Το πρώτο πλοίο που μεταφέρει σχεδόν 200 τόνους τροφίμων στη Λωρίδα της Γάζας αναχώρησε το πρωί της Τρίτης από το λιμάνι της Λάρνακας στην Κύπρο, στο πλαίσιο ενός πιλοτικού προγράμματος με στόχο να ανοίξει μία νέα θαλάσσια οδός προκειμένου να φτάσει ανθρωπιστική βοήθεια στους κατοίκους του παλαιστινιακού θύλακα που κινδυνεύουν από λιμό.

Το πλοίο της ισπανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Open Arms, το οποίο μεταφέρει περίπου 200 τόνους αλεύρι, ρύζι και πρωτεΐνη, «απέπλευσε» περίπου στις 08:50, δήλωσε η Λάουρα Λανούτσα, εκπρόσωπος Open Arms.

Την αποστολή χρηματοδοτούν κυρίως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και οργανώνεται από την ΜΚΟ του Αμερικανοϊσπανού σεφ Χοσέ Άντρες World Central Kitchen (WCK), ενώ η ισπανική ΜΚΟ Proactiva Open Arms προσέφερε το πλοίο.

«Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια θαλάσσια λεωφόρο πλοίων και φορτηγίδων γεμάτων με εκατομμύρια γεύματα τα οποία θα κατευθύνονται χωρίς διακοπή προς τη Γάζα», δήλωσαν ο Αντρές και η Έριν Γκορ, στέλεχος της οργάνωσης WCK, σε ανακοίνωσή τους.

Οι ΜΚΟ σκοπεύουν να πάνε τη βοήθεια απευθείας στη Γάζα, η οποία έχει αποκλειστεί από τον έξω κόσμο.

Καθώς στη Γάζα δεν υπάρχει λιμάνι, η WCK επεσήμανε ότι δημιουργεί μια προβλήτα χρησιμοποιώντας υλικά από τα κατεστραμμένα κτίρια του θύλακα. Πρόσθεσε εξάλλου ότι έχει συγκεντρώσει ακόμη 500 τόνους βοήθειας στην Κύπρο, την οποία επίσης σκοπεύει να μεταφέρει στη Γάζα.

Η αποστολή βοήθειας διά θαλάσσης και οι ρίψεις από αέρος, που έχουν γίνει πλέον καθημερινές τα τελευταία 24ωρα, δεν μπορούν πάντως να υποκαταστήσουν τις χερσαίες οδούς, τονίζουν τα Ηνωμένα Έθνη.

Ραμαζάνι και δυστυχία

Σε μεγάλο μέρος του υπόλοιπου μουσουλμανικού κόσμου, το ραμαζάνι, ο ιερός μήνας νηστείας και προσευχής των πιστών, είναι γιορτή που συνοδεύεται από πλούσια οικογενειακά δείπνα κάθε βράδυ. Όμως στη Λωρίδα της Γάζας, η κατάσταση είναι δραματική.

«Αυτό το ραμαζάνι δεν έχει γεύση ραμαζανιού. Έχει μάλλον γεύση αίματος, μιζέριας, χωρισμού και καταπίεσης», είπε η Ουμ Μοχάμεντ Αμπού Ματάρ, καθώς έψηνε ψωμί σε πρόχειρο φούρνο που τροφοδοτούσε με κομμάτια χαρτονιού που μάζεψε εδώ κι εκεί.

«Δεν νιώθουμε τη χαρά του ραμαζανιού, τη χάσαμε επειδή η κατοχή μας εκτόπισε και κατέστρεψε τα σπίτια μας. Κοιτάξτε τον κόσμο που ζει στις σκηνές (…) Υποφέρουμε πολύ. Αυτό το ραμαζάνι δεν έχει καμία σχέση με αυτά προηγούμενων ετών», συμπλήρωσε ο Μοχάμαντ αλ Μάσρι, εκτοπισμένος στη Ράφα, πάνω στα κλειστά σύνορα με την Αίγυπτο, όπου ζουν σε σκηνουπόλεις κάπου ενάμισι εκατομμύριο Παλαιστίνιοι, βίαια εκτοπισμένοι και πλέον παγιδευμένοι.

«Ο χρόνος πιέζει» για να αποφευχθεί ο λιμός στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, όπου εκτυλίσσεται «ανθρωπιστική καταστροφή», ελλείψει επαρκούς ποσότητας τροφίμων, προειδοποίησε η επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος (ΠΕΠ), η Σίντι Μακέιν.