Η εκλογή Κυριάκου στην προεδρία της ΝΔ αλλάζει εντελώς τα πολιτικά δεδομένα. Πρώτον διότι η ΝΔ θα υιοθετήσει μια συνεκτική και καθαρή νεοφιλελεύθερη πολιτική, η οποία θα επικεντρώνει στην ταχύτερη εφαρμογή των μεταρρυθμίσων που απαιτούν οι δανειστές. Και δεύτερον, διότι ο Συριζα θα δυσκολευτεί πολύ να ελέγξει τις πολιτικές εξελίξεις, καθώς η ηγεσία Κυριάκου θα στοχεύσει δυναμικά στην ανατροπή της κυβέρνησης και επιπλέον θα αποτελέσει εναλλακτική λύση για τους αξιωματούχους της Κομισιόν.

Ας τα δούμε κάπως πιο αναλυτικά αυτά τα σημεία. Είναι σαφές ότι η ΝΔ εισέρχεται σε μια πιο καθαρή φιλελεύθερη πορεία. Αυτό σημαίνει πως θα προσπαθήσει να εκφράσει το σύνολο των αιτημάτων για εκσυγχρονισμό, περιορισμό του σπάταλου και διεφθαρμένου κράτους και μεταρρυθμιστικού σοκ, που σίγουρα έχει αναγκη η ελληνική κοινωνία. Ωστόσο, είναι σίγουρο πως ο Κυριάκος θα κάνει διορθωτική στροφή ως πρόεδρος, καθώς είναι υποχρεωμένος να λάβει υπόψιν του την πολιτική παράδοση της Λαϊκής Δεξιάς και να λειτουργήσει συνθετικά. Επομένως, θα πρέπει να αναμένουμε μια λείανση των νεοφιλελεύθερων απόψεών του, πολύ περισσότερο που αρκετές από αυτές υλοποιούνται πλέον από τον Αλέξη Τσίπρα. Θα έχουμε λοιπόν από τον Κυριάκο μια ενδιαφέρουσα μετατόπιση προς μια πιο κεντριστική πολιτική, η οποία θα στοχεύει άμεσα σε μια πολυσυλλεκτική πολιτική τακτική. Η ΝΔ θα προσπαθήσει να συνδυάσει το νεοφιλελεύθερο αίτημα- που στην ελληνική περίπτωση έχει δικαιολογιτική βάση- με την λαϊκή αγανάκτηση. Στόχος, η ταχύτατη αποδόμηση της κυβέρνησης.

Από την άλλη, η κυβέρνηση τίθεται πλέον ενώπιος ενωπίω, καθώς η στρατηγική που επένδυε σε μια συνεργάσιμη κεντροδεξιά ανατρέπεται πλήρως. Ο Συριζα επομένως βρίσκεται σε αναζήτητη νέας στρατηγικής. Όμως, το πρώτο ορατό αποτέλεσμα της εκλογής Κυριάκου είναι η ανάδειξη πιο καθαρών πολιτικών διαχωριστικών γραμμών μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Αυτό σημαίνει πως η πολιτική που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση, πολιτική ταχύτατης εφαρμογής του προγράμματος, δεν θα μπορεί να καλυφθεί με επικοινωνιακά τρυκ και μοιραία θα θέσει το κρίσιμο ερώτημα: εάν η κυβέρνηση κινείται γρήγορα στην υλοποίηση του προγράμματος, τότε ποιος ο λόγος αυτή η υλοποίηση να γίνεται από ένα αριστερά κόμμα που δεν την πιστεύει και όχι από ένα κόμμα που την πιστεύει και την έχει στο κέντρο της πολιτικής του; Η ΝΔ έτσι, γρήγορα, θα καταστεί αναγκαία, από την ίδια την πολιτική που υλοποιεί ο Αλέξης Τσίπρας.

Κατά κάποιο τρόπο έχουμε ολική επαναφορά της περιόδου του Κώστα Μητσοτάκη. Θα πρέπει, τηρουμένων των αναλογιών, να δούμε μια επιστροφή της ιστορίας: μια ΝΔ που θα εκφράζει το φιλελεύθερο εκσυγχρονιστικό αίτημα και μια κυβέρνηση που θα προσπαθεί να απαντά με χρήση ενός καθαυτό λαϊκού πολιτικού λόγου, ο οποίος όμως υπό τις παρούσες παριστάσεις δεν μπορεί να συνδυαστεί και με συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις. Το Τσοβόλα δώστα όλα δεν μπορεί να επιστρέψει. Άρα, ο Αλέξης Τσίπρας κινδυνεύει να καταστεί ο προπομπός του Κυριάκου!

Ωστόσο, η πιο ορατή εξέλιξη είναι αυτή της αλλαγής των πολιτικών δεδομένων στο χώρο της διευθύνουσας ευρωπαϊκής ελίτ: Σε πολύ λίγο, ο Σόϊμπλε και η Μέρκελ θα έχουν έναν ευχάριστο συνομιλητή, ενώ ο απερχόμενος Ολαντ θα υποχρεωθεί να κάνει στροφή, καθώς είναι βέβαιον πως συνολικά η Γαλλία θα προετοιμάζει την κεντροδεξιά της στροφή μέσα στο 2017.

Συμπέρασμα: ο Κυριάκος γρήγορα θα δώσει στους ευρωπαίους εγγυήσεις μιας πιο συνεκτικής φιλελεύθερης πολιτικής. Και επειδή η ελληνική πολιτική ζωή σήμερα βρίσκεται σε απόλυτη εξάρτηση από τις Βρυξέλλες, όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε πως το φλερτ του Τσίπρα με το ιερατείο των Βρυξελλών λαμβάνει τέλος.

Και εφόσον αυτό συμβεί, οι πολιτικές εξελίξεις θα γίνουν ραγδαίες. Δημοσκοπικά η ΝΔ θα αναλάβει σύντομα τα ηνία και όλοι θα σκεφτούν το πιο απλό: εφόσον έχουμε τον Κυριάκο, τι τον θέλουμε τον Αλέξη;

Υπάρχει δυνατότητα ελιγμών για την κυβέρνηση; Πάντα υπάρχει τέτοια δυνατότητα. Όμως, όπως δείχνει η ιστορία, όταν τα πράγματα πάρουν μια συγκεκριμένη τροπή, τότε δύσκολα έχουμε ανατροπή των δεδομένων.