Επανερχόμενο στη συζήτηση για το διαδίκτυο και την ανωνυμία, το tvxs.gr ζήτησε από γνωστούς bloggers την άποψή τους. Μετά τη δημοσίευση των απόψεων των e-cannibals, e-lawyer, neolaia.gr, nylon.gr, digital-era.org/blog, Πρέζα TV, Stakon’s Blog, Πολιτικό blog, arkoudos.com, cyberella.info, Piazza Del Popolo , argos.wordpress.com, σήμερα δημοσιεύουμε τις απόψεις του Σπύρου Αγγελόπουλου από το aggelopoulos.com.

Ads

1. Διατυπώθηκαν τελευταία διάφορες απόψεις που περιγράφουν μια ζοφερή εικόνα για την blogόσφαιρα (ή ένα μέρος της) στην Ελλάδα. Συμμερίζεστε τις απόψεις αυτές και, αν ναι, πού αποδίδετε την κατάσταση;

Η φημολογία που περιγράφετε, δικαιολογείται εύκολα αν αναλογιστούμε ότι στη χώρα μας υπάρχει μια γενικότερη σύγχυση γύρω από τον όρο “blogs“. Αυτό πηγάζει από την αδυναμία του κόσμου να καταλάβει τι είναι τα blogs και ενδυναμώνεται καθημερινά με τα διάφορα “ενημερωτικά” sites που εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο, αποκαλώντας τον εαυτό τους “blog“. Αξίζει όμως να αναρωτηθούμε από που προέρχονται αυτές οι απόψεις –και τα “ενημερωτικά” αυτά sites– και να αναλογιστούμε τι σκοπούς εξυπηρετούν. Μήπως θα έπρεπε να δούμε αν ο χώρος από όπου προέρχονται φέρει τα ίδια δύσοσμα χαρακτηριστικά με αυτά που περιγράφουν;

Ανεξάρτητα από το τι ορισμό δίνουμε στα “blogs” το σημαντικό είναι ότι αποτελούν μια νέα μορφή διαδικτυακής δημοσιογραφίας που μας φέρνει πιο κοντά στην έννοια της δημοσιογραφίας των πολιτών. Δε θα προσπαθήσω να ωραιοποιήσω τη κατάσταση, αφού σε όλους τους τομείς της καθημερινότητάς μας υπάρχουν καλοί και κακοί τρόποι να κάνεις κάτι και το blogging δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό! Το internet όμως, δίνει στο χρήστη του να μοναδικό προνόμιο! Να επιλέξει ποιον θα διαβάσει και ποιόν όχι!

Ads

Μπορεί δυστυχώς να μην μάθαμε να αλλάζουμε κανάλι στη τηλεόραση, όμως με μεγάλη ευκολία σταματάμε να διαβάζουμε ένα blog λόγω της ποιότητας των δημοσιεύσεων και των απόψεων που εκφράζονται σε αυτό και υπάρχουν πολλά παραδείγματα! Αυτό από μόνο του βοηθάει στο να ανέβει η ποιότητα των δημοσιεύσεων και τα ποιοτικά blogs να γίνουν ακόμα ποιοτικότερα, αλλά ταυτόχρονα τα μη ποιοτικά είτε να προσπαθήσουν περισσότερο, είτε να κλείσουν! Αυτός ο κοινωνικός δαρβινισμός είναι αρκετός για να κρατήσει τις απαραίτητες ισορροπίες.

2. Μια από τις προτάσεις που διατυπώθηκαν για την βελτίωση της κατάστασης είναι η συμφωνία γύρω από ένα κώδικα “δεοντολογίας” πάνω στο τρίπτυχο ελευθερία δημοσιεύσεων- διαφάνεια- επωνυμία. Πιστεύετε ότι θα βοηθούσε και συμφωνείτε με το τρίπτυχο;

Αξιόλογα κείμενα με καθαρές και δομημένες ιδέες και προτάσεις όπως αυτό του Μανώλη Ανδριωτάκη, αποτελούν εξαιρετική τροφή για σκέψη. Όμως πριν προχωρήσουμε στη συζήτηση γύρω από έναν κώδικα “δεοντολογίας” για το blogging θα πρέπει να δούμε το πρόβλημα –αν αυτό πραγματικά υπάρχει– στη ρίζα του.

Είναι φανερό πως όλα ξεκινούν από την ανωνυμία και το πόσο εύκολα μπορεί κανείς να εκφράσει τις σκέψεις του κρυμμένος πίσω από την οθόνη του υπολογιστή του! Παρ’ όλο που δεν είναι ένα νέο φαινόμενο, αφού επί χρόνια το προνόμιο της ανωνυμίας το είχαν αποκλειστικά κάποιες στήλες εφημερίδων, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν ανέκαθεν ένα χαρακτηριστικό του internet. Επομένως, μήπως στη προσπάθειά μας να λύσουμε ένα πρόβλημα, πάμε να δημιουργήσουμε ένα ακόμη μεγαλύτερο στη θέση του, δαιμονοποιώντας την ίδια την αρχή λειτουργίας του διαδικτύου;

Εκ φύσεως, το internet είναι ένα μέσο άναρχο, και οποιαδήποτε προσπάθεια “εκδημοκρατισμού” του θα ήταν μάταιη. Όντας όμως λάτρης και φανατικός υποστηρικτής της δημοκρατίας, χαίρομαι που βρίσκω ψήγματα της στην αρχή λειτουργίας του internet. Εγώ επέλεξα από την πρώτη μέρα να γράφω επώνυμα και αυτό ήταν προσωπική μου επιλογή, αλλά και δικαίωμα μου! Έτσι, οφείλω να σέβομαι απόλυτα και να υπερασπίζομαι το δικαίωμα όποιου το επιθυμεί, να γράφει ανώνυμα! Η Δημοκρατία μας δίνει δικαιώματα, αλλά μας δίνει και υποχρεώσεις και μια από τις πιο σημαντικές είναι η υποχρέωση να την υπερασπιζόμαστε.

Η ανάγκη για διαφάνεια είναι υπαρκτή παντού και πάντα και γι’ αυτό ως κοινωνία οφείλουμε να κάνουμε συντονισμένες προσπάθειες προς αυτή τη κατεύθυνση. Όμως στο θέμα αυτό, τα blogs είναι αυτά που μας δείχνουν το δρόμο της αρετής, προτάσσοντας την ορθή χρήση disclaimer αλλά και αναφορών στις αρχικές πηγές των θεμάτων.

Τέλος όσον αφορά το θέμα της ελευθερία δημοσιεύσεων, θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας όλα τα παραπάνω και να θυμηθούμε ότι όποιος περιορίζει την ελευθερία του λόγου στο βωμό της ασφάλειας, τότε δεν αξίζει τίποτε από τα δύο.

3. Πιστεύετε ότι υπάρχουν περιπτώσεις (όπως η παραβίαση νόμου) στις οποίες θα πρέπει να αίρεται η ανωνυμία;

Ο νομοθέτης έχει ήδη φροντίσει να οριοθετήσει τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες επιτρέπεται η άρση του απορρήτου, όμως το θέμα αυτό αποτελεί ένα δίκοπο μαχαίρι, που δε περιορίζεται μόνο στους κόλπους των social media, αφού αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζουν κατά κόρον και τα mainstream media εδώ και δεκαετίες! Σαφώς και θα πρέπει να εντοπίζονται και να οδηγούνται στη δικαιοσύνη όσοι καταπατούν τους νόμους του Κράτους, θα πρέπει όμως να είμαστε πολύ προσεκτικοί πριν προχωρήσουμε σε σπασμωδικές κινήσεις που θα παραβιάζουν τις ελευθερίες των πολιτών.

Τη στιγμή που η τεχνολογία εξελίσσετε με ρυθμούς ασύλληπτους, το να προσπαθούμε σε μια χώρα τεχνολογικά αναλφάβητων να νομοθετήσουμε για “online αδικήματα” είναι τουλάχιστον οξύμωρο. Παράλληλα, όταν βλέπουμε με πόση ευκολία σύρονται bloggers στα δικαστήρια για “συκοφαντική δυσφήμηση” και εν τέλει η υπόληψη τους θίγεται μακράν περισσότερο από αυτή του “θιγόμενου“, ταυτόχρονα με το δικαίωμά τους για ανωνυμία, αφού πλέον έχει αποκαλυφθεί η ταυτότητά τους, θα πρέπει να μας κάνει να σκεφτόμαστε περισσότερο τους κινδύνους που κρύβει μια νομοθετική ρύθμιση αυτού του τύπου και να θυμόμαστε ότι η συζήτηση πάνω σε ένα τέτοιο θέμα δεν αγγίζει μόνο τα social media, αλλά και τα mainstream!

4. Αν συμβουλεύατε την κυβέρνηση να πάρει κάποια μέτρα για το ίντερνετ και τα blog, ποια θα ήταν αυτά;

Στο θέμα αυτό, δυστυχώς, είμαστε ακόμα στη φάση που θα πρέπει να προταθούν τα αυτονόητα! Ελεύθερη πρόσβαση στο internet για όλους τους πολίτες. Πρόσβαση σε ηλεκτρονικές υπηρεσίες ώστε να μπορούν να ολοκληρώνουν τις συναλλαγές τους με το κράτος εύκολα και γρήγορα. Ελεύθερη πρόσβαση στα Δημόσια Δεδομένα. Σωστή εκπαίδευση και ενημέρωση για τις νέες τεχνολογίες που αποτελούν πλέον κομμάτι της ζωής μας σε όλα τα επίπεδα, από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, μέχρι τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο. Καταλαβαίνω ότι η Κυβέρνηση έχει άλλες προτεραιότητες, όπως το να βρει και να φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης αυτούς που καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα και έφτασαν τη Χώρα μας σε αυτή τη κατάσταση. Παράλληλα όμως θα πρέπει να πάψει να δαιμονοποιεί τη χρήση του internet και τη διάδοση των blogs.

Αν θέλουμε να αποκαλούμε τους εαυτούς μας άξιους απογόνους μιας Ελλάδας που γέννησε τη Δημοκρατία, θα πρέπει η Κυβέρνηση πρώτη απ’ όλους να υπερασπιστεί το δικαίωμα των πολιτών για ελευθερία του λόγου, ενθαρρύνοντας τους να αγκαλιάσουν τα νέα αυτά μέσα και ακούγοντας προσεκτικά ότι έχουν να της πουν μέσα από αυτά. Κάθε μεγάλη αλλαγή έχει σύμμαχους και πολέμιους, όμως ο πραγματικός ηγέτης ξεχωρίζει από την ικανότητα να αναγνωρίζει τις καινοτομίες που μπορούν να αλλάξουν το κόσμο και να επενδύει σε αυτές! Και η Χώρα μας έχει ανάγκη από έναν τέτοιο ηγέτη…

*Όποιος μπλόγκερ επιθυμεί να εκφράσει την άποψή του, είναι ευπρόσδεκτος να μας στείλει τις απαντήσεις του [email protected]. Μείνετε συντονισμένοι και για άλλες απόψεις.

Διαβάστε επίσης: