Θρίλερ εξελίσσεται στη γείτονα Ιταλία. Πτώση κατά 3,33% κατέγραφε νωρίτερα ο δείκτης FTSE-Mib του χρηματιστηρίου του Μιλάνου, ενώ τα επιτόκια των δεκαετών ομολόγων της Ιταλίας ξεπέρασαν το 7%, για πρώτη φορά από τον Ιούνιο 1997. Την ίδια ώρα, σε πολιτικό επίπεδο την πρόθεσή του να μην θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για την πρωθυπουργία της Ιταλίας ξεκαθάρισε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τοποθετώντας τις εκλογές το Φεβρουάριο. Το Βερολίνο, πάντως, ιδιαίτερα επιθετικό, καλεί τον Καβαλιέρε να ανοίξει το δρόμο «για το καλό της Ιταλίας και της Ευρώπης». Πρόσθετα μέτρα ζητούν από την Ιταλία οι Βρυξέλλες.

Ads

Το χρηματιστήριο άνοιξε με ισχυρή ανοδική τάση (1,38%), με τους επενδυτές να χαιρετίζουν την ανακοίνωση της πρόθεσης του πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι να παραιτηθεί. Η τάση αυτή ανατράπηκε αιφνιδιαστικά, όταν τα επιτόκια των δεκαετών ομολόγων της Ιταλίας εκτοξεύθηκαν αρχικά στο 6,86%, σε επίπεδο μη βιώσιμο μακροπρόθεσμα εξαιτίας του κολοσσιαίου δημοσίου χρέους (1.900 δισεκατομμύρια ευρώ, περί το 120% του ΑΕΠ).

Κατόπιν το spread ανήλθε μέχρι τις 569 μονάδες και η απόδοση του 10ετούς τίτλου στο 7,43%. Αφορμή είναι η και η αύξηση του margin για συναλλαγές σε ιταλικά ομόλογα. Στα 5ετή ομόλογα, η απόδοση ανήλθε στο υψηλότερο επίπεδο από το 1999, το 7,14% και στα 2ετή στο 6,81%.

Ρεκόρ σημείωσαν και τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), καθώς ανήλθαν στις 536 μονάδες.

Στο ιταλικό χρηματιστήριο η πτώση ξεπερνά το 4%.

Μεγάλες απώλειες σημειώνει και το ευρώ, καθώς υποχώρησε κατά 1% στα 1,3702 δολάρια.

Αν και πολλοί αναλυτές εστιάζουν την προσοχή τους στο «ψυχολογικό όριο» του 7% για τα 10ετή ομόλογα, στην περίπτωση της Ιταλίας δεν θεωρείται ότι η χώρα θα μπορεί για πολύ καιρό να καλύπτει τις δανειακές της ανάγκες με επιτόκιο άνω του 5,5%. Σύμφωνα με την Barclays Capital, η Ιταλία είναι μαθηματικά, πλέον, στο «σημείο χωρίς επιστροφή». Ενώ οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες, σημειώνει, δεν αρκούν για να αποτρέψουν την επέκταση της κρίσης, καθώς η -χαμηλή- ανάπτυξη και η λιτότητα δεν επαρκούν για να καλυφθεί το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους. Με αποδόσεις άνω του 5,5% η Ιταλία είναι στο σημείο στο οποίο «το παιχνίδι έχει τελειώσει», τονίζει η Barclays.

Εν τω μεταξύ επισημαίνεται ότι αν η Ιταλία πτωχεύσει, τότε δεν αρκούν τα κεφάλαια του EFSF για να στηρίξει τη χώρα, ούτε τα κεφάλαια του ΔΝΤ. Μόνη ελπίδα θα αποτελεί η ΕΚΤ, η οποία μπορεί να τυπώσει ευρώ, ώστε να στηρίξει τις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης. Ωστόσο, προς το παρόν τουλάχιστον, αυτό δεν γίνεται λόγω κυρίως των γερμανικών αντιρρήσεων και η ΕΚΤ περιορίζεται στην αγορά ομολόγων στη δευτερογενή αγορά.

Με επιθετικές διαθέσεις το Βερολίνο
 
Κι ενώ η ιταλική οικονομία σφυροκοπείται, το Βερολίνο στρέφεται ανοιχτά κατά του σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ο εκπρόσωπος οικονομικών του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας, Μίκαελ Μάιστερ, κάλεσε μέσω μηνύματος στο twitter «τον Μπερλουσκόνι να ανοίξει το δρόμο για το καλό της Ιταλίας και της Ευρώπης». «Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για πρόσθετους όρους (στην κυβέρνηση)» ανέφερε το μήνυμα.
 
Νωρίτερα –περισσότερο προσεκτικός – ο εκπρόσωπος Τύπου της Άγκελα Μέρκελ, Στέφαν Ζάιμπερτ αρκέστηκε να δηλώσει ότι η Γερμανία «παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Ιταλία με μεγάλη προσοχή» σημειώνοντας όμως ότι η Ρώμη θα πρέπει να επισπεύσει την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων ακολουθώντας το παράδειγμα της Γαλλίας.
 
«Η ανακοίνωση των μέτρων περιστολής των δαπανών του προϋπολογισμού αποτελούν παράδειγμα για το σύνολο της Ευρώπης καθώς βοηθούν στην ανάκτηση κλίματος εμπιστοσύνης στις αγορές», επισήμανε ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας.
 
Δεν θα είναι ξανά υποψήφιος ο Μπερλουσκόνι

Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, πάλι, μιλώντας σήμερα το πρωί στην δημόσια ραδιοφωνία της Rai, δήλωσε ότι δεν εννοεί να είναι υποψήφιος στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. «Μόλις εγκριθεί ο νόμος οικονομικής σταθερότητας θα παραιτηθώ και από την στιγμή που δεν υπάρχουν άλλες, δυνατές, πλειοψηφίες, προβλέπω εκλογές τον Φεβρουάριο, στις οποίες δεν θα είμαι υποψήφιος» τόνισε ο Μπερλουσκόνι.

Ο «Καβαλιέρε» συνεχίζει, παράλληλα, να απορρίπτει κάθε δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης ευρείας συμμετοχής, με τεχνοκράτη πρωθυπουργό και συμμετοχή τον κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Όπως τονίζουν, όμως, οι παρατηρητές, οι τελικές αποφάσεις, για το ποια λύση είναι φρονιμότερο να επιλεγεί, ανήκουν, βάσει του Συντάγματος, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, ο οποίος έχει ήδη καταστήσει σαφές, με τη χθεσυνοδραδυνή ανακοίνωση ότι, μετά την παραίτηση Μπερλουσκόνι εννοεί να ξεκινήσει ευρύ κύκλο διαβουλεύσεων με όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Πάντως, ο  Καβαλιέρε αναμένεται τις μέρες αυτές, να προσπαθήσει, οπωσδήποτε, να προσεγγίσει τους απογοητευμένους του βουλευτές, για να τους πείσει «να το ξανασκεφθούν». Ωστόσο, σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, πολλοί από τους αντάρτες, σκέπτονται να δημιουργήσουν νέες κοινοβουλευτικές ομάδες, τόσο στην γερουσία, όσο και στην βουλή.
 
Λυπάται… που δεν είχε εξουσία όπως ο Μουσολίνι
 
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι εξέφρασε επιπλέον σήμερα τη λύπη του λέγοντας ότι δεν είχε εξουσία ως επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης και επικαλούμενος τον φασίστα δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος είχε εκφράσει κι αυτός τη λύπη του λέγοντας ότι δεν μπορούσε να κάνει παρά «προτάσεις».

»Κουράστηκα να μην μπορώ να υπαγορεύσω τη γραμμή και να μην μπορώ να εφαρμόσω την πολιτική που θα ήθελα. Αισθάνομαι πιο ισχυρός ως ελεύθερος πολίτης απ’ ό,τι ως πρόεδρος του Συμβουλίου» δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Λα Στάμπα» που δημοσιεύεται σήμερα.

«Διαβάζω ένα βιβλίο για τις επιστολές του Μουσολίνι στην (ερωμένη του) Κλαρέτα και αυτός, σε κάποια στιγμή, λέει: ‘Μα δεν καταλαβαίνεις πως δεν μετράω σε τίποτε, μπορώ να κάνω μόνο συστάσεις’. Να, κι εγώ, αισθάνομαι πως βρίσκομαι στην ίδια κατάσταση» εξηγεί ο 75χρονος Καβαλιέρε. «Ασφαλώς δεν είμαι ένας δικτάτορας, παρόλο που το γράφατε επί χρόνια. Όμως θέλω να πω ότι οι πατέρες του συντάγματός μας ήταν αυτοί που, ακριβώς από φόβο μήπως η ιστορία επαναληφθεί, εξασθένησαν υπερβολικά την εκτελεστική εξουσία» κατέληξε.