Η γνωστή ηθοποιός, σεναριογράφος και συγγραφέας μας μιλάει για το καινούργιο βιβλίο της «Φυλάξου αν μ αγαπάς», που κυκλοφορεί τον άλλο μήνα από τις Εκδόσεις Λιβάνη, για το πάθος της για τα ζώα, την αισιοδοξία της για τη ζωή. Αρχίζουμε αντίστροφα.

Ads

Σκέφτεσαι ένα τίτλο για το 2022;

«Μια χρονιά δοκιμασιών και αλλαγών. Μη τη φοβηθούμε όμως. Ότι κι αν συμβαίνει, να θυμόμαστε ότι η ζωή είναι πάντα πιο δυνατή και προχωράει μπροστά. Φτάνει να της δίνουμε την ευκαιρία και να την πιστεύουμε.»

Η Άννα και τα ζώα. Μια αγάπη που κρατάει μια ζωή. Μια σχέση αδιαπραγμάτευτη. Ούτε που μπορεί να φανταστεί τον κόσμο της χωρίς αυτά.

Ads

«Αγαπούσα τα ζώα από πολύ μικρό παιδί και τα συμπονούσα για τις άσχημες συνθήκες της διαβίωσης τους. Τις εγκαταλείψεις, τις κακοποιήσεις, τις δολοφονίες, την εκμετάλλευση, την άθλια ζωή στο δρόμο. Μεγαλώνοντας άρχισα να κάνω πράξη τη συμπόνια αυτή. Γράφτηκα σε φιλοζωικές, έβαζα αγγελίες για υιοθεσία, έδινα χρήματα για θεραπείες… έμπαινα σε κινητοποιήσεις για να αλλάξουν οι νόμοι γι’ αυτά. Είναι τώρα πάνω από 25 – 30 χρόνια που δραστηριοποιούμαι (είμαι και μέλος στην ΠΦΠΟ) και είναι το πιο αξιόλογο πράγμα που έχω κάνει.

Τα ζώα με έμαθαν να αγαπώ και να συντρέχω τους συνανθρώπους μου, κάτι που βλέπω να κάνουν όλοι οι ζωόφιλοι. Γιατί το ζώο σε μαθαίνει να αγαπάς την ζωή σε κάθε μορφή και σε … εξανθρωπίζει.

Η αγάπη που παίρνω από αυτά, η συντροφικότητα, η σοφία τους, η αθωότητά τους είναι δώρα ανεκτίμητα. Αλλά κυρίως είναι ανεκτίμητη η ευτυχία που νοιώθω κάθε φορά που βάζω ένα λιθαράκι για να σωθεί μια ζωή ή έστω να γίνει καλύτερη. Μπορεί να βοήθησα πάνω από χίλια ζωάκια αλλά το σίγουρο είναι ότι αυτά έσωσαν εμένα, κάνοντας με καλύτερο και πιο χαρούμενο άνθρωπο.».

image

Θα μπορούσες να κάνεις παρέα με κάποιον που δεν αγαπά τα ζώα;

«Όχι, δεν θα μπορούσα να έχω στενή σχέση. Άνθρωπος που δεν αγαπά και κυρίως δεν σέβεται τα ζώα περιφρονεί την ζωή. Τα αισθήματά του τρέφονται κυρίως από εγωισμό. Και δεν εννοώ αυτούς που απλά δεν έχουν ένα ζώο σπίτι τους, αλλά αυτούς που τα μισούν, δεν τα σέβονται και βγάζουν σ’ αυτά όλα τα κόμπλεξ και το σαδισμό τους.»

Το ζώο  σκέφτεται με την καρδιά που είναι σοφή και διαισθητική και όχι με την λογική που πολλές φορές μας παραπλανεί.

Όταν γράφω ζω σε παράλληλο κόσμο

Το δεύτερο μυθιστόρημα της (έχει ακόμα γράψει ένα παραμύθι για παιδιά, ένα ερωτικό παραμύθι για μεγάλους , ένα θεατρικό έργο και διασκευές έργων για το θέατρο) ξεκίνησε πριν την πανδημία και συνεχίστηκε στη διάρκειά της.

«Βοήθησε σίγουρα το κλείσιμο γιατί δεν είχα ιδιαίτερους περισπασμούς. Ένα μυθιστόρημα θέλει ησυχία, αυτοσυγκέντρωση και χρόνο για να ολοκληρωθεί. Όταν το γράφω με ρουφάει ολόκληρη, ζώ σε παράλληλο κόσμο. Στον δικό του κόσμο. Το σκέφτομαι συνέχεια, έρχεται στα όνειρά μου, ζώ και υποφέρω μαζί με τους ήρωες. Είναι ένα ταξίδι στον βυθό της ψυχής που σε κάνει να βλέπεις και να γνωρίζεις καλύτερα τον αληθινό σου εαυτό. Είναι απίστευτη εμπειρία. Και ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα.»

Ο τίτλος «Φυλάξου αν μ αγαπάς» θα μπορούσε να θυμίζει και θρίλερ. Πες μας κάτι περισσότερο.

«Καταρχήν κάθε βαθιά και παθιασμένη ερωτική ιστορία είναι κι ένα θρίλερ γιατί οι άνθρωποι που παραδίνονται στο πάθος «παίζουν» με τη ζωή τους, την ψυχή τους και τις ισορροπίες τους. Βάζουν το κεφάλι τους στο στόμα του λύκου κι εύχονται να μην φαγωθούν. Να μην πληγωθούν πολύ, να μην καταστραφούν, να μην χάσουν τελείως τον εαυτό τους. Οι ήρωες του βιβλίου το κάνουν.

Παρ’ όλα αυτά διαπιστώνουν ότι αυτό το απόλυτο ρίσκο, η ρουλέτα της αγάπης, τους οδηγεί στα άκρα κι έτσι τους βγάζει από τους ψεύτικους εαυτούς τους και βρίσκουν το αληθινό τους πρόσωπο, την αληθινή τους φύση. Έχουμε μια γυναίκα που έχει μέσα της ένα απαγορευτικό σχέσης, λόγω του παρελθόντος και των φόβων της. Κι έναν άντρα που οι ακραίες συνθήκες της ζωής του, του απαγορεύουν να ζήσει τον έρωτα. Αλλά όπως ξέρουμε όλοι, οι απαγορεύσεις φουντώνουν τον έρωτα αντί να τον σβήσουν.

Κι επειδή οι ήρωες μπαίνουν ταυτόχρονα και σε μια περιπέτεια που παίζει με την ζωή και τον θάνατο, το θρίλερ στο βιβλίο είναι και ψυχολογικό αλλά και εξωτερικό. 

Είναι κάτι περισσότερο από ερωτική ιστορία, μιας και αγγίζει ταυτόχρονα και άλλα ουσιαστικότερα θέματα, κοινωνικά και ανθρωπιστικά. Πχ την στάση μας απέναντι στον τρίτο κόσμο, στον οποίο εξαπλώνεται κάποια στιγμή η δράση. Η πρώτη ιδέα βέβαια είχε σαν  απαρχή κάτι που πιστεύω: Ότι όσο κυνηγάς να αγαπηθείς, νοιώθεις μόνος και πεινασμένος συναισθηματικά. Αλλά όταν δίνεις εσύ αγάπη, η καρδιά σου γεμίζει αυτόματα. Είσαι πλήρης και δεν σου λείπει τίποτα. »

Το γράψιμο είναι ένα ταξίδι στον βυθό της ψυχής που σε κάνει να βλέπεις και να γνωρίζεις καλύτερα τον αληθινό σου εαυτό. Είναι απίστευτη εμπειρία. Και ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα.