«Σας διαβεβαιώ κατηγορηματικά ότι η επιχείρηση εκκένωσης έγινε με παρουσία εισαγγελικού λειτουργού, κι ότι δεν υπήρξαν πράξεις αστυνομικής βίας»: Η διαβεβαίωση προέρχεται από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, περιλαμβάνεται στην γνωστή επιστολή του προς τον επικεφαλής της Επιτροπής Διερεύνησης για την Αστυνομική Βία Νίκο Αλιβιζάτο και συνοδεύεται από παραπομπή στην επίσημη ενημέρωση της ΕΛΑΣ για τα γεγονότα στο Κουκάκι – στην γνωστή πλέον ταράτσα Ινδαρέ.

Είναι η ενημέρωση σύμφωνα με την οποία τα δύο παιδιά του σκηνοθέτη βρίσκονταν στην κατάληψη και επιχειρούσαν να… διαφύγουν μέσω της ταράτσας προς το πατρικό τους σπίτι, ενώ ο ίδιος ο Δημήτρης Ινδαρές αποπειράθηκε να… αρπάξει το όπλο αστυνομικού.

Κατόπιν της δημοσίευσης των φωτογραφιών που δείχνουν τον Δημήτρη Ινδαρέ ξυλοδαρμένο στο νοσοκομείο, των ηχητικών ντοκουμέντων που αποκαλύπτουν ότι ο σκηνοθέτης δεν πρόβαλε καμία αντίσταση – πόσο μάλλον ότι δεν πήγε να αρπάξει όπλο – και του βίντεο που δείχνει την οικογένεια στο μπαλκόνι του σπιτιού της την ώρα της αστυνομικής επιχείρησης, είναι προφανές πως οι διαβεβαιώσεις του υπουργού πάσχουν. Και πως η επίσημη ενημέρωση από την ΕΛΑΣ ήταν ψευδής.

Είναι επίσης προφανές πως υπάρχει σοβαρό πολιτικό ζήτημα, αξιοπιστίας και ηθικής τάξης, για τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Διότι ο κ. Χρυσοχοΐδης όταν διαβεβαίωνε τον Νίκο Αλιβιζάτο πως «δεν υπήρξαν πράξεις αστυνομικής βίας» είτε δεν γνώριζε τι ακριβώς συνέβη στο Κουκάκι, είτε γνώριζε και συγκάλυπτε πρακτικές εκτός νόμου και εκτός δημοκρατικού πλαισίου. Και στις δύο περιπτώσεις είναι πολιτικά εκτεθειμένος.

Όμως, για την κυβέρνηση δεν υπάρχει θέμα Χρυσοχοΐδη, όπως δεν υπάρχει και θέμα αναίτιας αστυνομικής βίας. Είτε διότι και το Μαξίμου ενστερνίζεται πλήρως το δόγμα Βορίδη και Γεωργιάδη – «θα υπάρχει και λίγη βία, η αστυνομία δεν μπαίνει σε τέτοιους χώρους με κουραμπιέδες και μελομακάρονα» -, είτε γιατί πορεύεται με πυξίδα την δημοσκοπική αποδοχή του δόγματος «νόμος και τάξη» και ποντάρει στην εμφανή συντηρητικοποίηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Εξ ου και οι χθεσινές πληροφορίες επέμεναν πως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης χαίρει της πλήρους εμπιστοσύνης του Μαξίμου, εξ ου και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας εξαπέλυσε αντεπίθεση συμψηφισμού κατά του ΣΥΡΙΖΑ – μια αντεπίθεση, βασισμένη στο γνωστό αφήγημα περί κάλυψης της βίας και της ανομίας από την Κουμουνδούρου.

«Η κοινωνία ζητά να τελειώσει η ανοχή στη βία και στην ανομία. Και η Κυβέρνηση, πάντα στο πλαίσιο του νόμου, σταθερά και μεθοδικά, όπως δεσμεύτηκε, κάνει πράξη αυτή την απαίτηση», ήταν το επιμύθιο της δήλωσης του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Πρόκειται για μια τακτική προβλέψιμη – πόσο μάλλον όταν την ημέρα που αποκαλύφθηκαν τα έκτροπα της αστυνομίας στο Κουκάκι, δημοσκόπηση της Pulse για τον ΣΚΑΙ έδειχνε πως το 54% των πολιτών εγκρίνει τις αποφάσεις και τις ενέργειες της κυβέρνησης στο θέμα της ασφάλειας.

Πρόκειται όμως και για μια τακτική βραχείας απόδοσης και υψηλού κινδύνου. Το δόγμα Χρυσοχοΐδη ότι η αστυνομία πρέπει να έχει «λυμένα τα χέρια» φαίνεται να ερμηνεύεται ως… κάρτα ελευθέρας για πρακτικές ακραίας καταστολής από το αστυνομικό σώμα, ή τουλάχιστον από μεγάλη μερίδα των ενστόλων. Και τούτο, όπως επισημαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, εμπερικλείει σοβαρή απειλή απώλειας του ελέγχου και καταστάσεων ακόμη χειρότερων από όσα έγιναν στην ταράτσα στο Κουκάκι. Κοινώς, ο κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος αυξάνεται κατακόρυφα κι, εκεί, ούτε οι κοινωνικές ανοχές ούτε η κοινωνική ειρήνη μπορούν να θεωρούνται εσαεί δεδομένες.

Παράλληλα, η υπόθεση Ινδαρέ ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων από πλευρές και πρόσωπα που ουδεμία σχέση έχουν όχι μόνον με τις καταλήψεις και τους αντιεξουσιαστές, αλλά ούτε καν με την αριστερά – από τον υποψήφιο με την ΝΔ Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη έως τον ίδιο τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο, για τον οποίο οι πληροφορίες αναφέρουν πως ακόμη δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα της παραίτησης.

Όλα αυτά, κατά την εκτίμηση της Κουμουνδούρου, μπορεί να σηματοδοτούν καίρια υποθήκη ρήξης της σχέσης της κυβέρνησης με ένα καθοριστικό τμήμα της, κουρασμένης μεν, δημοκρατικής δε, μεσαίας τάξης.