Η Ουκρανία θα αποτελέσει τον ασθενή μηδέν του κυνισμού της γεωπολιτικής της νέας πολυπολικής εποχής.  Οι πόλεμοι δεν χρειάζονται πια ούτε την  ελάχιστη «νομιμοποίηση». Δεν υπάρχουν διεθνείς κανόνες.

Οι Δημοκρατικοί των Η.Π.Α. έχουν την «κακή τύχη» να βρίσκονται στην εξουσία στις αφετηρίες των πολέμων. Η εξαγωγή δημοκρατίας έρχεται πάντα με κόστος…

Η Ουκρανία έχει χρησιμοποιηθεί από την μεριά των Αμερικανών και των Ρώσων ως το πιόνι που πρέπει να θυσιαστεί.  Οι Αμερικανοί κέρδισαν φυσικά τα περισσότερα, αχρήστευσαν τον North Stream κατ’ επέκταση βρίσκουν πρόθυμους πελάτες για το φυσικό τους αέριο, παράλληλα δαιμονοποιούν την Ρωσία και βρίσκουν πρόθυμους πελάτες για τα οπλικά τους συστήματα στην Ανατολική Ευρώπη. Δημιουργούν επίσης μια εύκολη εστία ανάφλεξης, για όποτε το χρειαστούν, στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας. Οι Ρώσοι αποδεικνύουν ότι αποτελούν μια δύναμη που δεν πρέπει να την υποτιμάς και ότι θα επεμβαίνει στρατιωτικά σε αυτό που ορίζει η ίδια ως «ζωτικό της χώρο». 

Οι τιμές φυσικού αερίου εκτοξεύονται και έχοντας δεσπόζουσα θέση ευνοείται. Η Ρωσία δένεται ακόμα περισσότερο με την Κίνα (η δύναμη που λειτουργεί με σύμμαχο τον χρόνο) και η Ευρώπη θέλοντας και μη με τις Η.Π.Α.

Το test drive της Ουκρανίας θα δείξει τι θα συμβεί στο μέλλον στην Ταιβάν και σε όλες τις γεωπολιτικά σημαντικές και εύθραυστες περιοχές. Η λήξη του Covid δεν θα επιφέρει ηρεμία, αλλά περισσότερο πίεση στις ρωγμές που δημιούργησε. 

Η Ευρώπη έχει αποδείξει ότι αδυνατεί να διαχειριστεί κάθε κρίση. Αυτή η αποκεφαλισμένη κότα είναι θέμα χρόνου μέχρι να σωριαστεί.

Να αποδεχτούμε μοιρολατρικά την επιστροφή στον Μεσαίωνα; Η ελπίδα έρχεται από την Ρωσία. Με κίνδυνο την ζωή τους, κόσμος διαδηλώνει υπογράφει κείμενα, μια προσπάθεια που ξεκίνησε από τον Lev Ponomavyov, συγκέντρωσε πάνω από 150.000 υπογραφές μέσα σε λίγες ώρες και 289.000 στο τέλος της ημέρας. Δημοσιογράφοι, επιστήμονες, μέλη δημοτικών συμβουλίων, διασημότητες, δημόσια πρόσωπα στη Μόσχα και σε άλλες πόλεις διαμαρτύρονται.

Στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον πρέπει να σταθούμε δίπλα στις αντιπολεμικές πορείες καταγγέλλοντας τον κυνισμό και πιέζοντας την Ευρώπη να πάρει θέση όχι όμως ασθμαίνοντας στην γεωπολιτική κούρσα, αλλά δυναμικά στην επίτευξη ειρήνης.  Η Ευρώπη είχε ηγέτες όπως ο  Φρανσουά Μιτεράν, ο Ούλωφ Πάλμε, ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Η Κίνηση των έξι το 1984, σε χειρότερες εποχές για την ειρήνη δείχνει τον δρόμο. Η διεθνής πολιτική κίνηση για την ειρήνη και το διεθνή αφοπλισμό αποτέλεσε πρωτοβουλία από ηγέτες έξι χωρών της υφηλίου, με στόχο τον περιορισμό των εξοπλισμών και την προώθηση των ειρηνευτικών διαδικασιών μεταξύ εμπολέμων κρατών. Μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου στην κίνηση των 6 συμμετείχαν ο Σουηδός Πρόεδρος Ούλωφ Πάλμε, η Ινδή Πρωθυπουργός Ίντιρα Γκάντι, ο Πρόεδρος της Αργεντινής Ραούλ Αλφονσίν, ο Πρόεδρος του Μεξικού Μιγκέλ Ντελαμαντρίτ και ο Πρόεδρος της Τανζανίας Τζούλιους Νιερέρε.

Δεν ήταν χαρισματικοί ηγέτες άλλων εποχών, αλλά παράγωγα της εποχής τους, της κοινωνικής ανάγκης και απαίτησης και της έντονης πολιτικοποίησης.  Αν μας συγκινούν οι εικόνες των θυμάτων, των κλαμένων παιδιών, της απελπισίας, δεν αρκεί η θλίψη που μπουκώνεται από τα σουβλάκια της Τσικνοπέμπτης και εκτονώνεται σε posts, χρειάζεται συμμετοχή σε αντιπολεμικές πορείες και σε αντιπολεμικό κίνημα. Ο πόλεμος δεν φεύγει κλείνοντας την τηλεόραση, ούτε κλείνοντας την καρδιά μας. Ας αντιδράσουμε όσο ακόμα θλιβόμαστε.

ΥΓ Τιμή και δόξα στον γιό του Αγωγιάτη. Ο Δημήτρης Τσοβόλας με την διαδρομή του απέδειξε ότι ήθος στην πολιτική υπάρχει. Προασπίστηκε τις αξίες της Δημοκρατίας και τον θεσμό της δικαιοσύνης.  Ένας λαϊκός πολιτικός που αποτελεί υπόδειγμα. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στους δικούς του ανθρώπους.

* Hawkeye: Ο πόλεμος δεν είναι κόλαση. Ο πόλεμος είναι πόλεμος και η κόλαση είναι κόλαση. Και από τα δύο, ο πόλεμος είναι πολύ χειρότερος.
Πατέρας Mulcahy: Πώς το καταλαβαίνεις αυτό, Hawkeye;
Hawkeye: Εύκολα, πατέρα. Πες μου, ποιος πάει στην κόλαση;
Πατέρας Mulcahy: Αμαρτωλοί, πιστεύω.
Hawkeye: Ακριβώς. Δεν υπάρχουν αθώοι περαστικοί στην Κόλαση. Ο πόλεμος είναι γεμάτος από αυτούς – μικρά παιδιά, ανάπηροι, ηλικιωμένες κυρίες. Στην πραγματικότητα, εκτός από κάποιους, σχεδόν όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι αθώοι περαστικοί.
διάλογος από επεισόδιο των M*A*S*H (Τηλεοπτική σειρά 1972–1983)