«Το μήνυμά μας δεν ήταν ξεκάθαρο. Δεν εμπνεύσαμε εμπιστοσύνη λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων», εξηγεί στο Tvxs η Γκάμπι Ζίμερ, πρώην πρόεδρος της ομάδας της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο και στέλεχος του Die Linke. «Tα λάθη συσσωρεύονταν όλη την τελευταία δεκαετία », προσθέτει για τα «καταστροφικά » αποτελέσματα  του κόμματός της στις εκλογές της Κυριακής, όταν έχασε το 50% του εκλογικού του ποσοστού.

Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, η κυρία Ζίμερ  κάνει λόγο για τις πολλαπλές αιτίες που διαμόρφωσαν το εκλογικό ποσοστό του 4,9%: «έλλειψη ξεκάθαρης εικόνας για τις θέσεις του κόμματος μετά την πανδημία, ασαφή γνώμη του κοινού για το τι είναι το Die Linke και ποιοι οι σκοποί του,  αδυναμία απάντησης στην προπαγάνδα των πολιτικών αντιπάλων…. Δεν εξηγήσαμε ποιους εκπροσωπούμε; Τους ανθρώπους της περιφέρειας; Τους ανθρώπους της πόλης; Τους εργαζόμενους; Κάθε ομάδα του Die Linke είχε τη δική της στρατηγική. Αυτά, όμως, δε χρειάζεται να τα επιλέξουμε ή να τα απορρίψουμε. Μπορούμε να τα συνδυάσουμε. Αλλά σε μια ξεκάθαρη στρατηγική ουσιώδη. Όχι μόνο σε συζητήσεις».

«Μετά την πανδημία, δε μπήκαμε στην ουσία των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων. Μείναμε να ζητάμε 13 ευρώ αύξηση στους μισθούς, αντί για τα 12 που ζητούσαν οι σοσιαλδημοκράτες. Ποια ήταν η διαφορά μας λοιπόν;».

Αυτοκριτική και τελευταία ευκαιρία

Τι πρέπει όμως να γίνει; «Αν η Αριστερά δεν απαντήσει στα ερωτηματικά της ήττας και δεν αλλάξει στρατηγική δεν υπάρχει λόγος να την ψηφίσει κανείς στο μέλλον. Πλέον είναι η τελευταία ευκαιρία»..

«Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν δεν αφορούν μόνο την Αριστερά στη Γερμανία, , αλλά το σύνολο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, καθώς πλην της Ελλάδας που η Αριστερά ακόμη διατηρεί κάποια ισχύ, πανευρωπαϊκά υπάρχει πρόβλημα. Πρέπει να αναλύσουμε το τι συνέβη στην Ισπανία, στη Γαλλία και στη Γερμανία. Να μελετήσουμε γιατί χάθηκε η επιρροή της Αριστεράς τα τελευταία δέκα χρόνια».

Η πρώην πρόεδρος της GUE/NGL λέει πως η λύση είναι στη διατύπωση μιας νέας στρατηγικής. «Να πάρουμε νέες σύγχρονες θέσεις για τον 21ο αιώνα. Να διασαφηνίσουμε με ποιους και προς ποια κατεύθυνση κινείται πλέον η Αριστερά. Να φτιάξουμε νέο πρόγραμμα για τις κοινωνικές και οικονομικές διεκδικήσεις. Για τη θέση της Αριστεράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

«Να μη λέμε μόνο όχι στον πόλεμο. Να αναλύσουμε ποια είναι η δική μας αντίληψη για την ασφάλεια και την ειρήνη. Να εξηγούμε καλύτερα γιατί ψηφίζουμε, ό,τι ψηφίζουμε. Να μην αφήνουμε να θεριεύει η  λανθασμένη αντίληψη ότι ψηφίζουμε με ιδεοληψίες  και επομένως να μοιάζουμε ανεύθυνοι.  Να φέρουμε κοντά μας τους νέους , που δεν ένιωσαν ταύτιση μαζί μας. Πώς θα οργανώσεις προεκλογική εκστρατεία με 60ρηδες; Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει ότι αξίζει να αγωνιστεί μαζί μας».