Κηδεύεται σήμερα Σάββατο μια σημαντική προσωπικότητα που είχε απαντήσει στο μεγάλο ερώτημα: «γεννιέσαι βασανιστής ή γίνεσαι;». Η διακεκριμένη ψυχολόγος και ομότιμη καθηγήτρια του ΑΠΘ Μίκα Χαρίτου-Φατούρου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ύστερα από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.

Ads

 
Το tvxs.gr αναδημοσιεύει άρθρο της Μίκας Χαρίτου-Φατούρου στο Βήμα «Η άποψη μιας ψυχολόγου για το μεταναστευτικό»:
 
Η πολιτεία μοιάζει να παρακολουθεί ως υπνωτισμένη την έκρηξη του μεταναστευτικού προβλήματος. Το 11,4 % των πολιτών δεν επιθυμεί την ένταξη των μεταναστών στην χώρα μας, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Κάπα Research, πράγμα που δείχνει μία ρατσιστική και δεξιόστροφη τάση στον ελληνικό πληθυσμό.
 
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι μετανάστες; Γνωρίζουμε ότι 9 στους 10 ζούσαν σε τενεκεδομαχαλάδες των μεγάλων πόλεων του Τρίτου κόσμου (Ασία και Αφρική), σε συνθήκες φτώχειας, ανασφάλειας και βίας εξαιτίας της ερημοποίησης καλλιερημένων εκτάσεων λόγω των κλιματικών αλλαγών. Με συνακόλουθους πολέμους και ακραίο ρατσισμό στις δυτικές πλούσιες χώρες.
 
Λόγω του γεγονότος ότι η πολιτική του κράτους μας έχει αποτύχει, περισσότερο ακόμη και από την δημοσιονομική πολιτική, οι πολίτες διακατέχονται από ένα εκρηκτικό μείγμα θυμού και ανασφάλειας που μόνο στην λύση προβλήματος δεν μπορεί να οδηγήσει τον εγκέφαλό μας, όπως λέμε εμείς οι ψυχολόγοι. Με άλλα λόγια έχει λείψει ένας εγκάρδιος διάλογος που θα εξέφραζε τις αγωνίες των θυμάτων της κρίσης σε μία προσπάθεια υπέρβασής της.
 
Οπως αναφέρει πολύ παραστατικά ο Δήμαρχος των Αθηναίων κ. Γ.Καμίνης στο ΒΗΜΑ της 8/4/2012, σήμερα οι μετανάστες είναι εγκλωβισμένοι σε μια κοινωνία που τους φοβάται. Σημειώνει ότι αυτό οφείλεται στα κενά της διαδικασίας νομιμοποίησης, τα γκέτο στις γειτονιές, και τα προγράμματα εθελουσίου επαναπατρισμού.
 
Οι μετανάστες δεν μπορούν να φύγουν, ενώ πολλοί δεν θέλουν να μείνουν, ενώ επίσης εκατοντάδες στήνονται έξω από τη Διεύθυνση Αλλοδαπών για να κάνουν αίτηση χορήγησης ασύλου. Και παρατηρεί ότι από τις πρώτες μέρες εφαρμογής του επιχειρησιακού σχεδίου σκούπας των μεταναστών «Αθηνά» (για 800.000 παράνομους αλλοδαπούς), τα πλήθη των μεταναστών σε περιοχές όπως η Σοφοκλέους και η Μενάνδρου έχουν εξαφανιστεί. Το μόνο που παραμένει γεμάτο είναι το συσσίτιο του Δήμου Αθηναίων. Και κάθε τόσο εμφανίζονται αστυνομικοί που μεταφέρουν νεαρούς με χειροπέδες.
 

Δείτε το ντοκιμαντέρ: Ο γιος του γείτονά σου: Βασανιστής δεν γεννιέσαι, γίνεσαι

Οι παρατηρήσεις αυτές του Δημάρχου μου δημιούργησαν την επιθυμία να αναφέρω την δική μου ερευνητική εμπειρία ως ψυχολόγου σε ό,τι αφορά την αστυνόμευση των ατόμων κάτω από συνθήκες βίας και τρόμου.
 
Όπως είναι γνωστό, είμαι διεθνώς γνωστή για την έρευνά μου σε σχέση με τους βασανιστές της Στρατιωτικής Χούντας στην Ελλάδα. Είχα αποδείξει τότε ότι «Ο γιός του γείτονά σου μπορεί να γίνει βασανιστής στο στρατό κάτω από ειδικές συνθήκες και με ειδικές εντολές και εκπαίδευση που επιβάλλεται από την πολιτική εξουσία βίας».
 
Θα αναφέρω λοιπόν ένα περιστατικό μετανάστη με το οποίο ασχολήθηκα κάτω από τις τωρινές ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες στη χώρα μας.
 
Πρόκειται για τον Χ. Είναι 32 ετών, απόφοιτος Πανεπιστημίου, από την Γεωργία. Ηρθε στην Ελλάδα πριν από δύο χρόνια, γιατί ήταν άνεργος στην πατρίδα του. Συζούσε στην Αθήνα με την φίλη του, την οποία γνωρίζω, και είναι επίσης από την Γεωργία. Συνεργαζόμουν μαζί του σε διάφορα ηλεκτρονικά μηχανήματα.
 
Είχε φτάσει στα ελληνικά σύνορα μέσα σε ένα λεωφορείο από την Γεωργία, και πλήρωσε 500 ευρώ στο τελωνείο, όπως και οι άλλοι Γεωργιανοί επιβάτες, για να τον αφήσουν να περάσει τα σύνορα χωρίς να έχει άδεια παραμονής.
 
Πριν μερικές μέρες, όταν πήγε να αγοράσει ψωμί στη γειτονιά, τον συνέλαβαν αστυνομικοί. Οταν προσπάθησε να τους ξεφύγει τον κλώτσησαν πολύ άσχημα στο σώμα και το κεφάλι με αποτέλεσμα να σπάσει ένα δόντι του και να ματώσουν τα μάτια του και το κεφάλι του. Τον φυλάκισαν μέσα σε χώρο ειδικό για μετανάστες χωρίς άδεια.
 
Όταν μου είπε το γεγονός καταταραγμένη η φίλη του, της πρότεινα να πάμε μαζί να τον επισκεφθούμε και να δηλώσω εκεί στους υπεύθυνους ότι εγγυώμαι εγώ για τον Χ. σε περίπτωση που θα τον αποφυλάκιζαν. Ετσι και κάναμε, αλλά η απάντηση του Διοικητή ήταν αρνητική, διότι καθώς είπε, τους ετοιμάζουν για να τους διώξουν από την χώρα. Τότε, αφού του ανέφερα την ιδιότητά μου, του ζήτησα να αποτανθώ σε κάποιον ανώτερό του και μου έδωσε την Δ/ση του Τμήματος Αλλοδαπών.
 
Όμως, σε τέσσερις μέρες μου ανέφερε η φίλη του ότι τον αποφυλάκισαν, μαζί με δύο νεαρούς Ελληνες χρήστες ναρκωτικών, αφού προηγουμένως του έδοσαν την πολυπόθητη άδεια παραμονής στην Ελλάδα. Εκτοτε έμαθα ότι η πληρωμή στα ελληνικά σύνορα ισχύει για όλους τους μετανάστες από την Γεωργία.
 
Μήπως θα μπορούσε να είχε αντιμετωπισθεί αλλιώς το πρόβλημα των μεταναστών;
 
Τότε θυμήθηκα ξανά, μετά από τόσα χρόνια, την έρευνά μου με τους βασανιστές της Χούντας και αναλογίστηκα: Οι βασανιστές ξανάρχονται και είναι τα παιδιά του γείτονά σου, που μπορούν να γίνουν βασανιστές ως αστυνόμοι, κάτω από ειδικές συνθήκες και με ειδικές εντολές και εκπαίδευση από την πολιτική εξουσία βίας.
 
Αλλά, όπως σημειώνει ο καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Γ. Μοσχονάς (ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/4/2012): «Η ελληνική κοινωνία έχει όλα τα καλά και τα κακά του κόσμου, όμως είναι πιο δημοκρατική, ανεκτική και φιλελεύθερη από όσο αρέσκεται να δείχνει. Και πιο μοντέρνα από όσο νομίζουμε».
 
Ας κρατάμε λοιπόν την ελπίδα μας. Και ας βοηθήσουμε για κάτι καλλίτερο.
 
Πηγή: Το Βήμα