Ο ιταλικός νεορεαλισμός γεννήθηκε μέσα στο μεταπολεμικό χάος κι ενώ η ιταλική  κοινωνία  ψυχορραγούσε μέσα στα απομεινάρια του πολέμου. Οι κάμερες των σκηνοθετών εισχώρησαν σε φυσικούς, φτωχικούς χώρους, φωτίζοντας την «ασημαντότητα της καθημερινότητας». Έτσι, απλά γεγονότα, όπως η προσπάθεια ενός οικογενειάρχη να ξαναβρεί ένα ποδήλατο, το κλεμμένο εργαλείο για τη δουλειά του,  απέκτησαν  μέσω του νεορεαλισμού, οικουμενικό χαρακτήρα. Η περίφημη ταινία «ΚΛΕΦΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ» χαρακτήρισε τον κινηματογραφικό νεορεαλισμό.

Ακούγοντας τις προάλλες τον κ. Μητσοτάκη στην Βουλή να διεκδικεί δάφνες πολιτικού ρεαλισμού, στο πλαίσιο της πανδημικής αθλιότητας, θα περίμενε κανείς ότι έχει «ρεαλιστικά» συλλάβει μέρος της τραγωδίας και της αγωνίας των απλών ανθρώπων. Πιθανώς δε, με βάση και τις επιδόσεις των στελεχών του,  θα μπορούσε στα βήματα του Βιττόριο ντε Σίκα, να συγγράψει και τον «ΚΛΕΦΤΗ ΕΜΒΟΛΙΩΝ».

Ποιος ρεαλισμός;
 
Κατά τα άλλα, τίποτε το ρεαλιστικό δεν διακρίνεται στην στάση του πρωθυπουργού στο θέμα «εμβόλιο». Ήταν Σεπτέμβριος στην ΔΕΘ, όταν ξεκίνησε η υπόθεση πολιτικής προεξόφλησης των καλών νέων, που έφθαναν από τις ερευνητικές προσπάθειες, Ο πρωθυπουργός παρουσίαζε τότε το μελλοντικό εμβόλιο ως ρουσφέτι «κατόπιν ενεργειών» του, ενώ καμία ερευνητική ή παραγωγική εμπλοκή δεν είχαμε ως χώρα. Κι επειδή τα γραπτά μένουν, ας παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις μέσω κάποιων άρθρων στο TVXS που μεσολάβησαν.
 
Α) Στις 10/11, ενώ μόλις ξεκινούσε το Β΄ κύμα, διαβάζει κανείς (Tο εμβόλιο, η αλήθεια και η προπαγάνδα):  «Η Pfizer μας έκλεισε φιλικά το μάτι, ότι το εμβόλιο της μπορεί να κόψει πρώτο το νήμα (11 εκ των φαρμακευτικών ερευνών βρίσκονται στην τρίτη φάση δοκιμών). Άρα, για το καλοκαίρι του 21 μπορούμε να ελπίζουμε σε μια αληθινή ανατροπή των δεδομένων. Ωστόσο, η πραγματικότητα  δεν συνίσταται στο τι, πιθανώς, θα γίνει στο μακρινό επόμενο εξάμηνο αλλά στους 110 νεκρούς του τελευταίου τριήμερου…»
 
Β) Δυο βδομάδες μετά κι αφού το Β’ κύμα είχε ήδη κορυφωθεί και οι θάνατοι έφθαναν σε πρωτοφανή αριθμό, τι προέκυψε; Τεχνηέντως η κυβερνητική προπαγάνδα δεν έδειχνε να ανησυχεί τόσο για την δοκιμαζόμενη Βόρειο Ελλάδα, όσο για την υπονομευτική δράση των συριζαίων με ψεκασμένους έναντι του εμβολίου που ΘΑ ερχόταν. Στις 24/11 λοιπόν έγραφα (Άδωνις Γεωργιάδης: Ούτε για λογιστής σε γραφείο τελετών) : «Για φαντάσου, λένε, να έρθει το εμβόλιο και οι βλαμμένοι να μην το κάνουν και να έχουμε θανατικό και τον χειμώνα, προς αγαλλίαση του Συριζα! Κατ’ αρχάς, όταν θα διατεθεί το εμβόλιο θα γίνει πατείς με, πατώ σε. Αν θέλει κανείς μπορεί να εφαρμόσει την στρατηγική Καποδίστρια με τις πατάτες στην πλατεία του Ναυπλίου από τώρα.
 
Δεν έχει παρά να ανοίξει ένα πρωτόκολλο αιτήσεων προτεραιότητας. Το ζήτημα όμως είναι ότι αυτό μπορεί να θεωρηθεί λύση για μετά το Πάσχα. Μέχρι τότε; Αν το να θέτει κανείς αυτό το ερώτημα δείχνει συριζαική χαιρεκακία και τσαντίλα που θα χαλάσει από το εμβόλιο το πανηγύρι του Χάρου, τότε πως εξηγούνται οι προειδοποιήσεις της κας Παγώνη και σειράς άλλων φιλοκυβερνητικών ιατρών περί Γ’ κύματος, ενδεχομένως και σφοδρότερου.»
 
Γ) Στις 31/1 αναφερόμουν στις μαζικές λαθροχειρίες που σημειώνονταν (O νόμος της ζούγκλας και στα εμβόλια: Σκάσε και τρώγε) : «Ο κ. Γιαννακίδης μας κάλεσε, ρητορικά, από το Protagon: “Ρωτήστε τον εαυτό σας το εξής: θα έκανε το εμβόλιο αν είχε τη δυνατότητα  να παρακάμψει τη σειρά και να σηκώσει διακριτικά το μανίκι, ας πούμε στο υπόγειο ενός νοσοκομείου;” Μάλλον θα την έχει κάνει ήδη την ερώτηση στους ποικίλους αξιωματούχους, οι οποίοι διακρίνονται για την ‘ελαστικότητα’ τους σε ζητήματα ηθικής φύσεως. … Μας πληροφορεί ότι σε τέτοιες καταστάσεις ο ανθρωπισμός και η ηθική μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα…»
 
Δ) Στις 12/2 διακρινόταν ήδη το καταστροφικό μέγεθος του επερχόμενου Γ’ κύματος (Η πραγματική επιδημιολογική κατάσταση στη χώρα: 80 επικίνδυνες ημέρες) : «Όταν χτυπήσει ο συναγερμός για τσουνάμι τα νερά είναι χαμηλά, απατηλά χαμηλά! Όποιος δεν είναι εξοικειωμένος με το φαινόμενο, εκείνη την στιγμή χαζεύει με το παράξενο θέαμα των νερών που τραβήχτηκαν και άδειασαν ποτάμια ή λιμάνια ενώ οι υπόλοιποι τρέχουν σε υψηλά σημεία ή σε πολυώροφα ανθεκτικά κτίρια!
 
Όσοι πιάνονται ανυποψίαστοι, συχνά μπορούσαν να το δουν να έρχεται κι όμως δεν έφυγαν. Έτσι κι εδώ, η άνοδος των κρουσμάτων και της θετικότητας θα φέρει με μαθηματική βεβαιότητα την αύξηση στις νοσηλείες, στις διασωληνώσεις, στους θανάτους. Και ακόμη πιο απειλητικά είναι τα στοιχεία αν τυχόν μελετηθεί ξεχωριστά η πορεία της Αττικής και οι αντοχές των νοσοκομείων της. …. 
 
.Είναι πλέον κοινός τόπος ότι  ο φετινός χειμώνας δεν θα επηρεαστεί καθοριστικά από το εμβόλιο, ενώ διαθέτουμε μόλις 4% εμβολιασθέντων.  Ήδη σήμερα κλείνονται ραντεβού στις ηλικίες 60-64, σε 40 ημέρες. Με δεδομένους τους αναγκαίους χρόνους για δεύτερη δόση και ανοσία ήδη φθάνει το Πάσχα! Ακολουθούν δηλαδή 80 επικίνδυνες ημέρες προτού ο συνδυασμός βελτίωσης μετεωρολογικών συνθηκών και προόδου του εμβολιασμού, να περιορίσει δραστικά την πανδημία.»
 
Προβολή (projection)

Αναζήτηση επειγόντως εναλλακτικών (Sputnik), κοινωνική διαβούλευση για την περαιτέρω προτεραιοποίηση και διασφάλιση της σειράς έτσι ώστε δίπλα από το καμία δόση χαμένη, να προστεθεί και το καμία δόση σι-χαμένη. Αυτές είναι οι αληθινές διακυβεύσεις.
 
Νομίζω ότι η σχοινοτενής αναδρομή αποδεικνύει πως τίποτε το ρεαλιστικό δεν υπήρξε στην κυβερνητική διήγηση για το εμβόλιο. Αντιθέτως, στις προσδοκίες που καλλιέργησε ταιριάζει γάντι ο μαξιμαλισμός που καταλόγισε ο Πρωθυπουργός στην κα Γεννηματά. Ο δε τρόπος που επικαλείτο και διαχειριζόταν το επίτευγμα, όποτε τα πράγματα ζόριζαν, θα λεγόταν άνετα λαϊκίστικος όπως ακριβώς καταλόγισε στον κ Βελόπουλο.
 
Η αντιμετώπιση των εναλλακτικών προτάσεων περί πατέντας ή για το Sputnik θα λεγόταν κάλλιστα μηδενιστική, αν δεν είχε αποδώσει ήδη την ιδιότητα αυτήν στον κ Τσίπρα. Ο τρόπος που τώρα προσπαθεί να καλλιεργήσει κλίμα επικείμενης επιτυχίας ενώ δεν έχουν εμβολιαστεί ούτε καν οι πλέον ευάλωτοι (ομάδα Α), περιοδεύοντας σε κέντρα εμβολίων και ανταλλάσσοντας φιλοφρονήσεις με τον Αντιπρόεδρο της πιο αποτυχημένης Κομισιόν, είναι κάπως σουρεαλιστικός, για να μην ξεχάσουμε και τον κ Βαρουφάκη.
 
Ο Σίγκμουντ Φρόυντ περιέγραψε αυτό τον αμυντικό μηχανισμό ως προβολή, γιατί προβάλλει κανείς ανεπιθύμητες σκέψεις, πεποιθήσεις, ιδιότητες που ενδομύχως ξέρει ότι τον  βαραίνουν, επί του αντιπάλου του και τον ενοχοποιεί γι’ αυτές.  Ακόμη περισσότερο χρησιμοποιούν τον μηχανισμό αυτό.  όσοι έχουν αδύναμο Εγώ.
 
Υ.Γ.: Πέραν της πολιτικής, ο εισαγγελέας ήδη ψάχνει στο ΣΩΤΗΡΙΑ για τους παράτυπους εμβολιασμούς κυβερνητικών αξιωματούχων  και ο κ Κοντοζαμάνης  στην Βουλή υποσχέθηκε, απαντώντας στον κ Κεγκέρογλου, παραπομπή όλων των σχετικών υποθέσεων λαθροχειρίας στον Εισαγγελέα. Χθες και μια ερώτηση 35 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να διακόπτει αυτή την παράδοξο «κατανόηση» έναντι δόλιων ενεργειών, δυνητικά δολοφονικών.