Δύο μήνες μετά την υπογραφή της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός που υποτίθεται ότι θα έφερνε το τέλος του πολέμου, το Ισραήλ επανέλαβε τις επιθέσεις του στη Λωρίδα της Γάζας με ένταση που θυμίζει τις πρώτες ημέρες της σύγκρουσης.

Μέσα στις πρώτες ώρες της νέας επιχείρησης, ισραηλινά αεροπορικά χτυπήματα σκότωσαν περισσότερους από 400 Παλαιστινίους και τραυμάτισαν εκατοντάδες ακόμη, ενώ ο στρατός εξέδωσε διαταγές εκκένωσης για χιλιάδες κατοίκους των περιοχών περιμετρικά της Λωρίδας.

Αυτή η νέα φάση του πολέμου έρχεται σε μια στιγμή όπου οι υποδομές της Γάζας βρίσκονται ήδη σε οριακή κατάσταση. Τα νοσοκομεία είναι υπερπλήρη και ανίκανα να ανταποκριθούν στον αυξανόμενο αριθμό των τραυματιών, ενώ η ανθρωπιστική κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία.

Η πλήρης απαγόρευση της πρόσβασης των εκκενώσεων τραυματιών μέσω του περάσματος της Ράφα, σε συνδυασμό με την απόσυρση των αιγυπτιακών και αμερικανικών δυνάμεων που είχαν αναλάβει την εποπτεία του διαδρόμου Netzarim, έχουν οξύνει την κρίση.

Η αντίδραση των οικογενειών των ομήρων

Η κυβέρνηση Νετανιάχου επιχειρεί να δικαιολογήσει την επαναφορά των στρατιωτικών επιχειρήσεων, ισχυριζόμενη ότι η ανανέωση των εχθροπραξιών είναι αναπόφευκτη εξαιτίας της «επαναλαμβανόμενης άρνησης της Χαμάς να απελευθερώσει τους ομήρους» και της «απόρριψης όλων των προτάσεων που τέθηκαν από τον Αμερικανό απεσταλμένο Στιβ Γουίτκοφ και τους μεσολαβητές».

Ωστόσο, αυτή η αφήγηση αμφισβητείται έντονα από τις οικογένειες των Ισραηλινών ομήρων. Σύμφωνα με το φόρουμ «Hostages and Missing Families», η δήλωση ότι η επανέναρξη του πολέμου γίνεται για την απελευθέρωση των ομήρων είναι «πλήρης εξαπάτηση». Στην πραγματικότητα, ισχυρίζονται ότι η ίδια η ισραηλινή κυβέρνηση εγκατέλειψε τους ομήρους, υπονομεύοντας τις διαπραγματεύσεις για την επιστροφή τους.

Η Χαμάς, από την πλευρά της, απέρριψε ένα νέο ισραηλινό σχέδιο που επιχείρησε να τροποποιήσει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός.

Αντί για τη μετάβαση στη δεύτερη φάση της αρχικής συμφωνίας, η οποία θα οδηγούσε στην επιστροφή των υπόλοιπων ομήρων και σε μια μόνιμη εκεχειρία, το Ισραήλ, μαζί με τον Γουίτκοφ, παρουσίασε μια νέα πρόταση που περιλάμβανε την παράταση της πρώτης φάσης της συμφωνίας, αποσυνδέοντας την απελευθέρωση των ομήρων από τον τερματισμό του πολέμου.

Η στρατηγική της μαζικής εξαναγκαστικής εκδίωξης

Η ανανεωμένη επίθεση στη Γάζα φαίνεται να συνδέεται άμεσα με τις πρόσφατες δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος, σε συνάντηση με τον Νετανιάχου στον Λευκό Οίκο, δήλωσε την πρόθεσή του να «αναλάβει την κυριότητα» της Γάζας.

Ο Τραμπ παρουσίασε ένα γενικό σχέδιο που περιλάμβανε τη μετακίνηση του πληθυσμού της Γάζας σε «άλλες χώρες με ανθρωπιστικές ευαισθησίες» και τη δημιουργία μίας τουριστικής «Ριβιέρας ».  Αφήνοντας ανοιχτό το ερώτημα του πού ακριβώς θα μπορούσαν να μετεγκατασταθούν τα 2,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι.

Η ισραηλινή κυβέρνηση δεν έχασε χρόνο στην εφαρμογή αυτής της στρατηγικής. Ο υπουργός Άμυνας Ισραήλ Κατζ δημιούργησε μια νέα αρχή για τη διευκόλυνση της «εκούσιας μετανάστευσης» των Παλαιστινίων, ενώ το COGAT – η μονάδα του στρατού που είναι υπεύθυνη για τις πολιτικές υποθέσεις των Παλαιστινίων – ετοίμασε ένα σχέδιο που προτείνει την απομάκρυνση των κατοίκων της Γάζας μέσω χερσαίων ή θαλάσσιων διαδρομών.

Η καταστροφή της Γάζας ως μέσο εκδίωξης του πληθυσμού

Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι οι Παλαιστίνιοι της Γάζας έχουν απορρίψει κατηγορηματικά κάθε σχέδιο μετεγκατάστασης. Αντί να φύγουν από τη Γάζα, οι ίδιοι διεκδικούν το δικαίωμα επιστροφής στις πόλεις και τα χωριά τους από τα οποία εκδιώχθηκαν το 1948.

Γνωρίζοντας ότι η μαζική εκδίωξη δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς βία και εξαναγκασμό, η ισραηλινή στρατηγική φαίνεται να στοχεύει στη δημιουργία συνθηκών που καθιστούν τη ζωή στη Γάζα αδύνατη. Οι επιθέσεις σε αποθήκες τροφίμων και ανθρωπιστικές αποστολές, η διακοπή της παροχής νερού και ηλεκτρικού ρεύματος, η καταστροφή νοσοκομείων και η στοχευμένη επίθεση εναντίον ιατρικού προσωπικού αποτελούν μέρος αυτής της στρατηγικής.

Σε αυτό το πλαίσιο, η νέα φάση του πολέμου δεν είναι απλώς μια στρατιωτική επιχείρηση, αλλά ένα ευρύτερο σχέδιο εξάλειψης της παλαιστινιακής παρουσίας στη Γάζα. Με την πλήρη υποστήριξη της κυβέρνησης Τραμπ, το Ισραήλ φαίνεται αποφασισμένο να «τελειώσει τη δουλειά» που ξεκίνησε το 1948.