Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας «Στην Πύλη της Αιωνιότητας» του Τζούλιαν Σνάμπελ, με πρωταγωνιστή τον εξαιρετικό Γουίλεμ Νταφόε, παρουσιάζουμε πέντε χαρακτηριστικές ευρωπαϊκές ταινίες οι οποίες παρουσιάζουν τη ζωή και το έργο σπουδαίων ζωγράφων και προβλήθηκαν στις Κινηματογραφικές Αίθουσες την τελευταία δεκαετία. Από το «Γκωγκέν: Στην Ταϊτή» με τον Βενσάν Κασέλ, μέχρι το κύκνειο άσμα του Αντρέι Βάιντα, «Afterimage», με θέμα τον καλλιτέχνη Βλάντισλαβ Στρεμίνσκι (φωτογραφία άρθρου).

«Ρενουάρ» (Renoir – 2012) του Ζιλ Μπουρντό (Γαλλία)

Μεταφερόμαστε στην Κυανή Ακτή, το έτος 1915. Ο διάσημος Γάλλος ζωγράφος Πιερ-Ογκούστ Ρενουάρ ( Μισέλ Μπουκέ), σε προχωρημένη πια ηλικία προσπαθεί να ξεπεράσει τον θάνατο της γυναίκας του, τους πόνους από τα αρθριτικά του, αλλά και τα δυσάρεστα νέα ότι ο γιος του Ζαν (Βενσάν Ροτιέ) τραυματίστηκε στη μάχη. Όταν όμως θα μπει στη ζωή του μια νεαρή κοπέλα θα δώσει και πάλι στον κόσμο του απρόσμενη ενέργεια και διάθεση για δημιουργία. Σφύζοντας από ζωή, η ακαταμάχητα όμορφη Αντρέ (Κριστά Τερέ) θα γίνει το τελευταίο μοντέλο του ζωγράφου και η πηγή ανανέωσης του. Παράλληλα επιστρέφει πίσω στο οικογενειακό σπίτι για ανάρρωση, ο Ζαν ο οποίος μαγεύεται κι αυτός από τη γοητεία της κοκκινομάλλας κοπέλας. Στο μεσογειακό ιδιωτικό παράδεισο των Ρενουάρ και παρά την έντονη δυσαρέσκεια του πατέρα του, ο νεαρός Ζαν ερωτεύεται αυτό το ελεύθερο πνεύμα, βρίσκοντας τη δική του πηγή έμπνευσης. Και κάπως έτσι, ένας γεννήθηκε ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών…

«Ποια πιστεύω ότι πρέπει να είναι τα δύο χαρακτηριστικά ενός έργου τέχνης; Πρώτον, πρέπει να είναι απερίγραπτο, και δεύτερον πρέπει να είναι μοναδικό.» Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ

Το φιλμ «Ρενουάρ» του Ζιλ Μπουρντό, είναι μία όμορφη και γλυκιά βιογραφική ταινία που αποτέλεσε την Επίσημη Υποψηφιότητα της Γαλλίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας του 2014. Ο σκηνοθέτης εστιάζει στην ομορφιά της τέχνης και της φύσης και μας εξιστορεί την ιστορία της γυναίκας, μούσας των δύο μεγάλων καλλιτεχνών.

Διαβάστε επίσης:

• «Ρενουάρ» – Βιογραφική ταινία για δύο σπουδαίους καλλιτέχνες

«Afterimage» (Powidoki – 2016) του Αντρέι Βάιντα (Πολωνία)

Στην μεταπολεμική Πολωνία, ο πρωτοποριακός ζωγράφος Βλάντισλαβ Στρεμίνσκι δουλεύει ως καθηγητής στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών. Ένας μεγάλος καλλιτέχνης και συν-δημιουργός της θεωρίας του Unism, ο Στρεμίνσκι έγινε διάσημος πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι μαθητές του ακόμα τον αντιμετωπίζουν σαν τον «Μεσσία της μοντέρνας ζωγραφικής», αλλά οι αρχές του Πανεπιστημίου και το Υπουργείο Πολιτισμού έχουν διαφορετική άποψη. Ο Στρεμίνσκι δεν διαπραγματεύεται τη τέχνη του και αρνείται να συμμορφωθεί στους κανονισμούς του κόμματος. Σταδιακά αποβάλλεται από το πανεπιστήμιο και την ένωση των καλλιτεχνών. Αλλά οι μαθητές του εξακολουθούν να τον στηρίζουν και να τον επισκέπτονται για ιδιωτικά μαθήματα.

Στο τελευταίο του αριστούργημα, ο σπουδαίος Πολωνός σκηνοθέτης που έφυγε από τη ζωή στις 9 Οκτωβρίου του 2016, αφήνοντας πίσω του 56 ταινίες – μεταξύ των οποίων: «Κανάλ», «Στάχτες και Διαμάντια», «Χωρίς Αναισθητικό» – αποδεικνύει για ακόμα μια φορά το σπάνιο ταλέντο του και την οξύτητα του να παρατηρεί και να καταγράφει τις ιστορικό-κοινωνικές αλλαγές και τους μηχανισμούς τους. Στο «Afterimage» θέτει κρίσιμα ερωτήματα για την ευθύνη μας, στο πλαίσιο μίας ρευστής μεταμοντέρνας πραγματικότητας, πηγαίνοντας πίσω στη μεταπολεμική εποχή της Πολωνίας και επιλέγοντας ως πρωταγωνιστή έναν καλλιτέχνη που η πολιτική κατάσταση της Πολωνίας τον κατέστρεψε. Ο στόχος του, να μας θυμίσει το μάθημα από τις παλιότερες εμπειρίες μας. Το κύκνειο άσμα του Αντρέι Βάιντα, αποτέλεσε και την επίσημη πρόταση της Πολωνίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Διαβάστε επίσης:

• Ο αντισυμβατικός καλλιτέχνης Βλάντισλαβ Στρεμίνσκι στο «Afterimage» του Αντρέι Βάιντα

«Loving Vincent» (2017) των Ντορότα Κομπιέλα και Χιου Γουέλσμαν (Πολωνία, Ηνωμένο Βασίλειο, Η.Π.Α.)

Η ταινία «Loving Vincent» αποτελεί την πρώτη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου που είναι ζωγραφισμένη εξολοκλήρου στο χέρι. Η Ντορότα Κομπιέλα και o Χιου Γουέλσμαν, υπογράφουν τη σκηνοθεσία και το σενάριο, ενώ την παραγωγή ανέλαβαν οι βραβευμένες με Όσκαρ εταιρίες BreakThru Films και Trademark Films. Η ταινία ζωντανεύει τους πίνακες του Βίνσεντ Βαν Γκογκ για να αφηγηθούν την ιδιαίτερη ιστορία του.

Κάθε ένα από τα 65.000 καρέ της ταινίας είναι μια ελαιογραφία που ζωγραφίστηκε στο χέρι από 125 επαγγελματίες ζωγράφους που ταξίδεψαν από όλο τον κόσμο στα τρία στούντιο του «Loving Vincent» στην Πολωνία και την Ελλάδα, για να πάρουν μέρος στην παραγωγή. Όσο σπουδαίοι είναι οι πίνακες του Βαν Γκογκ, τόσο ιδιαίτερη είναι η παθιασμένη ζωή και ο μυστηριώδης θάνατός του. 

Διαβάστε επίσης:

• «Loving Vincent»: Η πρώτη ζωγραφισμένη στο χέρι ταινία στην ιστορία του Σινεμά

«Γκωγκέν: Στην Ταϊτή» (Gauguin: Voyage de Tahiti / Gauguin: Voyage to Tahiti – 2017) του Εντουάρντ Ντελύκ (Γαλλία)

Το 1891, ο Γκωγκέν εξορίζεται στην Ταϊτή. Θέλει να βρει έμπνευση στη ζωγραφική, όντας ελεύθερος, μακριά από τους ηθικούς, πολιτικούς και αισθητικούς κώδικες της πολιτισμένης Ευρώπης. Βυθίζεται στη ζούγκλα, αψηφώντας τη μοναξιά, τη φτώχεια, την αρρώστια. Θα συναντήσει την Tehura, που θα γίνει σύζυγός του και το μοντέλο των σπουδαιότερων έργων του. Πρωταγωνιστεί ο Βενσάν Κασέλ.

Ο Εντουάρντ Ντελύκ, υπογράφει το 1997 την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, Petits Enfers, με τον Vincent Elbaz. Το 1999, σκηνοθετεί βιντεοκλίπ και συνεργάζεται μεταξύ άλλων, με τους Louise Attaque, Tété, Mickey 3D, Kid Loco και Jean-Louis Murat. Το 2002 σκηνοθετεί τη δεύτερη ταινία μικρού μήκους Je n’ai jamais tué personne, και στη συνέχεια, το 2004, ξεκινάει να εργάζεται στον κλάδο της διαφήμισης για επώνυμες μάρκες. Το 2009 σκηνοθετεί την τρίτη ταινία του μικρού μήκους Dόnde estά Kim Basinger? που βραβεύεται σε πολλά φεστιβάλ. Το 2012 πραγματοποιεί την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, Mariage à Mendoza, και το 2017, την ταινία Γκωγκέν – Στην Ταϊτή.

«Στην Πύλη της Αιωνιότητας» (At Eternity’s Gate – 2018) του Τζούλιαν Σνάμπελ (Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιρλανδία, Η.Π.Α.)

Η ταινία σκιαγραφεί τα χρόνια του Βίνσεντ Βαν Γκογκ στην Αρλ της Γαλλίας, μια περίοδος που θεωρείται ως η πιο γόνιμη καλλιτεχνικά αφού εκεί, μαγεμένος από το γαλλικό τοπίο και φως, ο μεγάλος Ολλανδός ιμπρεσιονιστής δημιούργησε μερικά από τα πιο εμβληματικά αριστουργήματά του, όπως η «Έναστρη Νύχτα», το «Υπνοδωμάτιο στην Αρλ» και η σειρά «Ηλιοτρόπια», μεταξύ εκατοντάδων άλλων.

Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης Τζούλιαν Σνάμπελ, υποψήφιος για Όσκαρ για την ταινία «Το Σκάφανδρο και η Πεταλούδα», μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τη ζωή και το έργο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ σε μια αριστουργηματική βιογραφία για τον ρόλο του δημιουργού και τη ζωγραφική τέχνη. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Γουίλιαμ Νταφόε, σε έναν ρόλο που του απέφερε το Βραβείο Ερμηνείας στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας καθώς και μία Υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Ά Ανδρικού Ρόλου σε Δράμα. Ηθοποιοί: Γουίλιαμ Νταφόε, Όσκαρ Άιζακ, Ρούπερτ Φρεντ, Μαντς Μίκελσεν, Εμανουέλ Σενιέ, Ματιέ Αμαλρίκ, Νιλς Άρεστρουπ.

«Γνωρίζω τον Τζούλιαν χρόνια και όταν έμαθα ότι θα έκανε μια ταινία για τον Βαν Γκογκ ήθελα τον ρόλο. Διάβασα πολλά για τον ίδιο και συνειδητοποίησα ότι, ενώ όλοι νομίζουμε ότι τον ξέρουμε, στην ουσία δεν γνωρίζουμε τίποτα. Με γοήτευσε φοβερά. Η μεγαλύτερη πρόκληση για εμένα ήταν να μάθω να ζωγραφίζω. Ξεκινήσαμε με τα απλά, τα υλικά και τον τρόπο που έπρεπε να κρατάω τα πινέλα. Σιγά σιγά ο Τζούλιαν μου ζήτησε να ζωγραφίσω μόνος μου. Δεν λέω ότι έγινα ζωγράφος αλλά ένιωσα ελεύθερος μέσα από αυτή τη διαδικασία.» – Γουίλεμ Νταφόε