«Σε τούτο το οριακό για τον Τόπο μας σταυροδρόμι των δίσεκτων καιρών μας, η βαθύτερη λογική του πολιτιστικού αντίδοτου στη Χρεοκοπία σηματοδοτεί τη ζητούμενη πολιτική πολιτισμού, που θα μας βγάλει στην ανοιχτή δημοσιά της ιστορίας μας. Με το πολιτιστικό αντίδοτο να νοείται ως απόσταγμα της αξιακής παρακαταθήκης της μεγάλης ακολουθίας των αιώνων πολιτισμού του Ελληνισμού.  Φωτίζοντας τη δύσκολη ανηφοριά του μετα-μνημονιακού μας μέλλοντος και διεμβολίζοντας το παγιδευτικό δίπολο: του νοσηρού ελληνοκεντρισμού, όπου επωάζεται η εθνικιστική αφροσύνη, και του νοσηρού αντι-ελληνοκεντρισμού, όπου επωάζεται η νεοταξική α-τοπία (αποεθνοποίηση)». 

Ακολουθεί το προλογικό σημείωμα με τίτλο «Το πολιτικό μας έλλειμμα» από το βιβλίο του συγγραφέα Λαοκράτη Βάσση: Το πολιτιστικό αντίδοτο στη χρεοκοπία, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ταξιδευτής, και η πρώτη παρουσίασή του θα γίνει τη Δευτέρα 15 Μαϊου 2017, ώρα 19.30′, στη  «Στοά του Βιβλίου» (βλ. παρακάτω περισσότερες πληροφορίες*):

Πολλά  πρόσωπα αλλάξαμε, πολλά, όχι
προσωπεία. 
Πίσω από χίλια πρόσωπα
κρυφτήκαμε. Μπλεχτήκαμε
με θεούς και μύθους, μ΄άλλους φωτισμούς,
μ΄άλλους χρόνους,
για να σκεπάσουμε το πρόσωπό μας
το βαθύ, το πικρό,
το αμετάβλητο,
το άφταιγο, το τιμωρημένο,
το μόνο δικό μας.
Γιάννης Ρίτσος

α. Δυο ομιλίες μου σε πνευματικές εκδηλώσεις  της περασμένης χρονιάς (2016) με θέμα: το πολιτιστικό αντίδοτο στη «Χρεοκοπία» μας, ήταν η αφορμή για τη γραφή τούτου του δοκιμιακού πονήματος. Η ενδιαφέρουσα «δοκιμασία» των απόψεων που εξέθεσα και το αίτημα για  γραπτή αποτύπωσή τους  με ώθησαν σ΄αυτή την εκτενέστερη και συνεκτικότερη ανάπτυξή τους. Επικεντρωμένη, κατ’ ουσίαν, στο μέγα πρόβλημα της γενικευμένης παρακμιακότητας του Τόπου μας (με την έννοια, προφανώς, όχι του … χώρου αλλά της πατρώας γης και του έθνους- πατρίδα!), όπως επιδεινώνεται απ΄ τη «Χρεοκοπία», και στην αναζήτηση  στρατηγικής  για την αντιμετώπισή της.

β. Με την παρακμιακότητα περίπου να μοιάζει μοιρολατρική, καθώς «επηρεάζει» όλο και περισσότερο τον οργανισμό της εθνικής μας συλλογικότητας, μειώνοντας διαρκώς την αυτεπίγνωσή μας και τις αντοχές μας. Έτσι που, ακόμα κι αυτή η συμφορά της «Χρεοκοπίας» (2009), όπως δείχνει και η αδιέξοδη επταετής διαχείρισή της, να μη  βιώνεται ως  συμφορά και να μην έχει ξυπνήσει τα αυτοπροστατευτικά  μας αντανακλαστικά, προκαλώντας εθνικό συναγερμό.

Αλλά και με την πολιτιστική σύγχυση που τη συνοδεύει, συννεφιάζοντας τους ορίζοντές μας, να επιτείνεται απ΄τα διασταυρούμενα «ρεύματα»: αφενός του νοσηρού ελληνο/κεντρισμού, με τα εθνικιστικά (φασιστικο/ναζιστικά) τοξικά «υβρίδια» και με τους  «περίεργους» της ελληνομανούς υποκουλτούρας (απ΄τη «Χρυσή Αυγή» ως την «Ελλήνων Συνέλευση»), και αφετέρου, του επίσης νοσηρού αντι-ελληνο/κεντρισμού, με τους προνομιακά δημοσιολογούντες του αποεθνοποιητικού εκσυγχρονισμού (απ΄τον νεοφιλελεύθερο κοσμοπολιτισμό ως τον μεταφυσικό διεθνισμό, με κοινό «νεοταξικό» παρονομαστή).

γ. Χωρίς, όπως θα έπρεπε, να διεμβολίζεται αυτό το παγιδευτικό δίπολο, εθνο/καπηλικό και εθνο/αποδομητικό, από μια μακράς πνοής πολιτική πολιτισμού και μια συνακόλουθή της εθνική στρατηγική για την Ελλάδα και τον Eλληνισμό του 21ου αιώνα. Με εδραίωση, προφανώς, στην αξιακή βάση της ακολουθίας των αιώνων πολιτισμού του Eλληνισμού και στην αδιαπραγμάτευτη λογική της εθνικής μας αυτεξουσιότητας και της εθνικής μας αξιοπρέπειας.

Κι όχι μόνο δεν έχουμε χαράξει αυτή τη διεμβολιστική εθνο/πολιτιστική στρατηγική, που θα στήριζε την ταυτοτική αυτο-συνείδησή μας και την έλλογη αυτο-εκτίμησή μας, αλλά περίπου είμαστε «αφημένοι» στον αυτόματο πιλότο της «Ευρώπης» (Ευρωπαϊκή ΄Ενωση) και στον «μεταπρατισμό» του προσαρτηματικού ευρωπαϊσμού (παραμορφωτικού της αυτονόητης ευρωπαϊκότητάς μας). Που, με αιχμή τον επιστημονικοφανή ιστορικό αναθεωρητισμό, τείνει , απ΄τα μέσα κυρίως της Μεταπολίτευσης και εντεύθεν, να «ανακατασκευάσει» σε εθνο/αποδομητική κατεύθυνση (άρνηση της συνέχειας της ιστορίας του ελληνικού έθνους, παρανάγνωση ως εθνογενετικής και όχι ως εθνο/αναγεννητικής της Επανάστασης του ΄21 και άλλα τέτοια παρόμοια!) την … καθυστερημένη εθνική μας υπόσταση (εκδυτικισμός).

δ. Με πλήρη επίγνωση πως όλα αυτά, με τα πολλά παρεπόμενά τους, που συνιστούν πολύ επικίνδυνο στρατηγικό βραχυκύκλωμα του Ελληνισμού, υπερβαίνουν τα όρια της μικρής μου πραγματείας, προχώρησα στη γραφή της, προσγειώνοντας τη φιλοδοξία μου στην απλή κατάθεση ανοιχτού προβληματισμού, σηματοδοτικού του αξιακού μίτου, που θα μας βγάλει απ΄τον λαβύρινθο της «Χρεοκοπίας» και το παρακμιακό μας τέλμα.

Γιατί, το μέγα πρόβλημά μας  είναι το πολιτιστικό, υπό την έννοια της βαθιάς πολιτιστικής και παρακμιακής ταυτοτικής κρίσης του Τόπου μας, που αυτή, κατά βάθος, βρίσκεται πίσω και απ΄την οδυνηρά βιούμενη οικονομική διάσταση της «Χρεοκοπίας» μας. Όπως, προπαντός, βρίσκεται πίσω απ΄την υπαρξιακή στρατηγική αμηχανία της Ελλάδας και του Eλληνισμού σε τούτο το πολύ κρίσιμο, για μας, σταυροδρόμι των καιρών.

ε. Οι προβληματισμοί μου (διασταυρούμενοι με τις αναζητήσεις των δυο τελευταίων βιβλίων μου: Η Χρεοκοπία της Μεταπολίτευσης και Το πολιτιστικό μας «αλφαβητάρι», εκδ.Ταξιδευτής) , που στα βασικότερα σημεία τους ανακεφαλαιώνονται στον επίλογο ως οιονεί πλαίσιο ανοιχτών ζητημάτων προς συζήτηση, διαρθρώνονται σε τρία μέρη: πρώτο, ο χαρακτήρας της «Χρεοκοπίας» και τα βαθύτερα αίτιά της, πολιτικά και πολιτιστικά, δεύτερο, η αντιμετώπισή της με την προδιαγραφόμενη εθνική και πολιτιστική στρατηγική, τρίτο, κύριο και  επίμαχο, η όλη θεώρηση της λογικής μου περί πολιτιστικού αντίδοτου στη «Χρεοκοπία» και στην παρακμιακή κρίση της κοινωνίας μας και του Τόπου μας (που πάει μαζί με την ανατροφοδότηση του αξιακού μας «βιότοπου»).

Μιας «λογικής» που,  αναζητά την πυξίδα προσανατολισμού μας στη μεγάλη ακολουθία των αιώνων πολιτισμού του Ελληνισμού, με πνευματικούς οδηγούς,  για να περιοριστώ στους πιο κοντινούς μας:  τον Ρήγα, τον  Σολωμό, τον  Κάλβο, τον Μακρυγιάννη… τον Παπαδιαμάντη,  τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον  Ρίτσο.

Υ.Γ.  Το Παράρτημα που συνοδεύει την πραγματεία, περιλαμβάνει εφτά «αναγνώσεις» του πολιτικού ελλείμματος της πριν και μετά το τρίτο μνημόνιο περιόδου.-
Λ.Β.

Ο Λαοκράτης Βάσσης, γεννήθηκε στο Ριζοβούνι της Πρέβεζας τον Μάρτη του 1945.
Σπούδασε Παιδαγωγικά και Φιλολογία στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Εργάστηκε στην Ιδιωτική Εκπαίδευση.
Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας Παιδείας και Πολιτισμού ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ και επίτιμο μέλος του Δ.Σ. του ΚΕ.ΘΕ.Α.
Διετέλεσε μέλος του Ε.Σ.Ρ. , μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου Φίλων του Μουσείου «Θεόδωρος Παπαγιάννης» και Διευθυντής Σπουδών των Εκπ/ρίων Γείτονα (Βάρη Αττικής).
‘Εχει γράψει βιβλία πολιτικού και πολιτιστικού κυρίως περιεχομένου.
Ειδικότερα, η διαλογική τριλογία των «ανοιχτών συζητήσεων»: α) «Μεταπολίτευση-Πα.Σο.Κ- Αριστερά, β) Η Χρεοκοπία της Μεταπολίτευσης: Πολιτιστικές Αναγνώσεις  & γ) Το Πολιτιστικό μας «Αλφαβητάρι»: Ελληνισμός – Πολιτισμός -Αριστερά», από τις εκδ. Ταξιδευτής, είναι μια απόπειρα πολιτικο/πολιτιστικής «ανατομίας» της Μεταπολίτευσης και της Χρεοκοπίας.
Άρθρα και συνεντεύξεις του δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά των Αθηνών.
Τελευταίο του βιβλίο (Μάης 2017), εκδ. Ταξιδευτής: «Το Πολιτιστικό Αντίδοτο στη Χρεοκοπία», όπου και ένα παράρτημα εφτά άρθρων για το «πολιτικό έλλειμμα» της (κυβερνώσας) Αριστεράς και του Τόπου μας.-

* Οι Εκδόσεις «Ταξιδευτής» παρουσιάζουν το βιβλίο «Το πολιτιστικό αντίδοτο στη χρεοκοπία», του Ηπειρώτη συγγραφέα Λαοκράτη Βάσση, τη Δευτέρα 15 Μαϊου 2017, ώρα 19.30′, στη «Στοά του Βιβλίου», αίθουσα Λόγου, Πεσματζόγλου 5, Ομόνοια. 

Ομιλητές:

• Ροδόλφος Μορώνης, δημοσιογράφος,

• Λαοκράτης Βάσσης, συγγραφέας.

  * κάνοντας εγγραφή στο newsletter συμφωνείτε με τους όρους χρήσης της υπηρεσίας Moosend

• Την εκδήλωση θα ανοίξει ο ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος.

Στοά του Βιβλίου: Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, Αρσάκειο Μέγαρο Αθήνα 10564. Τηλέφωνα: 2103253989 2103244538