Το νέο βιβλίο της Ευγενίας Μακαριάδη, «Ψευδάνθρακας και άλλες ιστορίες», από τις εκδόσεις Βακχικόν αποτελεί μια συλλογή διηγημάτων με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Αυτοτελείς ιστορίες μεταφέρουν διαφορετικά μηνύματα η κάθε μία μέσα από τη μοναδικότητά τους και την ποικιλομορφία των ηρώων τους. Έτσι, κάθε αναγνώστης έχει πολλά που μπορεί να μάθει και ακόμη περισσότερα, για τα οποία μπορεί να προβληματιστεί.

Οι αφηγηματικές τεχνικές της Μακαριάδη είναι εξαιρετικές, γεγονός που αποδεικνύει ότι είναι μια έμπειρη συγγραφέας και μάλιστα, με βραβεύσεις. Το πρώτο διήγημα της συλλογής της, «Αρωματικά σαπούνια», αποτελεί ένα σύνολο μπονσάι ιστοριών που μέσα από την πυκνότητα της γραφής τους  παρουσιάζουν τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων της μέσα από ένα και μόνο περιστατικό.

Στα περισσότερα διηγήματα, η συγγραφέας έχει επιλέξει την πρωτοπρόσωπη αφήγηση, με απόρροια να υπάρχει ένα προσωπικός και εξομολογητικός τόνος στο ύφος των κειμένων. Με αυτόν τον τρόπο αφήγησης μάλιστα, προβάλλεται το σύνολο της ζωής των ηρώων (αφηγηματικό παρόν – παρελθόν και ίσως, προβλέπονται και κάποια μελλοντικά στοιχεία) και ο αναγνώστης αποκτά μια σφαιρική αντίληψη για την προσωπικότητα του κάθε ήρωα.

Η συγγραφέας ξέρει και χειρίζεται με δεξιοτεχνία και τον αφηγηματικό χρόνο, όπως προαναφέρθηκε. Χάρη σε αυτήν την τεχνική, γίνονται αναδρομές στο παρελθόν των ηρώων και προβάλλονται εικόνες μιας παλαιότερης εποχής με τις δικές της συνήθειες, ήθη και έθιμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το διήγημα «Από της συκιάς το γάλα» και τα «Δερμάτινα», αλλά και η «Υπογλυκαιμία», στην οποία προβάλλονται και κομμάτια της ελληνικής ιστορίας από την περίοδο του εμφυλίου. Εικόνες όμως και από τη σύγχρονη ζωή, τη σημερινή Αθήνα, τις αδυσώπητες συνθήκες στο νυχτερινό κέντρο της πόλης και το απρόσωπο στοιχείο που κυριαρχεί προβάλλονται μέσα από άλλες ιστορίες του βιβλίου, όπως «Τα δέκα σκαλοπάτια» και τα «Ρευστά Σχήματα». Καταλυτικός είναι και ο ρόλος της μνήμης, όπως μαρτυρείται στο διήγημα «Τα Αμίλητα», καθώς ο αφηγητής χρησιμοποιεί τη μνήμη του για να συνθέσει τις παρελθοντικές του εμπειρίες και να γράψει. Άλλωστε, η ανάμνηση και η μνήμη διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην έμπνευση του επίδοξου συγγραφέα και στη λογοτεχνική δημιουργία.

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι και οι δύσκολες ανθρώπινες σχέσεις διαγράφονται μέσα από -σχεδόν όλες- τις ιστορίες της συλλογής. Ενδεικτικά το διήγημα «Ψευδάνθρακας», από την οποία πήρε και όλη η συλλογή τον τίτλο της, αποδεικνύει ότι οι ισχυροί δεσμοί ανάμεσα στο αντρόγυνο μπορεί να θεραπεύσει -κυριολεκτικά και μεταφορικά- τον άλλον. Προβάλλεται ότι η γυναίκα μπορεί να εμψυχώσει και να ενθαρρύνει τον άντρα ακόμη και μέσα σε μεγάλες δυσκολίες, απλώς με μία αγκαλιά, με μια απλή εκδήλωση αγάπης (Στην αγκαλιά της ξαναβρήκε το ανάστημά του).

Αξίζει να διαβάσετε αυτή τη συλλογή λοιπόν, γιατί μέσα από μικρές ιστορίες μπορείτε να αντλήσετε σημαντικά μηνύματα, να αφουγκραστείτε τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων, αλλά και τον δικό σας, να δείτε εικόνες της παλαιάς, αλλά και της σημερινής εποχής να ξετυλίγονται μπροστά σας, να βιώσετε έντονα συναισθήματα… Και όλα αυτά μέσα σε μικρή έκταση και πυκνή γραφή, γεγονός που μαρτυρά -και απαιτεί- μια αξιοσημείωτη συγγραφικής δεξιοτεχνία που η Ευγενία Μακαριάδη ξέρει να έχει και να προβάλει.

Καλή ανάγνωση!