Τα βιβλία είναι αδιαμφισβήτητα από τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου. Έχουν την δύναμη να σε ταξιδέψουν νοερά και να σε κάνουν να «χαθείς» μέσα στις σελίδες τους. Για να ξεκινήσει ευχάριστα η εβδομάδα, σας παρουσιάζουμε τα ευπώλητα λογοτεχνικά βιβλία του ΙΑΝΟΥ.

ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΧΙΛΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ, Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Κουμπί, κούτελο, τάφος, Βράχος ασκήσεις για δυνατούς λύτες. Ήταν όντως αινίγματα ή ο άγριος θάνατος την είχε κλονίσει τόσο που έχανε το νόημα του τετέλεσται και το μέτρο των τετελεσμένων; Άγγιξε το άσπρο πουκάμισο του Στέλιου, άπλυτο από το καλοκαίρι. Μύρισε λαίμαργα τις κιτρινίλες του ιδρώτα του στις μασχάλες, φίλησε τον γιακά σαν να φιλούσε τον λαιμό του. Εσένα, δεν έχω σκοπό να σε μπουγαδιάσω, ψιθύρισε κι αμέσως μετά κόλλησε στον καθρέφτη. Λαχταρούσε να βρει κατάφατσα εκεί το πρόσωπο του άντρα της, να δει τα ματόκλαδά του να παίζουν, τις φλέβες του λαιμού να φουσκώνουν και να ξεφουσκώνουν ολοζώντανες. Θα ακουμπούσε τα δάχτυλά της στο κεφάλι του, θα μετρούσε σωστά το πλάτος του μετώπου, την απόσταση από τα φρύδια ως τις ρίζες των μαλλιών του. Περίμενε, περίμενε, στο τζάμι υπήρχε μόνο το σπασμένο μούτρο της και το θολωμένο βλέμμα της. Αυτή, η Πηγή Βογιατζή, αυτή που διάβαζε τα μάτια των άλλων, καρφώθηκε εκεί για είκοσι λεπτά και δεν μπορούσε να διαβάσει τα δικά της. Ένιωσε το στήθος και το κεφάλι της να καίνε την ίδια στιγμή που τα πόδια της είχαν ολότελα ξυλιάσει, άλλος άνθρωπος από τη μέση και πάνω, άλλος από τη μέση και κάτω. Έκλεισε τα μάτια και ψιθύρισε πέντε λέξεις κοφτά. Δεν ξέρω πού να είμαι.

Δείτε το εδώ

ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΛΚΥΟΝΗ
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ, Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

ΟΙ ήρωες της Αλκυόνης Παπαδάκη, σαν μοναχικοί γλάροι, περπατούν μέσα στη βροχή και ζωγραφίζουν εικόνες στην ψυχή μας.
Ένα λυρικό μυθιστόρημα για την αέναη αναμέτρηση μάνας κόρης και τον προδότη έρωτα, αυτόν που διαλέγουμε εμείς…
Εμείς… που κάναμε ψίχουλα την ψυχή μας για να ταΐσουμε τα όρνια.
Εμείς… που περπατήσαμε μέσα στη βροχή γιατί δεν καταδεχτήκαμε να πάρουμε την ομπρέλα που μας πρόσφεραν οι άλλοι επ’ αμοιβή…
Εμείς… που περπατήσαμε στον υπόνομο μ’ ένα τριαντάφυλλο στο χέρι.
Εμείς… που κάναμε τον δράκο που φώλιαζε μέσα μας να χαμογελάσει.
Εμείς… που φτάσαμε στην άκρη του γκρεμού, μόνο και μόνο για ν’ απολαύσουμε τη θέα…
Εμείς… που δεν ζητήσαμε ποτέ τα ρέστα της ζωής μας από τον ταμία.
Να ’μαστε, λέει, στη βαρκούλα… και να ’χε φεγγαράδα… και ν’ αρμενίζαμε…

Δείτε το εδώ

 
ΞΕΞΑΚΗΣ ΜΑΝΟΛΗΣ
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ. ΤΟΜΟΣ Α’, Εκδόσεις IANOS

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IANOS ο πρώτος τόμος της τριλογίας του Μανόλη Ξεξάκη «Το Θέατρο της Οικουμένης», Τα θεμέλια της ζωής. Η έννοια της ψυχής, ο προδομένος έρωτας και η κατασκοπεία αποτελούν τη μαγιά αυτού του μυθιστορήματος. Το σκουλήκι της αφήγησης τρυπά το μήλο της ιστορίας από ένα τραγικό γεγονός: το θάνατο της πρώην αγαπημένης του Βασίλη, του ήρωα, στο πάρκο του Λευκού Πύργου. Ένα προικοσύμφωνο του 1923, η Χάρτα του Ρήγα και ο Συντηρητής το θρέφουν. Ένα ταξίδι στην Κρήτη φέρνει στο προσκήνιο παλιές υποθέσεις και μυστικά. Κι όλα αυτά με φόντο την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και τις επιπτώσεις της στις ζωές όλων. Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες.

Δείτε το εδώ

ΡΙΖΟΥ ΝΙΝΑ
ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ, Εκδόσεις ΓΙΑΛΟΣ

Δεν έχω συναντήσει ακόμη κανένα να σκουπίζει καλύτερα από μένα. Ήταν κοντή και διευκόλυνε πολύ να κρατάει τη χορταρένια σκούπα, αυτή χωρίς το ξύλινο κοντάρι, με τη λαβή σφιχτοδεμένη με σύρμα. Ακόμη στην αυλή δεν είχε πέσει τσιμέντο, και η Σίσσυ, παρατσούκλι που της κόλλησε η αδερφή μου, ταξίδευε με τη σκούπα της πάνω στο χώμα σαν μάγισσα που λεγόταν ότι ήταν. Χωρίς να έχει ακουστά για τον Σίσυφο, μου δίδαξε άθελά της και κόντρα στον χαρακτήρα της, τον μύθο του. Εκτός κι αν ήταν εν τέλει αποκλειστικά δικός της. Όταν η ενέργειά της γινόταν τόση και ειδικά τέτοια, που οι κότες έτρεχαν μακρυά, άρπαζε το σάρωθρο και ξεκίναγε να φροντίσει το κομμάτι που έθαψε, την ίδια στιγμή που παντρεύτηκε. Η Σίσσυ πολεμούσε την ανία και το πνίξιμο της ζωής της με αυτή τη χορτάρινη σκούπα. Ξύνοντας το χώμα ρυθμικά έγδερνε την πραγματικότητα, προσπαθώντας να δει από το κέντρο ενός ανεμοστρόβιλου, πώς θα ‘ταν η ζωή της αλλού. Μαγνητιζόμουν και παρακολουθούσα όλες τις κινήσεις, όλα τα μικρά σκουπιδάκια ή χορτάρια, που στροβιλίζονταν και έπαιρναν τον δρόμο για τον μπαξέ, όπως τον έπαιρνε εκείνη πηγαίνοντας να συναντήσει τον άνδρα της αδελφής της κρυφά, πριν την προξενέψουν. Όταν σκούπιζε μεταφερόταν, όπως συμβαίνει στον διαλογισμό, σαν τον δάσκαλο που η γαλήνη του έρχεται απ’ τον πόλεμο, και η εγκαρτέρηση κρύβει τη θλίψη του. Και γω μετρούσα πόσες κινήσεις δεξιά πόσες αριστερά, θα ξεχάσει κάτι, έστω και μικρό έστω και ασήμαντο; Όχι, τα θυμόταν όλα, και η σκούπα ήταν το σπαθί της που ήθελε να κόψει αυτή τη ζωή, όλα τα νήματα να γυρίσουν πίσω, πριν ξαναπιάσει απ’ τη αρχή την αυλή.

Δείτε το εδώ

ΛΑΠΑΤΑ ΦΙΛΟΜΗΛΑ
Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Υπάρχουν κάτι στιγμές έσχατες, που αλλάζουν τη ζωή. Όχι μόνο τη δική σου, αλλά και όσων βρίσκονται γύρω σου. Και υπαίτιος είσαι εσύ. Κατόπιν, τίποτα δεν μπορεί να είναι το ίδιο. Η κρίση που ξεσπά στο πολιτικό μέτωπο της Ελλάδας του 1843 και συνεχίζεται στα επόμενα χρόνια εισβάλλει και στην προσωπική ζωή μιας σπουδαίας οικογένειας της μετεπαναστατικής Αθήνας, με αποτέλεσμα η απόγονος Ελισάβετ Δούκα, φιγούρα ακριβοθώρητη, διάφανη όπως το υγρό στοιχείο, που είχε τη δύναμη με την αφτιασίδωτη ποιότητά της να βγάζει τους Αθηναίους από την καθημερινότητα, διχασμένη ερωτικά, να υποπέσει σε ένα μεγάλο «λάθος» το οποίο σημαδεύει ανεξίτηλα και με τραγικές συνέπειες τη ζωή πολλών προσώπων… Η Φιλομήλα Λαπατά, με πρόθεση κοινωνικής ακτινοσκόπησης και με επιμέρους ήρωες που έχουν λόγο, αναπαριστά μια γκραβούρα της Αθήνας του 1840-1875 σε ένα αυτοτελές, πολυπρόσωπο, απολαυστικό και απρόβλεπτο μυθιστόρημα πάνω στον διχασμό: εσωτερικό, πολιτικό, ερωτικό. Υπαρξιακοί προβληματισμοί, ηθικά διλήμματα και η αιώνια πάλη του Καλού με το Κακό γύρω από τις έννοιες της ταυτότητας, της πατρίδας και της οικογένειας. Επιμέρους γεγονότα που δένουν με την κεντρική ιστορία, ευρηματική πλοκή και φαντασμαγορικοί χαρακτήρες, ελαττωματικοί καλοί και χαρισματικοί κακοί συνθέτουν το δεύτερο μυθιστόρημα της ιστορικής τριλογίας ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Δείτε το εδώ

ΦΕΡΡΑΝΤΕ ΕΛΕΝΑ
Η ΧΑΜΕΝΗ ΚΟΡΗ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Η Λήδα, καθηγήτρια πανεπιστηµίου, χωρισµένη εδώ και καιρό, είναι αφοσιωµένη εξ ολοκλήρου στις κόρες της και στη δουλειά της. Όταν όµως τα δυο κορίτσια φεύγουν για να ζήσουν µε τον πατέρα τους στον Καναδά, η Λήδα, αντί να στενοχωρηθεί, νιώθει ξαφνικά ελεύθερη. Η ζωή της τώρα φαντάζει πιο εύκολη. Αποφασίζει να πάει διακοπές σε ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι της Nότιας Ιταλίας. Μετά τις πρώτες ξέγνοιαστες µέρες, η συνάντηση µε τα µέλη µιας «θορυβώδους» οικογένειας από τη Νάπολη θα φέρει στην επιφάνεια µνήµες των δύσκολων αποφάσεων και των συνεπειών τους για την ίδια και την οικογένειά της… Στη Χαµένη Κόρη, η Έλενα Φερράντε καταδύεται στα βάθη της µητρότητας, στα βάθη της γυναικείας φύσης, µε αυτή την ειλικρινή, ατόφια γλώσσα της που κατέκτησε εκατοµµύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσµο.

Δείτε το εδώ

Η ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Εκδόσεις IANOS 

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IANOS η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Η Αθήνα και το βιβλίο». Πρόκειται για έναν συλλεκτικό τόμο που περιλαμβάνει τα 50 καλύτερα διηγήματα που επιλέχθηκαν στον Διαγωνισμό Διηγήματος με θέμα την Αθήνα και το βιβλίο. Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά από την Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS. Τα μέλη της κριτικής επιτροπής ήταν: η συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη, ο ποιητής Κωνσταντίνος Μπούρας και ο συγγραφέας Διονύσης Μαρίνος. Οι συγγραφείς των 50 διηγημάτων, που ξεχώρισε η κριτική επιτροπή, συνδέουν -καθένας με τον δικό του τρόπο- την Αθήνα και το βιβλίο. Από έναν μεγάλο αριθμό συμμετοχών, προέκυψαν εντέλει 50 διηγήματα που τα ενώνει το ίδιο θέμα, αλλά κάθε συγγραφέας το προσεγγίζει με απόλυτα μοναδικό ύφος και τρόπο.

«Η σχέση της πρωτεύουσας με το βιβλίο αποδεικνύεται τελικά οργανική, παρά το γεγονός ότι οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες πολλές φορές προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Στον πρώτο Διαγωνισμό Διηγήματος για την Αθήνα, που διοργάνωσε η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS, ο απρόσμενος αριθμός συμμετοχών καθώς και το αναπάντεχο γεγονός ότι έλαβαν μέρος με ανέκδοτα κείμενά τους δοκιμασμένοι συγγραφείς, αποδεικνύουν ότι και υπάρχει ζέση για τη γραφή, και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι σε μεγάλο βαθμό υποστηρικτική. Το θέμα ήταν «Η Αθήνα και το Βιβλίο», με αφορμή την ανακήρυξη της Αθήνας από την UNESCO ως πρωτεύουσα βιβλίου για το 2018. Επομένως, ό,τι δεν συμπεριλάμβανε τους δύο παραπάνω όρους δεν μπορούσε να γίνει δεκτό.»

Δείτε το εδώ

 
ΦΡΕΝΤΣ ΝΙΚΙ
Η 8Η ΜΕΡΑ, Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

Σε μια λεωφόρο του Βόρειου Λονδίνου, ένα αυτοκίνητο καταλήγει στη βιτρίνα ενός καταστήματος. Ο οδηγός φαίνεται να έχει χάσει τον έλεγχο. Μόνο που ο άντρας στη θέση του οδηγού έχει δολοφονηθεί πριν από μία εβδομάδα… Στο πάρκο του Χάμστεντ Χιθ, μια φωτιά σιγοκαίει. Μέσα στις φλόγες της κείτεται το επόμενο θύμα. Καθώς τα φθινοπωρινά φύλλα έχουν αρχίσει να πέφτουν, ένας κατά συρροήν δολοφόνος σπέρνει τον πανικό στην πόλη, παίζοντας παιχνίδια με την αστυνομία. H λίστα θανάτου μεγαλώνει γρήγορα, καθώς οι έρευνες βρίσκονται σε αδιέξοδο. Ένα είναι σίγουρο: δεν πρόκειται για έναν συνηθισμένο δολοφόνο. Κάθε νέο θύμα αποτελεί κι ένα μήνυμα προς μία και μόνο γυναίκα. Η Φρίντα Κλάιν κρύβεται. Αλλά κάποιος έχει αποφασίσει να τη βρει…

Δείτε το εδώ

ΓΙΑΛΟΜ ΙΡΒΙΝ
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ; ΤΟΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ!, Εκδόσεις ΑΓΡΑ

Στη μακρόχρονη καριέρα του ο Ίρβιν Γιάλομ ασχολήθηκε με τη διερεύνηση της ζωής των άλλων. Στο βιβλίο ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ; ΤΟΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ! – ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ, την αυτοβιογραφία του, που από καιρό την περιμέναμε, στρέφει το θεραπευτικό βλέμμα του στον εαυτό του, εξετάζει τις σχέσεις που τον διαμόρφωσαν και σκιαγραφεί το πρωτοποριακό του έργο, για το οποίο έγινε διάσημος. Παιδί Ρωσοεβραίων μεταναστών, ο Γιάλομ μεγάλωσε σε μια εργατική γειτονιά της Ουάσινγκτον. Θέλοντας να ξεφύγει από τα όριά της, έβαλε σκοπό να γίνει γιατρός. Η ανέλιξή του ήταν εντυπωσιακή: Ο Γιάλομ μοιράζεται με τους αναγνώστες το ξεκίνημά του στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, εν μέσω των πολιτισμικών ζυμώσεων και ταραχών της δεκαετίας του 1960, τη στροφή του στη συγγραφή λογοτεχνικών έργων, για να διερευνήσει σε μεγαλύτερο βάθος την ανθρώπινη ψυχή, και την εξέλιξή του σε συγγραφέα παγκόσμιου βεληνεκούς.

Στην αυτοβιογραφία του παρακολουθούμε επίσης πώς ο Γιάλομ διαμόρφωσε την πρωτοποριακή του προσέγγιση στην ομαδική ψυχοθεραπεία και πώς εξελίχθηκε στον σημαντικότερο σύγχρονο υπαρξιακό ψυχοθεραπευτή, αντλώντας από τη σοφία μεγάλων στοχαστών όλων των εποχών. Ανακαλύπτουμε από πού εμπνεύστηκε τα βιβλία του που αγαπήθηκαν από το διεθνές αναγνωστικό κοινό, όπως ο Δήμιος του έρωτα και το Όταν έκλαψε ο Νίτσε, όπου η σύνθεση ψυχολογίας και φιλοσοφίας οδήγησε σε μια νέα αποκαλυπτική κατανόηση της ανθρώπινης συνθήκης. Συνυφαίνοντας τις ιστορίες των πιο αξιομνημόνευτων ασθενών του με αφηγήσεις για προσωπικούς του έρωτες, διαβάσματα, περιπέτειες, απογοητεύσεις, οικογενειακές στιγμές και επαγγελματικές επιτυχίες, το βιβλίο ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ; ΤΟΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ! – ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ ανοίγει στους αναγνώστες ένα παράθυρο στην οικογενειακή ζωή του Γιάλομ, στην επιστημονική και ψυχοθεραπευτική πορεία του και στη συγγραφή των βιβλίων που τον καθιέρωσαν.

 
Δείτε το εδώ

 
ΤΣΑΛΗ ΕΙΡΗΝΗ
GOLDEN GIRL, Εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ

Η Ζωή είναι φιλόδοξη. Η Ζωή είναι δυναμική. Η Ζωή είναι επιτυχημένη. Η Ζωή είναι εντελώς μόνη. Εργάζεται σε μεγάλη τράπεζα επενδύσεων στο Λονδίνο, παίρνει το αεροπλάνο με τη συχνότητα που άλλοι παίρνουν ταξί, οργώνει τις αίθουσες συσκέψεων πάνω σε ψηλοτάκουνες γόβες. Μέχρι που το σύμπαν της καταρρέει όταν την απολύουν και από το μεγαλοπρεπές City βρίσκεται στο αξιοπρεπές Σκαλάκι Κορινθίας των 254 μόνιμων κατοίκων, πίσω στο σπίτι της μητέρας της. Ξαφνικά είναι αποκομμένη από τον κόσμο, χωρίς κινητό, χωρίς internet, χωρίς να μπορεί να στείλει ούτε ένα email. Μισό λεπτό. Χωρίς να μπορεί να στείλει ούτε ένα ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ email; Ωπ. Αυτό, δεν το λες ακριβώς και το τέλος του κόσμου. Αντικειμενικά δηλαδή… Η πραγματική ζωή κυλάει ερήμην μας κι έχει τον τρόπο της να φέρνει ανατροπές και αναπάντεχες εξελίξεις. Πώς θα αποκατασταθεί η τάξη;

Δείτε το εδώ