Μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, οι κορυφαίες θέσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την Κομισιόν, το Ευρωκοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης θα κατανεμηθούν μεταξύ των κύριων πολιτικών ομάδων.

Οι εικασίες σχετικά με τα πρόσωπα που θα αναλάβουν αυτές τις θέσεις είναι μια συνήθης ασχολία στα πηγαδάκια των Βρυξελλών. Το τελευταίο διαστημα, αρκετοί συνδέουν τα πόστα αυτά με γυναίκες πολιτικούς, αποκλειστικά.

Σύμφωνα με το Politico, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν της Γερμανίας θα παραμείνει επικεφαλής της Επιτροπής, η Ρομπέρτα Μετσόλα της Μάλτας θα παραμείνει στη θέση της στο Κοινοβούλιο, η Μέττε Φρεντέρικσεν, η σημερινή πρωθυπουργός της Δανίας, θα γίνει πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και η Κάγια Κάλλας, η πρωθυπουργός της Εσθονίας, θα αναλάβει καθήκοντα Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας (εν συντομία, επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ).

«Είναι η ομάδα των ονείρων μου», δήλωσε υπό τον όρο της ανωνυμίας, ένας διπλωμάτης.

Φυσικά, δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις και συχνά υπάρχουν εκπλήξεις (η φον ντερ Λάιεν δεν ήταν στα ραντάρ πολλών την τελευταία φορά)- και πολλά ονόματα υποψηφίων συνεχίζουν να κυκλοφορούν. Επιπλέον, η απόφαση για τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανήκει περισσότερο στα πολιτικά κόμματα και τους ευρωβουλευτές παρά στους εθνικούς ηγέτες.

Υπό το φως του πολέμου στην Ουκρανία, πολλοί ηγέτες της Ανατολικής Ευρώπης πιστεύουν ότι μία από τις κορυφαίες θέσεις της ΕΕ θα πρέπει να δοθεί σε κάποιον από την περιοχή. Η ίδια η Κάγια Κάλλας το επισήμανε αυτό στο POLITICO πέρυσι, λέγοντας: «Θα πρέπει να είμαστε στο ραντάρ για κορυφαίες θέσεις εργασίας».

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η Ανατολή θα είχε την Κάλας, η Δύση την Φον ντερ Λάιεν, ο Βορράς θα είχε την Φρέντρικσεν και ο Νότος την Μετσόλα, έστω και προσωρινά. Προσθέστε σε αυτόν τον κατάλογο την Κριστίν Λαγκάρντ ως πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (η θητεία της διαρκεί μέχρι το 2027) και τη Νάντια Καλβίνιο, η οποία μόλις ξεκίνησε ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Ο συνδυασμός που «βγάζει νόημα»

«Αλλά υπάρχουν πολλά σε αυτόν τον συνδυασμό που θα μπορούσαν να βγάλουν νόημα – σε ένα σενάριο όπου οι ηγέτες της ΕΕ, στην πλειοψηφία τους άνδρες, θα αποφάσιζαν να επιλέξουν μόνο με γυναίκες», σχολιάζει το Politico. Η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο μπορεί να παραμείνουν στα χέρια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Οι σοσιαλιστές μπορεί να πάρουν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και οι φιλελεύθεροι την Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, τον διπλωματικό βραχίονα της ΕΕ. Στις δημοσκοπήσεις, το ΕΛΚ και το S&D έρχονται πρώτο και δεύτερο αντίστοιχα, με τους φιλελεύθερους να είναι πιθανό να τερματίσουν τέταρτοι.

«Η ΕΕ δεν έχει σπουδαίο ιστορικό όσον αφορά το διορισμό γυναικών σε ανώτερους ρόλους, εκτός από τη θέση του επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής, όπου δύο από τους τρεις κατόχους της θέσης ήταν γυναίκες»,(η Kάθρι Άστον του Ηνωμένου Βασιλείου και η Φεντερίκα Μογκερίνι της Ιταλίας, πριν αναλάβει τη θέση ο Ζόζεπ Μπορέλ της Ισπανίας μετά τις τελευταίες εκλογές της ΕΕ), σημειώνει το Politico με φόντο τα παραπάνω.