Σήμερα άπαντες ασχολούνται με την κορύφωση του πανδημικού κύματος. Το τέταρτο κύμα είναι όμως εδώ προ πολλού! Εμφανίστηκε με σαφή αύξηση των κρουσμάτων στις 29 Ιουνίου και οι θάνατοι άρχισαν να ανεβαίνουν τρεις εβδομάδες μετά, στις 20 Ιουλίου. Η ανακοίνωση του ΕΟΔΥ εκείνης της ημέρας ανέφερε σύνολο απωλειών 12.867. Άρα, με βάση την αποψινή ανακοίνωση, το τέταρτο κύμα καταγράφει ήδη 2.840.

Φαίνεται ότι θα υπερβεί σε θνητότητα το δεύτερο και το τρίτο κύμα και αυτό κάνει τις προγνώσεις που διατυπώνονται για 2500 θύματα ακόμη, να φαίνονται μάλλον αισιόδοξες αν ληφθεί υπόψη το τι έχει προκαλέσει ήδη.

Αξιοσημείωτο είναι ότι βρισκόμαστε στην εισαγωγή του φαινομένου, δεδομένου ότι στα 2/3 της χώρας η μετεωρολογική επιδείνωση δεν έχει ακόμη εκφραστεί. Επίσης είναι τραγικό ότι αυτό το κύμα είναι αποκλειστικά μεθεμβολιακό κι όμως η κρατική αβελτηρία φαίνεται να κατάφερε το ακατόρθωτο. Εκμηδένισε την ευεργετική επίδραση του εμβολίου όσον αφορά στην μειωμένη νοσηρότητα/θνητότητα, εκτινάσσοντας την διασπορά σε πρωτοφανή ύψη.

Έχουν περάσει από την εμφάνιση της delta τέσσερεις μήνες τουριστικής αδιατάρακτης κανονικότητας, όπου το ελληνικό κράτος έκανε ότι δεν κατάλαβε τι συνέβη. Όχι μόνο λαθεμένα προεξόφλησε την εντός του θέρους συλλογική ανοσία, όχι απλώς βασίστηκε για το άνοιγμα του τουρισμού σε ανασφαλή επίπεδα εμβολιασμού, αλλά ενθάρρυνε τις επικίνδυνες συμπεριφορές με ανακρίβειες σχετικά με την διασπορά ,ενώ ήξερε ότι προκαλείται κι από εμβολιασμένους.

Η αρχική αποπροσανατολιστική εκστρατεία του εμβολιάζομαι και ελευθερώνομαι, ξεμπερδεύω, χαλαρώνω, ξεσαλώνω … έδωσε την θέση της σε σειρά ρυθμιστικών μέτρων που φρόντιζαν να εξασφαλίσουν κάθε «ελευθερία του υπεύθυνου προσώπου» να συνωστίζεται, για να ζηλέψουν οι άλλοι (οι «μη σώσουν»).

Στις 16 Ιουλίου αυτό ήταν ήδη σαφές, όπως φαίνεται ξαναδιαβάζοντας το άρθρο εκείνης της ημέρας στο TVXS, όπου εντοπίζονταν ως υπαίτιες μιας τέτοιας στάσης τύφλωσης οι «πολιτικές προτεραιότητες του θέρους και ενός κράτους με σήμα το τζατζίκι» Σχολιαζόταν ακόμη ότι: «Αυτή είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται ο Πρωθυπουργός αντιμέτωπος με πανδημικό κύμα μέσα στο καλοκαίρι. .

..Η πλήρης αναστροφή της στάσης του έναντι της πανδημίας οφείλεται στον τουρισμό και στην εξ αυτού ειλημμένη απόφαση για λύση σουηδικού τύπου. Η πολιτική επιλογή «γαία πυρί μιχθήτω», αν τυχόν η πανδημία εμπλεκόταν με τον τουρισμό, διακηρύχθηκε ήδη από μηνών».

Εμπειρογνώμονες, ΜΜΕ, αντιπολίτευση πολύ διστακτικά επέκριναν μια τέτοια αλλαγή πλεύσης, θεωρώντας ίσως υπερβολικές τις προειδοποιήσεις, αλλά κυρίως υπό το κράτος της περίφημης προσωπικής ευθύνης των μη εμβολιαζομένων. Αυτό παρέλειπε τεχνηέντως τις αρκετές εκατοντάδες νεκρών πλήρως εμβολιασθέντων και τις χιλιάδες εξ αυτών με βαριά νόσηση. Επίσης ποτέ δεν διασαφηνίστηκε αν ο μη εμβολιαζόμενος αποτελεί άνθρωπο μειωμένων δικαιωμάτων, στην βάση αυτής της επιλογής του. Τουλάχιστον όχι μέχρι πρόσφατα οπότε διατυπώθηκε το δόγμα «μη σώσετε!»

Η αναπληρώτρια υπουργός κα Γκάγκα διαφοροποιήθηκε αισθητά από αυτή την ακραία στάση έχοντας συναίσθηση και του τι επέρχεται αλλά και του που οφείλεται. Η ίδια παρά την κυβερνητική της θέση (πρόεδρος ΚΕΣΥ) πέρυσι αναγνώριζε την υπαιτιότητα του τουρισμού και της θερινής αμεριμνησίας που είχε επικίνδυνες συνέπειες, όταν έβλεπε σχεδόν … 200 κρούσματα ημερησίως! Αξίζει να ακούσει κανείς το video με την ανάλυση των αιτίων και με τα προτεινόμενα από την ίδια μέτρα, για ένα επιδημικό φαινόμενο με είκοσι φορές χαμηλότερο ύψος από ότι σήμερα.

Πολεμικές παρομοιώσεις

Στην αρχή της πανδημίας υιοθετήθηκε η παρομοίωση της με πολεμική αναμέτρηση, κάτι πολιτικά βολικό από πολλές απόψεις. Οι σύγχρονοι στρατοί βασίζουν όμως την συνοχή τους στην απαράβατη εφαρμογή του δόγματος «δεν αφήνουμε κανέναν πίσω», όπως διηγείται ως υπερθέαμα και «Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν». Μια συμπεριφορά έναντι πολιτών που δεν επέλεξαν σωστά και γι αυτό θεωρούνται αναλώσιμοι, δεν δείχνει το ήθος που υπαινίσσονται οι «πολέμαρχοι».

Ιδιαιτέρως, όταν αυτό γίνεται με επίκληση οικονομικών μεγεθών θυμίζει την σχετική ρήση του ναυάρχου Κάνιγκαμ. Οι επιτελείς του, του επισήμαναν πόσα πολλά πλοία έχανε από βομβαρδισμούς στο Λιβυκό, προκειμένου να εκκενώσει την Κρήτη από τα συμμαχικά στρατεύματα. Κάποιος μάλιστα του ανέφερε πως κάθε ένα από τα βυθιζόμενα αντιτορπιλικά του χρειαζόταν τρία χρόνια για να φτιαχτεί. Για να εισπράξει την απάντηση του ναυάρχου πως το ξέρει ότι χρειάζονται τρία χρόνια αλλά η παράδοση του Ναυτικού στο δεν αφήνουμε πίσω κανέναν, για να φτιαχτεί χρειάστηκε τρείς αιώνες.