Η επιδραστικότητα της ταινίας στην εξέλιξη του κινηματογράφου φαίνεται καθαρά στα μοτίβα που μεταφέρθηκαν τροποποιημένα από πολυάριθμους μελλοντικούς σκηνοθέτες. Από τη «Συνομιλία» του Φράνσις Φορντ Κόπολα μέχρι το «Blowup» του Μικελάντζελο Αντονιόνι και το «Πουλί με τα Κρυστάλλινα Φτερά» του Ντάριο Αρτζέντο. 70 χρόνια μετά, ο θρυλικός «Σιωπηλός Μάρτυρας» (Rear Window – 1954) του Άλφρεντ Χίτσκοκ, συνεχίζει να προκαλεί συγκινήσεις, καθώς κυκλοφορεί σε επανέκδοση από την Πέμπτη 4 Ιουλίου.

Ένας ριψοκίνδυνος φωτορεπόρτερ (Τζέιμς Στιούαρτ) βρίσκεται ακινητοποιημένος, με το πόδι στον γύψο και περνάει την ώρα του παρακολουθώντας τα γεγονότα που συμβαίνουν στη γειτονιά, ώσπου ξαφνικά γίνεται αυτόπτης μάρτυρας του φόνου που διέπραξε ένας από τους απέναντι ενοίκους. Με τη βοήθεια της αγαπημένης του (Γκρέις Κέλι), θα προσπαθήσει να εξιχνιάσει το έγκλημα.

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ κι ο Τζέιμς Στιούαρτ συνεργάστηκαν συνολικά τέσσερις φορές, στην μεγάλη οθόνη. Η «Θηλιά», υπήρξε η πρώτη τους συνεργασία, η οποία όμως δεν θεωρήθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη. Αλλά η δεύτερη συνεργασία τους, ο «Σιωπηλός Μάρτυρας», υπήρξε θριαμβευτική. Η ταινία προτάθηκε για τέσσερα Όσκαρ (Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Ήχου, Φωτογραφίας), χωρίς όμως να αποσπάσει κάποιο χρυσό αγαλματίδιο. Ενώ ο Στιούαρτ θεωρήθηκε ως ο πιο εμπορικός σταρ εκείνης της χρονιάς.

Η σπουδαία συνεργασία τους, συνεχίστηκε δύο ακόμη φορές. Το 1956, στο φιλμ «Ο Άνθρωπος Που Γνώριζε Πολλά / The Man Who Knew Too Much» και φυσικά το 1958 στο εμβληματικό «Vertigo».

Mε αφορμή λοιπόν την συμπλήρωση 70 χρόνων από την αρχική του κυκλοφορία, ο εμβληματικός «Σιωπηλός Μάρτυρας» (Rear Window – 1954) επιστρέφει στις θερινές κινηματογραφικές αίθουσες με ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες σε 4K.

Με εξαιρετικές ερμηνείες από τον Τζέιμς Στιούαρτ και τη γοητευτική Γκρέις Κέλι και υποψήφια για τέσσερα βραβεία Όσκαρ, η ταινία αφηγείται την ιστορία του φωτορεπόρτερ Τζέφρις, ο οποίος καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι λόγω ενός σπασμένου ποδιού, διασκεδάζει την ανία του παρακολουθώντας τους γείτονές του μέσα από το παράθυρο του διαμερίσματός του στη Νέα Υόρκη. Σύντομα η συνήθειά του μετατρέπεται σε εμμονή, όταν υποψιάζεται ότι ένας από τους γείτονές του έχει διαπράξει φόνο.

Στον «Σιωπηλό Μάρτυρα» ο Χίτσκοκ, με την αξεπέραστη σκηνοθετική του δεινότητα, δημιουργεί μία ατμόσφαιρα αγωνίας και έντασης μέσα από την περιορισμένη οπτική του κεντρικού χαρακτήρα, αφού συχνά στη διάρκεια της ταινίας η κάμερα περιορίζεται στην οπτική γωνία του φωτογραφικού φακού ή των κιαλιών του κεντρικού ήρωα.

Η πρωτοποριακή αυτή χρήση των υποκειμενικών πλάνων και η αξιοποίηση του εξαιρετικού σκηνικού, δημιουργούν μια αξέχαστη εμπειρία, εδραιώνοντας την ταινία ως ένα διαχρονικό αριστούργημα που εξερευνά τα όρια της περιέργειας και της ιδιωτικής ζωής, με αποκορύφωμα ένα συναρπαστικό και αγωνιώδες φινάλε.

Ο Χίτσκοκ βασίζεται σε αυτή την ζεστή ερωτική ιστορία, εκμεταλλευόμενος τη γοητεία, το στιλ, την ομορφιά και τις υποκριτικές ικανότητες της Γκρέις Κέλι, αλλά και μια ελαφρώς κωμική διάθεση, κάνοντας το κοινό συνένοχο σε μια από τις πιο επίμονες ανθρώπινες αδυναμίες.

Με έξυπνη χρήση των φυσικών ήχων και θορύβων σε όλη τη διάρκεια της ταινίας και με τον αριστοτεχνικό φωτισμό του Ρόμπερτ Μπερκς, ενισχύεται η αίσθηση του περιορισμού και της αγωνίας, ενώ η ταινία παραμένει ταυτόχρονα πνευματώδης, αλλά και με χιούμορ. Ένα κινηματογραφικό ορόσημο, στην πλούσια φιλμογραφία του Χίτσκοκ.

Άλφρεντ Χίτσκοκ / Alfred Hitchcock

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, παραμένει διαχρονικά ένας πρωτοπόρος σκηνοθέτης και σημείο αναφοράς, τόσο για τους θεατές όσο και για τους συναδέλφους του στον χώρο της Έβδομης Τέχνης. Προτάθηκε συνολικά πέντε φορές για Όσκαρ Σκηνοθεσίας: το 1941 (Ρεβέκκα), το 1945 (Στον Ίσκιο του Θανάτου / Ναυαγοί) το 1946 (Νύχτα Αγωνίας), το 1955 (Σιωπηλώς Μάρτυς) και το 1961 (Ψυχώ), αλλά δε το κέρδισε ποτέ. Ωστόσο η Ακαδημία αναγνωρίζοντας το λάθος της, του απένειμε το 1968, ένα τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο της προσφοράς του, στον χώρο της Έβδομης Τέχνης.

«Για να φτιάξεις μία πραγματικά καλή ταινία χρειάζεσαι 3 πράγματα: σενάριο, σενάριο, και σενάριο…» – Άλφρεντ Χίτσκοκ

Τζέιμς Στιούαρτ / James Stewart

Από τη συνεργασία του με τον Φρανκ Κάπρα, μέχρι τις ταινίες με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Τζέιμς Στιούαρτ έχει πρωταγωνιστήσει στην πλούσια καριέρα του, σε μερικές από τις πιο εμβληματικές ταινίες του Αμερικανικού Κινηματογράφου, αφήνοντας το δικό του μοναδικό στίγμα στην Ιστορία της Έβδομης Τέχνης. Από τους σημαντικότερους Αμερικανούς ηθοποιούς του 20ου αιώνα, ο Τζέιμς Στιούαρτ (James Stewart: 20 Μαΐου του 1908 – 2 Ιουλίου του 1997), κατάφερε μέσα από τις ερμηνείες του να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τους συναδέλφους του. Στο συγκεκριμένο αφιέρωμα, αποτίουμε έναν μικρό φόρο τιμής σ’ έναν μεγάλο ηθοποιό, μέσα από τις πιο χαρακτηριστικές ερμηνείες του.

Από «Το Μαγαζί Της Γωνίας» (The Shop Arcound The Corner – 1940) του Έρνστ Λιούμπιτς και τα «Κοινωνικά Σκάνδαλα» (The Philadelphia Story – 1940) του Τζορτζ Κιούκορ, όπου κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ά Ανδρικής Ερμηνείας, μέχρι το κλασικό φιλμ «Μια Υπέροχη Ζωή» (It’s a Wonderful Life – 1946) του Φρανκ Κάπρα και τη συνεργασία του με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ σε ταινίες όπως: «Σιωπηλός Μάρτυρας» (Rear Window – 1954), «Ο Άνθρωπος Που Γνώριζε Πολλά» (The Man Who Knew Too Much – 1956), «Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου» (Vertigo – 1958) κ.α. Μόνο τυχαίο λοιπόν δεν είναι το γεγονός ότι το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου έχει κατατάξει τον Τζέιμς Στιούαρτ, τρίτο στη λίστα με τους 25 σημαντικότερους σταρ όλων των εποχών.

Διαβάστε Επίσης:
Αφιέρωμα στον Άλφρεντ Χίτσκοκ: Ο διαχρονικός μετρ του σασπένς
Αφιέρωμα στον Τζέιμς Στιούαρτ: O «Σιωπηλός Μάρτυρας» της υποκριτικής τέχνης

Σιωπηλός Μάρτυρας / Rear Window
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ
Σενάριο: Τζον Μάικλ Χέιζ (βασισμένο σε διήγημα του Κόρνελ Γούλριτς)
Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Στιούαρτ, Γκρέις Κέλι
Μουσική: Φραντς Γουόξμαν
Φωτογραφία: Ρόμπερτ Μπερκς
Έτος Παραγωγής: 1954
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Διάρκεια: 112 λεπτά
Εικονογράφηση Ελληνικής Αφίσας: Κώστας Γούναρης
Κυκλοφορεί σε επανέκδοση από την Πέμπτη 4 Ιουλίου