Είναι σαφές ότι η Νομαρχία δεν ενδιαφέρεται για την «ασφάλεια των πολιτών», καθώς δεκάδες κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης εξακολουθούν να σκοτώνονται ή να τραυματίζονται καθημερινά σε τροχαία δυστυχήματα, ιδίως με μοτοσικλέτες στο κέντρο της πόλης.

Αν πρόκειται να φροντίσει για την ασφάλεια των πολιτών, η Νομαρχία πρέπει να λάβει μέτρα κατά των ένοπλων μαφιόζικων συμμοριών που αλληλοσκοτώνονται ή σκοτώνουν αθώους επιβάτες.

Οι κάτοικοι της πόλης ζητούν νέα ταξί εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια, αλλά η Νομαρχία εξακολουθεί να μην τα εγκρίνει.

Η κυβέρνηση επιβάλλει ήδη πρόσθετο φόρο σε όλα τα αλκοολούχα ποτά. Το υπουργείο Οικονομικών είναι αυτό που γίνεται πλουσιότερο. Αλλά τώρα ο Νομάρχης θέλει να απαγορεύσει την κατανάλωση αλκοόλ σε δημόσιους χώρους.

Αυτή η απαγόρευση αντικατοπτρίζει ένα ταξικό αντανακλαστικό. Λόγω της αύξησης των τιμών, οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές και οι φτωχοί δεν μπορούν πλέον να πάνε σε εστιατόρια, ακόμη και σε δημοφιλή, οπότε έχουν μόνο τον δρόμο ως τόπο διασκέδασης και κατανάλωσης αλκοόλ.

Αυτή η απαγόρευση είναι πολιτική. Οι δρόμοι, τα πάρκα και οι δημόσιες πλατείες είναι χώροι όπου οι αντίπαλοι μπορούν να διαδηλώνουν και να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για το καθεστώς. Η Nομαρχία θέλει να εξουδετερώσει τον αντικυβερνητικό χαρακτήρα των δημόσιων πλατειών.

Είναι σαφές ότι το καθεστώς θέλει να επιβάλει τον τρόπο ζωής του στο σύνολο του πληθυσμού. Γνωρίζουμε ήδη ότι στο όνομα του Ισλαμ, ο Ερντογάν είναι κατηγορηματικά αντίθετος με την κατανάλωση αλκοόλ. Ενώ ακόμα και το Κοράνι δεν έχει απαγορεύσει την κατανάλωση αλκοόλ, καθώς απαγορεύει μόνο την «κατάχρηση του αλκοόλ’» και τη «μέθη»… και κανένας νόμος της Τουρκικής Δημοκρατίας δεν απαγορεύει επίσης την κατανάλωση αλκοόλ… και πρέπει να προσθέσω ότι είναι το ίδιο το κράτος, μέσω της Διοίκησης Μονοπωλίου που παράγει και διανέμει ποτά με βάση το αλκοόλ. Επιπλέον, η Νομαρχία δεν έχει κανένα νόμιμο δικαίωμα να απαγορεύσει το αλκοόλ.

Αυτό ξεκινάει από την απαγόρευση του αλκοόλ. Μετά έρχεται η υποχρέωση όλου του πληθυσμού να προσεύχεται 5 φορές την ημέρα. Και μετά όλες οι γυναίκες θα είναι υποχρεωμένες να φορούν το ισλαμικό πέπλο. Έτσι θέλουν να καθιερώσουν τον ισλαμικό τρόπο ζωής.

Η απαγόρευση της Νομαρχίας είναι ενάντια στο Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι ενάντια στην προστασία της ιδιωτικής ζωής. Είναι ενάντια στην κοσμικότητα.

Τα μέσα ενημέρωσης του καθεστώτος υποστηρίζουν την απαγόρευση αυτή και ισχυρίζονται ότι ακόμη και οι δυτικές χώρες απαγορεύουν την κατανάλωση αλκοόλ σε δημόσιους χώρους. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Ας εφαρμόσουμε λοιπόν όλες τις διατάξεις των νόμων των δημοκρατικών χωρών της Ευρώπης.

Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από τις στήλες δημοσιογράφων, διανοουμένων και δικηγόρων που δημοσιεύτηκαν αυτή την εβδομάδα.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος της Κωνσταντινούπολης, επικαλούμενος νομικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς λόγους για την αντίθεσή του, κατέθεσε προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο για την κατάργηση της νομαρχιακής εγκυκλίου.

Αντιμέτωπη με αυτές τις διαμαρτυρίες, η νομαρχία αναγκάστηκε να κάνει ένα βήμα πίσω την Πέμπτη, εκδίδοντας μια ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η απαγόρευση στόχευε ουσιαστικά «σε όσους διαταράσσουν τη δημόσια τάξη».

Παρά τα 21 χρόνια στην εξουσία, το καθεστώς δεν έχει καταφέρει να επιβάλει τον λεγόμενο «ισλαμικό» τρόπο ζωής του σε όλους τους πολίτες του. Ένθερμος εχθρός της κοσμικότητας, του αλκοόλ και των πολιτικών ελευθεριών, ο Ερντογάν δεν έχει άλλα μέσα από την απαγόρευση πρακτικών που δεν εγκρίνει: απαγόρευση πορειών και διαδηλώσεων της αντιπολίτευσης, απαγόρευση μουσικών φεστιβάλ, απαγόρευση πολιτικών κομμάτων ή οργανώσεων της αντιπολίτευσης και, τέλος, απαγόρευση κάθε νόμιμης και νόμιμης ενέργειας που θα μπορούσε να αποδυναμώσει την εξουσία του.

Ο Ερντογάν είχε μάλιστα τολμήσει τον Νοέμβριο του 2017 να αποκαλέσει τον Ατατούρκ και τον Ισμέτ Ινονού «’δύο μεθύστακες’»: «Είναι ο νόμος που συνέταξαν δύο μεθύστακες πιο σημαντικός από τις εντολές του Κορανίου’». Καθώς η Τουρκία δεν είναι κράτος δικαίου εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια, η αντιπολίτευση δεν έχει ούτε την ικανότητα ούτε τα μέσα να προστατεύσει τα δικαιώματα των πολιτών. Επιπλέον, το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, οι κεμαλιστές του CHP (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, 169 έδρες από τις 600), δεν έχει πει ούτε μια λέξη κατά της απαγόρευσης της Νομαρχίας. Θεωρεί ότι είναι «πιο μουσουλμανικό» από τον Ερντογάν και φοβάται μήπως χάσει την υποστήριξη των δεξιών ψηφοφόρων, την οποία έχει ήδη χάσει.

Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι ένα μέρος της αντιπολίτευσης (!) πιστεύει ότι η κοσμικότητα ορίζεται ουσιαστικά από την ελευθερία κατανάλωσης αλκοόλ.

Οι αυξανόμενες τιμές των αλκοολούχων ποτών και η απαγόρευση του αλκοόλ οδηγούν τους εξαρτημένους, ιδίως τους φτωχούς, να παράγουν ρακί ή μπύρα στο σπίτι σε ερασιτεχνική βάση.

Υπάρχει επίσης ένας αυξανόμενος αριθμός παραγωγών στη μαύρη αγορά, που εκμεταλλευόμενοι τις σημερινές συνθήκες, παράγουν και πωλούν παράνομη ρακή, η οποία μερικές φορές προκαλεί ακόμη και το θάνατο άτυχων καταναλωτών.

«Είχαμε μόνο μια ανακούφιση από τις ανοησίες της κυβέρνησης. Και τώρα εμποδίζουν τη μοναδική μας απόλαυση», θρηνεί ένας αριστερός συνδικαλιστής.