Από το εντυπωσιακό, αντιπολεμικό, κινηματογραφικό έπος του Σαμ Μέντες, «1917», μέχρι την υπέροχη «Ομορφιά της Ύπαρξης» του Ρόι Άντερσον. Το 2020 μας υποδέχεται με εξαιρετικές ταινίες και μοιάζει αποφασισμένο να οδηγήσει τους θεατές στις Αίθουσες, εκεί όπου το Σινεμά θα τους ανταμείψει με μοναδικές συγκινήσεις.
Η Νέα Κινηματογραφική Εβδομάδα, διαθέτει έξι νέες ταινίες, τέσσερις εκ των οποίων αποτελούν μία αξιόπιστη επιλογή για την κινηματογραφική μας έξοδο. Ο Σαμ Μέντες, αφήνει στην άκρη τις περιπέτειες του Τζέιμς Μποντ, («Skyfall», «Spectre») και μας ταξιδεύει στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσα από το «1917».
Στην «Ομορφιά της Ύπαρξης» του Ρόι Άντερσον, η Έβδομη Τέχνη συναντά την Ποίηση, σε μία σπουδαία ταινία, από τον κορυφαίο Σουηδό σκηνοθέτη. Ο Καντεμίρ Μπαλάκοφ, επιστρέφει με το φιλμ «Ένα Ψηλό Κορίτσι», το οποίο αποτελεί και την πρόταση της Ρωσίας για τα Όσκαρ, ενώ στο «Corpus Christi», ο Γιαν Κομάσα παρουσιάζει ένα εξαιρετικό δείγμα γραφής του νέου Πολωνικού Σινεμά.
Και για όσους αγαπούν τις επανεκδόσεις, κυκλοφορεί στις Αίθουσες η «Περσόνα» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Η πιο αγαπημένη μου ταινία, στην Ιστορία της Έβδομης Τέχνης. Αναλυτικά:
«1917» (2019) του Σαμ Μέντες (Ηνωμένο Βασίλειο, Η.Π.Α.)
Στην καρδιά του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, δύο νεαροί Βρετανοί στρατιώτες, ο Σκόφιλντ (Τζορτζ Μακέι) και ο Μπλέικ (Ντιν-Τσαρλς Τσάπμαν) αναλαμβάνουν μια σχετικά δύσκολη και επικίνδυνη αποστολή. Σε μια μάχη ενάντια στον χρόνο, πρέπει να περάσουν στα εδάφη του αντιπάλου και να παραδώσουν ένα μήνυμα που θα σταματήσει μια θανάσιμη επίθεση σε εκατοντάδες στρατιώτες. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο αδερφός του Μπλέικ. Γυρισμένο σαν μονοπλάνο σε πραγματικό χρόνο από τον σκηνοθέτη του «Skyfall», Σαμ Μέντες, σε συνεργασία με τον βραβευμένο με Όσκαρ διευθυντή φωτογραφίας Ρότζερ Ντίκινς και με ένα αξιόλογο καστ, το «1917» είναι μία επική πολεμική ταινία που υπόσχεται να αφήσει το στίγμα της και να μείνει κλασική.
Ηθοποιοί: Τζορτζ Μακέι, Ντιν-Τσαρλς Τσάπμαν, Μαρκ Στρονγκ, Άντριου Σκοτ, Ρίτσαρντ Μάντεν, Κλερ Ντιμπούρκ, Κόλιν Φερθ, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς. Μία μοναδική κινηματογραφική εμπειρία που βάζει τον θεατή μέσα στο πεδίο της μάχης, βιώνοντας την ταινία από την αρχή ως το τέλος με κομμένη την ανάσα. Το «1917» έχει βραβευτεί ως μία από τις δέκα καλύτερες ταινίας του 2019, από το National Board of Review και το AFI (American Film Institute) ενώ έχει ήδη συγκεντρώσει τρεις Υποψηφιότητες για τις Χρυσές Σφαίρες του 2020, συμπεριλαμβανομένης και αυτής στην Κατηγορία για Καλύτερη Ταινία.
«Την πρώτη φορά που κατάλαβα την έννοια του πολέμου ήταν τότε που ο παππούς μου μου διηγήθηκε τις εμπειρίες του από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η ταινία δεν είναι μια ιστορία για τον παππού μου, περισσότερο είναι για το πνεύμα του – όλο αυτά που πέρασαν εκείνοι οι άντρες, τις θυσίες, η αίσθηση του να πιστεύεις σε κάτι ανώτερο από τον εαυτό σου. Στους δύο βασικούς μας χαρακτήρες ανατίθεται μια επικίνδυνη αποστολή στο στρατόπεδο του αντιπάλου όπου και θα παραδώσουν ένα πολύ σημαντικό γράμμα που θα σώσει 1,600 στρατιώτες. Η κάμερά μας δεν τους αφήνει ποτέ. Ήθελα να κάνω μαζί τους κάθε βήμα και να νιώθω τις ανάσες τους. Μαζί με τον Ρότζερ Ντίκινς συζητήσαμε να κάνουμε την ταινία με ένα άκρως ξεχωριστό τρόπο. Την σχεδιάσαμε έτσι ώστε να φέρουμε το κοινό όσο πιο κοντά στην δική τους εμπειρία. Αυτό είναι το πιο συναρπαστικό πράγμα που έχω κάνει ποτέ μου.» – Σαμ Μέντες
«Η Ομορφιά Της Ύπαρξης» (About Endlessness / Om det oändliga – 2019) του Ρόι Άντερσον (Σουηδία, Γερμανία, Νορβηγία)
«Αντίκρισα έναν άνθρωπο που είχε χάσει τον δρόμο του, αντίκρισα έναν άνθρωπο που εκλιπαρούσε για τη ζωή του». Λόγια που θα μπορούσαν να φορεθούν σε οποιαδήποτε από τις μοναχικές καρδιές και χαμένες ψυχές που παρελαύνουν μπροστά μας, σαν εκθέματα σε μουσείο με ανθρώπινα παράδοξα. Μια διαβολικά πνευματώδης ανορθόδοξη κωμωδία, η οποία εξυψώνει το μονότονο και προσδίδει βάθος στο κενό, προσφέροντας ένα θλιμμένο αλλά τρυφερό αντίδοτο στην αποξένωση και τη σύγχυση. Μια πομπή από βινιέτες που τρεμοπαίζουν, σε καφέ, μπαρ, σταθμούς τρένων, διαμερίσματα και γραφεία, διάστικτες με χλωμές σημαδούρες που αποζητούν ένα βλέμμα παρηγοριάς και κατανόησης.
Ο Σουηδός δεξιοτέχνης του σουρεαλισμού, Ρόι Άντερσον, ο οποίος μας έχει χαρίσει εξαιρετικές ταινίες, όπως το «Ένα Περιστέρι Έκατσε Σε Ένα Κλαδί Συλλογιζόμενο την Ύπαρξή του» και τα «Τραγούδια απ’ τον Δεύτερο Όροφο», κέρδισε με τη νέα του δημιουργία, «Η Ομορφιά Της Ύπαρξης», το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας το 2019 και επιχειρεί για άλλη μια φορά να μιλήσει για τα μυστήρια της ανθρώπινης ύπαρξης, πάντα με το χαρακτηριστικό στυλ στο οποίο μας έχει συνηθίσει. Ένας στοχασμός πάνω στην ανθρώπινη ζωή, σε όλη της την ομορφιά και τη σκληρότητα, το μεγαλείο της αλλά και τα κλισέ της. Περιπλανιόμαστε, μέσα σε μια ονειρική ατμόσφαιρα, με οδηγό έναν αφηγητή που θυμίζει τη Σεχραζάτ από τις «Χίλιες και Μία Νύχτες». Ασήμαντες στιγμές παίρνουν τη σημασία που κανονικά αρμόζει σε ιστορικά γεγονότα: ένα ζευγάρι ίπταται πάνω από την Κολωνία εν καιρώ πολέμου. Στον δρόμο προς ένα πάρτι γενεθλίων, ένας πατέρας σταματά μέσα στη βροχή για να δέσει τα κορδόνια της κόρης του. Έφηβα κορίτσια χορεύουν έξω από ένα καφέ. Ένας ηττημένος στρατός κατευθύνεται προς ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου. Ένας συνδυασμός ωδής και θρήνου, ο Ροι Αντερσον παρουσιάζει ένα καλειδοσκόπιο όλων όσων είναι παντοτινά ανθρώπινα, μια ατελείωτη ιστορία της ευάλωτης φύσης της ύπαρξης, στο καινούργιο του, κινηματογραφικό ποίημα.
«Corpus Christi» (2019) του Γιαν Κομάσα (Πολωνία)
Το «Corpus Christi», διηγείται την ιστορία του νεαρού Ντάνιελ, ενός 20χρονου που βιώνει πνευματική μεταμόρφωση κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο αναμορφωτήριο. Θέλει να γίνει ιερέας αλλά αυτό είναι αδύνατο εξαιτίας του ποινικού του μητρώου. Όταν τον στέλνουν να εργαστεί στο ξυλουργείο μιας κωμόπολης, κατά την άφιξή του προσποιείται τον ιερέα και καταλήγει να αναλάβει καθήκοντα στην τοπική ενορία. Η άφιξη του νεαρού χαρισματικού ιεροκήρυκα δίνει την ευκαιρία στην τοπική κοινωνία, που ταλανίζεται από ένα τραγικό συμβάν, να αποκαταστήσει την ισορροπία της.
Ένα εξαιρετικό δείγμα γραφής του νέου Πολωνικού Σινεμά και ένα πρωτότυπο φιλμ, η οποία έχει ήδη καταφέρει να βρίσκεται ανάμεσα στις 10 Υποψήφιες δημιουργίες που θα διεκδικήσουν το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας για το 2020. Η μαγνητική παρουσία του νεαρού πρωταγωνιστή, Μπάρτος Μπιελένια, σε συνδυασμό με το φρέσκο σενάριο του Ματέους Πάσεβιτς, έχουν καταστήσει την ταινία του Γιαν Κομάσα, ως ένα αξιόλογο και σύγχρονο, κινηματογραφικό έργο. Σχετικά με το αν το φιλμ είναι εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα, ο σκηνοθέτης Γιαν Κομάσα, απαντά σχετικά:
«Υπήρξε μια περίπτωση, που έδωσε και πηχυαίους τίτλους στην Πολωνία, ενός αγοριού που παρίστανε τον ιερέα για περίπου τρεις μήνες. Το όνομά του ήταν Patryk και μάλλον ήταν 19 χρονών τότε. Ο Mateusz Pacewicz, που έγραψε το σενάριο, έγραψε ένα άρθρο γι’ αυτό και έτσι προέκυψε ολόκληρη η ταινία. Αλλάξαμε το όνομά του και το κάναμε Daniel, αλλά οι χαρακτήρες είναι παρόμοιοι όπως και ο τρόπος με τον οποίον έφτασε στην κωμόπολη. Το αγόρι έκανε γάμους, βαπτίσεις και κηδείες. Τον γοήτευαν όλα αυτά και ήθελε πραγματικά να γίνει ιερέας. Οπότε βασίσαμε την ταινία στην ιστορία του, αλλά ο Mateusz πρόσθεσε το μέρος με το κέντρο κράτησης ανηλίκων και το ατύχημα που συγκλόνισε ολόκληρη τη μικρή πόλη, παρότι υπήρξαν πολλές παρόμοιες περιπτώσεις που προσπάθησε να αντιμετωπίσει. Η όλη διαμάχη προήλθε από το γεγονός ότι αποδείχθηκε πολύ πιο αποτελεσματικός από τον προκάτοχό του. Αυτό είναι το θέμα – ήταν κάποιος εκτός Εκκλησίας που δεν ενδιαφερόταν πολύ για το επίσημο δόγμα και οι άνθρωποι ήταν ευχαριστημένοι με το έργο του! Αργότερα ορισμένοι αισθάνθηκαν προδομένοι, αλλά εκείνος κατάφερε να προσελκύσει πολλούς νέους πιστούς. Τέλος πάντων, ανάλογες περιπτώσεις αποκαλύπτονται κάθε χρόνο, και όχι μόνο στην Πολωνία – στην Ισπανία κάποιος έκανε τον ιερέα για πάνω από δώδεκα χρόνια! Το κάνουν για διάφορους λόγους. Πολύ συχνά προσπαθούν απλώς να κρυφτούν από το δικαστικό σύστημα και είναι πολύ πιο εύκολο να ξεγελάσουν μια μικρή κοινότητα που δεν ρωτάει πολλά.»
Κυκλοφορούν Επίσης:
«Η Κατάρα» (The Grudge – 2019) του Nicolas Pesce (Καναδάς, Η.Π.Α.)
Όταν κάποιος πεθαίνει στη στιγμή μιας δυνατής οργής, μια κατάρα γεννιέται. Η κατάρα βρίσκει καταφύγιο στο μέρος του θανάτου. Εκείνοι που την συνάντησαν, θα αντιμετωπίσουν την οργή της. Μια εκδικητική, πεθαμένη ψυχή, ένα φάντασμα που βρίσκει καταφύγιο σε ένα καταραμένο σπίτι δημιουργεί μια τρομακτική αλυσίδα θανάτου σε όποιον προσπαθήσει να μπει μέσα, να κατοικήσει και να αναζητήσει την προέλευση του Κακού.
Δεκαπέντε χρόνια έχουν περάσει από την αμερικάνικη εκδοχή της Κατάρας από τον Σαμ Ράιμι (Spider-Man, Drag Me to Hell). Τώρα οι δημιουργοί της σειράς ταινιών «Evil Dead», ζωντανεύουν ξανά την ακατάλληλη εκδοχή της. Ο ίδιος ο Ράιμι υπογραμμίζει πως «όταν φτιάξαμε την ταινία το 2004, το genre του τρόμου βρισκόταν στο περιθώριο, ενώ τώρα έχει περάσει στο πετσί του mainstream κοινού». Το σενάριο είναι εμπνευσμένο από μια ιστορία των Nicolas Pesce και Jeff Buhler, βασισμένο στο «Ju-On: The Grudge» του Takashi Shimizu.
«Ουπς! Ο Νώε Έφυγε» (All Creatures Big and Small / Oops… Noah is Gone! – 2015) των Τόμπι Γκένκελ και Σον ΜακΚόρμακ
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι απέγιναν όλα τα ζωάκια που δεν κατάφεραν να επιβιβαστούν στην Κιβωτό του Νώε; Με αυτήν την πρωτότυπη ιδέα ως αφετηρία, το «Ουπς! Ο Νώε Έφυγε» σαλπάρει για μια περιπέτεια κινουμένων σχεδίων παρέα με αξιαγάπητα ζωάκια που θα ανακαλύψουν τι σημαίνει φιλία και αγάπη – ενώ ο κόσμος κυριολεκτικά χάνεται!
Σ’ Επανέκδοση:
«Περσόνα» (Persona – 1966) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν (Σουηδία)
Η Ελβίρα, διάσημη ηθοποιός, καταρρέει κατά τη διάρκεια μιας παράστασης και κλείνεται στη σιωπή της. Αποσύρεται σε ένα παραθαλάσσιο ησυχαστήριο με μόνη συντροφιά μια νοσοκόμα, την Άλμα. Τις επόμενες εβδομάδες, η Άλμα προσπαθεί να προσεγγίσει την ασθενή της με σκοπό να την θεραπεύσει από την ψυχική και σωματική βύθιση της. Σύντομα μεταξύ των δυο γυναικών αναπτύσσεται μια βαθιά, υπαρξιακή επικοινωνία.
Το μινιμαλιστικό υπαρξιακό δράμα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, είναι μία σε βάθος σπουδή της γυναικείας φύσης και του υπαρξιακού αδιεξόδου, από τον κορυφαίο Σουηδό σκηνοθέτη.
Διαβάστε Επίσης:
Στην Ελλάδα τα ΜΜΕ που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, χρημαδοτούνται από το ... κράτος. Tο tvxs.gr στηρίζεται στους αναγνώστες του και αποτελεί μια από τις ελάχιστες ανεξάρτητες φωνές στη χώρα. Mε μια συνδρομή, από 2.9 €/μήνα,ενισχύετε την αυτονομία του tvxs.gr και των δημοσιογραφικών του ερευνών. Συγχρόνως αποκτάτε πρόσβαση στα ντοκιμαντέρ και το περιεχόμενο του 24ores.gr.
Δες τα πακέτα συνδρομών >
