Η κατάσταση σήμερα στους έντιμους πτωχεύσαντες

1. Δεσμευμένοι τραπεζικοί λογαριασμοί
2. Εργάζονται στην μαύρη οικονομία, είτε γιατί δεν μπορούν να επιχειρήσουν νομίμως είτε γιατί έχουν δεσμευτεί οι τραπεζικοί λογαριασμοί
3. Σωρεία ποινικών διώξεων για χρέη του παρελθόντος που αδυνατούν να εξοφλήσουν, αφού έχουν καταστραφεί και η Πολιτεία τους απαγορεύει να κάνουν νέα επιχείρηση. Αδυναμία πληρωμής ποινών και ενδεχόμενη φυλάκισή τους.
4. Νοιώθουν εγκληματίες και κρύβονται από όλους, χωρίς κανένα διέξοδο
5. Η οικογένειά τους έχει καταστραφεί, τεράστια ενδοοικογενειακά προβλήματα
6. Απειλείται το σπίτι τους με κατάσχεση
7. Νοιώθουν ντροπιασμένοι και ειδικά στις μικρές Κοινωνίες υπάρχουν ζητήματα που οδηγούν σε αυτοκτονίες
8. Είναι απελπισμένοι διότι γνωρίζουν ότι ποτέ δεν θα μπορέσουν να εξοφλήσουν τα χρέη του παρελθόντος
9. Παρόλα αυτά είναι διατεθειμένοι να επιχειρήσουν και πάλι, να εισφέρουν στην Οικονομία, να προσφέρουν και πάλι νέες θέσεις εργασίας. Σε μεγάλο βαθμό θα πετύχουν καλύτερα αποτελέσματα λόγω της εμπειρίας του παρελθόντος.

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΑΦΟΡΑ ΛΙΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ

Στα αδιέξοδα που δημιουργούνται και στην προσπάθεια επιβίωσης, υπάρχουν έξοδοι διαφυγής που ζημιώνουν όμως την Ελληνική Κοινωνία. Αχυράνθρωποι, μαύρη Οικονομία, εταιρείες στην Βουλγαρία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης κλπ. Υπάρχουν μεν, αφορούν μερίδιο των πληγωμένων δε αλλά δεν είναι λύση.

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΕΝΤΙΜΟΥΣ ΠΤΩΧΕΥΣΑΝΤΕΣ

1. Σύμφωνα με τις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μόλις 5 στους 100 πτωχεύσαντες είναι δόλιοι. Οι υπόλοιποι είναι έντιμοι. Άρα με την 2η Ευκαιρία επανεντάσσονται αμέσως στην παραγωγική διαδικασία δεκάδες χιλιάδες, ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες
2. Αυτό σημαίνει νέες θέσεις εργασίας
3. Αυτό σημαίνει έσοδα για το Δημόσιο
4. Αυτό σημαίνει ανάταση ψυχολογική για τεράστιο αριθμό Ελλήνων που έχουν καταρρακωθεί
5. Αυτό σημαίνει την άμεση διακοπή από σημαντικό αριθμό επιχειρήσεων της παραβατικής συμπεριφοράς στην οποία οδηγούνται εξ ανάγκης, αφού έχουν πτωχεύσει πρακτικά αλλά δεν πτωχεύουν επίσημα από την έλλειψη πλαισίου παροχής Δεύτερης Ευκαιρίας

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ

ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 170α ΤΟΥ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Σύμφωνα με τον Ν4336/2015 προστέθηκε στον Πτωχευτικό Κώδικα νέο άρθρο που ορίζει ότι:

Άρθρο 170Α
«Ο οφειλέτης φυσικό πρόσωπο ο οποίος επιπλέον έχει κηρυχθεί συγγνωστός σύμφωνα με το άρθρο 167 θα απαλλάσσεται πλήρως από τις απαιτήσεις κατά της πτωχευτικής περιουσίας μετά από την παρέλευση τριών ετών από την κήρυξη της πτώχευσης.»
Η διατύπωση του ανωτέρω άρθρου, που ουσιαστικά ξεκίνησε την εφαρμογή της Σύστασης της ΕΕ και στην Ελλάδα, περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στα φυσικά πρόσωπα που συμπτωχεύουν με την επιχείρηση τους, δηλαδή στους ιδιοκτήτες ατομικών επιχειρήσεων και στους Ομόρρυθμους και Ετερόρρυθμους εταίρους των ΟΕ και ΕΕ. Αποκλείει δηλαδή τους νομίμους εκπροσώπους των κεφαλαιουχικών επιχειρήσεων (ΕΠΕ, ΑΕ, IKE).

Όμως η ανωτέρα ρύθμιση έρχεται σε αντίθεση και με την Σύσταση και με τους ορισμούς της ΕΕ αλλά και με την Κοινή λογική.

Η Σύσταση 1500/2014 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θέλοντας να περιγράψει ποια πρόσωπα εννοεί όταν αναφέρεται στην παροχή 2ης Ευκαιρίας, αναφέρεται σε «επιχειρηματίες» (βλ. άρθρο 30: «οι αρνητικές επιπτώσεις της πτώχευσης στους επιχειρηματίες…», «Οι επιχειρηματίες θα πρέπει να απαλλάσσονται πλήρως από τα χρέη τους…») και δεν διακρίνει την νομική μορφή με την οποία αυτοί επιχειρούν. 

Επιπλέον η Σύσταση, αναφερόμενη στους «οφειλέτες» ως «οφειλέτη» εννοεί (όπως αναφέρει χαρακτηριστικά) «οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες, όταν υπάρχει πιθανότητα αφερεγγυότητας». 

Τέλος όπως διαβάζουμε στο έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για «Την εφαρμογή του νέου ορισμού των ΜΜΕ»:
«2.1. Είμαι επιχείρηση; 
Το πρώτο βήμα για να αποκτήσει μια επιχείρηση την ιδιότητα της ΜΜΕ είναι να θεωρείται πράγματι επιχείρηση. 
Σύμφωνα με τον νέο ορισμό, επιχείρηση «θεωρείται κάθε μονάδα, ανεξάρτητα από τη νομική της μορφή, που ασκεί οικονομική δραστηριότητα».
Η διατύπωση δεν είναι νέα. Βασίζεται στη φρασεολογία που χρησιμοποιεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις αποφάσεις του. Με την επίσημη ενσωμάτωσή του στη σύσταση, το πεδίο εφαρμογής του νέου ορισμού των ΜΜΕ διαγράφεται πλέον με σαφήνεια. Επομένως, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι οικογενειακές επιχειρήσεις, οι προσωπικές εταιρείες ή οι ενώσεις προσώπων που ασκούν τακτικά μιας οικονομική δραστηριότητα μπορούν να θεωρηθούν επιχειρήσεις. Καθοριστικός παράγων είναι η οικονομική δραστηριότητα και όχι η νομική μορφή.»

Σύμφωνα με το λεξικό του Μπαμπινιώτη επιχειρηματίας είναι «το πρόσωπο που ασχολείται επαγγελματικά με τις επιχειρήσεις, που φέρει την ευθύνη για την ίδρυση, λειτουργία και ανάπτυξη μιας επιχείρησης, συνηθ. ο  ιδιοκτήτης της ή ο βασικός επενδυτής. ΕΤΥΜ. Απόδοση του γαλλικού entrepreneur». 

Υπενθυμίζουμε ότι η Σύσταση δεν «γεννήθηκε» ξαφνικά αλλά ακολουθεί την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προωθήσει ουσιαστικά την Small Business Act, δεύτερη αρχή (από τις 10) της οποίας είναι η 2η Ευκαιρία. Σε κανένα σημείο της Small Business Act δεν διαπιστώνουμε διαχωρισμό ανάμεσα στους επιχειρηματίες, ανάλογα με το αν συμπτωχεύουν ή όχι με την επιχείρηση τους (δηλαδή διαχωρισμό ανάλογα με την νομική μορφή της επιχείρησης).

Η όλη προσπάθεια της Ευρώπης είναι να δώσει και πάλι την 2η Ευκαιρία στους έντιμους πτωχεύσαντες να επιχειρήσουν ώστε να εισφέρουν στην Οικονομία. Δεν είναι φιλανθρωπικός ο λόγος της 2ης Ευκαιρίας. Είναι ανάγκη για να συνεχίσει η Οικονομία να αναπτύσσεται. Συνεπώς δεν μπορεί ο Πτωχευτικός Κώδικας να παραγνωρίζει ότι οι πολλές θέσεις εργασίας και οι μεγάλες επενδύσεις έχουν γίνει από κεφαλαιουχικές εταιρείες, των οποίων ο νόμιμος εκπρόσωπος (συνήθως και ιδιοκτήτης της επιχείρησης) εξαιρείται από την 2η Ευκαιρία με τα σημερινά δεδομένα. Μα αν η Κοινωνία προσδοκάει όφελος από την 2η Ευκαιρία, αυτοί που έχουν παρελθόν προσφοράς πολλών θέσεων εργασίας και σημαντικών επενδύσεων, είναι βέβαιο ότι θα επιδιώξουν ανάλογους στόχους.

Πλέον των ανωτέρω, ο πτωχός επιχειρηματίας είναι, σε κάποιες περιπτώσεις, αντιμέτωπος με χρέη με δυο ιδιότητες. Και ως νόμιμος εκπρόσωπος της επιχείρησης και ως εγγυητής (ταυτόχρονα) σε προσωπικό επίπεδο. Με την εφαρμογή της νέας νομοθεσίας, αντιμετωπίζουμε το ενδεχόμενο να απαλλαχθεί (ως νόμιμος εκπρόσωπος) από τα χρέη σε τρία χρόνια (ή σε ένα έτος όπως εμείς προτείνουμε) αλλά να παραμείνει υπόλογος για αυτά ως εγγυητής.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ 

1. Το άρθρο 170α του Πτωχευτικού Κώδικα θα πρέπει να μεταβληθεί, αναφορικά με την περιοριστική φράση «φυσικό πρόσωπο» και να συμπεριλάβει τα πρόσωπα που βαρύνονται με τα βάρη της πτωχευτικής περιουσίας, ανεξαρτήτου της νομικής μορφής της επιχείρησης. Αν αντί της λέξεως «φυσικό πρόσωπο» υπήρχε η λέξη «επιχειρηματίας» θα κάλυπτε, άνευ καμία αμφιβολίας, το σύνολο των επιχειρηματιών.

2. Ο έντιμος πτωχεύσας απαλλάσσεται από τις οφειλές τις επιχείρησης σε τρίτους και με την ιδιότητά του ως νόμιμος εκπρόσωπος της επιχείρησης αλλά και με την ιδιότητά του ως εγγυητής (ως φυσικό πρόσωπο) για τις οφειλές της επιχείρησης. Εξαίρεση αποτελούν τα χρέη για τα οποία ως εγγυητής προσωπικά έχει παράσχει εμπράγματες εγγυήσεις. Η υποχρέωση του σαν εγγυητής εξαντλείται στην αξία εκποίησης (με οποιονδήποτε τρόπο) των εμπράγματων εγγυήσεων και πέραν των ποσών αυτών απαλλάσσεται για κάθε υπόλοιπη οφειλή. Ανάλογα με τον πτωχό απαλλάσσονται και οι κάθε είδους εγγυητές για τις πέραν των εγγυήσεων που έχουν προσφέρει οφειλές που απομένουν.

3. Την πλήρη διαγραφή των οφειλών συνοδεύει και η διαγραφή του φυσικού προσώπου από όλες τις λίστες στις οποίες το όνομα του συμπεριληφθεί λόγω των δυσμενών στοιχείων της επιχείρηση που πτώχευσε (βλ. Τειρεσίας και άλλες λίστες, επίσημες ή μη). Απαγορεύεται η αναγραφή του ονόματος του φυσικού προσώπου σε οποιαδήποτε λίστα δυσμενών στοιχείων, για τις απαιτήσεις της πτωχευτικής περιουσίας που έως την στιγμή αυτή τον βάρυναν και προσωπικά, από την ημερομηνία έκδοσης της σχετικής απόφασης απαλλαγής (ή από την ημερομηνία που επέρχεται η σχετική απαλλαγή) του φυσικού προσώπου από τις απαιτήσεις της πτωχευτικής περιουσίας, σύμφωνα με το άρθρο 170α του Πτωχευτικού Κώδικα.

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Σύμφωνα με τον Ν4336/2015 προστέθηκε στον Πτωχευτικό Κώδικα νέο άρθρο που ορίζει ότι:
Άρθρο 170Α
« Ο οφειλέτης φυσικό πρόσωπο ο οποίος επιπλέον έχει κηρυχθεί συγγνωστός σύμφωνα με το άρθρο 167 θα απαλλάσσεται πλήρως από τις απαιτήσεις κατά της πτωχευτικής περιουσίας μετά από την παρέλευση τριών ετών από την κήρυξη της πτώχευσης.»

Η Σύσταση της ΕΕ προσδιορίζει τα τρία έτη ως το μέγιστο χρονικό διάστημα, χωρίς να θέτει περιορισμό ως προς το ελάχιστο. Παράλληλα ορίζει ότι η αφετηρία για το «μέτρημα» του διαστήματος μετά το οποίο επέρχεται πλήρης απαλλαγή είναι:

«α) στην περίπτωση διαδικασίας που ολοκληρώνεται με τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, την ημερομηνία κατά την οποία το δικαστήριο αποφάνθηκε επί της αίτησης για κίνηση διαδικασιών πτώχευσης·
β) στην περίπτωση διαδικασίας που περιλαμβάνει σχέδιο αποπληρωμής, την ημερομηνία κατά την οποία άρχισε να εφαρμόζεται το σχέδιο αποπληρωμής.»

Η ΠΡΟΤΑΣΗ

4. Με δεδομένη την εξαιρετική κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας, με δεδομένο ότι πλειάδα επιχειρήσεων, δεκάδες χιλιάδες, έχουν πρακτικά ή νομικά πτωχεύσει και αναζητούν άμεσα την 2η Ευκαιρία, με δεδομένο ότι η Ελληνική Κοινωνία έχει άμεση ανάγκη από εργοδότες που θα επενδύσουν και θα εισφέρουν νέα θέσεις εργασίας, προτείνουμε όπως το χρονικό διάστημα των τριών ετών περιοριστεί στο ένα έτος από τα τρία που ορίζει το άρθρο 170α.

5. Επιπλέον, όπως αναλύουμε κατωτέρω, για τις επιχειρήσεις που έχουν διακόψει προ πολλού την λειτουργία τους (με οφειλές που δεν επέτυχαν να ικανοποιήσουν και οι οποίες βαρύνουν τον επιχειρηματία), έχοντας πρακτικά πτωχεύσει, και με δεδομένο ότι ήδη οι επιχειρηματίες αυτοί έχουν «τιμωρηθεί» επί σειρά ετών με τον σχετικό αποκλεισμό, προτείνουμε όπως το χρονικό διάστημα των τριών ετών απαλειφθεί οριστικά στο άρθρο 170α. Δηλαδή με την απόφαση του Δικαστηρίου να απαλλάσσονται από τα χρέη αμέσως.

6. Αν ο Διαχειριστής Αφερεγγυότητας κρίνει διαφορετικά (από τον αρχικό έλεγχο των στοιχείων της επιχείρησης) ο χρόνος του ενός έτους μπορεί να συντομευτεί, χωρίς ελάχιστο όριο. Στην περίπτωση που κριθεί Έντιμος ο πτωχός και στην συνέχεια, για σοβαρούς και αιτιολογημένους λόγους κριθεί ανέντιμος, επιτρέπεται η κατάταξη του στους Ανέντιμους με τις σχετικές συνέπειες.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ. ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΑΡΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες επιχειρήσεις που έχουν διακόψει την λειτουργία τους πριν από πολλά χρόνια, χωρίς να έχουν προσφύγει στην διαδικασία πτώχευσης. Οι επιχειρήσεις αυτές έχουν πρακτικά πτωχεύσει, αφού έκλεισαν με σωρεία οφειλών εις βάρος του νομικού προσώπου και φυσικά εις βάρος του νομίμου εκπροσώπου αυτού (με οποιαδήποτε μορφή και αν ήταν η επιχείρηση).

Οι επιχειρηματίες αυτοί βρίσκονται «φυλακισμένοι» και αποτελούν φαντάσματα στην επιχειρηματικότητα, αφού τους βαρύνουν τα χρέη προσωπικά και δεν μπορούν να απαλλαχθούν από αυτά με κανένα τρόπο.

Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων αυτών δεν έχει κάποιο περιουσιακό στοιχείο με αποτέλεσμα ακόμα και να προσφύγει σήμερα στο Πτωχευτικό Δικαστήριο, η αίτηση της θα απορριφθεί ελλείψει περιουσίας που θα καλύψει τα έξοδα της πτώχευσης. Σύμφωνα με το άρθρο 6 του Πτωχευτικού Κώδικα:

«2. Το πτωχευτικό δικαστήριο απορρίπτει επίσης την αίτηση, εφόσον αποδεικνύεται ότι, αν και συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, η περιουσία του οφειλέτη δεν θα επαρκέσει για την κάλυψη των εξόδων της διαδικασίας. Σε περίπτωση απόρριψης για την αιτία αυτή, το πτωχευτικό δικαστήριο διατάσσει την καταχώρηση του ονόματος ή της επωνυμίας, κατά περίπτωση, του οφειλέτη στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο, καθώς και στα Μητρώα Πτωχεύσεων που προβλέπονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 8. Η καταχώρηση διαγράφεται μετά πάροδο τριετίας.»

Ανάλογα με τις ανωτέρω επιχειρήσεις είναι και αυτές που ναι μεν είναι σε λειτουργία, δεν έχουν όμως επαρκή περιουσία για να καλύψει τα έξοδα της πτώχευσης, συνεπώς η προσφυγή τους στο Πτωχευτικό Δικαστήριο είναι άσκοπη.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ

7. Ο Πτωχευτικός Κώδικας οφείλει να προβλέψει και την αποκατάσταση αυτών των επιχειρηματιών. Η πρόβλεψη μπορεί να γίνει με την κατάργηση της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του Πτωχευτικού Κώδικα. Προκύπτει ένα πραγματικό πρόβλημα μεν, για την κάλυψη των εξόδων της πτώχευσης, ένα πρόβλημα που ανάγεται στον τρόπο που λειτουργεί σήμερα η διαδικασία της πτώχευσης συνολικά και έχει ως αποτέλεσμα πλειάδα συνδίκων πτώχευσης να μην αμείβονται ποτέ για τις υπηρεσίες τους, με αποτέλεσμα να μην ολοκληρώνονται ποτέ και σωρεία πτωχεύσεων.

ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΔΙΩΝ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΤΩΧΟΥ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Μπορεί η έννομη τάξη να έχει εισαγάγει την πλήρη απαλλαγή από τα χρέη μετά από μια τριετία (Ν4336/2015) για τον συγγνωστό πτωχεύσαντα, όμως προκύπτουν ουσιαστικά ζητήματα για το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα, για την επιβίωση του επιχειρηματία και της οικογενείας του, για την αδρανοποίηση του «κεφαλαίου» που ο επιχειρηματίας αυτός έχει ως μέλος της Κοινωνίας.

Η Σύσταση της ΕΕ, στο άρθρο 32 παρ. γ, αναφέρει

«Τα κράτη μέλη θα πρέπει, επομένως, να μπορούν να διατηρούν ή να εισάγουν αυστηρότερες διατάξεις οι οποίες είναι απαραίτητες για:
γ) να διασφαλιστεί ο βιοπορισμός του επιχειρηματία και της οικογένειάς του, επιτρέποντας στον επιχειρηματία να διατηρήσει ορισμένα περιουσιακά στοιχεία.»

Για έναν επιχειρηματία που πτώχευσε, ο βιοπορισμός του μπορεί να προέλθει, συνήθως έως πάντα, από την δραστηριοποίησή του και πάλι ως επιχειρηματίας. Όμως εάν η πλήρης απαλλαγή του από τα χρέη επέλθει σε μια τριετία (ή ένα έτος όπως εμείς προτείνουμε), στο ενδιάμεσο διάστημα ο πτωχός είτε θα δραστηριοποιηθεί στην «μαύρη» Οικονομία, είτε θα έλθει σε αδιέξοδο (με δυσμενείς συνέπειες για όλους), είτε θα μεταναστεύσει κλπ.

Σήμερα αν κάποιος πτωχεύσει έχει τα ακόλουθα εμπόδια στο να ξεκινήσει αμέσως μια νέα επιχείρηση:
1. Επειδή ο πτωχός συνήθως οφείλει και τις ασφαλιστικές του εισφορές στον ΟΑΕΕ, ο ΟΑΕΕ καταχρηστικά και παράνομα αρνείται να του δώσει βεβαίωση ότι είναι ασφαλισμένος στον ΟΑΕΕ (προσοχή, όχι ασφαλιστική ενημερότητα, απλή βεβαίωση) με αποτέλεσμα να μπλοκάρει ολόκληρη την διαδικασία έναρξης νέας επιχειρηματικής δραστηριότητας για τον πτωχό.
2. Αδυνατεί να ανοίξει τραπεζικό λογαριασμό χωρίς να ανησυχεί ότι θα του δεσμευτεί λόγω των οφειλών του παρελθόντος.
3. Αστικές και ποινικές ευθύνες από το παρελθόν τον «καταδιώκουν» συνεχώς, προκαλώντας έξοδα που δεν μπορεί να καταβάλει, ποινές φυλάκισης στις οποίες δεν μπορεί να αντεπεξέλθει (εξαγορά κλπ), διαταγές πληρωμής κλπ.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ

8. Η 2η Ευκαιρία θα πρέπει να έχει άμεση έναρξη και όχι «τρία χρόνια μετά την Πτώχευση». Και να είναι «καθαρή» 2η Ευκαιρία και όχι «ίσως, περίπου κλπ».

9. Με συνοπτική διαδικασία ο πτωχός θα μπορεί να ξεκινήσει αμέσως νέα επιχείρηση, χωρίς τα βάρη του παρελθόντος να αποτελούν εμπόδιο για αυτό (δεσμεύσεις λογαριασμών κλπ). 

10. Ο πτωχός θα δίνει για διάστημα 3 ετών ποσοστό 20% του προσωπικού του εισοδήματός για εξόφληση μέρους των συνολικών χρεών της πτωχευτικής περιουσίας που τον επιβαρύνουν προσωπικά. Στην συνέχεια, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 170α του Πτωχευτικού Κώδικα, τα υπόλοιπα χρέη παύουν να τον επιβαρύνουν. Συνεπώς διακόπτονται όλες οι διαδικασίες που εμποδίζουν τον πτωχοί να δραστηριοποιηθεί και πάλι στην Οικονομία.

11. Ο πτωχός που λαμβάνει Δεύτερη Ευκαιρία, για λόγους προστασίας του Δημοσίου Συμφέροντος, έχει υποχρέωση να δηλώνει την ιδιότητά του αυτή, όταν ζητάει δάνειο από τράπεζα και αν ιδρύσει νέα εταιρεία με το ίδιο αντικείμενο με την αφερέγγυα (δηλώνοντας τα στοιχεία της αφερέγγυας επιχείρησης και την αφερεγγυότητά της). Η παράλειψη του έχει ποινικές ευθύνες. Η υποχρέωση αυτή διαρκεί 3 έτη μετά την ένταξή του στο καθεστώς της Δεύτερης Ευκαιρίας.

12. Οι επιχειρηματίες που αποκτούν δικαίωμα στην Δεύτερη Ευκαιρία θα έχουν ίδια δικαιώματα με τους μη πτωχεύσαντες για συμμετοχή σε υποστηρικτικά προγράμματα (βλ. ΕΣΠΑ), συμμετοχή σε Διαγωνισμούς του Δημοσίου κλπ.

13. Ο επιχειρηματίας που θα κριθεί ότι πτώχευσε έντιμα δεν είναι υπόλογος για τα εμπορικά χρέη με την προσωπική του περιουσία. Με την προσωπική του περιουσία είναι υπόλογος μόνο για τις οφειλές που δημιουργήθηκαν βασισμένες στην προσωπική του περιουσία (πχ εγγυήσεις για δάνεια).

14. Η νέα επιχείρηση που θα ξεκινήσει ο πτωχός, με βάση την Δεύτερη Ευκαιρία, δεν δύναται να γίνει αντικείμενο κατάσχεσης για οφειλές του παρελθόντος που επιβαρύνουν τον πτωχό λόγω της πτώχευσης προηγούμενης επιχείρησης. Η απαγόρευση αφορά την ίδια την επιχείρηση ως νομικό πρόσωπο (μετοχές), τα περιουσιακά στοιχεία της, τις απαιτήσεις της, τα διαθέσιμά της και γενικά οτιδήποτε περιουσιακό στοιχείο της. Οι τραπεζικοί λογαριασμοί της νέας επιχείρησης δεν δεσμεύονται για χρέη του παρελθόντος λόγω εμπλοκής του πτωχού. Τα ανωτέρω δεν ισχύουν στην περίπτωση που διαπιστωθεί σε διάστημα 2 ετών από την έναρξη της νέας επιχείρησης ότι αυτή προήλθε ή βασίστηκε στην περιουσία της πτωχής.

15. Στις περιπτώσεις των μικρών επιχειρήσεων, ο πτωχεύσας μπορεί να ζητήσει από το Δικαστήριο να εξαιρεθούν από την πτωχευτική περιουσία ο εξοπλισμός που του χρειάζεται για να ξεκινήσει την νέα επιχείρηση (εξαιρείται η ακίνητη περιουσία). 

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΝΤΙΜΩΝ ΑΠΟ ΜΗ ΕΝΤΙΜΟΥΣ ΠΤΩΧΟΥΣ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Σημείο κλειδί στην εφαρμογή της Σύστασης της ΕΕ αναφορικά με την 2η Ευκαιρία είναι η κρίση αναφορικά με το αν ο πτωχός οδήγησε με δόλο την επιχείρηση του σε πτώχευση ή όχι. Με βάση τα στατιστικά δεδομένα σήμερα στην Ελλάδα, ελάχιστοι πτωχοί κρίνονται συγγνωστοί. Το γεγονός αυτό είναι παράδοξο και δεν συνάδει με τα στατιστικά δεδομένα της Ευρώπης, όπου ένα ελάχιστο ποσοστό (4%-6%) είναι δόλιοι και όλοι οι άλλοι είναι έντιμοι (συγγνωστοί).

Οι διαδικασίες διαπίστωσης της δολιότητας θα πρέπει να είναι τέτοιες ώστε πολύ σύντομα, από την αρχή της διαδικασίας της πτώχευσης, να μπορεί να διαπιστωθεί ξεκάθαρα η δολιότητα ή μη της πτώχευσης.

Ο Πτωχευτικός Κώδικας ορίζει διαδικασία με βάση την οποία, αρχικά όλοι οι πτωχοί θεωρούνται ως δόλιοι και θα πρέπει να κριθεί αν κάποιος από όλους είναι συγγνωστός. Η διαδικασία αυτή βρίσκεται σε αντίθεση με τις βασικές αρχές του Δικαίου (τεκμήριο αθωότητας) αλλά και με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βασίζονται σε σωρεία στατιστικών στοιχείων και με τις οποίες η συντριπτική πλειοψηφία των πτωχεύσεων δεν είναι δόλιες.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ

16. Όλα τα φυσικά πρόσωπα που εκπροσωπούν επιχειρήσεις που πτωχεύουν, θεωρούνται εξαρχής ως συγγνωστοί και σχετική διαδικασία στον Πτωχευτικό Κώδικα ορίζεται αποκλειστικά και μόνο για να κριθεί ως δόλια μια πτώχευση.

17. Ο Διαχειριστής Αφερεγγυότητας, αμέσως μόλις αναλάβει την εκκαθάριση μιας επιχείρηση, πραγματοποιεί έρευνα για το αν η πτώχευση ήταν δόλια ή όχι.

18. Τα κριτήρια λαμβάνουν υπόψη την λειτουργία του επιχειρείν καθώς και τις ιδιαιτερότητες της επιχείρησης και του κλάδου στον οποίο αυτή δραστηριοποιείται. Εξετάζει αν υπήρξε άσκοπο ξόδεμα των πιστώσεων, αδικαιολόγητες πληρωμές προς τα μέλη της οικογένειας, αδικαιολόγητη εκποίηση περιουσίας της επιχείρησης, μη παράδοση πληρωμένων αγαθών, υποτιμημένες συναλλαγές, ύποπτες συναλλαγές (ιδίως με επιχειρήσεις που ανήκουν ή διαχειρίζονται άμεσα ή έμμεσα σε/από διευθυντικά πρόσωπα της πτωχευμένης επιχείρησης), επιλεκτικές πληρωμές στην κρίσιμη περίοδο, λήψη δανείου ενώ γνώριζε ότι δεν μπορεί να το αποπληρώσει, απάτη, μη συνεργασία του αφερέγγυου με τον Διαχειριστή Αφερεγγυότητας κλπ. Όλα τα κριτήρια εξετάζονται πάντα σε συνάρτηση με το μέγεθος της επιχείρησης και το κατά πόσο πραγματικά, η ικανοποίησή τους, συνέβαλε στην πτώχευση αυτής. Αν για παράδειγμα διαπιστωθεί μεν μια υποτιμημένη συναλλαγή αλλά μικρής αξίας σε σχέση με το συνολικό μέγεθος των οικονομικών θεμάτων που οδήγησαν την επιχείρηση στην πτώχευση, δεν μπορεί από μόνο του να αποτελέσει αιτία χαρακτηρισμού της πτώχευσης ως δόλιας.

19. Συγγενείς που ελέγχονται ως προς τις συναλλαγές τους με την επιχείρηση είναι ο/η σύζυγος του διευθύνοντα την επιχείρηση, συγγενείς πρώτου βαθμού του διευθύνοντα την επιχείρηση ή του/της συζύγου αυτού καθώς και οι σύζυγοι αυτών. Ανιόντες και κατιόντες συγγενείς πρώτου βαθμού. Στους συγγενείς περιλαμβάνονται και οι συγγενείς εξ’ αίματος αλλά και εξ’ αγχιστείας.

20. Ο Διαχειριστής Αφερεγγυότητας μπορεί να ζητήσει από το Δικαστήριο με την διαδικασία της προσωρινής διαταγής, άμεσα με την ανάληψη του ελέγχου μιας επιχείρησης, περιοριστικά μέτρα (όπως: δέσμευση της περιουσίας τους, άμεση απαγόρευση διεύθυνσης άλλης επιχείρησης κλπ) για τους υπευθύνους αυτής, ή για κάθε άλλο συνδεδεμένο πρόσωπο που αιτιολογημένα θα κρίνει ότι έχει προσωπική ευθύνη για την πτώχευσή της. 

21. Σε περίπτωση που η πτωχευμένη επιχείρηση επέστρεψε μέρος του κεφαλαίου της στους μετόχους της ένα έτος πριν την έναρξη της διαδικασίας αφερεγγυότητας, αυτοί υποχρεούνται να το επιστρέψουν στην επιχείρηση, εάν διαπιστωθεί ότι η επιστροφή του κεφαλαίου συνέβαλε ανεπανόρθωτα στην αφερεγγυότητα της επιχείρησης και αν διαπιστωθεί ότι ήταν εις γνώση τους ή έπρεπε να είναι εις γνώση τους τα αρνητικά οικονομικά στοιχεία της επιχείρησης.

22. Οι μέτοχοι της επιχείρησης που έλαβαν μέρισμα από διανομή κερδών τα δύο έτη πριν από το έτος παύσης πληρωμών, υποχρεούνται σε επιστροφή του μερίσματος εάν πιθανολογηθεί από τα οικονομικά στοιχεία που αυτοί όφειλαν να γνωρίζουν ότι βρισκόντουσαν σε γνώση της δυσμενούς πορείας της επιχείρησης και της πιθανότητας να τεθεί αυτή σε κατάσταση παύσης πληρωμών.

23. Αν ο αφερέγγυος έχει πτωχεύσει και πάλι εντός των προηγούμενων 5 ετών καθίσταται ανέντιμος, μόνο αφού εξεταστούν οι ειδικοί λόγοι που τον οδήγησαν στην νέα πτώχευση. Αν οι λόγοι είναι επαρκείς για να εξηγήσουν την μη δόλια νέα πτώχευση τότε χαρακτηρίζεται ως έντιμος.

24. Ο Διαχειριστής Αφερεγγυότητας δεν έχει υποχρέωση σε κάθε υπόθεση να πραγματοποιεί αναλυτικό έλεγχο για την εντιμότητα ή μη της πτώχευσης. Στις περιπτώσεις που δεν έχει ενδείξεις ανεντιμότητας ή το αντικείμενο είναι μικρό μπορεί να αποφασίσει άμεσα περί της εντιμότητας χωρίς ενδελεχή έλεγχο

ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Από την ώρα που θα κριθεί ως συγγνωστός ο πτωχός, είναι αδιανόητο να δικάζεται και να καταδικάζεται για αδικήματα που προϋποθέτουν δόλο. Σήμερα η Δικαιοσύνη, παρότι σε όλα τα αδικήματα (επιταγές, οφειλές στο Δημόσιο κλπ) υπάρχει ως προϋπόθεση ο δόλος, αγνοεί τις πραγματικές συνθήκες του επιχειρείν και καταδικάζει αδιακρίτως τους επιχειρηματίες που έχουν πτωχεύσει.

Επιπλέον μια 2η Ευκαιρία δεν θα είναι ποτέ πραγματική αν ο έντιμος πτωχεύσας θα πρέπει να δικάζεται και να καταδικάζεται για τις οφειλές της εντίμως πτωχεύσασας επιχείρησης του. Προφανώς θα αδυνατεί να καλύψει τα νομικά έξοδα και το κόστος εξαγοράς των ποινών φυλάκισης, οπότε και θα αδυνατεί να επιχειρήσει εκ νέου, και θα οδηγηθεί σε οικονομικό αδιέξοδο εκ νέου και, πιθανότατα, θα φυλακιστεί, αφού δεν θα μπορεί να πληρώσει το κόστος εξαγοράς.

Παράλληλα ο επιχειρηματικός κόσμος ζητάει από την Πολιτεία να αυστηροποιήσει ιδιαιτέρως τις ποινές για όσους δολίως πτωχεύουν τις επιχειρήσεις τους και συνεχίζουν την επιχειρηματική τους δράση ανενόχλητοι, τοποθετώντας «μπροστινούς» σε νέες επιχειρήσεις.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ

25. Το Δικαστήριο που δικάζει υποθέσεις με κατηγορούμενα τα φυσικά πρόσωπα που έχουν κριθεί συγγνωστοί (κατά το σχετικό άρθρο του πτωχευτικού Κώδικα) και για αδικήματα που εμπίπτουν στην περίοδο λίγο πριν ή μετά την ημερομηνία παύσης πληρωμών, λαμβάνει υποχρεωτικά υπόψη την έλλειψη δόλου με βάση την οποία ο κατηγορούμενος κρίθηκε ως συγγνωστούς από το Πτωχευτικό Δικαστήριο. Κατά την εκτίμηση των συνθηκών που οδήγησαν τον κατηγορούμενο σε αδυναμία εκπλήρωσης των οικονομικών του υποχρεώσεων (ως φορέας εκπροσώπησης της επιχείρησης) το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τον συνήθη συναλλακτικό κύκλο της επιχείρησης καθώς και οποιοδήποτε άλλο στοιχείο που σχετίζεται με την λειτουργία της επιχείρησης και με την δράση του επιχειρηματία στο κρίσιμο χρονικό διάστημα πριν την παύση πληρωμών της επιχείρησης. 

26. Στις περιπτώσεις όπου επιχειρηματίας έχει καταθέσει αίτηση παύσης πληρωμών ή έχει εκδοθεί ήδη απόφαση πτώχευσης αλλά δεν έχει κριθεί αν ο πτωχεύσας ήταν συγγνωστός ή όχι, αναστέλλονται (με ανάλογη αναστολή του χρόνου παραγραφής) όλες οι ποινικές δίκες που σχετίζονται με την πτωχευτική περιουσία έως την τελική απόφαση του Δικαστηρίου περί συγγνωστού ή μη.

27. Αναφορικά με τους υπαίτιους της δόλιας πτώχευσης, ποινικές ευθύνες αντιμετωπίζει ο διευθυντής (νυν ή πρώην), διαχειριστής (νυν ή πρώην) ή κάθε πρόσωπο που συνετέλεσε στο να ζημιωθούν οι πιστωτές της πτωχευμένης επιχείρησης με τις ακόλουθες πράξεις, στην ύποπτη περίοδο πριν την πτώχευση αυτής: ζημίωσε την περιουσία της επιχείρησης αδικαιολόγητα, μεταβίβασε ψευδώς την περιουσία της επιχείρησης, μείωσε αδικαιολόγητα την αξία της επιχείρησης, παρείχε αδικαιολόγητη εξασφάλιση σε συγκεκριμένους πιστωτές για τα χρέη τους, δεν συνεργάστηκε με τον Διαχειριστή Αφερεγγυότητας ενώ όφειλε να το πράξει, αλλοίωσε έγγραφα ή άλλα αποδεικτικά στοιχεία της επιχείρησης με σκοπό να παρουσιάσει διαφορετική εικόνα από την πραγματική στον Διαχειριστή Αφερεγγυότητας, εμπόδισε με οποιονδήποτε τρόπο τον Διαχειριστή Αφερεγγυότητας να ολοκληρώσει το έργο του

28. Αναφορικά με τους υπαίτιους της δόλιας πτώχευσης, ποινικές ευθύνες αντιμετωπίζουν όλα τα πρόσωπα που συνέβαλαν ουσιαστικά στο να πραγματοποιηθούν σημαντικές συναλλαγές της επιχείρησης σε σημαντικά μικρότερη αξία από την πραγματική τους κατά το διάστημα δύο ετών πριν την πτώχευση. Τα πρόσωπα αυτά θεωρούνται ως υπαίτιοι για την αρνητική πορεία της επιχείρησης λόγω της υποτιμημένης συναλλαγής. Δεν προκύπτει ποινική τιμωρία αν τα πρόσωπα αυτά αποδείξουν ότι έκαναν τις συναλλαγές αυτές σε καλή πίστη, με σκοπό την συνέχιση των εργασιών της επιχείρησης και την ώρα της συναλλαγής είχαν ενδείξεις ότι η συναλλαγή θα ωφελούσε την επιχείρηση.

29. Αναφορικά με τους υπαίτιους της δόλιας πτώχευσης, ποινικές ευθύνες αντιμετωπίζουν τα πρόσωπα που ενώ γνώριζαν ότι η επιχείρηση εισήλθε σε διαδικασία αφερεγγυότητας, προς ίδιο όφελος, απέκτησαν περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης σε ιδιαιτέρως χαμηλή τιμή ή επεδίωξαν την κατά προτεραιότητα εξόφληση υποχρεώσεων της επιχείρησης προς αυτούς. Ανάλογες ευθύνες αντιμετωπίζει κάθε πιστωτής που παρουσίασε ψευδείς απαιτήσεις από την επιχείρηση

30. Το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει τα πρόσωπα που ευθύνονται για τις παραπάνω πράξεις να αποζημιώσουν πλήρως τους πιστωτές της πτωχευμένης επιχείρησης από την προσωπική τους περιουσία.

31. Οι ποινές των ποινικών δικαστηρίων για τους μη έντιμους πτωχούς και για όσους συνέβαλαν στην πτώχευσης της επιχείρησης τους θα είναι ποινή φυλάκισης έως 10 έτη, ή/και χρηματικό πρόστιμο

32. Στους μη έντιμους πτωχεύσαντες επιβάλλεται με δικαστική απόφαση, ύστερα από εισήγηση του Διαχειριστή Αφερεγγυότητας, επιπλέον των λοιπών ποινικών και αστικών ευθυνών, απαγόρευση διεύθυνσης επιχείρησης (άμεσα ή έμμεσα (σκιώδης)) για διάστημα 2-15 έτη. Διεύθυνση της επιχείρησης είναι οι θέσεις διαχειριστή σε ΕΠΕ-ΙΚΕ, διευθύνοντος συμβούλου σε ΑΕ καθώς και των υπευθύνων κατά νόμο προσώπων των λοιπών μορφών εταιρειών (ΟΕ, ΕΕ κλπ). Η συγκεκριμένη απαγόρευση μπορεί να αρθεί μόνο με απόφαση Δικαστηρίου και για σοβαρούς λόγους, ύστερα από αίτηση του προσώπου που βρίσκεται υπό απαγόρευση. Για λόγους προστασίας του Δημοσίου Συμφέροντος οι ποινές απαγόρευσης διεύθυνσης αναρτώνται, με τα πλήρη στοιχεία του τιμωρημένου, στο Μητρώο Αφερεγγυότητας και στο ΓΕΜΗ και ενημερώνουν κάθε ενδιαφερόμενο για το χρονικό διάστημα της απαγόρευσης. Δεν αναρτάται η αιτία που οδήγησε στην απαγόρευση.

ΣΧΕΔΙΟ ΑΜΕΣΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΩΝ-ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΤΩΧΕΥΣΕΩΝ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Με δεδομένο ότι σήμερα δεκάδες χιλιάδες επιχειρηματίες έχουν καταστεί αφερέγγυοι και η καθιέρωση μιας πολυετούς δικαστικής διαδικασίας για την παροχή της Δεύτερης Ευκαιρίας δεν είναι δυνατόν να ευοδώσει (λόγω του μεγάλου όγκου των πτωχευμένων) και με δεδομένη την ήδη εισαγωγή της Δεύτερης Ευκαιρίας με τον Ν4336/2015, προτείνουμε τα ακόλουθα:

Η διαχείριση δεκάδων χιλιάδων πτωχευμένων επιχειρήσεων που θα σπεύσουν να πτωχεύσουν και δικαστικά (ώστε να συμπεριληφθούν στην ευεργετική νομοθεσία) θα δημιουργήσει αδιέξοδο στα Δικαστήρια και, στην ουσία, μη εφαρμογή της λογικής της Δεύτερης Ευκαιρίας. Διότι αν εξελιχθούν μέσω των Δικαστηρίων, οι διαδικασίες θα ολοκληρωθούν σε πάρα πολλά χρόνια. 

Η Σύσταση ενός οργανισμού Δημοσίου δικαίου που θα ασχολείται συστηματικά με τις πτωχεύσεις είναι επιβεβλημένη.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

33. Προτείνουμε την Ίδρυση οργανισμού δημοσίου δικαίου με την ονομασία Οργανισμός Πτωχεύσεων που θα ασχολείται αποκλειστικά με τις πτωχεύσεις των επιχειρήσεων. Ο Οργανισμός Πτωχεύσεων θα διαχειριστεί με ταχείες διαδικασίες των όγκο των Πτωχεύσεων και την απονομή της 2ης Ευκαιρίας.

34. Τα έσοδα του Οργανισμού Πτωχεύσεων θα είναι ποσοστό έως 3% από κάθε διαδικασία πτώχευσης, με ανώτατο πλαφόν αξίας. Το ποσό αυτό θα εισπράττεται κατά προτεραιότητα από την εκκαθάριση και θα καλύπτει τις αμοιβές των διαχειριστών αφερεγγυότητας (τα έσοδα του Οργανισμού Πτωχεύσεων θα καλύπτουν τις αμοιβές όλων των διαδικασιών πτώχευσης) καθώς και όλα τα απαραίτητα έξοδα λειτουργίας του Οργανισμού Πτωχεύσεων. Με την μέθοδο αυτή λύνεται πλήρως το πρόβλημα της υπηρεσίας χωρίς αμοιβή των συνδίκων πτώχευσης από τις πτωχεύσεις που δεν έχουν επαρκή περιουσιακά στοιχεία.

35. Το διοικητικό συμβούλιο του Οργανισμού Πτωχεύσεων αποτελείται από 18 μέλη και περιλαμβάνει εκπροσώπους των υπουργείων Οικονομικών, Δικαιοσύνης, Οικονομίας, εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου, των Δικηγορικών Συλλόγων κλπ. Στον Οργανισμό Πτωχεύσεων προΐσταται για τρία χρόνια πρόσωπο με σχετικές γνώσεις, το οποίο εκλέγεται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Πτωχεύσεων με πλειοψηφία των 4/5 του Διοικητικού Συμβουλίου.

36. Ο Οργανισμός Πτωχεύσεων συνεργάζεται με τους Διαχειριστές Αφερεγγυότητας. Ασχολείται με τον έλεγχο της εργασίας αυτών, την αξιολόγησή τους, τον αποκλεισμό τους, την αμοιβή τους, την εκπαίδευση τους και γενικά με την υποστήριξή τους με κάθε δυνατό τρόπο.

37. Ο Οργανισμός Πτωχεύσεων διαχειρίζεται το Μητρώο Αφερεγγυότητας

38. Ο Οργανισμός Πτωχεύσεων έχει άρτια νομική υποστήριξη για διαχείριση όλων των νομικών θεμάτων των πτωχεύσεων που διαχειρίζεται. Οι Διαχειριστές Αφερεγγυότητας υποστηρίζονται από τον Οργανισμό Πτωχεύσεων ιδιαιτέρως στα νομικά ζητήματα