«Το φιλμ ακολουθεί τις αρχές με τις οποίες μεγάλωσα από μικρός. Ως παιδί, μεγάλωσα με τους γονείς μου, ανθρώπους ανίκανους να κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά στην αλήθεια που κρύβεται κάτω από την μάσκα. Για να χρησιμοποιήσω μια λέξη της μόδας, η ζωή με την οικογένεια βασιζόταν στην «απομυθοποίηση». Κι ήμουν πολύ τυχερός που διδάχθηκα να βλέπω τα πράγματα ξεπερνώντας τις αυταπάτες της νιότης. Στον «Κανόνα», πέρασα αυτά που γνώριζα στο κοινό. Αυτό όμως δυσαρεστεί τους ανθρώπους, η αλήθεια τους κάνει να νιώθουν άβολα», λέει χαρακτηριστικά ο Ζαν Ρενουάρ αναφερόμενος στην ταινία του «Ο Κανόνας του Παιχνιδιού» (The Rules of the Game / La règle du jeu του 1939).

 

Μεταφερόμαστε στην Κυανή Ακτή, το έτος 1915. Ο διάσημος Γάλλος ζωγράφος Πιερ-Ογκούστ Ρενουάρ ( Μισέλ Μπουκέ), σε προχωρημένη πια ηλικία προσπαθεί να ξεπεράσει τον θάνατο της γυναίκας του, τους πόνους από τα αρθριτικά του, αλλά και τα δυσάρεστα νέα ότι ο γιος του Ζαν (Βενσάν Ροτιέ) τραυματίστηκε στη μάχη.

 

Όταν όμως θα μπει στη ζωή του μια νεαρή κοπέλα θα δώσει και πάλι στον κόσμο του απρόσμενη ενέργεια και διάθεση για δημιουργία. Σφύζοντας από ζωή, η ακαταμάχητα όμορφη Αντρέ (Κριστά Τερέ) θα γίνει το τελευταίο μοντέλο του ζωγράφου και η πηγή ανανέωσης του.

 

Παράλληλα επιστρέφει πίσω στο οικογενειακό σπίτι για ανάρρωση, ο Ζαν ο οποίος μαγεύεται κι αυτός από τη γοητεία της κοκκινομάλλας κοπέλας. Στο μεσογειακό ιδιωτικό παράδεισο των Ρενουάρ και παρά την έντονη δυσαρέσκεια του πατέρα του, ο νεαρός Ζαν ερωτεύεται αυτό το ελεύθερο πνεύμα, βρίσκοντας τη δική του πηγή έμπνευσης. Και κάπως έτσι, ένας γεννήθηκε ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών…

 

«Ποια πιστεύω ότι πρέπει να είναι τα δύο χαρακτηριστικά ενός έργου τέχνης; Πρώτον, πρέπει να είναι απερίγραπτο, και δεύτερον πρέπει να είναι μοναδικό.» Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ

 

Ο Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ είναι ένας από τους σημαντικότερους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους. Γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1841 στη Λιμόζ της Γαλλίας και πέθανε στις 3 Δεκέμβρη του 1919. Ο Ρενουάρ ήταν μεγάλος θαυμαστής της ομορφιάς, ιδιαίτερα της γυναικείας, και έχει ειπωθεί ότι: «είναι ο τελευταίος εκπρόσωπος μιας παράδοσης που απορρέει από τον Ρούμπενς και τον Βαττώ»

 

Όσο για τον γεννημένο το 1894 Ζαν, καθοριστικό ρόλο στα πρώτα του βήματα, διαδραμάτισε η πανέμορφη Αντρέ Χόεσλινγκ, νεαρή πρόσφυγας από την Αλσατία, η οποία πόζαρε ως μοντέλο για τον πατέρα του, προτού γίνει σύζυγός του και μούσα του. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε την όμορφη Αντρέ,ως πρωταγωνίστρια των πρώτων ταινιών του, αλλάζοντας το όνομά της στο πιο εύηχο Catherine Hessling και γράφοντας ειδικά γι’ αυτήν το ντεμπούτο του “Backbiters” (Une vie sans joie) το 1924, όπως και το “Whirlpool of Fate” (La Fille De L’ Eau) του 1925.

 

Έχοντας υπογράψει σκηνοθετικά, κλασσικά αριστουργήματα της 7ης Τέχνης, όπως τη “Μεγάλη Χίμαιρα” (La Grande Illusion) του 1937 αλλά και το θρυλικό φιλμ “Ο Κανόνας του Παιχνιδιού” (The Rules of the Game) του 1939.

 

Ο Ζαν Ρενουάρ, έλαβε ένα τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο της καριέρας του, στέφθηκε Ιππότης στη Λεγεώνα της Τιμής από τη γαλλική κυβέρνηση και έφυγε ήσυχα μια βραδιά τον Φλεβάρη του 1979. Λίγες ημέρες μετά τον θάνατό του, ένας τρυφερός επικήδειος έκανε την εμφάνιση του, στους Los Angeles Times της εποχής. Το υπέγραφε ο Όρσον Γουέλς και έφερε τον τίτλο: «Ο Σημαντικότερος Όλων Των Σκηνοθετών»…

 

“Ο «Κανόνας του Παιχνιδιού» μαζί με τον «Πολίτη Κέην» είναι αναμφίβολα τα δύο φιλμ που πυροδότησαν τις καριέρες των περισσοτέρων σκηνοθετών.” Φρανσουά Τρυφώ

 

Ο «Ρενουάρ» (Renoir) του Ζιλ Μπουρντό, αποτέλεσε την Επίσημη Υποψηφιότητα της Γαλλίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας του 2014. Γεγονός το οποίο υπήρξε έκπληξη ως ένα βαθμό, κι αυτό διότι πολλοί περίμεναν ότι η προφανής επιλογή της Γαλλίας θα ήταν η βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα νέα δημιουργία του Αμπντελαντίφ Κεσίς, «Η Ζωή της Αντέλ» (Blue Is the Warmest Color – La vie d’Adèle). Οι Γάλλοι ρίσκαραν και προτίμησαν το όμορφο αλλά χαμηλών τόνων, «Ρενουάρ» να τους εκπροσωπήσει.

 

Μία επιλογή που όμως δε φαίνεται να ενθουσίασε την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, η οποία πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε τις εννέα ταινίες – φιναλίστ, από τις οποίες θα προκύψει τελικά η πεντάδα της κατηγορίας του Ξενόγλωσσου Όσκαρ και στις οποίες δεν συγκαταλέγεται η Γαλλική υποψηφιότητα…

 

Ο «Ρενουάρ» (Renoir) του Ζιλ Μπουρντό, πραγματοποίησε την επίσημη πρεμιέρα του, τον Μάιο του 2012 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, εκεί όπου είχε επίσημη συμμετοχή στο τμήμα, «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ. Στη χώρα μας προβλήθηκε για πρώτη φορά στο 14ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδος τον Μάιο του 2013, εκεί όπου έλαβε και σχετική τιμητική διάκριση, ενώ σχεδόν ένα χρόνο μετά, κυκλοφορεί κανονικά στις Κινηματογραφικές Αίθουσες, σε διανομή της Strada Films.

 

Έτος: 2012 | Xώρα: Γαλλία | Διάρκεια: 111 λεπτά | Σκηνοθεσία: Gilles Bourdos | Σενάριο: Gilles Bourdos, Jacques Renoir | Παίζουν: Michel Bouquet, Christa Theret, Vincent Rottiers