Καλά,  εμείς οι αριστεροί δεν ομνύουμε  νυχθημερόν στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, έχουν δει πολλά τα μάτια μας και είμαστε συγκρατημένοι. Αλλά όλοι αυτοί οι διαπρύσιοι φιλελεύθεροι, που ανατρίχιαζαν στην σκέψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να καταλάβει τους αρμούς της εξουσίας, που ήταν έτοιμοι να αποθάνουν για την υπεράσπιση της διάκρισης  των εξουσιών,  τι έπαθαν και αντιδρούν σαν να είναι κατηγορούμενοι  μπροστά σε λαϊκά δικαστήρια και αναμένουν την απόφαση για να οδηγηθούν στον συνήθη τόπο των εκτελέσεων;

Γιατί επιτίθενται με τέτοιο μένος σε εισαγγελείς και δικαστές του Αρείου Πάγου , δικαστηρίου  όπου διαχρονικά δεν παρατηρείται μεγάλη συγκέντρωση μπολσεβίκων; Το αμέσως επόμενο βήμα τους είναι να καταγγείλουν την Ακαδημία Αθηνών ως σφηκοφωλιά αναρχικών. Τι έπαθαν, αλήθεια;

Μια πρώτη απάντηση είναι ότι επειδή δεν έχουν εκδοθεί ακόμα  οι δυο αποφάσεις  του Ειδικού Δικαστηρίου προσπαθούν να επηρεάσουν την ετυμηγορία . Ίδωμεν.

Η δεύτερη που κάλλιστα συντρέχει με την πρώτη είναι ότι βλέπουν να καταρρέει με την  αθωωτική απόφαση για Κρέτσο και ανάλογες εισαγγελικές προτάσεις για Παππά, Τουλουπάκη και Παπαγγελόπουλο, η βάση που πάνω της οικοδομούσαν για χρόνια την επιχειρηματολογία τους για αντιθεσμική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό πολύ κυνικά ο Γιάννης Πρετεντέρης   κατηγορεί την Εισαγγελέα κα Σμυρλή ότι προσγειώθηκε στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία και δεν έχει καταλάβει ούτε τι δικάζεται, ούτε ποιοι δικάζονται ούτε γιατί δικάζονται. Αποκαλύπτει – χωρίς βέβαια να τον νοιάζει ότι τον καταλαβαίνουμε – ότι ενδιαφέρεται για μια αμιγώς πολιτική απόφαση, καταδικαστική με βάση όχι στοιχεία αλλά την ανάγκη να εναρμονίζεται η απόφαση στις επιδιώξεις της κυβέρνησης.

Μια πρώτη γεύση είχαμε πάρει από τις επιθέσεις του  κυβερνητικού εκπροσώπου, βουλευτών της ΝΔ και δημοσιογράφων στον Πρόεδρο της ΑΔΑΕ κ. Χρήστο Ράμμο γιατί έκανε αμερόληπτα την δουλειά του. «Για στάσου» θα σκέφτηκε ο Πρετεντέρης και οι συν αυτώ «έχει γούστο να είναι  μεταδοτική η ασθένεια και να  αρχίσουν τώρα δικαστές και εισαγγελείς να θέλουν να κάνουν την δουλειά τους χωρίς παρεμβάσεις. Και εμείς τι θα απογίνουμε;»

Στην επίθεση κατά του ανυποχώρητου  στις πιέσεις Ράμμου δεν αντιτάχθηκε μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και ένα σύνολο Συνταγματολόγων και διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Συμπαρατάχθηκε και ένα κομμάτι του πάλαι ποτέ κραταιού αντι ΣΥΡΙΖΑ Μετώπου. Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιδράσει  τώρα αυτό το κομμάτι, εφόσον βέβαια ολοκληρωθεί η διαδικασία και εκδοθούν αποφάσεις σύμφωνες με τις εισαγγελικές προτάσεις. Τώρα που καταρρέει ένας από τους προπαγανδιστικούς στυλοβάτες του αντιΣΥΡΙΖΑ Μετώπου. Διακρίνω μια αμηχανία.

Αλλά ας επανέλθουμε στον σε απόγνωση Πρετεντέρη. Θα ήμουν ο τελευταίος που θα αρνιόμουν το δικαίωμα του να ασκήσει κριτική σε μια δικαστική απόφαση. Ουδείς υπεράνω κριτικής. Μόνο που αυτό το δικαίωμα το κατακτάς όταν περιβάλλεσαι από στοιχειώδη αξιοπιστία. Όταν πχ  αντιδράς στον χρόνο ρεκόρ με τον οποίο η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου εξέδωσε την απόφαση για τους πλειστηριασμούς και θέτεις ένα δυο ερωτήματα για την ουσία της απόφασης. Όταν αντιδράς στην πρωτοφανή απόπειρα του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου να σταματήσει την έρευνα μιας Ανεξάρτητης Αρχής , εν προκειμένω της ΑΔΑΕ. Και άλλα πολλά στα οποία κρίνεται η ανεξαρτησία , πλέον, του δημοσιογράφου. Εξίσου απαραίτητη με την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Και εξίσου δυσεύρετη.