Επειδή η μνήμη μερικές φορές είναι ασθενής καλό θα είναι να θυμηθούμε κάποια γεγονότα πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από στέλεχος της Χρυσής Αυγής και όσα αποκαλύφθηκαν στη συνέχεια.

Λίγες μέρες νωρίτερα «έγκριτοι» σχολιαστές καναλιών της Αθήνα, έλεγαν ότι η Ν.Δ. θα μπορούσε να συνεργαστεί με μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή», δείχνοντας στο Ναζιστικό Κόμμα τι πρέπει να προσέχει για να γίνει κυβερνητικό εταίρος. Συγκεκριμένα οι οικονομικός αναλυτής του Σκάι, Μπάμπης Παπαδημητρίου, μιλώντας στο κανάλι του είπε το αμίμητο: «γιατί όχι μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να μη την δεχθούμε να υποστηρίξει – όπως συνέβη χθες στη Νορβηγία- μια συντηρητική συμμαχία. Άρα έχουμε μπροστά να ξάσουμε πολύ μαλλί».

Το Σεπτέμβριο του 2013 ο Φαήλος Κρανιδιώτης, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ και υποψήφιος ευρωβουλευτής, νουθετεί σε τηλεοπτική εκπομπή τον Ηλία Κασιδιάρης. Χαρακτηριστικά του ανέφερε λίγο πριν ολοκληρωθεί η μετάδοση: «Κύριε Κασιδιάρη, θα σας έλεγα έστω και τώρα να κατεβάσετε τους τόνους». Ο Ηλίας Κασιδιάρης κουνώντας καταφατικά το κεφάλι απάντησε αμέσως «το σέβομαι αυτό που λέτε». Αργότερα, ερωτηθείς ο κ. Κρανιδιώτης αν πιστεύει ότι η Χρυσή Αυγή είναι σοβαρή απάντησε: «εγώ πιστεύω ότι Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να αλλάξει. Θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρή γιατί πιστεύει πραγματικά αυτά που λέει».

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επεσήμαναν ότι υπήρχαν υπόγειες διαδρομές ανάμεσα στη ΝΔ και τη Χρυσή Αυγή, ενώ στελέχη των δύο Κομμάτων που είχαν κοινές ιδεολογικές ανησυχίες τα έλεγαν, μακριά από τα… μάτια του κόσμου.

Είναι η περίοδος που κλείνουν εν μια νυχτί την ΕΡΤ, αποσύρουν το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, ενώ γνωστά στελέχη, βουλευτές και υπουργοί της Ν.Δ., έχουν ξαμοληθεί υποστηρίζοντας την θεωρία των δύο άκρων, που οδηγεί κατευθείαν σε ακραίες κοινωνικές συγκρούσεις.

Ο τρόπος της συνομιλίας του κ. Μπαλτάκου με τον Ηλία Κασιδιάρη (άνετος και με εκφράσεις πεζοδρομίου) δείχνει ξεκάθαρα ότι οι άνθρωποι γνώριζαν καλά ο ένας τον άλλο. Δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη, ούτε η τρίτη φορά που τα έλεγαν.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα διακόπτει την περίοδο του μέλιτος, αφού στη ΝΔ διαπιστώνουν πως δεν γίνεται να συνομιλούν έστω και υπογείως μ’ ένα συνοθύλευμα ακραίων που δολοφονούν. Και τότε ανακαλύπτουν, λες και έπεσαν από τα σύννεφα, ότι έχουν να κάνουν με μια οργάνωση που δομήθηκε και λειτουργεί όπως το κόμμα του Χίτλερ.

Αμέσως ήρθαν στη δημοσιότητα με εκκωφαντικό τρόπο γεγονότα που τα είχαν περάσει στο… ντούκου. Ακραίες ομιλίες του κ. Μιχαλολιάκου, τάγματα εφόδου, οι απειλές του Κασιδιάρη στους αστυνομικούς του Ηρακλείου, η δολοφονία του Πακιστανού, τα επεισόδια στο Μελιγαλά, οι απόπειρες δολοφονίας μεταναστών, το ξύλο στα μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα. Αρχίζουν οι συλλήψεις βουλευτών, στελεχών και μελών της Χρυσής Αυγής, προφυλακίζονται αρκετοί από αυτούς, οπότε ο Κασιδιάρης και όσοι έχουν μείνει έξω προσπαθούν να μάθουν τι έγινε.  

Έτσι απευθύνονται στον γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου, εκ των πλέον έμπιστων ανθρώπων του πρωθυπουργού, για πολλά χρόνια συνεργάτη του. Ο κ. Μπαλτάκος δεν είναι όποιος- όποιος. Η γνωριμία του με τον Αντώνη Σαμαρά κρατάει πολλά χρόνια, από τη δεκαετία του ’80. Σε όποιο υπουργικό πόστο βρισκόταν στο παρελθόν ο τωρινός πρωθυπουργός είχε δίπλα του τον αποπεμφθέντα γραμματέα.

Οι χρυσαυγίτες που δεν μπορούν να συνέλθουν από τα πρώτα χτυπήματα, ανασυντάσσονται και αποφασίζουν να κινηθούν «καταδρομικά». Παγιδεύουν τον κ. Μπαλτάκο, και ποιος ξέρει πόσους ακόμη. Και τώρα που βλέπουν την πόρτα των φυλακών ανοιχτή να τους περιμένει, τα βγάζουν όλα στη φόρα.

Όλα δείχνουν πως θα υπάρξει και συνέχεια, η οποία θα αποδεικνύει τη στενή σχέση μεταξύ των δύο πλευρών, παρά την προσπάθεια των συστημικών Μέσων Ενημέρωσης να υποβαθμίσουν το θέμα, λέγοντας πως ο κ. Μπαλτάκος είχε αυτονομηθεί ή ότι απομακρύνθηκε με εντολή του κ. Σαμαρά.

Το πρόβλημα με την ακροδεξιά ατζέντα της κυβέρνησης Σαμαρά είναι πολύ μεγάλο και δημιουργεί μείζον θέμα Δημοκρατίας στη χώρα μας. Υπό την απειλή της κυβερνητικής συνοχής και τη καλλιέργεια του φόβου για χρεοκοπία της χώρας, έχουν εφαρμοστεί αποφάσεις που απέχουν πολύ από την έννοια της Δημοκρατίας.

Από τον τρόπο που έκλεισαν την ΕΡΤ, το χάρισμα προστίμων εκατομμυρίων ευρώ σε μεγαλοεπιχειρηματίες, μέχρι την αθώωση με νόμο κυβερνητικών αξιωματούχων.

Απαγορεύονται συγκεντρώσεις, η βία των οργάνων της τάξης ξεπερνά κάθε όριο.

Ας ελπίσουμε να μην ζήσουμε τα χειρότερα 40 χρόνια μετά την επάνοδο της Δημοκρατίας στη Ελλάδα. Όσα έχουμε ζήσει και αυτά που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες, με τη συνομιλία Μπαλτάκου- Κασιδιάρη δείχνουν ότι το διακύβευμα πλέον έχει να κάνει με την προστασία της ίδιας της Δημοκρατίας.