Σε γαλλική μετάφραση από τον εκδοτικό «Galaad» κυκλοφόρησε στη Γαλλία το μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη, η «Άκρατη Tαπείνωση» (L’Ultime Humiliation).

Ads

Προσκεκλημένη στο Παρίσι η συγγραφέας, είχε την ευκαιρία να μιλήσει για τη δουλειά της στο πλαίσιο εκδήλωσης που οργάνωσε το γραφείο Τύπου της πρεσβείας, στο «Ελληνικό Σπίτι Παρισίων».

Στην εκδήλωση συμμετείχε και η εκδότρια Εμανουέλ Κολάς (Emmanuelle Colas), η οποία μπρος στο κατάμεστο ακροατήριο Γάλλων και Ελλήνων του εξωτερικού, εξήγησε τους λόγους και «τον θυμό» που την έκαναν να αποφασίσει την έκδοση του βιβλίου. «Θέλησα να το εκδώσω γιατί μιλάει για την Αθήνα που έχω από μικρή ηλικία στην καρδιά μου, την Αθήνα του παρελθόντος, την Αθήνα του σήμερα. Την Αθήνα με ό,τι καλύτερο και ό,τι χειρότερο. Γιατί μιλάει για μια κρίση που μας αφορά όλους μας», είπε η εκδότρια και προσέθεσε:

«Έχω ζήσει στην Αθήνα και έχω ζήσει στη Μέση Ανατολή, στη Συρία. Έχω μεγάλο θυμό για όλα όσα κάνει η Ευρώπη, για τις αποφάσεις της που είναι όλο και πιο σκανδαλώδεις. Γνωρίζω το θέμα των προσφύγων, ξέρω τι συμβαίνει στην Ελλάδα, και προκαλεί θλίψει η τάση των Ευρωπαίων να την εγκαταλείψουν μόνη μέσα σε όλα αυτά. Είμαι επομένως μια θυμωμένη γυναίκα, γι’ αυτό και εκδίδω το βιβλίο της Ρέας Γαλανάκη».

Ads

image

Από την πλευρά της, η Ρέα Γαλανάκη, με τη βοήθεια του μεταφραστή Λοΐκ Μαρκού εξήγησε στο κοινό ότι κατά την άποψή της «η Αθήνα είναι διαχρονικά, μια από τις πλέον δύσκολες πόλεις, γιατί είναι ένα πάρα πολύ ισχυρό σύμβολο μέσα στον ανθρώπινο πολιτισμό».

image

Περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας τα χρόνια της κρίσης, είδε την πόλη «σαν μια ανοιχτή, υπαίθρια θεατρική σκηνή, μια σκηνή τραγωδίας (…) χωρίς βασιλιάδες και πρίγκιπες, αλλά με τον απλό λαό που κινείται και παίζει τη δική του τραγωδία».

«Δημοκρατία και τραγωδία είναι τα παιδιά της ίδιας μάνας, της ίδιας πόλης, της ίδιας χώρας», υπογράμμισε. Πολλά βιβλία έχουν γραφεί για την κρίση και θα γραφτούν ακόμα, ανέφερε η συγγραφέας.

«Όταν όμως θέλει κάποιος να κάνει μυθιστόρημα με αξιώσεις για την κρίση, τότε δεν θα πρέπει να περάσει μέσα από τον δημοσιογραφικό ή τον επιστημονικό λόγο, αλλά μέσα από τους κανόνες της λογοτεχνίας», επισήμανε.