Το δεύτερο βιβλίο του Γιάννη Μπότση, «Μόνο οι εραστές αντέχουν το Παρίσι», μια ερωτική ιστορία με φόντο το Παρίσι, που ξεκίνησε από μια δική του εμμονή-όχι ερωτική-κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό από τις Εκδόσεις Λιβάνη.

Ο τίτλος προκαλεί για την πρώτη ερώτηση.

Η συνέχεια είναι ερωτική και ταξιδιάρικη, αφού ο συγγραφέας πιστεύει ότι ο έρωτας μπορεί να επιβιώσει σε κάθε εποχή και πως

Η ζωή η ίδια είναι ένα ταξίδι

Σκηνοθέτης, Σεναριογράφος, Παραγωγός, executive producer, script editor, με σπουδές στην Αθήνα και το Παρίσι. O Γιάννης Μπότσης έχει σκηνοθετήσει ντοκιμαντέρ, πολιτιστικές εκπομπές, ταινίες μικρού μήκους, τηλεοπτικές σειρές, έχει συμμετάσχει στο σενάριο τηλεοπτικών σειρών και ταινιών. Έχει διασκευάσει με την Άννα Αδριανού τα θεατρικά έργα «Συγγνώμη» και «Ένας σχεδόν τέλειος γάμος». Από τον Φεβρουάριο του 2020 είναι υπεύθυνος μυθοπλασίας στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN. Τον Ιούλιο του 2020 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, «Ο κλέφτης των μυστικών», από τα Ελληνικά Γράμματα.

Ο τίτλος πως προέκυψε;

Από μια διαπίστωση του κεντρικού ήρωα. Έχει μια δύσκολη αποστολή στο Παρίσι ενώ βασανίζεται από μια παθιασμένη ερωτική ιστορία που τον τρομάζει. Παρατηρεί με πίκρα τα ζευγάρια στους δρόμους και αυτή η σκέψη αποτυπώνεται στον τίτλο του μυθιστορήματος.

Θα μπορούσε να είναι πιο προσωπικός;

Κατά κάποιο τρόπο είναι. Όταν ζούσα εκεί ένιωθα πολύ μικρός μέσα σε μια πόλη που είχε μεγαλείο και έντονους μύθους να αφηγηθεί. Από τότε, δεκαετίες πριν, πίστευα ότι το Παρίσι ήταν ιδανικό για ζευγάρια και ταξιδιώτες αλλά πολύ δύσκολο για τους υπόλοιπους. Αυτό μετέφερα και στην ατμόσφαιρα του βιβλίου. Όμως είμαι πάντα ερωτευμένος με την πόλη αυτή και γι’ αυτό έχω μια αντιφατική σχέση μαζί της!

Οι πόλεις καθορίζουν τους ανθρώπους, τις σχέσεις, τους έρωτες ή το αντίστροφο;

Και τα δύο! Οι άνθρωποι, οι σχέσεις και οι έρωτες μεταφέρουν την αύρα τους στις πόλεις και αυτές φωτίζονται αντίστοιχα. Από την άλλη, πόλεις με όμορφη ατμόσφαιρα, κατάλληλη αισθητική και διαμορφωμένες μυθολογίες από παλιά, φορτίζουν ανθρώπους, σχέσεις και έρωτες. Είναι κάτι διαδραστικό!

Οι εποχές δεν παίζουν και αυτές ρόλο;

Πάντα! Είτε εννοείς τις εποχές του χρόνου είτε τις εποχές με πιο αόριστη χροιά, αυτές δίνουν την ενέργεια και τον τόνο στα πάντα όσον αφορά στον έρωτα και τις σχέσεις. Είμαστε σαν τα χρώματα και αυτές είναι ο καμβάς του πίνακα!

Για σένα τι ήταν κάποτε και τι είναι σήμερα το Παρίσι;

Κάποτε ήταν μια πόλη όλο εκπλήξεις, απρόβλεπτη και επαναστατική. Δεν υπήρχε περίπτωση να βαρεθείς γιατί κάθε γωνιά του έβγαζε αναπάντεχα δώρα. Θυμάμαι ότι έφυγα από εκεί για ένα ταξίδι στην κατά τα άλλα πανέμορφη Ρώμη και ένιωσα ότι μεγάλωσα κατά πολλές δεκαετίες, γιατί η πόλη ήταν βαρετή. Σήμερα το Παρίσι έχει μετατραπεί σε ένα σαγηνευτικό ντεκόρ και μόνο. Είναι ανώδυνο αλλά πανέμορφο. Κινδυνεύει όμως και αυτό να γίνει βαρετό, αν δεν έχει ήδη γίνει!

Ένα ερωτικό βιβλίο, σε μια όχι και τόσο ερωτική εποχή…

Δεν συμφωνώ για την εποχή. Ο ερωτισμός υπάρχει και θα υπάρχει πάντα ακόμα και μέσα στα χαρακώματα ενός πολέμου. Η εποχή απλώς είναι διαφορετική, έχοντας άλλες δυσκολίες ή ευκολίες όμως ο έρωτας, όντας μια αιώνια ανάγκη και υπέρβαση, θα επιβιώσει στο τώρα αλλά και στο μετά. Οπότε το βιβλίο μου γεννήθηκε ως κάτι φυσικό και όχι ως μια εξαίρεση.

Πως σκέφτηκες την ιστορία;

Είχα πάντα μια εμμονή με τους δίδυμους ανθρώπους. Τους παρατηρούσα στον δρόμο, διάβαζα γι’ αυτούς. Το να είναι κάποιοι όμοιοι σαν δυο σταγόνες νερού αλλά ίσως διαφορετικοί και με αντιθέσεις στον χαρακτήρα τους, με ιντρίγκαρε πολύ. Αυτή ήταν η πρώτη ώθηση για το μυθιστόρημα. Τα υπόλοιπα ήρθαν σχετικά εύκολα και όπως πάντα «από μόνα τους».

Πιστεύεις στο timing;

Απολύτως! Όλα στη ζωή συνηγορούν με αυτό. Καρμικές συναντήσεις. Ανατροπές επαγγελματικές. Καθοριστικές προσωπικές γνωριμίες. Ευτυχισμένες στιγμές. Αλλά και πολλές δυσάρεστες εμπειρίες και «ατυχήματα» που μάλλον καταλήγουν ως κάτι απαραίτητο για να εξελιχθούμε!

Ποια βιβλία σου έχουν δημιουργήσει έντονα συναισθήματα;

Ήταν πολλά. Ανάμεσά τους: Τα 100 χρόνια μοναξιάς. Οι άθλιοι. Ο μικρός Πρίγκιπας. Όμως πριν αποφασίσω να γράψω το πρώτο μου μυθιστόρημα, είχα διαβάσει ένα καλοκαίρι τα Τρία μαύρα νούφαρα και το μικρό Παριζιάνικο βιβλιοπωλείο. Αυτά τα δυο βιβλία μου έδωσαν μια ώθηση που δεν περίμενα να υπάρχει.

Ποιος χαρακτήρας σε επηρέασε περισσότερο;

Το μικρό 11χρονο αγοράκι στον Κλέφτη των μυστικών. Το ότι δούλεψα έναν άξιο άνθρωπο-παιδί με επηρέασε πολύ, σαν μια εκπαιδευτική αναδρομή στον χρόνο. Ήταν ένα εκ νέου σετάρισμα των λειτουργιών και των αξιών μου εκ του ασφαλούς, παρ’ ότι το παιδί έζησε μέσα σε ένα φριχτό πόλεμο.

«Όλοι είμαστε ήδη ταξιδιώτες και πολλές φορές δεν το ξέρουμε ή αργούμε να το μάθουμε.» αναφέρεις σε ανάρτηση σου. Πως το εννοείς;

Η ζωή είναι ένα ταξίδι έτσι κι αλλιώς. Με προορισμούς, στάσεις, απροσδόκητες αλλαγές, καθοριστικές γνωριμίες και σίγουρα με ένα αδιαπραγμάτευτο τέλος. Αλλά και η γη στην οποία πατάμε ταξιδεύει στο διάστημα οπότε και κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο προχωράμε άθελά μας μέσα σε ένα σύμπαν που υπάρχει γύρω μας!

Σημασία έχει ο προορισμός ή μόνο το ταξίδι;

Και τα δύο! Ο προορισμός είναι η εξέλιξή μας. Το να γίνουμε καλύτεροι, ικανότεροι, ευτυχισμένοι. Να αξίζει το ότι είμαστε ζωντανοί και να κάνουμε ομορφότερο αυτό το δώρο. Από την άλλη το ταξίδι της ζωής πρέπει ιδανικά να το κάνεις «αφημένος». Να αποδέχεσαι και να αφουγκράζεσαι τα όσα συμβαίνουν. Να παρατηρείς και να βελτιώνεσαι.

O ταξιδιώτης χρειάζεται πάντα συνταξιδιώτες;

Ενώ στην ουσία είναι μόνος, αν δεν διασταυρωθεί με άλλους ταξιδιώτες δεν θα ανακαλύψει ποτέ την μεγάλη αλήθεια. Οτι όλοι είμαστε ενωμένοι είτε το θέλουμε είτε όχι. Είτε το αποδεχόμαστε είτε όχι. Είτε το αποκρούουμε είτε όχι.

Βαλίτσες υπάρχουν;

Πολλές. Όλες εσωτερικές και αόρατες! Γι’ αυτό και η συγκίνηση είναι μεγάλη όταν κάποιοι τις βλέπουν και αυτό τους αρέσει. Γι΄ αυτό ο έρωτας παίζει τόσο καθοριστικό ρόλο στο ταξίδι. Γιατί το ταίρι μας έχει δει αυτές τις κρυφές αποσκευές μας και τις έχει αποδεχτεί, για πολύ ή για λίγο. Ακόμα και αν έχει δει με λάθος γυαλιά πάλι αυτό αξίζει! Πολύ ή λίγο!

Συγγραφέας και ο αναγνώστης- συνοδοιπόροι στο ίδιο ταξίδι;

Πάντα και μάλιστα σε διπλανές θέσεις! Ακόμα καλύτερα αν αγγίζονται κάποιες στιγμές, ηθελημένα ή αθέλητα. Αυτή η επαφή είναι η πιο απαραίτητη στην όλη διαδικασία. Και ενώ υπάρχει συχνά, στα σπουδαία βιβλία βγαίνει στην επιφάνεια κυρίως μετά το τέλος της ανάγνωσης. Γιατί έχεις παρασυρθεί και δεν έχεις προλάβει να το νιώσεις στη διάρκεια. Τότε υπάρχει η πιο σημαντική επαφή με τους δυο συνταξιδιώτες!

Η συνάντηση τους σημαίνει ένα καλό βιβλίο;

Η συνάντηση αποδεικνύει την συγγένεια αρχικά. Αν ο αναγνώστης έχει νιώσει και κάτι παραπάνω, μια έξτρα συγκίνηση ή μια ώθηση για χρήσιμες σκέψεις, τότε ναι το βιβλίο είναι σίγουρα καλό.

Οι ήρωες του βιβλίου σου είναι τελείως φανταστικά πρόσωπα;

Απολύτως! Ποτέ δεν έχω δημιουργήσει χαρακτήρες ή ιστορίες από την πραγματική ζωή. Είναι κάτι που αντιπαθώ γιατί το βρίσκω εύκολο και δεν το θέλω. Επίσης το θεωρώ και μια κλοπή γιατί η ζωή των άλλων γύρω μου, ακόμα και άγνωστων, είναι κάτι «ιερό» που δεν πρέπει να το αγγίζει κανείς. Ακούγεται απόλυτο αλλά αυτό αισθάνομαι με κάθε ειλικρίνεια. Άλλωστε η πρόκληση της από το μηδέν δημιουργίας είναι κάτι συναρπαστικό και μου δίνει έξτρα κίνητρο.

Η ιστορία θα μπορούσε να γίνει σενάριο για σειρά ή ταινία; Το έχεις σκεφθεί;

Και τα δυο μυθιστορήματα που έχω γράψει μπορούν να γίνουν ταινίες ή mini σειρές. Η δραματουργία τους έχει σχέση με τεχνικές αφήγησης που συναντάμε σε σενάρια ταινιών και σειρών, άλλωστε αυτό έχω σπουδάσει. Όμως ποτέ δεν είχα την πρόθεση να αφηγηθώ απλώς κάποιες ιστορίες. Από την πρώτη στιγμή θέλησα να το κάνω με λογοτεχνικούς όρους και μόνο. Είναι κάτι που «κληρονόμησα» από τις σπουδές μου στο Παρίσι.

Μίλησε μου για τον Κλέφτη των μυστικών

Είναι μια ιστορία υπέρβασης, με ήρωα ένα μικρό ορφανό 11χρονο αγοράκι που αναλαμβάνει μια ακραία αποστολή μέσα στον πόλεμο. Να «κλέψει» ένα καθοριστικό μυστικό για την Αντίσταση, από το αρχηγείο της Γκεστάπο στην οδό Μέρλιν. Τα όπλα του είναι δύο: Ξέρει κάποια γερμανικά που έχει μάθει από έναν ηλικιωμένο μεταφραστή, πράγμα που αγνοούν οι εχθροί του. Και μοιάζει αθώος και πέραν κάθε υποψίας, όντας ένα παιδί με κοντό παντελονάκι. Μετά αρχίζει η απίστευτη περιπέτειά του.

Και για το επόμενο βιβλίο σου

Προς το παρόν το σκέφτομαι και επεξεργάζομαι τον σκελετό του. Θα έχει κεντρική ηρωίδα μια νεαρή γυναίκα που έχει περάσει πολλά από μικρή και μπλέκει σε μια ιστορία της οποίας την πορεία δεν μπορεί να φανταστεί. Γιατί πολλές φορές σκεφτόμαστε ανώδυνα τις επιπτώσεις των όσων σχεδιάζουμε ή πράττουμε και συχνά πέφτουμε έξω.

ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Ο Φάνης και ο Μάνος, δίδυμοι, όμοιοι στην όψη αλλά διαφορετικοί στον χαρακτήρα, έχουν ορκιστεί να μην αφήσουν τίποτα να τους χωρίσει. Ωστόσο ο παθιασμένος έρωτάς τους για την Κάτια θα φέρει την απόλυτη σύγκρουση ανάμεσά τους και θα τους κάνει ορκισμένους εχθρούς.
Όταν όμως κάποιοι θα απαγάγουν την εξάχρονη κόρη του Μάνου και της Κάτιας στο Παρίσι, ο Φάνης θα αναγκαστεί να πάει εκεί για να βοηθήσει στην εξιχνίαση.
Φτάνοντας θα αντιμετωπίσει πέρα από τον εχθρικό αδερφό του και τη μοιραία συνάντηση με τη γυναίκα που δεν έπαψε ποτέ να αγαπάει. Ο απαγορευμένος έρωτας ξαναφουντώνει
σαν πυρκαγιά, οδηγώντας τους σε μια ισορροπία επικίνδυνη για όλους, ενώ παράλληλα ψάχνοντας για τη μικρή ο ήρωας θα μπει σε μια απρόβλεπτη περιπέτεια σε ένα μαγικό, ερωτικό, πολυπολιτισμικό Παρίσι.

Θα αντιμετωπίσει επώδυνα μυστικά που συνδέονται με την απαγωγή, τα οποία θα αλλάξουν τελείως το τοπίο και όσα γνώριζε για τον αδερφό του αλλά και τη γυναίκα
που έχει ερωτευτεί. Και μέσα από τραγικά γεγονότα που τον κυκλώνουν θα βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδα και έναν γρίφο που ποτέ δε φαντάστηκε.