Ιδιαίτερη αναφορά στην Θράκη έχουν δύο σέχτες των ευρωεκλογών.

Όχι μόνον εκείνη της μουσουλμανικής μειονότητας, που συσπειρώνεται στο ΚΙΕΦ δεδομένου ότι αλλού λείπουν οι μειονοτικοί υποψήφιοι.

Το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας, (Dostluκ Esitlik Baris Partisi) στις Ευρωεκλογές κινείται < 1% και δεν προβλέπεται να το υπερβεί ούτε φέτος.

Υπάρχει και δεύτερη σέχτα της Θράκης κι είναι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Οι μετέχοντες των αχράντων συμπορεύονται με τον κ Νίκο Ανδρουλάκη εξ απαλών ονύχων, δηλαδή από την εποχή που συγκροτούσαν την ΠΑΣΠ της ακριτικής περιοχής.

Αυτών η διακύβευση στις ευρωεκλογές θεωρείται μεγαλύτερη.

Νέος πήχης

Στις Ευρωεκλογές τα μεγάλα κόμματα απομειώνονται, γιατί απέχουν και αποσυσπειρώνονται οι χορτάτες από νίκες και βαριεστημένες από διαψεύσεις δυνάμεις τους (περίπτωση ΝΔ).

Θεωρείται λοιπόν ότι η λογιστική ισοκατανομή, αδιευκρίνιστων και αποχής, κατά την “εκτίμηση ψήφου”, μεροληπτεί υπέρ της ΝΔ, η οποια πρόκειται να πληρώσει το μάρμαρο της αποχής περισσότερο.

Αντιθέτως, τα μικρομεσαία κόμματα ενισχύονται κι αυτό το επιβεβαιώνουν Ελληνική Λύση και ΚΚΕ, παρά κάποιο ανταγωνισμό που δέχονται από ΝΙΚΗ και ΠΛΕΥΣΗ, αντιστοίχως. Μόνο κατά το ήμισυ επιβεβαιώνει τον κανόνα το ΠΑΣΟΚ, που διατηρεί ψηλά την συσπείρωση του (>80%) ωστόσο δεν έχει νέες εισροές.

Στις αρχές του χρόνου στο ΠΑΣΟΚ προεξόφλησαν την απόσπαση της δεύτερης θέσης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το έκαναν ακόμη και οι εσωκομματικοί αντίπαλοι της ηγεσίας, που έσπευσαν να θέσουν τον πήχη της επιτυχίας Ανδρουλάκη κοντά στο 20% (!), έτσι ώστε να είναι βέβαιοι/ες ότι θα «αποτύχει». Μάλλον είχε υποτιμηθεί πανταχόθεν ο κ Κασσελάκης, που ανέκαμψε μετά το επεισόδιο Γεροβασίλη (4ο Συνέδριο).

Ο πήχης για το ΠΑΣΟΚ αυτομάτως πήγε στο 11,9% των εθνικών εκλογών. Θα θεωρηθεί ισοπαλία, αν επιβεβαιωθεί ότι δεν κερδίζει νέους αλλά δεν χάνει εύκολα τους υφιστάμενους. Αντιθέτως, αν τυχόν μετά τα «σπαρτιατικά», υποσκελιστεί κι από τον Βελόπουλο, θα προκύψει αίσθηση συντριβής κι ας απέχουν τα ενδεχόμενα ελάχιστη απόσταση. Στο μεταξύ, οι έδρες του θα είναι τρεις (3), στον βαθμό που το ΠΑΣΟΚ κινηθεί μεταξύ 11,3% και 15,5%, πράγμα εξαιρετικά πιθανό.

Γκρίνια

Το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα του 20ου αιώνα όπως και το ΚΚΕ, φάνηκε ‘βαρύ’.

Δεν εγκυμονεί, τελικώς, εντυπωσιακές εκπλήξεις ούτε προς τα πάνω ούτε προς τα κάτω, γιατί η προφητεία Βενιζέλου περί «ΚΚΕ του Κέντρου» έχει επιβεβαιωθεί. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αναδεικνύουν ότι βρίσκεται πια στον αντίποδα του ΠΑΣΟΚ του προηγούμενου αιώνα, όταν συσπείρωνε τα πιο δραστήρια κοινωνικά τμήματα.

Τώρα η κυρίως μάζα όπου απευθύνεται είναι συντηρητικοί άνθρωποι, σχετικά ηλικιωμένοι, που περιορίζονται στο να νοσταλγούν εποχές που γινόταν πράγματα που είναι αδύνατον να επαναληφθούν.

Παρά δε την ανάδειξη πλειάδας νέων στελεχών της σέχτας, οι βουλευτές που εκφράζουν πιστότερα αυτή την κοινωνική σύνθεση είναι οι κκ Λιακούλη, Τσίμαρης, Παρασκευαίδης, Μιχαηλίδης, Χνάρης κά από την περιφέρεια, οι πλείστοι υποστηριζόμενοι από τον χώρο των αγροσυνεταιριστών.

Το ότι ο κ Ανδρουλάκης κι η σέχτα συμπεριφέρονται φοβικά δεν οφείλεται τόσο σε έλλειμμα αυτοπεποίθησης. Δοθέντων των μεγεθών, προτιμούν να διασφαλίσουν τα νώτα τους παρά να επιχειρήσουν τολμηρές κινήσεις. Είναι μια μετρημένη συμπεριφορά ανάλογη του σώφρονος μαγαζάτορα που μάχεται να επιβιώσει μέσα στην επιχείρηση του αντί να φαντασιώνεται μεγαλειώδεις αναμετρήσεις, όπου επικρατεί του γειτονικού σούπερ μάρκετ.

Ειδικότερα, αν οι μειωμένες εισροές του ΠΑΣΟΚ εκ δεξιών αποδίδονται στο ανάχωμα Λοβέρδου, προς τα αριστερά λέγεται ότι ευθύνεται ο Ανδρουλάκης που δεν προσέλκυσε την πασοκογενή βάση του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό το επιχείρημα όμως δείχνει να αγνοεί ότι στην διελκυστίνδα του ΣΥΡΙΖΑ η πασοκογενής βάση επικράτησε, οπότε δεν είχε ιδιαίτερο λόγο να μεταναστεύσει. Δεν διασαφηνίζεται επίσης ποιο πρόσωπο υποτίθεται πως θα τα είχε καταφέρει καλύτερα και πως αυτό τεκμαίρεται.

Μετά…

Για τον ίδιο λόγο ακούγεται κάπως αστεία η απειλή κάποιων εκ των απέναντι προς τον Κασελάκη, περί μετεκλογικής σύντηξης πάσης της δημοκρατικής παράταξης κι εκλογής νέου ηγέτη από την κοινή της βάση.

Σε μια τέτοια περίπτωση ο Κασσελάκης θα έκανε περίπατο, γιατί διατηρεί συμπάθειες και σε αρκετούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Το γνωρίζει αυτό ο κ Ανδρουλάκης, που επ’ ουδενί θα παρασυρόταν σε ένα τέτοιο ολισθηρό στίβο.

Σε κάθε περίπτωση, ένα απρόσμενο «Κασελάκης effect» περιορίζει τις προαναγγελθείσες απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ προς τους όμορους χώρους, κυρίως ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑΡ. Αντιθέτως, επαναπατρίζει και κάποιους από την Ελληνική Λύση! Παρατηρητές των εκδηλώσεων συμπάθειας έως λατρείας, διακρίνουν αναλογίες με την προσωπική ακτινοβολία του κ Κώστα Καραμανλή στο κοινό του.

Πιθανώς αυτή η υπερβολική συμπάθεια ενός τμήματος του εκλογικού σώματος προς τους Κασσελάκη-Καραμανλή, αποτυπώνει απλώς την βαθιά αντιπάθεια του ιδίου τμήματος προς τους αντιπάλους τους, κκ Σημίτη και Μητσοτάκη.

Άλλως, αυτή η αίσθηση αντιφάσκει με τα μηδαμινά ποσοστά καταλληλόλητας του για Πρωθυπουργία στις σχετικές έρευνες, πράγμα που συνιστά την σοβαρότερη επιφύλαξη για το κατά πόσον μπορεί να ενοποιήσει την δημοκρατική παράταξη (έλλειμμα κυβερνησιμότητας).