Άλλη μια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης κάνει την εμφάνιση στο διαδίκτυο, που απευθύνεται όμως αποκλειστικά σε επιστήμονες. Πρόκειται για το γερμανικής εμπνεύσεως Researchgate.

Ads

Το Researchgate απευθύνεται σε επιστήμονες όλων των κλάδων και ήδη αριθμεί 900.000 μέλη που ανταλλάσσουν ιδέες και πληροφορίες πάνω στις έρευνές τους. Η ιδέα δημιουργίας του ανήκει στον Ιγιάντ Μάντις, που το 2008 σχεδίασε μαζί με δύο φίλους του το κοινωνικό αυτό δίκτυο για να καλύψει την έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των επιστημόνων, σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle.

Ο Μάντις και οι συνεργάτες του έψαχναν την περίοδο εκείνη εξειδικευμένους συνεργάτες για ένα πείραμα βιοϊατρικής. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα του Researchgate, που θα τους έφερνε σε επαφή με επιστήμονες από όλους τους κλάδους, ανεξάρτητα από το τόπο διαμονής τους.

Η σημασία της απευθείας επικοινωνίας μεταξύ διαφόρων επιστημόνων είναι τεράστια διότι «στο πεδίο της έρευνας 80 με 90% των δοκιμών αποτυγχάνουν. Όμως όλες αυτές οι δοκιμές δεν δημοσιεύονται, σύμφωνα με τον Μάντις. Το Researchgate δίνει τη δυνατότητα στους ερευνητές να ανταλλάξουν πληροφορίες για τις δοκιμές που έχουν κάνει. Έτσι το λάθος που έχει κάνει ο ένας ερευνητής δεν επαναλαμβάνεται. Με αυτόν τον τρόπο προχωρά πιο γρήγορα η έρευνα».

«Το δίκτυο έχει περίπου 4.000 νέες εγγραφές ημερησίως», επισημαίνει ο ερευνητής. Στο Researchgate δεν υπάρχουν διαφημίσεις και τα προσωπικά δεδομένα των ερευνητών δεν δίνονται σε τρίτους. Την χρηματοδότησή του έχουν αναλάβει εταιρίες από το Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ. Για τους επιστήμονες η εγγραφή και η αναζήτηση εργασίας είναι δωρεάν. Αντίθετα, οι εταιρίες πρέπει να πληρώσουν.

Το Researchgate έχει αναδειχθεί σε πολύτιμο εργαλείο για τον Τιμ Χούχο, βιοχημικό από το Βερολίνο, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια έχει αναπτύξει ένα δίκτυο με διάφορες «ομάδες εργασίας» στον τομέα του μέσω της ιστοσελίδας. Όπως εξηγεί ο ίδιος, «το νέο αυτό μέσο προσφέρει πολλές δυνατότητες στους επιστήμονες, οποίοι έτσι γλιτώνουν χρόνο και χρήμα». «Μέσω του Researchgate έχεις πρόσβαση σε αποτελέσματα εργαστηριακών ερευνών, σε επιστημονικά άρθρα και διευκολύνεται η διοργάνωση επιστημονικών συμποσίων. Κάθε ερευνητής μπορεί να δημοσιοποιήσει άρθρα ή έρευνές του. Η δωρεάν πρόσβαση σε όλα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντική κυρίως για τα πανεπιστήμια», επισημαίνει.

Κατά τον Γερμανό βιοχημικό πάντως, το Researchgate δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα επιστημονικά περιοδικά. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι μέλη του επιστημονικού-κοινωνικού δικτύου είναι κυρίως νέοι επιστήμονες, καθώς οι μεγαλύτερης ηλικίας φαίνεται να μην εμπιστεύονται το νέο μέσο επικοινωνίας. Ακόμη, στο Researchgate, όπως στις περισσότερες ιστοσελίδες, δεν ελέγχονται αυτά που αναρτώνται. Ο Χούχο πιστεύει όμως ότι το επιχείρημα αυτό δεν ευσταθεί γιατί «η δημοσίευση μιας ‘απροσδόκητης’ έρευνας, τραβάει την προσοχή και ο κάθε επιστήμονας-χρήστης θα πρέπει να αποδείξει τα αποτελέσματά του, να παρουσιάσει τα πειράματά του και να στηριχθεί σε ευρήματα άλλων, καταξιωμένων συναδέλφων. Έτσι υπάρχει ένα είδος αυτόματου ελέγχου στο σύστημα». Σε αυτόν τον έλεγχο άλλωστε συμβάλλει ότι κάθε επιστήμονας μπορεί να βαθμολογήσει τα σχόλια των υπολοίπων.