Το 1974 οι αδερφοί Ταβιάνι σκηνοθετούν τον κορυφαίο ηθοποιό της πατρίδας τους, τον ξεχωριστό Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, σε ένα επικό δράμα εποχής. Το «Αλονζανφάν» είναι μία σπουδαία πολιτική ταινία και ταυτόχρονα ένα έργο – σταθμός για την δεκαετία του ΄70.

Η ιστορία της ταινίας διαδραματίζεται στην Ιταλία του 1816 και συγκεκριμένα στην εποχή της εξέγερσης του Τζουζέπε Γκαριμπάλντι. Ο κεντρικός ήρωας, ο Φλούβιο, αριστοκρατικής καταγωγής, είχε πάει στη Γαλλία για να βοηθήσει στη Γαλλική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια της Παλινόρθωσης θα φυλακιστεί από τους Αυστριακούς, οι οποίοι όμως στη συνέχεια για να τον εκθέσουν ηθικά στους συντρόφους του, θα τον αφήσουν ελεύθερο.

Μετά την απελευθέρωσή του, ο Φλούβιο θα προσχωρήσει σε μια ομάδα επαναστατών και θα συνεχίσουν τον αγώνα τους στην Ιταλία. Θα επιχειρήσουν να ξεσηκώσουν τους χωρικούς. Στην πορεία αυτή θα προδώσει πραγματικά τους συντρόφους του, αφού θέλει ν’ αλλάξει τρόπο ζωής και να ζήσει συνηθισμένα. Τους ακολουθεί σε μια παράλογη εκστρατεία με προκαθορισμένη έκβαση.

Όμως δεν θα του το επιτρέψουν, η επαναστάτρια κοπέλα του και οι σύντροφοί της και θα τον οδηγήσουν σε μια αποστολή στη Νότια Ιταλία. Το τέλος για την ομάδα των επαναστατών είναι αναπόφευκτο. Ο Φλούβιο θα σκοτωθεί από τους στρατιώτες και οι υπόλοιποι από τους χωρικούς. Μέσα όμως από το σωρό των πτωμάτων θα σηκωθεί ο νέος αρχηγός, ο Αλονζανφάν.

Η καταξιωμένη αριστουργηματική ταινία των αδελφών Ταβιάνι, που διεύρυνε το θέμα της επαναστατικής ουτοπίας, της αυτοθυσίας, του ευδαιμονισμού. Μέσα από ιστορικοπολιτικές παραβολές, οι δημιουργοί της ταινίας, ερευνούν το θέμα της στράτευσης του ατόμου και τη σχέση του με την ιστορία.

Την εμβληματική μουσική επένδυση, υπογράφει ο μετρ του είδους Ένιο Μορικόνε, ενώ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, συναντάμε τους ηθοποιούς: Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Λέα Μάσαρι, Μίμζι Φάρμερ, Λάουρα Μπέτι, Στάνκο Μόλναρ. 45 χρόνια μετά την πρώτη προβολή του φιλμ, το «Αλονζανφάν» των αδερφών Ταβιάνι, παραμένει μία ταινία ορόσημο του Πολιτικού Σινεμά.

Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι

Οι Ιταλοί σκηνοθέτες και σεναριογράφοι, Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, γεννήθηκαν στο χωριό Σαν Μινιάτο της Τοσκάνης, στις 8 Νοεμβρίου του 1931 και στις 20 Σεπτεμβρίου του 1929, αντίστοιχα. Σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, μουσικολογία και ιστορία της τέχνης ο Πάολο και νομική ο Βιτόριο, αλλά στράφηκαν γρήγορα στον κινηματογράφο.

Στην φιλμογραφία τους, συναντάμε σπουδαίες ταινίες όπως: «Ο Σαν Μικέλε είχε έναν κόκορα» (1973), «Αλονζανφάν» (1974), «Πατέρας Αφέντης» (1977) – Χρυσός Φοίνικας και Βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Καννών του 1977, «Το Λιβάδι» (1979), «Η Νύχτα του Σαν Λορέντζο» – Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής και Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών του 1982, «Χάος» – μια σπονδυλωτή στη δομή της ποιητική μεταφορά διηγημάτων του Λουίτζι Πιραντέλο, που με αφορμή λαϊκούς μύθους και παραδόσεις, επιχειρούν να προσεγγίσουν πώς επιδρά το φεγγάρι στους ανθρώπους, «Καλημέρα Βαβυλωνία» (1987) κ.α.

Ταινίες που αναδεικνύονται διαχρονικά σε μια σειρά από λυρικές, συγκινητικές και μεγαλειώδεις οπτικές συμφωνίες που σχολιάζουν πολυδιάστατα το τέλος μιας εποχής, των προσδοκιών και των κατακτήσεών της. Οι κορυφαίοι Ιταλοί σκηνοθέτες Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, με συνέπεια και αγάπη προς την Έβδομη Τέχνη, υπηρέτησαν πιστά ένα Κινηματογράφο γεμάτο συμβολισμούς και λυρισμό.

Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι / Marcello Mastroianni
(28 Σεπτεμβρίου 1924 – 19 Δεκεμβρίου 1996)

Ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, πραγματοποίησε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ως κομπάρσος, στην ταινία «Μαριονέτες» του 1939, σε σκηνοθεσία του Carmine Gallone. Ενώ στη σκηνή πρωτοεμφανίστηκε με το έργο «Angelica» το 1948, όπου συμπρωταγωνίστησε με την Τζουλιέτα Μαζίνα, σύζυγο του Φεντερίκο Φελίνι.

Από το 1949, έως το 1956, ο Μαστρογιάννι έπαιζε κυρίως μικρούς ρόλους σε έργα των Ντίνο Ρίζι, Μάριο Μονιτσέλι κ.α. Έφτασε όμως στην κορύφωση της καριέρας του με τις ταινίες «Λευκές Νύχτες» (1957) του Λουκίνο Βισκόντι, «Ο Κλέψας του Κλέψαντος» (1958) του Μάριο Μονιτσέλι και «Διαζύγιο αλά Ιταλικά» (1961) του Πιέτρο Τζέρμι που τον καθιστούν ως έναν από τους πρώτους κωμικούς της Ιταλίας.

Η ταινία «Γλυκιά Ζωή» (La Dolce Vita – 1960) του Φεντερίκο Φελίνι, του χάρισε παγκόσμια φήμη, ενώ συνολικά, εμφανίσθηκε σε περισσότερα από 150 έργα και απέσπασε τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ Ά Ανδρικού Ρόλου.

Διαβάστε Επίσης:
Αφιέρωμα στους αδερφούς Ταβιάνι: Ο Λυρισμός στον Κινηματογράφο
Αφιέρωμα στον κορυφαίο Ιταλό ηθοποιό Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι

Αλονζανφάν / Allonsanfan
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι
Πρωταγωνιστούν: Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Λέα Μάσαρι, Μίμζι Φάρμερ, Λάουρα Μπέτι, Στάνκο Μόλναρ
Μουσική: Ένιο Μορικόνε
Φωτογραφία: Τζουζέπε Ρουτσολίνι
Μοντάζ: Ρομπέρτο Περπινιάνι
Χώρα Παραγωγής: Ιταλία
Έτος Παραγωγής: 1974
Διάρκεια: 115 λεπτά

https://www.youtube.com/watch?v=7yk6tClxH4o