκνοθετημένο από το ένα μέρος, ή είναι βιολογικό παιδί, το άλλο μέρος δεν αναγνωρίζεται ως γονέας. Τώρα, σύμφωνα με τις εξαγγελίες, θα αναγνωρίζεται και ο δεύτερος μη βιολογικός γονέας ως συγγενής. Αυτό λύνει ένα τεράστιο ποσοστό του προβλήματος που υπάρχει τώρα, όπου πολλά παιδιά φαίνονται σαν να είναι μόνο του ενός γονέα, κι έτσι αν εκλείψει, έχουν σοβαρά προβλήματα στην περαιτέρω πορεία τους».

«Δεν συνιστά προοδευτική τομή αυτό που έρχεται»

Η κ. Έλεγα Όλγα Χρηστίδη, υποστηρίζει από την πλευρά της πως πράγματι η κατοχύρωση των συγκεκριμένων δικαιωμάτων που εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα λύσει πολλά προβλήματα σε παιδιά και οικογένειες που ήδη υπάρχουν, αλλά από ‘κει και πέρα εντοπίζει ορισμένα προβλήματα:

«Δεν είναι όμως ένα νομοσχέδιο όπως θα το θέλαμε, κάτι δηλαδή που θα συνιστούσε μια προοδευτική τομή, ενώ υπάρχει πρόβλημα με το γενικότερο πνεύμα που έχει αυτή η ρύθμιση αλλά και με τον τρόπο με τον οποίο την προωθεί η κυβέρνηση. Δεν κινείται δηλαδή σε ένα πνεύμα συμπερίληψης. Περισσότερο η κυβέρνηση θέλει να δείξει πως προχωρά σε μια διευθέτηση γραφειοκρατική, και πράγματι λύνει κάποια ζητήματα, αλλά δεν τολμά να ανοίξει περισσότερο τη συζήτηση σχετικά με την ορατότητα και τη συμπερίληψη όλων των μορφών οικογένειας», τονίζει στο Tvxs.gr.

«Ο πρωθυπουργός ήταν σαν να είπε πως φροντίζει έτσι ώστε να μην παραβιάζονται πλέον τα δικαιώματα των παιδιών που ήδη υπάρχουν, αλλά άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας θα εξακολουθήσουν να δυσκολεύονται ή και να αποκλείονται από την δυνατότητα να αποκτήσουν παιδί στο μέλλον, υιοθετώντας και μια λογική που λέει ότι κάποια άτομα της κοινότητας είναι ανάξια να γίνουν γονείς. Σε κάθε περίπτωση, αυτή τη μορφή οικογένειας δεν την αντιμετωπίζει ως ισότιμη με τις ετεροκανονικές οικογένειες», προσθέτει.

Η «πρόταση» για τροποποίηση του συμφώνου συμβίωσης

Το τελευταίο διάστημα, διατυπώνεται η άποψη πως κάποια από τα ζητήματα που υπάρχουν θα μπορούσαν να λυθούν με μια τροποποίηση του συμφώνου συμβίωσης. Πρόκειται όμως μάλλον για επιχείρημα που κρύβει περισσότερο υποκρισία παρά ειλικρινή διάθεση για κατοχύρωση των ίσων δικαιωμάτων.

«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είπε ότι αυτό θα το επιλύσει μόνο μέσω του γάμου. Είναι αδρή η εξαγγελία. Θα μπορούσε για παράδειγμα η αναγνώριση του δεύτερου μη βιολογικού γονέα να είναι μια διάταξη που να αφορά και το σύμφωνο συμβίωσης», λέει αρχικά ο κ. Σωτηρόπουλος για να συνεχίσει:

«Όσον αφορά την άποψη που λέει ότι αρκεί μόνο μια προσθήκη/τροποποίηση στο σύμφωνο συμβίωσης, όπως είπε η κ. Φουντεδάκη (σ.σ. καθηγήτρια Αστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής ΑΠΘ και μέλος της ομάδας των συντακτών του νομοσχεδίου), σε δηλώσεις που έκανε, δεν μπορούμε στο σύμφωνο συμβίωσης να εισάγουμε ρυθμίσεις για τον δεύτερο μη βιολογικό γονέα, μόνο για τα ΛΟΑΤΚΙ ζευγάρια. Αυτό θα εισήγαγε άλλους είδους διάκριση μετά. Ας μην ξεχνάμε πως το σύμφωνο συμβίωσης, είναι έτσι σχεδιασμένο εξ αρχής ώστε να μην περιλαμβάνει καθόλου δυνατότητες τεκνοθεσίας, είτε από κοινού είτε από τον δεύτερο μη βιολογικό γονέα. Έτσι είναι η δομή του. Αν αλλάξει, θα πρέπει να αλλάξει και για τα ετερόφυλα ζευγάρια.

»Εάν τελικά το δικαίωμα αυτό συνδεθεί με τον γάμο, που είναι μια πιο σταθερή μορφή ένωσης, μπορεί να έχει μια λογική. Ο ΣΥΡΙΖΑ, στη δική του πρόταση νόμου που έχει κατεβάσει, το έχει προβλέψει ως δυνατότητα και για τα ζευγάρια με σύμφωνο συμβίωσης, δηλαδή την αναγνώριση του δεύτερου μη βιολογικού γονέα και την από κοινού τεκνοθεσία».

«Εν πάσει περιπτώσει, είναι και λίγο υποκριτικό, γιατί εάν πρόκειται μόνο για αλλαγές στο σύμφωνο συμβίωσης, γιατί δεν το έλεγαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ήδη από το 2015, που ο ΣΥΡΙΖΑ το έφερε χωρίς τεκνοθεσία και χωρίς αναγνώριση του δεύτερου μη βιολογικού γονέα; Τώρα που το θυμήθηκαν, είναι λίγο αργά, και το λένε μόνο και μόνο για να απομακρύνουν το ενδεχόμενο να ψηφιστεί ο γάμος», καταλήγει ο δικηγόρος.

Η παρένθετη κύηση, η νομοθεσία και η έμμεση διάκριση

Στο επίκεντρο της συζήτησης έχει μπει και το ευαίσθητο ζήτημα της παρένθετης κύησης. Ωστόσο, διατυπώνονται ορισμένες ανακρίβειες, ενώ η υποκρισία για άλλη μια φορά περισσεύει.

Εξηγώντας το νομικό πλαίσιο, ο κ. Σωτηρόπουλος αναφέρει στο Tvxs.gr: «Αυτό που προβλέπεται αυτή τη στιγμή, είναι ένα δικαίωμα που έχουν μόνο οι γυναίκες, είτε είναι έγγαμες είτε είναι άγαμες, όταν διαπιστωθεί ιατρικά ότι δεν είναι σε θέση να κυοφορήσουν. Σε αυτή την περίπτωση, έχει μια γυναίκα το δικαίωμα να πάει στο δικαστήριο και να ζητήσει να της δώσει άδεια, ώστε μια άλλη γυναίκα να κυοφορήσει το δικό της παιδί. Αυτή είναι η δυνατότητα που δίνει η ελληνική νομοθεσία.

»Υπάρχει μια άποψη, η οποία όπως φαίνεται είναι η επικρατούσα, η οποία λέει πως τα παραπάνω δεν είναι συγκρίσιμα με το αίτημα άλλων ζευγαριών να αποκτήσουν παιδιά, που δεν μπορούσαν να τα αποκτήσουν από κοινού με βιολογικό τρόπο. Δηλαδή, ετερόφυλα ζευγάρια που δεν έχουν αναπαραγωγική δυσκολία, ή ομόφυλα ζευγάρια. Η νομοθεσία λέει πως η παρένθετη κύηση στην Ελλάδα παρέχεται μόνο όταν υπάρχει ιατρικό πρόβλημα και όχι για διευκόλυνση απόκτησης παιδιών. Με βάση αυτό το σκεπτικό, δεν υπάρχει αθέμιτη διάκριση, αφού οι περιπτώσεις που αναφέρθηκαν πιστεύεται πως δεν είναι συγκρίσιμες (π.χ. ένα ομόφυλο ζευγάρι με μια μεμονωμένη γυναίκα που έχει ιατρικό πρόβλημα).

»Το σίγουρο είναι όμως πως τα παιδιά που θα αποκτηθούν είναι συγκρίσιμη περίπτωση. Δηλαδή, το γεγονός ότι ο νόμος αναγνωρίζει πως τα ομόφυλα ζευγάρια πάνε στο εξωτερικό και κάνουν τη διαδικασία της παρένθετης κύησης, και τα αναγνωρίζει το ελληνικό κράτος, εισάγει μια διάκριση που λέει ότι εγώ αναγνωρίζω τα παιδιά αυτών που τα αποκτούν με την δαπανηρή διαδικασία του εξωτερικού, αλλά δεν επιτρέπω να το κάνουν ζευγάρια που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν χιλιάδες ευρώ».

Σύμφωνα με τον ίδιο, υπάρχει και η άποψη που λέει πως «σκόπιμα ο νομοθέτης έχει περιορίσει τη δυνατότητα για παρένθετη κύηση στις γυναίκες με ιατρικό πρόβλημα, όχι για να αποκλείσει τα ετερόφυλα ζευγάρια να διευκολυνθούν, αλλά για να αποκλείσει τα ομόφυλα ζευγάρια».

«Όλο αυτό το σχήμα, μπορεί να φαίνεται μια ουδέτερη διάταξη που ισχύει για όλους, ωστόσο τα αποτελέσματα επιβαρύνουν τα ΛΟΑΤΚΙ ζευγάρια στην πραγματικότητα. Έτσι καταλήγουμε στη θεωρία της έμμεσης διάκρισης, σύμφωνα με την οποία μια φαινομενικά ουδέτερη διάταξη, τελικά σε κάποιους έχει σοβαρότερες επιπτώσεις.

»Η τεκνοθεσία είναι ούτως ή άλλως μια πάρα πολύ δύσκολη διαδικασία για οποιονδήποτε. Ξέρουμε δηλαδή ότι οι άνθρωποι περιμένουν πολλά χρόνια για να εγκριθούν από τις κοινωνικές υπηρεσίες, και συνήθως γι’αυτό οδηγούνται, εξ όσων γνωρίζω από την δική μου εμπειρία, μεμονωμένοι άντρες που έχουν κάνει αίτημα τεκνοθεσίας, κι είναι πάρα πολύ λίγοι, είναι περίπου 6 άτομα το χρόνο όπου γίνεται δεκτό το αίτημά τους, μετά από πολύχρονη αναμονή, στο να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό, με την παρένθετη κύηση, γιατί καθώς περνούν τα χρόνια, καταλαβαίνουν ότι μάλλον θα απορριφθεί το αίτημά τους.

Επομένως, η λύση που προτείνει ο πρωθυπουργός, δεν είναι επαρκής. Η παθογένεια του συστήματος της τεκνοθεσίας είναι πασίγνωστη. Επομένως, ο φραγμός απέναντι στα ΛΟΑΤΚΙ ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά θα υπάρχει ούτως ή άλλως και μετά την θεσμοθέτηση του γάμου», επισημαίνει επιπλέον.

«Δεν λύνεται κάτι με την απαγόρευση»

Εξαιρετικά σημαντικές είναι και οι επισημάνσεις της κ. Χρηστίδη, σχετικά με την παρένθετη κύηση, τα παράνομα κυκλώματα αλλά και μια αλλαγή του 2014 στο νόμο που αξίζει να υπενθυμίσουμε.

«Ο νόμος, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, δεν δέχεται παιδιά “κατά παραγγελία”, ούτε αμοιβή. Ωστόσο, αναγνωρίζουμε πως υπάρχουν κυκλώματα που έχουν εμπορευματοποιήσει την παρενθεσία και όχι μόνο. Το κύκλωμα που αποκαλύφθηκε στην Κρήτη το καλοκαίρι για παράδειγμα. Παλαιότερα, έχουν έρθει στην επιφάνεια και κυκλώματα αγοραπωλησίας βρεφών, αλλά και εμπορίας οργάνων.

»Η ύπαρξη κυκλωμάτων αλλά και η παρενθεσία με οικονομικό αντάλλαγμα έχουν ενισχυθεί όμως ιδιαίτερα από μια αλλαγή στο νόμο που έκανε ο Αντώνης Σαμαράς το 2014, όταν ψηφίστηκε ότι θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και κάτοικοι του εξωτερικού. Όταν δηλαδή άνοιξε ο ιατρικός τουρισμός για την παρένθετη κύηση. Όταν λοιπόν ανοίγεις τον ιατρικό τουρισμό, αυτό σημαίνει πως ξαφνικά η ζήτηση αυξάνεται ραγδαία, καθώς μπορούν από οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης και όχι μόνο, να έρχονται ζευγάρια στη χώρα για αυτό τον λόγο, κι έτσι αυτονόητα ενισχύονται και τα παράνομα κυκλώματα», λέει αρχικά.

«Γενικότερα, το κομμάτι της παρένθετης κύησης είναι ευαίσθητο, όπως είναι βέβαια κάθε ζήτημα που αφορά αναπαραγωγικά δικαιώματα, αυτοδιάθεση, ιατρικές υπηρεσίες και τυχόν εκμετάλλευση αυτών. Αυτό που πρέπει να σκεφτούμε, είναι πώς μπορεί το κράτος, να μην αφήσει ούτε στην ελεύθερη αγορά το ζήτημα, ούτε στη μαύρη αγορά, αλλά να το ρυθμίσει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επιτρέπει την εκμετάλλευση των πιο ευάλωτων.

»Αν απλά η παρενθεσία απαγορευθεί, δεν θα προστατευθούν οι πιο ευάλωτες. Την επόμενη μέρα κιόλας, θα αυξηθούν τα περιστατικά στα κυκλώματα της παράνομης αγοραπωλησίας βρεφών, όπου γυναίκες έγκυες γίνονται θύματα trafficking, και κρατούνται σε ομηρία μέχρι να γεννήσουν και να γίνει η παράνομη συναλλαγή. Δηλαδή, ένα ζευγάρι να αποκτήσει το παιδί που τόσο περιμένει, οι διακινητές να πάρουν τα περισσότερα χρήματα, και η λεχώνα να αφεθεί ελεύθερη, εάν με κάποιο τρόπο δεν χρησιμοποιηθεί για τον ίδιο λόγο.

»Θέλω να πω με αυτό πως όταν εξαντλούμε τις ηθικές μας ανησυχίες περί βιοηθικής σε ένα θέμα, δυστυχώς χάνουμε ρεαλιστικά το τι πραγματικά ισχύει. Αν πραγματικά θέλουμε να λύσουμε το πρόβλημα, αυτό δεν θα έρθει μέσω της απαγόρευσης μίας και μόνο συνθήκης. Σκεφτείτε πως επειδή υπάρχει για παράδειγμα εμπόριο οργάνων, να απαγορεύαμε τη μεταμόσχευση. Το πρόβλημα λοιπόν μπορεί να το λύσει ο έλεγχος, η κρατική ρύθμιση και οι αυστηροί κώδικες.

»Θα μπορούσε λοιπόν αρχικά να αλλάξει τελείως αυτή η ρύθμιση του Αντώνη Σαμαρά το 2014, που έφερε τον ιατρικό τουρισμό. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα», καταλήγει.

Οι χειρισμοί της κυβέρνησης και ο κακοποιητικός λόγος

Όπως σχολιάζει η κ. Έλενα – Όλγα Χρηστίδη, «τις τελευταίες εβδομάδες βρισκόμαστε μέσα σε μια δίνη κακοποιητικού λόγου προς τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα με ευθύνη της κυβέρνησης. Πρώτον, γιατί ακολουθεί το πνεύμα που προαναφέραμε. Η κυβέρνηση δεν προσανατολίζεται στο να βρει τρόπο προκειμένου να γίνουν ορατές και να συμπεριληφθούν όλες οι μορφές οικογένειας, έτσι ώστε κανένα άτομο της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας να μην εμποδίζεται από το να κάνει οικογένεια. Αντιθέτως, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός κινείται στο πνεύμα του “μη φοβάστε, δεν θα γεννηθούν άλλα παιδιά”, ανοίγει τις κερκόπορτες για όλα τα κακοποιητικά που ακολουθούν.

»Επίσης, όταν ο πρωθυπουργός, με δική του ευθύνη, ένα θέμα που η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα το διεκδικεί πολύ συντονισμένα για πάνω από 4 χρόνια, έχει καθυστερήσει τόσο να το φέρει, επίσης αφήνει χώρο για τη διάδοση κακοποιητικού λόγου. Γιατί δείχνει ατολμία και δειλία, όπως επίσης κι ότι θέλει να συμβιβαστεί με τα συντηρητικά και ακροδεξιά αντανακλαστικά. Κι όσο δεν το φέρνει, καλλιεργείται ένα κλίμα πολύ αρνητικό κοινωνικά».

Στο ίδιο μήκος κύματος, και ο κ. Σωτηρόπουλος θεωρεί πως η κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε φέρει το νομοσχέδιο για παράδειγμα αμέσως μετά την εκλογή της το 2023, «με νωπή τη λαϊκή εντολή», την ώρα που από το 2021 έχει ιδρυθεί η Επιτροπή για τη σύνταξη μιας εθνικής στρατηγικής για τη ΛΟΑΤΚΙ ισότητα.

«Το θέμα δυστυχώς τράβηξε σε πολύ μεγάλο χρονικό μάκρος, προφανώς σφυγμομετρώντας τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης και ίσως και λόγω των εξελίξεων στον ΣΥΡΙΖΑ», προσθέτει.

Ο ίδιος στέκεται βέβαια και στον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η αντιπολίτευση. «Πρέπει να περιμένουμε να δούμε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Εκεί είναι τεράστιο το βάρος που φέρει η αντιπολίτευση για βελτιώσεις και για άσκηση πίεσης, ώστε να συμπεριληφθούν και διαστάσεις που ο πρωθυπουργός έχει αφήσει έξω.

»Δεν είπε τίποτα για την ανάγκη να απαλειφθεί η προϋπόθεση αγαμίας στην ταυτότητα φύλου, που είναι ένα θέμα άμεσα συνδεόμενο με την κατοχύρωση του γάμου, γιατί ακριβώς γι’αυτό υπήρχε, επειδή δεν ήταν δυνατός ο γάμος ομοφύλων. Αυτό πρέπει με κάποιο τρόπο να μπει στο νομοσχέδιο του γάμου. Ή η μη αναγνώριση του νέου ονόματος σε τρανς γονείς στα έγγραφα των παιδιών. Όλα αυτά συνδέονται με το γονέας 1 και γονέας 2 που έχει ξεκαθαρίσει ο πρωθυπουργός ότι δεν θα προκριθεί ως λύση, που μας δείχνει αρνητικά σήματα για το ζήτημα της τρανς γονεϊκότητας. Η αντιπολίτευση πρέπει να τα αναδείξει αυτά, έτσι ώστε να μην έχουμε ξανά μισά δικαιώματα».

Όπως τονίζει χαρακτηριστικά: «Δεν πρέπει να μένουμε στον τίτλο. Πρέπει να δούμε και την ουσία. Κάθε φορά, όταν ανοίγει ένα θέμα δικαιωμάτων, μένουμε στον τίτλο, και στο τέλος απομαγεύεται όλο το περιεχόμενο επειδή ανοίγει ή κλείνει ένα θέμα. Δεν αρκεί αυτό. Πρέπει να το κατοχυρώνεις σε όλες του τις διαστάσεις έτσι ώστε να είναι κάτι ωφέλιμο».