Το Σεπτέμβριο του 2019, απαντώντας στις εξαγγελίες του πρωθυπουργού από βήματος ΔΕΘ για την αλλαγή του σχεδιασμού στα έργα του Μετρό Θεσσαλονίκης και για την επιστροφή στο παλιό και αποτυχημένο σχέδιο της απόσπασης και απομάκρυνσης των σημαντικών αρχαιοτήτων της Βενιζέλου, τόσο ο πρώην πρωθυπουργός, ο Αλέξης Τσίπρας, όσο και όλοι όσοι είχαμε εργαστεί για την ανάσταση ενός σταματημένου έργου και για τη σημαντική πρόοδό του το διάστημα 2016 – 2019, λέγαμε ότι: «Οι εργολάβοι τρίβουν τα χέρια τους με τις εξαγγελίες Μητσοτάκη».

Έφτασε, φαίνεται, η ώρα να πληρωθεί ο λογαριασμός εκείνων των ολέθριων αποφάσεων που και το έργο καθυστερούν και τον προϋπολογισμό του εκτοξεύουν, αλλά και τον αρχαιολογικό πλούτο που αποκαλύφθηκε στη Βυζαντινή Μέση Οδό θέτουν σε κίνδυνο.

Το γεγονός ότι για πρώτη φορά είχαμε φτάσει κοντά στην ολοκλήρωση ενός έργου που είχε ξεκινήσει το 2006, επρόκειτο να ολοκληρωθεί το 2012 και το οποίο είχε σταματήσει να κατασκευάζεται από το 2014 μέχρι το 2016, έγινε εφικτή γιατί το 2016 το έργο επανεκκίνησε και προχώρησε με γρήγορους ρυθμούς, απορροφώντας ποσά της τάξης των 135 εκ. Ευρώ ετησίως και φτάνοντας το καλοκαίρι του 2019 σε ποσοστό ολοκλήρωσης της τάξης του 75%.

Σήμερα ενημερωνόμαστε από τις εφημερίδες ότι με επιστολή που από 20 Μαρτίου έστειλε η ανάδοχος κοινοπραξία, διεκδικεί 50 εκ. Ευρώ σαν αποζημιώσεις για καθυστερήσεις.

Εντωμεταξύ, τα έργα από το καλοκαίρι του 2019 μένουν σταματημένα και τα εργοτάξια ερειπωμένα, ένας ελάχιστος αριθμός εργαζομένων απασχολούνται πλέον υποτυπωδώς στο έργο και οι υπεργολάβοι το έχουν εγκαταλείψει, διαμαρτυρόμενοι ότι δεν πληρώνονται από καιρό.

Το μόνο «έργο» το οποίο πράγματι εκτελείται αυτή τη στιγμή στο Μετρό της Θεσσαλονίκης και για το οποίο η κυβέρνηση εμφανίζεται ιδιαίτερα υπερήφανη, είναι το… ξήλωμα όσων έγιναν στο σταθμό Βενιζέλου από το 2016 έως το καλοκαίρι του 2019. Όσο βέβαια αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί σαν έργο…

Αξίζει τον κόπο εδώ να υπενθυμιστεί ότι ο ίδιος άνθρωπος που σήμερα υπογράφει το αίτημα της αποζημίωσης, ο Δνων Σύμβουλος της ΑΚΤΩΡ Αλέξανδρος Εξάρχου, στις 16 Φεβρουαρίου 2019 δήλωνε από του βήματος εκδήλωσης ότι τα έργα του Μετρό της Θεσσαλονίκης βρίσκονταν απολύτως εντός χρονοδιαγράμματος και ότι το έργο θα παραδίδονταν κανονικά, στην προθεσμία που είχε τεθεί στο τέλος του 2020.

Προφανώς οι εκλογές του καλοκαιριού του 2019 ήταν μοιραίες όχι μόνο για την πορεία του έργου, αλλά και για την τακτική των εργολάβων απέναντι στο δημόσιο.

Όμως οι αποζημιώσεις που διεκδικεί ο ανάδοχος του έργου, δεν είναι οι μόνες ειδήσεις που προκύπτουν από την επιστολή του. Ο εργολάβος αποκαλύπτει ότι το έργο βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον αέρα, αφού η Αττικό Μετρό ούτε τον έχει ενημερώσει επίσημα για την αλλαγή σχεδιασμού, ούτε του έχει αναθέσει καμία μελέτη, ούτε υπάρχει χρονοδιάγραμμα, ούτε προϋπολογισμός, ούτε τίποτε.

8 μήνες δηλαδή μετά την ανακοίνωση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της αλλαγής του σχεδιασμού του έργου και τα πάντα βρίσκονται στον αέρα.

Και φυσικά οι ημερομηνίες ολοκλήρωσης του έργου που είχε δώσει ο πρωθυπουργός από βήματος ΔΕΘ, χωρίς να στηρίζεται ούτε σε μελέτη, ούτε σε τεχνική τεκμηρίωση, σήμερα αμφισβητούνται ακόμη και από τον ίδιο τον ανάδοχο, ο οποίος μάλιστα όπως φαίνεται ζητά επιπλέον και αποζημίωση για τον χρόνο που παραμένει αδρανής στο έργο.

Σήμερα η κυβέρνηση βρίσκεται ενώπιον των συνεπειών της άφρονος, όσο και ολέθριας επιλογής της να αλλάξει τον σχεδιασμό ενός μεγάλου έργου, λίγο πριν αυτό ολοκληρωθεί. Εντωμεταξύ, χάθηκε πολύτιμος χρόνος σε διαδικασίες για την ακύρωση και την αποκαθήλωση όσων είχαν γίνει, με αποτέλεσμα το έργο σήμερα να μη σημειώνει πια παρά ελάχιστη πρόοδο.

Δύο φαίνεται να είναι τα κίνητρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και στην περίπτωση του Μετρό Θεσσαλονίκης.
Το πρώτο κίνητρο είναι η μικροπολιτική διαχείριση των πάντων προς όφελος του κόμματος και της κυβέρνησης της ΝΔ. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό εκδηλώνεται ως προσπάθεια αμφισβήτησης και αποδόμησης κάθε έργου που έγινε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Η εμπαθής αυτή πολιτική αγγίζει πλέον τα όρια της παράνοιας και ίσως δεν πρέπει να εξηγηθεί με όρους πολιτικής, αλλά μάλλον με όρους ψυχολογίας ή ίσως και ψυχιατρικής.

Το δεύτερο κίνητρο είναι η υποστήριξη των επιχειρηματικών συμφερόντων που στηρίζουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη και δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλέξης Τσίπρας αποκάλεσε τον ανάδοχο του έργου «εθνικό εργολάβο».
Και στα έργα του Μετρό, αλλά και όπως πρόσφατα συνέβη και στο σκάνδαλο της τηλεδιάσκεψης, η φράση «follow the money» είναι αποκαλυπτική των προθέσεων της κυβέρνησης.