Ο σκηνοθέτης Μάθιου Ράνκιν παρουσιάζει μία ταινία στην οποία η ιρανική κουλτούρα και τα φαρσί συνυπάρχουν με το αδιαπέραστο χιόνι του ψυχρού γαλλόφωνου Καναδά, αποδεικνύοντας ότι η Τέχνη δεν αναγνωρίζει σύνορα. Έχοντας βραβευτεί με τον Χρυσό Αλέξανδρο στο τμήμα Film Forward του 65ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η «Οικουμενική Γλώσσα» κυκλοφορεί στις εγχώριες Κινηματογραφικές Αίθουσες.

Σε μια μυστηριώδη, αλλόκοτη περιοχή, κάπου ανάμεσα στην Τεχεράνη και το Γουίνιπεγκ, οι ζωές διαφόρων χαρακτήρων μπλέκονται με παράξενους και απρόβλεπτους τρόπους.

Οι μαθήτριες Νεγκίν και Ναζγκόλ ανακαλύπτουν χρήματα θαμμένα κάτω από τον πάγο και αποφασίζουν να τα κάνουν δικά τους για να βοηθήσουν έναν συμμαθητή τους. Την ίδια στιγμή, ο Μασούντ οδηγεί μια ομάδα τουριστών που μοιάζουν ολοένα και πιο μπερδεμένοι καθώς περιηγούνται στα αξιοθέατα του Γουίνιπεγκ σε μια αδιανόητη ξενάγηση.

Παράλληλα, ο Μάθιου αποφασίζει να παραιτηθεί από τη μονότονη δουλειά του σε μια κυβερνητική υπηρεσία του Κεμπέκ και ξεκινά ένα αινιγματικό ταξίδι για να βρει τη μητέρα του. Χώρος, χρόνος και ταυτότητες περιπλέκονται, αλληλεπιδρούν και ενώνονται, δημιουργώντας μια σουρεαλιστική κωμωδία γεμάτη παρεξηγήσεις και ανατροπές.

Γαλοπούλες που κλέβουν γυαλιά οράσεως και το σκάνε, δημόσιοι υπάλληλοι που χτυπιούνται και οδύρονται εν ώρα υπηρεσίας, φύλακες που απαγορεύουν το χασομέρι, δακρυολόγοι που συλλέγουν δάκρυα στα νεκροταφεία και ξεναγήσεις σε περιοχές όπου δεν συνέβη απολύτως τίποτε, συνθέτουν ένα αξέχαστο κινηματογραφικό σύμπαν.

Πανέμορφα στημένα κάδρα, εικόνες που θυμίζουν πίνακα και χαρακτήρες που εκπλήσσουν, σε ένα φιλμ που σου εντυπώνεται στο νου, από έναν Καναδό δημιουργό με πολλές διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ στο ενεργητικό του, που έχει θητεύσει επί σειρά ετών στο Ιρανικό Σινεμά και γνωρίζει φαρσί. Ο Μάθιου Ράνκιν, πρωταγωνιστεί μάλιστα στην ταινία, στον ρόλο ενός θλιμμένου δημοσίου υπαλλήλου που τα τινάζει όλα στον αέρα.

Όπως λέει ο ίδιος, άλλωστε, σε μία παιχνιδιάρικη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον εαυτό του: «η ταινία αυτή είναι μείγμα πολύ διαφορετικών ειδών, γι’ αυτό και λέγεται «οικουμενική γλώσσα». Βέβαια το ιρανικό σινεμά έχει πίσω του 1000 χρόνια ποίησης, ενώ το καναδικό σινεμά μόλις 40 χρόνια εκπτωτικών διαφημιστικών επίπλωσης, αλλά αυτή η δυαδικότητα δεν είναι μέρος του κόσμου μας;».

Η ταινία επεξεργάζεται μερικές αντιφατικές έννοιες: «Της κοινότητας και της μοναξιάς, της εγγύτητας και της απόστασης, του θεϊκού και του μπανάλ, του οικουμενικού και του τοπικού. Προσπαθεί να δει και να φανταστεί με έναν νέο τρόπο (και μερικές τρελές ιδέες) τον περίπλοκο, θλιβερό, όμορφο και φωτεινό μας κόσμο».

Πολλά από τα περιστατικά της ταινίας βασίζονται στην οικογενειακή ιστορία του ίδιου του σκηνοθέτη, ο οποίος, όπως ακριβώς και το παιδάκι στην ταινία, όταν ήταν 8 χρονών, κάθε πρωί, πριν πάει στο μάθημα, μασκαρευόταν σε Γκράουτσο Μαρξ (με το χαρακτηριστικό παχύ μουστάκι και τα πυκνά φρύδια), με αποτέλεσμα να επιστρατευτεί μία στρατιά ψυχολόγων στο καναδικό σχολείο, που φιλοδοξούσαν να εξηγήσουν αυτήν του την εμμονή.

Όσο για το θαμμένο στον πάγο χαρτονόμισμα, ήταν ένα περιστατικό που είχε πράγματι βιώσει η γιαγιά του, την εποχή της οικονομικής κρίσης του ’30. «Θα χαρακτήριζα την ταινία ένα είδος αυτοβιογραφικής παραίσθησης!», υπογραμμίζει ο Μάθιου Ράνκιν.

Μια κωμωδία του παραλόγου γεμάτη παρεξηγήσεις και αλλεπάλληλες ανατροπές, όπου το καναδικό και το ιρανικό Σινεμά ενώνονται σε μία απρόσμενη κινηματογραφική συνύπαρξη. Η παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο του 2024, όπου και απέσπασε το βραβείο κοινού στο τμήμα Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών.

Ενώ η πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας έγινε τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς στο 65ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου και τιμήθηκε με τον Χρυσό Αλέξανδρο στο τμήμα Film Forward. Τέλος αξίζει να σημειώσουμε ότι η «Οικουμενική Γλώσσα» αποτέλεσε την πρόταση του Καναδά για το Όσκαρ Καλύτερους Διεθνούς Ταινίας για το 2025.

Οικουμενική Γλώσσα / Une Langue Universelle / Universal Language
Σκηνοθεσία: Μάθιου Ράνκιν
Σενάριο: Μάθιου Ράνκιν, Πιρούζ Νεμάτι, Iλα Φιρουζαμπαντί
Πρωταγωνιστούν: Ροτζίνα Εσμαεϊλί, Σάμπα Βαχεντιουσέφι, Σομπάν Τζαβαντί, Πιρούζ Νεμάτι, Μάθιου Ράνκιν, Μάνι Σολεϊμάνλου, Ντανιέλ Φισό
Φωτογραφία: Ιζαμπέλ Σταχτένκο
Μοντάζ: Ζι Φενγκ
Μουσική: Αμίρ Αμίρι, Κριστόφ Λαμάρς-Λεντού
Έτος Παραγωγής: 2024
Χώρα Παραγωγής: Καναδάς
Διάρκεια: 89 λεπτά
Κυκλοφορεί στις εγχώριες Κινηματογραφικές Αίθουσες, από την Πέμπτη 20 Μαρτίου, σε διανομή της εταιρείας Weirdwave