Τέσσερα χρόνια μετά τον «Προδότη», ταινία που αφορούσε την σημαντικότερη δίκη κατά της Μαφίας, ο Μάρκο Μπελόκιο επιστρέφει με τη νέα μεγάλου μήκους ταινία του. Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης και ιδανικός εκφραστής του Πολιτικού Σινεμά, βασίζεται και πάλι σε μία αληθινή ιστορία, για να συνθέσει ένα καθηλωτικό θρίλερ, σχετικά με τον θρησκευτικό φανατισμό και την καταστρεπτική ασυδοσία της εξουσίας. Το «Αγόρι Του Θεού» κυκλοφορεί στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 28 Μαρτίου.

Η ταινία περιγράφει μία απίστευτη, αλλά αληθινή ιστορία – σκάνδαλο, η οποία συγκλόνισε την Ιταλία, αλλάζοντας για πάντα τις πολιτικές ισορροπίες της χώρας. Η νέα δημιουργία του Μάρκο Μπελόκιο είχε επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, όπου και πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της.

«Η ιστορία της απαγωγής του νεαρού Εβραίου Εντγκάρντο Μορτάρα με ενδιέφερε βαθύτατα, πρώτα από όλα επειδή μου επιτρέπει να απεικονίσω ένα έγκλημα που διαπράχθηκε στο όνομα μιας απόλυτης αρχής: «Σε απαγάγω επειδή το θέλει ο Θεός. Και δεν μπορώ να σε επιστρέψω στην οικογένειά σου. Είσαι βαπτισμένος και επομένως καθολικός για όλη την αιωνιότητα». Αυτό είναι το περίφημο «non possumus» του Πίου ΙΧ, το οποίο υποστηρίζει ότι, στο όνομα της υπέρτατης σωτηρίας, είναι σωστό να καταστρέφεται η ζωή ενός ατόμου, ενός παιδιού μάλιστα, το οποίο επειδή ακριβώς είναι παιδί, δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί, να επαναστατήσει. Αυτό είναι που καταστρέφει τη ζωή του νεαρού Μορτάρα.» – Μάρκο Μπελόκιο

Μεταφερόμαστε το 1858, στην εβραϊκή συνοικία της Μπολόνια. Οι στρατιώτες του Πάπα εισβάλλουν ξαφνικά στο σπίτι της οικογένειας Μορτάρα με εντολή του Καρδινάλιου για να πάρουν τον Εντγκάρντο, τον επτάχρονο γιο των Μορτάρα. Ο λόγος; Μία μαρτυρία ότι το παιδί είχε βαφτιστεί ως χριστιανός κρυφά από τη νοσοκόμα του όταν ήταν μωρό, συνθήκη για την οποία ο παπικός νόμος είναι κάθετος: το παιδί πρέπει να απομακρυνθεί από την αλλόθρησκη οικογένειά του και να μεγαλώσει με καθολική εκπαίδευση.

Οι συντετριμμένοι γονείς του Εντγκάρντο θα κάνουν τα πάντα για να πάρουν πίσω τον γιο τους και με την υποστήριξη της κοινής γνώμης και της διεθνούς εβραϊκής κοινότητας, ο αγώνας των Μορτάρα παίρνει γρήγορα πολιτική διάσταση και εξαπλώνεται εκτός Ιταλίας, απειλώντας να ανατρέψει τις λεπτές πολιτικές ισορροπίες.

Όμως, η Εκκλησία και ο Πάπας αρνούνται να συναινέσουν στην επιστροφή του παιδιού, καθώς καλούνται να προστατέψουν μια εξουσία που κλονίζεται όλο και περισσότερο.

«Η απαγωγή του Εντγκάρντο Μορτάρα ήταν επίσης ένα έγκλημα εναντίον μιας φιλήσυχης οικογένειας της ανώτερης μεσαίας τάξης που σεβόταν την εξουσία, η οποία, τότε στη Μπολόνια, ήταν ακόμα εξουσία του Πάπα-βασιλιά, σε μια εποχή που ένας αέρας ελευθερίας εξαπλωνόταν σε όλη την Ευρώπη […] Εκτός από την ακραία πράξη βίας στην οποία υποβλήθηκε ο μικρός Εντγκάρντο, θα ήθελα να εμβαθύνω στην απώλεια και τον πόνο που υπέστη μετά την αναγκαστική απομάκρυνσή του, καθώς και στις συνεχείς προσπάθειές του να συμβιβάσει τη θέληση του δεύτερου πατέρα του, του Πάπα, με τη διαμετρικά αντίθετη θέληση των γονέων του να τον φέρουν στο σπίτι. Η μητέρα του επιδεικνύει επίμονη αποφασιστικότητα, ενώ ο πατέρας του, σκεπτόμενος μόνο την ευημερία του γιου του, είναι λιγότερο έντονος.» – Μάρκο Μπελόκιο

Η τυραννία, η μισαλλοδοξία και η σοκαριστική κατάχρηση εξουσίας της Καθολικής Εκκλησίας, αλλά και οποιασδήποτε εφάμιλλης αρχής διαχρονικά, στηλιτεύεται με αφορμή την απίστευτη, κι όμως αληθινή, ιστορία μιας απαγωγής που συντάραξε συθέμελα την Ιταλία και έθεσε τις βάσεις για κοσμογονικές αλλαγές στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.

Ο Μάρκο Μπελόκιο, παραμένει κινηματογραφικά ακμαίος στην έβδομη δεκαετία της σπουδαίας καριέρας του, καθώς συνθέτει ένα καθηλωτικό θρίλερ για τον θρησκευτικό φανατισμό, την καταστρεπτική ασυδοσία της εξουσίας και τον όλεθρο που αυτά φέρνουν στις ζωές απλών ανθρώπων.

Το «Αγόρι Του Θεού» είναι μια ταινία, πιστή στο ανήσυχο και σκεπτόμενο πολιτικό σινεμά στο οποίο αφιέρωσε τόσο μεγάλο κομμάτι της φιλμογραφίας του, ο Ιταλός δημιουργός. Μια ταινία που μιλάει για την εξοργιστική συχνότητα με την οποία ο πλανήτης μαστίζεται από έναν οποιονδήποτε – θρησκευτικό ή μη – ηγέτη που φαντάζεται ότι μπορεί να διαφεντεύει και να αφανίζει, ανθρώπινες σχέσεις και ζωές, κατά το δοκούν.

«Δεν επιθυμώ να αναζητήσω μια «μέση» λύση, αλλά η μεταστροφή του Εντγκάρντο, τόσο απόλυτη και φαινομενικά χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, σίγουρα κάνει τον χαρακτήρα του ακόμα πιο ενδιαφέροντα. Και μας εισάγει σε κόσμους που για εμάς δεν υπάρχουν, αλλά οι οποίοι είναι πραγματικοί για πάρα πολλούς ανθρώπους. Μπορούμε να παρατηρήσουμε το «φαινόμενο» αντικειμενικά ή, με αγάπη και ενσυναίσθηση, να προσπαθήσουμε απλώς να απεικονίσουμε ένα παιδί, η ψυχή του οποίου έχει βιαστεί και ο οποίος, ως ενήλικας, παραμένει πιστός σε αυτούς που τον βίασαν, επειδή τους θεωρεί σωτήρες του. Τελικά, αναδύεται ένας χαρακτήρας που αψηφά κάθε λογική εξήγηση.» – Μάρκο Μπελόκιο

Μάρκο Μπελόκιο / Marco Bellocchio

Ένας από τους πιο ανήσυχους, αντικομφορμιστές και διανοούμενους σκηνοθέτες της Ιταλίας, ο Μάρκο Μπελόκιο συνεχίζει να κάνει Πολιτικό Σινεμά γυρίζοντας ταινίες καταγγελίας. Ο Μπελόκιο γεννήθηκε το 1939 στην Πιατσέντζα της Ιταλίας. Το 1959 εγκατέλειψε τις σπουδές φιλοσοφίας στο καθολικό πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Πήγε στο Λονδίνο, όπου ακολούθησε σπουδές κινηματογράφου και έκανε διατριβή πάνω στον Αντονιόνι και τον Μπρεσόν.

Ο Μπελόκιο είναι ένας ανήσυχος σκηνοθέτης. Ανήσυχος, σαν το περισκόπιο του υποβρυχίου, που αναδύεται από τα βάθη και ερευνά τη θάλασσα γύρω του για στόχους. O γεννημένος στην Πιατσέντζα της Ιταλίας δημιουργός, εγκατέλειψε τις σπουδές φιλοσοφίας στο καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου για να σπουδάσει Σινεμά στο Λονδίνο.

Το 1965, ο Μπελόκιο γύρισε την πρώτη του ταινία. «Οι γροθιές στην τσέπη», θεωρήθηκε μια από τις καλύτερες ιταλικές ταινίες – όμως η επόμενή του, το «Η Κίνα είναι κοντά», ήταν κωμωδία, μια γροθιά στο σαγόνι της σοβαροφάνειας. Στο φιλμ του »Εν ονόματι του Πατρός» ο Ιταλός δημιουργός άσκησε κριτική στην Εκκλησία, στον «Βιασμό στην πρώτη σελίδα» περιέλαβε τον Τύπο, ενώ στο «Βία και μοιχεία» τα βέλη του Μπελόκιο είχαν σαν στόχο τον Στρατό.

Η σοδειά του φακού του, πλούσια: Στο «Καλημέρα, Νύχτα», εστιάζει στην απαγωγή και τη δολοφονία, από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, του Άλντο Μόρο, τέως πρωθυπουργού της Ιταλίας και αρχηγού των Χριστιανοδημοκρατών, ενώ το 2009 καταπιάνεται με την «Κρυφή ερωμένη» του Μπενίτο Μουσολίνι (αληθινή ιστορία). Μερικά χρόνια αργότερα η ταινία του «Ωραία Κοιμωμένη» με τους Ιζαμπέλ Ιπέρ και Τόνι Σερβίλο, έκανε αίσθηση, καθώς αναμόχλευσε τη συζήτηση περί ευθανασίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ρόλου της Εκκλησίας.

Ο καθολικισμός, η υποκρισία, η δίψα για εξουσία αλλά και η αληθινή πίστη, μαζί με την παγκοσμιοποίηση και τις αλλαγές στη σημερινή ιταλική (και όχι μόνο) κοινωνία, είναι μερικά από τα θέματα της ταινίας του «Αίμα από το αίμα μου». H ταινία του «Sweet Dreams», αποτελεί μια ωδή στην μητρική αγάπη.

Διαβάστε Επίσης:
Αφιέρωμα στον Μάρκο Μπελόκιο: Ο εκφραστής του ιταλικού πολιτικού Σινεμά
Πέντε φορές που το Σινεμά κατήγγειλε τα εγκλήματα της Καθολικής Εκκλησίας

Το Αγόρι Του Θεού / Kidnapped / Rapito
Σκηνοθεσία: Μάρκο Μπελόκιο
Σενάριο: Μάρκο Μπελόκιο, Σουζάνα Νικιαρέλι, Εντοάρντο Αλμπινάτι, Ντανιέλα Τσέζελι
Πρωταγωνιστούν: Πάολο Πιερομπόν, Φάουστο Ρούσο Αλέζι, Μπάρμπαρα Ρόνκι, Ενέα Σάλα, Λεονάρντο Μαλτέζε, Φίλιπο Τίμι, Φαμπρίτσιο Γκιφούνι
Έτος Παραγωγής: 2023
Χώρα Παραγωγής: Ιταλία
Διάρκεια: 134 λεπτά
Κυκλοφορεί στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 28 Μαρτίου

https://www.youtube.com/watch?v=ZLQWAuRezJ0