Με προτάσεις που αφορούν τη δομή, τη διοίκηση, τη χρηματοδότηση και το περιεχόμενο του σχολείου παρεμβαίνει ο ΣΕΒ, προβάλλοντας έτσι τις αξιώσεις των επιχειρήσεων για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι «12 προτάσεις πολιτικής για το ελληνικό σχολείο» που δημοσιοποίησε ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων έρχονται σε μια περίοδο που ανοίγει η ατζέντα των αναδιαρθρώσεων, καθώς το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα περιλαμβάνει μέτρα και για την εκπαίδευση.

Μιλώντας όπως είναι φυσικό από τη σκοπιά των μεγάλων επιχειρήσεων στη χώρα μας, αποτυπώνει μια σειρά αλλαγές που θεωρεί αναγκαίες προκειμένου να εξυπηρετηθεί η σχέση εκπαίδευσης με την παραγωγή.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την ειδική έκθεση που δημοσιοποίησε με τίτλο «Η έξοδος από την κρίση ξεκινάει στα θρανία» .

– Η αναλογία δασκάλων προς μαθητές στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή (Δ5), με την αναλογία αυτή στο Ελληνικό δημόσιο σχολείο να ξεπερνάει αυτή του ιδιωτικού κατά 30%.

-Υπάρχει υπερεπάρκεια ανθρωπίνων πόρων και η δαπάνη μισθοδοσίας στο δημόσιο σχολείο είναι ικανοποιητική κοντά στον μέσο όρο ανεπτυγμένων χωρών.

-Το κόστος μισθοδοσίας δασκάλων ανά μαθητή, αναλογικά για το ΑΕΠ της κάθε χώρας, κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα, υψηλότερα του μέσου όρου του ΟΟΣΑ, ακόμα και στα χρόνια της κρίσης.

-Στην Ελλάδα η μισθοδοσία αποτελεί το 80% των δημοσίων δαπανών για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αντί του 60% στην ΕΕ και 50% στη Φινλανδία.

-Στην Ελλάδα παρά τις ευνοϊκές προϋποθέσεις που δημιουργεί η αναλογική επάρκεια πόρων οι σοβαρές ελλείψεις είναι ανησυχητικά πολλές. Οι σημαντικές αποκλίσεις από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ καταγράφονται και σε μια σειρά δεικτών που αφορούν τις υποδομές, όπως η αναλογία ηλεκτρονικών υπολογιστών προς μαθητή.

– Η λεγόμενη «παραπαιδεία» εκφράζει το γεγονός ότι το Ελληνικό σχολείο δεν αξιοποιεί πλήρως τις ώρες που έχει το παιδί στο σχολείο για να εξασφαλίσει στο μέγιστο βαθμό την επίτευξη και εκπαιδευτικών στόχων. Οι μελέτες του ΟΟΣΑ καταλήγουν ότι οι περισσότερες ώρες μελέτης εκτός σχολείου σχετίζονται άμεσα με χαμηλότερες μαθησιακές επιδόσεις.

-Η διαφορά που έχουν οι επιδόσεις των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων, κατά μέσο όρο, σε σχέση με τους μαθητές των δημόσιων σχολείων στην Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες στο ΟΟΣΑ και οφείλεται κυρίως στις χαμηλές επιδόσεις του δημόσιου σχολείου. Η πολιτεία πρέπει να σταματήσει να εξαναγκάζει το ιδιωτικό σχολείο να είναι πιστό αντίγραφο του δημόσιου σχολείου. Αντίθετα, πρέπει να επιτρέψει στο δημόσιο σχολείο να βελτιωθεί αξιοποιώντας το παράδειγμα λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων.

Η έκθεση του ΣΕΒ καταλήγει σε 12 προτάσεις πολιτικής που προβλέπουν:

1.Ενίσχυση της αυτονομίας των διοικήσεων των σχολείων στη λήψη αποφάσεων που αφορούν τη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού προγράμματος και την διαχείριση του προϋπολογισμού του σχολείου.

2.Ενίσχυση πόρων για τη διδασκαλία μαθημάτων πληροφορικής, επιχειρηματικότητας και αγωγής του πολίτη στις δύο βαθμίδες.

3.Καθιέρωση εθνικών στρατηγικών στόχων βάσει των οποίων θα αξιολογούνται τα σχολεία.

4.Αύξηση της εμπλοκής των τοπικών αρχών.

5.Προγράμματα ανάπτυξης διδακτικών δεξιοτήτων των πτυχιούχων που σκοπεύουν να εργαστούν ως εκπαιδευτικοί.

6. Ανάπτυξη δικτύων συνεργασίας και ανταλλαγής καλών πρακτικών ανάμεσα στα σχολεία, και ειδικά ανάμεσα σε σχολεία με καλές και μέτριες επιδόσεις.

7.Ανάπτυξη συστημάτων αξιολόγησης, σε εθνικό επίπεδο και σε επίπεδο μονάδας, τα αποτελέσματα της οποίας θα δημοσιοποιούνται από δημόσια και ιδιωτικά σχολεία.

8.Επιλογή διευθυντών με την απαραίτητη επιστημονική κατάρτιση και διοικητική ικανότητα.

9.Καλύτερη διαχείριση των ανθρωπίνων πόρων, ώστε να αυξηθούν οι μέσες ώρες διδασκαλίας και να μειωθούν οι ανάγκες για έκτακτους εκπαιδευτικούς, και να απελευθερωθούν πόροι για την ενίσχυση υποδομών και συστημάτων.

10.Ορθή κατανομή των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων για τη συνολική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος.

11.Αντικατάσταση του άρθρου 16 του Συντάγματος με το άρθρο 14 του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων, που έχει κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή με το Ν3671/2008 και αναγνώριση του γονεϊκού δικαιώματος επιλογής της εκπαίδευσης που θα λάβουν τα παιδιά καθώς και αναγνώριση και κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της σε όλες της βαθμίδες και σε όλους τους τύπους εκπαίδευσης. Το άρθρο 14 κατοχυρώνει την δωρεάν υποχρεωτικής εκπαίδευσης και την ελευθερία ίδρυσης εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με σεβασμό των δημοκρατικών αρχών καθώς και το δικαίωμα των γονέων να εξασφαλίζουν την εκπαίδευση και τη μόρφωση των τέκνων τους σύμφωνα με τις θρησκευτικές, φιλοσοφικές και παιδαγωγικές πεποιθήσεις τους.

12.Πολιτική διαφάνειας (opendata) στο σύνολο των δημόσιων πόρων που κατευθύνονται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ώστε να γνωρίζει ο φορολογούμενος και να αξιολογεί το κράτος την αποτελεσματικότητα των πολιτικών που εφαρμόζονται.