Το νόημα και ο στόχος της ζωής αποτελούν θεματολογίες που απασχολούν εδώ και αιώνες τον άνθρωπο σε φιλοσοφικό, επιστημονικό και θρησκευτικό επίπεδο. Καλλιεργώντας ένα αίσθημα σκοπού από νωρίς, αποτελεί μακροχρόνια ένα ισχυρό εφόδιο για μία ισορροπημένη ψυχολογικά αλλά και σωματικά πορεία στη ζωή.

Για ένα παιδί, που είναι δύσκολο να εξηγήσει πολλές πτυχές τις καθημερινότητάς του, του κόσμου και του εαυτού του, η υποστήριξη και η καθοδήγηση του γονέα στην αναζήτηση αυτή είναι καταλυτική.

Κάθε παιδί έχει ερωτήματα και χρειάζεται επεξηγήσεις αλλά σύμφωνα με αφιέρωμα στο περιοδικό Time, η αρχή δεν θα πρέπει να γίνει από τα μεγάλα ερωτήματα. «Ποιο είναι το νόημα της ζωής;» Ακόμα και ένας ενήλικας δεν μπορεί να δώσει αυτόματα μια απάντηση.

Σύμφωνα με τον Michael F. Steger, διευθυντή του εργαστηρίου για το Νόημα και την Ποιότητα της ζωής στο Πανεπιστήμιο Κολοράντο, «ένας γονιός, για να βοηθήσει το παιδί του να δημιουργήσει στόχους στη ζωή, δε σημαίνει ότι θα πρέπει να αποκωδικοποιήσει όλα τα μυστήρια της ανθρωπότητας. Η πρόκληση είναι να αντιληφθεί κανείς την διαφορά μεταξύ του νοήματος στη ζωή και του νοήματος του να ζεις».

Με παιδιά δημοτικού, το πιο σημαντικό για τον Steger,  είναι να βοηθηθούν  ώστε «να αισθάνονται ότι οι ζωές τους είναι σημαντικές και ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά σε αυτόν τον κόσμο. Μπορεί κανείς να ξεκινήσει με ερωτήσεις σχετικά με το ποια νομίζουν ότι είναι τα προτερήματά τους και τα δυνατά σημεία του χαρακτήρα τους, αν έχουν καλές σχέσεις με τον κόσμο γύρω τους και αν νοιάζονται για τους άλλους. Οι γονείς μπορούν να τα ρωτήσουν αν ποτέ αισθάνθηκαν ότι με τις πράξεις τους έκαναν ποτέ τη διαφορά, έκαναν κάποιον να αισθανθεί καλύτερα, αν αισθάνθηκαν ότι τους εκτιμούν για κάτι που έκαναν, ή που βοήθησαν κάποιον. Όλες αυτές οι ερωτήσεις μπορούν να ξεκινήσουν μια συζήτηση σχετική με τον μοναδικό τρόπο του κάθε παιδιού να συμβάλλει στον κόσμο».

«Στο Γυμνάσιο, τα παιδιά είναι πιο εκτεθειμένα σε ιδέες, συμπεριφορές και προτεραιότητες που μπορεί να είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που μέχρι τώρα θεωρούσαν ως σωστές. Έτσι για αυτήν την ηλικία, οι συζητήσεις μπορούν να εστιάσουν στο πως έχει αλλάξει η αντίληψη του παιδιού σχετικά με το ποιος είναι, τι είναι η ζωή και πως πρέπει να είναι οι σχέσεις με τους άλλους.»

Τέλος ο Michael F. Steger, υποστηρίζει ότι με τα παιδιά του Λυκείου,  οι γονείς θα πρέπει να τους καλλιεργήσουν την αίσθηση ότι η ζωή τους είναι πολύ σημαντική.

«Πρέπει να αντιλαμβάνονται ότι αποτελούν την αρχή μιας συναρπαστικής ιστορίας και να έχουν απλά μια μικρή ιδέα σχετικά με το στόχο στη ζωή. Ωστόσο, η ερώτηση: “τι θες να γίνεις στη ζωή σου” είναι πολύ απαιτητική για να απαντηθεί σε μια απλή κουβέντα. Εναλλακτικά, είναι σημαντικές οι μικρές, συχνές  συζητήσεις με τα παιδιά σχετικά με το πώς βλέπουν τον εαυτό τους και τις ζωές τους και τι αντίκτυπο θέλουν να έχουν οι πράξεις τους σε αυτόν τον κόσμο».