Το μεγάλο ερώτημα των επόμενων εκλογών είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ μπορεί να τις κερδίσει.

Σε δεκάδες δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει μετά τις εκλογές του Ιουλίου του 2019 έως και σήμερα δεν υπάρχει ούτε μία δημοσκόπηση στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται. Σήμερα κι αφού έχει προηγηθεί το έγκλημα των Τεμπών που συγκλόνισε την Ελληνική κοινωνία, η δημοσκοπική διαφορά μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ κυμαίνεται μεταξύ 3-4,5 μονάδων υπέρ της ΝΔ.

Παρόλα αυτά το σκηνικό είναι παράξενα απροσδιόριστο βουβό και θολό και δεν παραπέμπει σε σίγουρη νίκη του κυβερνώντος κόμματος. Η διαφορά του 3-4,5% όπως αποτυπώνεται σήμερα στις δημοσκοπήσεις πριν σχεδόν ένα χρόνο ήταν περίπου διπλάσια ή και τριπλάσια. Υπάρχει μια συνεχής πτωτική τάση στα ποσοστά διαφοράς υπέρ της ΝΔ. Η πτωτική αυτή τάση δεν δείχνει σημάδια αντιστροφής.

Ένα κρίσιμο σημείο των δημοσκοπήσεων είναι ότι συστηματικά όλα τα τελευταία χρόνια το δημοσκοπικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ υποεκτιμάται.

Αυτό πιθανώς έχει κάποιες εξηγήσεις. Η ηλικιακή νεότητα του ΣΥΡΙΖΑ που ιδρύθηκε το 2004 και που έγινε κόμμα εξουσίας μετά το 2010, έχει σαν αποτέλεσμα να μην έχει σήμερα την μάζα των ταυτισμένων οπαδών που έχει η ΝΔ κατά πρώτο λόγο και κατά δεύτερο το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Ταύτιση που διαμορφώθηκε στα είκοσι πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης είτε για λόγους συναισθηματικούς είτε για λόγους προσωπικού βολέματος και ρουσφετιού. Αυτό το προσωπικό βόλεμα και ρουσφέτι το συνεχίζει με απόλυτη επιμονή και “επιτυχία” η ΝΔ και σε μεγάλο βαθμό εκεί οφείλεται η σημερινή δημοσκοπική της υπεροχή.

Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ δεν έχουν πελατειακές σχέσεις με το κόμμα και η σχέση τους με αυτό είναι σχέση ελεύθερης συμβίωσης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην είναι ταυτισμένοι με τον ΣΥΡΙΖΑ άσχετα αν τελικά θα τον ψηφίσουν. Και στις δημοσκοπήσεις δεν δηλώνουν ΣΥΡΙΖΑ γιατί πολλοί από αυτούς κινούνται γύρω από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και δεν έχουν καμία διάθεση να δηλώσουν σήμερα τι θα ψηφίσουν. Είναι ψηφοφόροι που το μεσημέρι των εκλογών θα τον ψηφίσουν και το ίδιο βράδυ θα είναι επιφυλακτικοί και κριτικοί απέναντι του. Αυτό το φαινόμενο έχει σαν αποτέλεσμα τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ σταθερά να υποτιμούνται.

Ένα άλλο δεδομένο είναι ότι οι πολίτες του χώρου που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν με μεγάλη επιφύλαξη τις εταιρίες δημοσκοπήσεων και αρνούνται να απαντήσουν στα ερωτηματολόγια τους. Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως προέκυψε και από τις εκλογές του 2019, είναι με διαφορά πρώτο κόμμα στη νεολαία, η οποία νεολαία επίσης αμφισβητεί έντονα τις εταιρίες δημοσκοπήσεων και όλο το σύστημα χειραγώγησης που αντιπροσωπεύουν οι περισσότερες από αυτές και δεν συμμετέχει με προθυμία στις δημοσκοπήσεις.

Σήμερα μας κυβερνά η ΝΔ του Μητσοτάκη με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του. Αδίστακτος, χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η προσωπική του πολιτική επιβίωση. Όσο και αν ελέγχει την ενημέρωση, δημιουργούνται έντονες αιτίες οργής και απόρριψης. Το έγκλημα των Τεμπών ξεχείλισε το ποτήρι της κοινωνικής αγανάκτησης και έδειξε ολοκάθαρα το γυμνό πρόσωπο της εξουσίας του Μητσοτάκη, χωρίς να μπορεί να το καλύψει η προπαγάνδα και η επικοινωνιακή εξαπάτηση.

Πλέον από την στιγμή που έγινε αυτό το ξεγύμνωμα της εξουσίας και φάνηκε το απαίσιο πρόσωπο της τίποτα δεν είναι όπως πριν. Ας λένε οι δημοσκοπήσεις ότι εξακολουθεί η ΝΔ να προηγείται, όμως υπάρχει ένα απόλυτα μη ελέγξιμο και ασταθές έδαφος για την κυβέρνηση που κινδυνεύει να την “καταπιεί”. Οι πολίτες είναι σιωπηλοί δεν μιλούν όμως είναι θυμωμένοι και δεν πείθονται από αστείες δικαιολογίες.

Έντονο θα είναι και το αποτύπωμα της σφραγίδας που θα βάλουν στις εκλογές οι 438.595 νέοι ψηφοφόροι. Για αυτούς η ΝΔ αντιπροσωπεύει ότι πιο σκοτεινό και απειλητικό για το μέλλον τους. Αντιπροσωπεύει την αστυνομική βία για την επιβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας, την εργασιακή μιζέρια, την παράδοση τους στα ιδιωτικά συμφέροντα της εκμετάλλευσης, αντιπροσωπεύει ότι πιο αποκρουστικό και σάπιο που υπονομεύει το μέλλον τους, την ίδια την ζωή τους.

Μπορεί να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις επόμενες εκλογές. Μπορεί και είναι πιθανό να τις κερδίσει.

Αρκεί να ξεκαθαρίσει και να πείσει την κοινωνία για πέντε πράγματα που θα κάνει όταν γίνει κυβέρνηση. Και αρκεί να μην ομφαλοσκοπεί και αυτομαστιγώνεται με ερωτήματα του τύπου αν είναι κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς ή της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας.

Αν θα κάνει βήματα προς τον χώρο των κινημάτων ή θα προσεγγίζει την μεσαία τάξη.

Μίζερες ερωτήσεις που τις έχει απαντήσει μέσα του ο Αλέξης Τσίπρας και γι’ αυτό τραβά στον δρόμο μπροστά.

Όλα αυτά τα υποτιθέμενα διλήμματα είναι η παράδοση κι ο πλούτος του ΣΥΡΙΖΑ και μπορούν να συνυπάρχουν. Είναι η νικηφόρα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τα εμπρός. Για να μπει ένα τέλος σε ότι πιο παρακμιακό και απεχθές κυβέρνησε την χώρα μας μετά την χούντα.