_{Η Άγκελα Μέρκελ συνομιλεί με το Μάριο Ντράγκι: Αυτή θα μπορούσε να είναι η έκφραση της Γερμανίδας καγκελαρίου στο άκουσμα μιας πιο δυναμικής παρέμβασης από την ΕΚΤ.}

Μόνο μία χώρα αρνείται πεισματικά να χαλαρώσει η νομισματική πολιτική της Ευρωζώνης. Αλλά αυτή είναι η Γερμανία. Συνεπώς, δεν πήρε το πράσινο φως για να κάνει «ο,τιδήποτε χρειάζεται» προκειμένου να σώσει το Ευρώ ο Μάριο Ντράγκι. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ διάψευσε τις προσδοκίες που ο ίδιος δημιούργησε με πρόσφατες δηλώσεις του, κατά τις οποίες υπαινίχθηκε τη μαζική αγορά κρατικών ομολόγων. «Έβαλε το θέμα στην επίσημη ατζέντα», παρατηρούν ωστόσο οικονομικοί αναλυτές.

Άνθρακας ο χρυσός

Οι χθεσινές ανακοινώσεις του Μάριο Ντράγκι απογοήτευσαν τους πάντες, πλην της Γερμανίας, καθώς ο ίδιος άφησε μεν ανοιχτό το ενδεχόμενο να προβεί η ΕΚΤ στην αγορά κρατικών ομολόγων, αλλά γενικώς και αορίστως, μάλιστα υπό τον απαράβατο όρο ότι θα προηγείται η υπαγωγή των αντίστοιχων κρατών στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και στα μνημόνια λιτότητας που τον συνοδεύουν.

«Το Βερολίνο φοβάται τόσο πολύ τον πληθωρισμό, ώστε δεν συζητά οποιαδήποτε χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής -διότι αυτό σημαίνει η αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ. Σε αυτό το πλαίσιο, θα έλεγε κανείς με παρωπίδες, βάζει διαρκώς εμπόδια. Οι Γερμανοί δεν αντιλαμβάνονται ότι με αυτόν τον τρόπο συμπαρασύρουν μαζί τους ολόκληρο τον κόσμο, καθώς οδηγούν σε περαιτέρω ύφεση της οικονομίας με καταστρεπτικές συνέπειες», εξηγεί στο tvxs.gr ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο INSEAD και ομότιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πειραιά Σπύρος Μακρυδάκης, ερμηνεύοντας τη στάση της ευρωπαϊκής οικονομίας με τη μεγαλύτερη χρηματοδοτική δυνατότητα.

Άλλωστε, είναι γνωστό ότι η Γερμανία θεωρεί πως μία δραστική στήριξη των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης από την ΕΚΤ θα μείωνε το κίνητρο εφαρμογής των μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων που είναι σε εξέλιξη με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
 
«Η ΕΚΤ θέλει να πράξει ότι και οι ΗΠΑ, οι οποίες έχουν διαθέσει με τον ίδιο τρόπο τρισεκατομμύρια δολάρια ρευστό στην αγορά και μάλιστα ο πληθωρισμός δεν έχει αυξηθεί ούτε μία μονάδα. Ωστόσο, η Γερμανία επιμένει και βάζει εμπόδια», προσθέτει ο κ. Μακρυδάκης, σχολιάζοντας τις ανακοινώσεις του Μάριο Ντράγκι σύμφωνα με τις οποίες τα όποια μέτρα στήριξης θα συζητηθούν τις επόμενες εβδομάδες.
 
Το σήμα των αγορών

Η αντίδραση των αγορών ήταν χαρακτηριστική της απογοήτευσης που κυριάρχησε ακόμη και στις ΗΠΑ, όπου ο βιομηχανικός δείκτης Dow Jones στη Wall Street απώλεσε 1,1%. Το Ευρώ έχασε 0,3% έναντι του δολαρίου, το κόστος δανεισμού της Ισπανίας αυξήθηκε στο 7,18% από 6,72% και οι ευρωπαϊκές χρηματαγορές «έκλεισαν» με πτώση 0,8% στο Λονδίνο και 5,5% στη Μαδρίτη. Ο γενικός δείκτης στο χρηματιστήριο της Αθήνας «έπεσε» 1,08%, στις 592,74 μονάδες.

Ο κ. Μακρυδάκης παρατηρεί πως «αν είχε ανακοινώσει κάτι ουσιώδες η ΕΚΤ, το Λονδίνο θα είχε καταγράψει μία άνοδο της τάξης του 2-3%: «Αυτό θα αποτελούσε ένδειξη ότι σημειώθηκε μία εξέλιξη προς τη σωστή κατεύθυνση. Μία πρωτοβουλία όπως αυτή την οποία έχουν αναλάβει οι ΗΠΑ εδώ και 2 χρόνια τώρα». Παρ’ όλα αυτά, το ΔΝΤ εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η εκδήλωση και μόνο της πρόθεσης από την ΕΚΤ για ανάλογες παρεμβάσεις είναι ικανή «να μειώσει τις εντάσεις».
 
Σε κάθε περίπτωση, εκτιμήσεις κάνουν λόγο για μία πρώτη νίκη του Ντράγκι ο οποίος έβαλε στην επίσημη ατζέντα την προοπτική αγοράς κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, κάτι το οποίο αποτελεί προς το παρόν μία απλή πρόθεση η οποία απέχει από το στάδιο της υλοποίησης. Μένει πλέον να φανεί το αποτέλεσμα των πολιτικών πιέσεων χωρών όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία απέναντι στην άτεγκτη μέχρι στιγμής Γερμανία.

Και μέσα χειρότερα
 
Στο μεταξύ, σχολιάζοντας το ενδεχόμενο έκδοσης έντοκων γραμματίων από την Ελλάδα προκειμένου να πληρώσει ομόλογο ύψους 3,2 δις ευρώ προς την ΕΚΤ (λήγει στις 20 Αυγούστου και τα δημόσια ταμεία είναι σχεδόν άδεια καθώς εκκρεμεί η καταβολή της επόμενης δόσης από την τρόικα εν μέσω πιέσεων για νέα μέτρα), ο καθηγητής Μακρυδάκης επιβεβαιώνει τις ανησυχίες περί ιδιαίτερα δυσμενών συνεπειών στην ελληνική αγορά, καθώς σε αυτήν την περίπτωση είναι οι τράπεζες εκείνες που θα κληθούν να αγοράσουν τα συγκεκριμένα γραμμάτια και θα μείνουν χωρίς ρευστό:

«Είναι και αυτό αποτέλεσμα της απραξίας μας εδώ και περισσότερο από 2 χρόνια. Ουσιαστικά, δεν έχουμε εφαρμόσει το πρόγραμμα, δίνοντας το δικαίωμα στο Βερολίνο να παραπέμπει στα όποια πορίσματα της τρόικας πριν από την καταβολή της εκάστοτε δόσης του δανείου, μάλιστα με μεθόδους τύπου Ρέσλερ, ο οποίος προβαίνει στις συνήθεις δηλώσεις αλά γερμανικά».