Δεν πέρασαν δύο μήνες από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος που, παραβιάζοντας το Σύνταγμα, επιτρέπει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα και οι κυβερνητικές υποσχέσεις έγιναν… ατμός.

Καθώς έγινε γνωστό ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού (sic) και όχι ένας θεσμός που έχει να κάνει με την Παιδεία, ενέκρινε την αίτηση ενός μεγάλου fund, ενός μεγάλου δηλαδή διεθνούς επιχειρηματικού ομίλου και όχι ενός μεγάλου και αναγνωρισμένου εκπαιδευτικού οργανισμού, σε συνεργασία με ένα μικρό ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Κύπρου, για τη δημιουργία του πρώτου ιδιωτικού πανεπιστημίου στην Ελλάδα.

Με δυο λόγια ένας διεθνής επιχειρηματικός όμιλος, ο οποίος εν είδει ολιγοπωλίου ήδη έχει εξαγοράσει και κατέχει στη χώρα μας από επτά ιδιωτικά νοσοκομεία, μέχρι την Εθνική Ασφαλιστική, τα GOODY’s και το EVEREST, θα ιδρύσει τώρα και ιδιωτικό πανεπιστήμιο.

Η πρώτη αθέτηση των κυβερνητικών υποσχέσεων έχει ασφαλώς να κάνει με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα ότι δήθεν περίμεναν στην ουρά τα μεγάλα και εμβληματικά πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως τα αμερικανικά Harvard, MIT και Columbia, για να ανοίξουν παραρτήματα στην Ελλάδα. 

Τίποτε από αυτά δεν συνέβη. Όπως τίποτε από αυτά δεν συνέβη, βέβαια, ούτε και στην Ευρώπη. Μικροί εκπαιδευτικοί ιδιωτικοί οργανισμοί ενδιαφέρονται να ανοίξουν παραρτήματα στην Ευρώπη, όπως ο συγκεκριμένος Κυπριακός, σε συνεργασία με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που εξαγοράζουν περίπου ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει. Τα οποία, προφανώς, αποσκοπούν στο να αποκομίσουν κέρδη από το… φιλέτο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Η δεύτερη αθέτηση των κυβερνητικών υποσχέσεων έχει να κάνει με τον χαρακτηρισμό των ιδιωτικών πανεπιστημίων που επέτρεψε ο νόμος να λειτουργήσουν στη χώρα μας, σαν δήθεν μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών. 

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία θεωρήθηκε αρμόδια να εγκρίνει την αίτηση του επιχειρηματικού ομίλου, διέλυσε και τις τελευταίες αμφιβολίες για τον ιδιωτικό και ξεκάθαρα κερδοσκοπικό χαρακτήρα των πανεπιστημιακών «μαγαζιών» που θα ανοίξουν σε εφαρμογή της νέας νομοθεσίας.

Η τρίτη αθέτηση υποσχέσεων αφορά σε αυτό που λέμε για τη σχέση του φάντη με το ρετσινόλαδο. 

Τι σχέση, δηλαδή, έχει ο ανταγωνισμός της αγοράς με το δημόσιο αγαθό της Παιδείας; Και πως γίνεται να εκδίδει άδεια ενός υποτιθέμενα μη κερδοσκοπικού οργανισμού η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία ελέγχει τον ανταγωνισμό στην ελεύθερη αγορά με σκοπό το κέρδος; 

Κι ακόμη, τι σχέση έχει με την εκπαίδευση και με την έρευνα το συγκεκριμένο fund; Με τι δηλαδή προϋπηρεσία δόθηκε η άδεια σε έναν όμιλο με μόνη εμπειρία την εξαγορά επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως κατεύθυνσης, ειδικότητας και αντικειμένου;

Η τέταρτη αθέτηση των κυβερνητικών υποσχέσεων έχει να κάνει με τον δήθεν συμβατό με το Σύνταγμα χαρακτήρα του νέου νόμου. Ο οποίος, τάχα, δεν θα αφορούσε σε ιδιωτικά και κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, τα οποία ευθέως παραβιάζουν το άρθρο 16 του Συντάγματος, αλλά σε μη κρατικούς και μη κερδοσκοπικούς «εκπαιδευτικούς» οργανισμούς. Οι οποίοι βέβαια, αν ήταν πράγματι τέτοιοι, δεν θα χρειάζονταν άδεια από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, όπως όλες οι εμπορικές και κερδοσκοπικές επιχειρήσεις.

Μύθος λοιπόν τα περί μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων με τα οποία μας παραμύθιαζαν πριν ψηφιστεί ο νόμος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. 

Με το νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια η Παιδεία από δημόσιο αγαθό γίνεται κερδοσκοπικό και εμπορικό. Και εισάγεται επίσημα, πλέον, κατά κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος, στους νόμους της αγοράς και του αγοραίου ανταγωνισμού.

Τώρα αποκαλύπτεται το μεγάλο κόλπο, χάριν του οποίου αποδυνάμωναν τα υψηλού επιπέδου δημόσια πανεπιστήμια της χώρας τόσα χρόνια, υποχρηματοδοτώντας τα και υποστελεχώνοντάς τα. 

Κι ακόμη, τώρα αποκαλύπτεται ο πραγματικός ρόλος του δήθεν αξιοκρατικού θεσμού της Ελάχιστης Βαθμολογικής Βάσης, την οποία εισήγαγαν για να αποκλείσουν τους νέους από τα δημόσια πανεπιστήμια και να τους στείλουν… πελατεία στα funds που περίμεναν από καιρό στη γωνία.

Μόνο που η Επιτροπή Ανταγωνισμού έκανε ένα σοβαρό λάθος. Εγκρίνοντας την πρώτη άδεια ιδιωτικού πανεπιστημίου στο συγκεκριμένο fund, ενέκρινε ουσιαστικά τις εναντίον του ελεύθερου ανταγωνισμού πρακτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Διότι τι άλλο είναι, παρά σημάδεμα της τράπουλας και κακοποίηση των κανόνων της αγοράς και του ελεύθερου ανταγωνισμού, η μέσω του αποκλεισμού φοιτητών από τα δημόσια πανεπιστήμια αποστολή έτοιμης πελατείας στα υπό ίδρυση ιδιωτικά;