Ο χήρος ψυχολόγος Kρις Kέλβιν αποστέλλεται σε έναν διαστημικό σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν υδάτινο πλανήτη που ονομάζεται «Σολάρις», για να διερευνήσει τον μυστηριώδη θάνατο ενός γιατρού, καθώς και τα ψυχικά προβλήματα που μαστίζουν το πλήρωμά του και σταδιακά πείθεται ότι ο πλανήτης επιβάλλει στο πλήρωμα τις καταπιεσμένες τους αναμνήσεις και εμμονές. Προβάλλεται δωρεάν για 24 ώρες στο διαδικτυακό 33ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.

Ο εξωηλιακός πλανήτης Σολάρις, ένας διαστημικός ωκεανός τυλιγμένος από σύννεφα, είναι στόχος επιστημονικής μελέτης των ανθρώπων της Γης που έχουν εγκαταστήσει έναν διαστημικό σταθμό χωρητικότητας 85 αστροναυτών σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Αν και αρχικά απλά τον παρακολουθούσαν, κάποτε διατύπωσαν την θεωρία, ότι ο πλανήτης αυτός μπορεί να είναι ένα νοήμον εξωγήινο ον τεράστιων διαστάσεων.

Αποφασίζουν λοιπόν να τον ενεργοποιήσουν τρυπώντας τον με ακτίνες φωτός υψηλής ενέργειας. Ξαφνικά στον διαστημικό σταθμό αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα που συνοδεύονται από ανεξήγητες παραισθήσεις του πληρώματος του διαστημικού σταθμού, αναγκάζοντας την γήινη διεύθυνση του διαστημικού σταθμού να λάβει μέτρα για τον τερματισμό του διαστημικού προγράμματος.

Στο μυστηριώδη πλανήτη Σολάρις ένας ψυχολόγος αντιμετωπίζει το υποσυνείδητό του και τις φαντασιώσεις του. Ταινία επιστημονικής φαντασίας με πολιτικές και μεταφυσικές προεκτάσεις που βασίζεται στο βιβλίο του Στανισλάβ Λεμ. Μία από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας, στην Ιστορία της Έβδομης Τέχνης.

Η ταινία «Σολάρις / Solaris» του Αντρέι Ταρκόφσκι, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών το 1972, όπου και τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής, καθώς και με το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, FIPRESCI.

Αντρέι Ταρκόφσκι

Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες στην Ιστορία του Σινεμά. Αν και πρόλαβε να μας χαρίσει μόλις οκτώ μεγάλου μήκους ταινίες, ωστόσο κάθε μία αποτελεί σημείο αναφοράς στον Παγκόσμιο Κινηματογράφο.

«Δεν υπάρχει κρυμμένο, κρυπτογραφημένο νόημα στις ταινίες μου. Δεν υπάρχει τίποτα πέρα από την επιθυμία μου να πω την αλήθεια» – Αντρέι Ταρκόφσκι

Το έργο του Ταρκόφσκι χαρακτηρίζεται από έντονα προσωπικά και μεταφυσικά στοιχεία, με επιρροές από τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική. Αργοί ρυθμοί, εικόνες εξαιρετικής αισθητικής και σταθερά απόμακρα και μακράς διάρκειας πλάνα είναι μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά των ταινιών του. Παράλληλα όμως ο Ρώσος σκηνοθέτης συνθέτει μία απολύτως προσωπική κινηματογραφική γραφή που κατατάσσει δικαίως τον δημιουργό, ανάμεσα στους κορυφαίους όλων των εποχών.

Η μεταφυσική, η πολυσήμαντη φύση της καλλιτεχνικής δημιουργίας, ζητήματα πίστης και θυσίας, το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στο πέρασμα του χρόνου, αποτελούν μερικές από τις βασικές θεματικές που διαπότισαν τη φιλμογραφία του Αντρέι Ταρκόφσκι και καθόρισαν τη διαρκή και εναγώνια προσπάθειά του να συνθέσει την απόλυτη κινηματογραφική εικόνα, μαχόμενος την εξοντωτική ρωσική γραφειοκρατία.

«Ο Ταρκόφσκι είναι ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης, αυτός που εφηύρε μια καινούρια γλώσσα, πιστή στη φύση του κινηματογραφικού μέσου, καθώς καταγράφει τη ζωή σαν μια αντανάκλαση, τη ζωή σαν ένα όνειρο.» – Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

Διαβάστε Επίσης:

• Οι ταινίες του Ταρκόφσκι δωρεάν στο διαδίκτυο
• Αντρέι Ταρκόφσκι: Ο ποιητής της Έβδομης Τέχνης

33ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, διεξάγεται διαδικτυακά και δωρεάν, από την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου, μέχρι και την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου. Στο πλαίσιο της διοργάνωσης, πραγματοποιείται και το Αφιέρωμα, «Μετα-αποκαλυπτικές εικόνες ενός αβέβαιου μέλλοντος», που περιλαμβάνει τις εξής ταινίες:

• “Dark Star” – John Carpenter (1974)
• “Day The World Ended” – Roger Corman (1955)
• “Hard To Be A God” – Aleksei German (2013)
• “La Mort En Direct” (“Death Watch”) – Bertrand Tavernier (1980)
• “Night Of The Living Dead” – George A. Romero (1968)
• “On The Silver Globe” – Andrzej Zulawski (1988)
• “Primer” – Shane Carruth (2004)
• “Quatermass And The Pit” – Roy Ward Baker (1967)
• “Solaris” – Andrei Tarkovsky (1972)

Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ, Νίνος Φένεκ Μικελίδης, σημειώνει χαρακτηριστικά:

«Το μέλλον, τουλάχιστον στον κινηματογράφο, δεν είναι απλά κάποιος Alien ή εξωγήινα τέρατα που έρχονται να καταστρέψουν τον πλανήτη μας. Είναι και μια ματιά σ’ ένα μέλλον που δεν είναι και πολύ μακρινό από το δικό μας, ένα μέλλον όχι και τόσο αισιόδοξο, που στηρίζεται σε αυτά που φτιάχνουμε σήμερα, ή πιο σωστά, που καταστρέφουμε σήμερα. Ένα μέλλον όπου η κλιματική αλλαγή, ο υπερπληθυσμός, η δηλητηρίαση του περιβάλλοντος, η ξηρασία, η φτώχια και η ανεργία, που οδηγούν σε μιαν ανεξέλεγκτη μετανάστευση, χωρίς να ξεχνάμε και τις διάφορες αρρώστιες και τους ιούς, μαζί και η ύπαρξη κάποιου είδους ζωής σε άλλα σύμπαντα, δημιουργούν ένα αβέβαιο μέλλον. Ένα μέλλον που συχνά ο κινηματογράφος έχει καταγράψει με  τρομακτικές εικόνες, με ταινίες που σου προκαλούν ρίγη αλλά και ερωτήματα και σκέψεις για την ίδια τη ζωή και την ουσία της, με άλλα λόγια για την αναγκαία ή μη ύπαρξη της ίδιας της ανθρωπότητας. Μια εικόνα αυτού του κινηματογράφου αποπειράται να δώσει το αφιέρωμα του Πανοράματος».

Η ταινία «Σολάρις / Solaris» του Αντρέι Ταρκόφσκι, θα είναι διαθέσιμη για 24 ώρες. Από τις 10:00 το πρωί την Κυριακή 29 Νοεμβρίου μέχρι τις 10:00 το πρωί της επόμενης ημέρας. Όλες οι λεπτομέρειες για την πρόσβαση, στην πλατφόρμα του CINESQUARE.

Σολάρις / Solaris
Σκηνοθεσία: Αντρέι Ταρκόφσκι
Σενάριο: Αντρέι Ταρκόφσκι, Friedrich Gorenstein, βασισμένο στο βιβλίο του Στάνισλαβ Λέμ
Πρωταγωνιστούν: Ναταλία Μπονταρτσούκ, Ντονάτας Μπανιόνις
Μουσική: Eduard Artemyev, Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ
Φωτογραφία: Βαντίμ Γιούσοφ
Έτος Παραγωγής: 1972
Χώρα Παραγωγής: Σοβιετική Ένωση
Διάρκεια: 165 λεπτά