Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 87 ετών, ο βραβευμένος με Νόμπελ Πορτογάλος συγγραφέας Ζοζέ Σαραμάγκου. To 1998, η Σουηδική Ακαδημία απένειμε στον Σαραμάγκου το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, καθώς «με την αλληγορία του που στηρίζεται στη φαντασία, τη συμπόνια και την ειρωνεία μας καθιστά συνεχώς εφικτή την κατανόηση μιας φευγάτης πραγματικότητας».

Ο Ζοζέ Σαραμάγκου γεννήθηκε το 1922 στο χωριό Aζινιάγκα της Πορτογαλίας και ήταν το παιδί ακτημόνων χωρικών που αργότερα μετακόμισαν στη Λισαβόνα. Εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 12 ετών για να εργαστεί ως κλειδαράς, επάγγελμα το οποίο άσκησε για δύο χρόνια.

Το πρώτο του βιβλίο, «Η Γη της Αμαρτίας» δημοσιεύτηκε το 1947. Ακολούθησαν δεκάδες έργα, με τελευταίο, το «Κάιν» που εκδόθηκε τον περασμένο Νοέμβριο και στο οποίο εξιστορεί με ειρωνικό τρόπο τη βιβλική ιστορία της δολοφονίας του Άβελ από τον αδερφό του Κάιν, προκαλώντας την Καθολική Εκκλησία. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου ο Σαραμάγκου είπε ότι η Βίβλος είναι «ένα εγχειρίδιο κακής ηθικής και «ένας κατάλογος με ό,τι χειρότερο έχει η ανθρώπινη φύση». Ήταν ο πρώτος Πορτογάλος συγγραφέας που έλαβε το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ τα βιβλία του έχουν πουλήσει περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα.

Ένθερμος κομουνιστής και άθεος, ο Πορτογάλος συγγραφέας άρχισε να αναγνωρίζεται για το έργο του μετά την ηλικία των 50 ετών. Ένα από τα πιο γνωστά του έργα, το «Περί τυφλότητος» που γράφτηκε το 1995, διηγείται την ιστορία μιας χώρα, ο λαός του οποίου υφίσταται σειρά δοκιμασιών. Γράφτηκε στο Κομουνιστικό Κόμμα το 1969, ενώ τον Απρίλιο του 1974 πήρε μέρος στην «Επανάσταση των Γαρίφαλων» που οδήγησε στην πτώση της χούντας του Σαλαζάρ.

Από το 1993 ζούσε στο νησί Λανθαρότε μαζί με τη σύζυγό του, έπειτα από αντιδράσεις της δεξιάς πορτογαλικής κυβέρνησης για το αμφιλεγόμενο έργο του «Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον», με τη δικαιολογία ότι ήταν προσβλητικό για τους Καθολικούς. Το 1992 ξέσπασε σκάνδαλο στην Πορτογαλία με την έκδοση του βιβλίου «Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον», Στο μυθιστόρημα περιγράφει τον Χριστό να χάνει την παρθενιά του από τη Μαρία Μαγδαληνή και χρησιμοποιεί το Θεό για να εξασφαλίσει την παγκόσμια κυριαρχία. Το βιβλίο δέχθηκε τα πυρά της πορτογαλική εκκλησίας, ενώ η πορτογαλική κυβέρνηση απέρριψε την υποψηφιότητά του για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας, γεγονός που ώθησε τον συγγραφέα να κατηγορήσει την κυβέρνηση για λογοκρισία. Την επόμενη χρονιά ο Σαραμάγκου εγκατέλειψε τη χώρα του.

Τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιούσε διαλέξεις σε διεθνή συνέδρια ανά τον κόσμο, πάντα συνοδευόμενος από τη σύζυγό του, περιγράφοντας την παγκοσμιοποίηση ως το νέο απολυταρχισμό και θρηνώντας την αποτυχία της σύγχρονης δημοκρατίας να ανακόψει την αυξανόμενη ισχύ των πολυεθνικών εταιρειών.

Ο Σαραμάγκου, που έπασχε από λευχαιμία, νοσηλεύθηκε αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια στο νοσοκομείο κυρίως εξαιτίας αναπνευστικών προβλημάτων.