Φέτος, την 8η Μαρτίου, η Ανοιχτή Ορχήστρα, μαζί με την Ανοιχτή Φεμινιστική Συνέλευση, το Μωβ, τις Οιστρογόνες, τη Συνέλευση 8 Μάρτη, τις Μελίρειες και το Δίκτυο Γυναικών Συγγραφέων κατά της Έμφυλης Βίας και των Γυναικοκτονιών «η φωνή της», μας κάλεσαν να ενώσουμε τις φωνές μας και, τραγουδώντας, να σταθούμε απέναντι στην πατριαρχία και σ’ένα καπιταλιστικό σύστημα που καλλιεργεί την ανισότητα, τον σεξισμό και τη βία, να γιορτάσουμε όσα έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα και να σταθούμε ενωμένες στους αγώνες που συνεχίζονται.

Στη συγκέντρωση στην Αθήνα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ακούστηκε μεταξύ άλλων το «Τραγουδάμε δίχως φόβο» διασκευή του ισπανικού τραγουδιού του φεμινιστικού κινήματος, Cancion sin miedo. Αντιγράφουμε τους συγκλονιστικούς στίχους και δημοσιεύουμε το συγκινητικό βίντεο – στιγμιότυπο από την Φεμινιστική Ανοιχτή Ορχήστρα.

Τραγουδάμε Δίχως Φόβο (Cancion Sin Miedo)

Να τρέμει το κράτος, να κλείνουν οι δρόμοι
Να τρέμει όποιος χέρι τολμά και σηκώνει
Μας παίρνουν με βία, την ξεγνοιασιά
Μας φύτεψαν φόβο, μα φυτρώσαν φτερά

Και κάθε λεπτό σχεδόν κάθε μέρα
Θρηνούμε μια κόρη αδερφή και μητέρα
Μέσα σε μια νύχτα μας εξαφανίζουν
Συνένοχος είναι οποιός σιωπά, σα μας αφανίζουν

Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μονη
Στη θέα μιας μορφης το αίμα μου να παγώνει
Για ολα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!

Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία

Κι αν δε το κατάλαβες τούτοι οι στίχοι
Φωνάζουν πως βρίσκομαι εδώ από τύχη
Με οργή τραγουδάω, ακούστε με όλοι
Στο σπίτι αν δεν έρθω, κάψτε την πόλη

Με λένε Ανίσα, Καρολάιν και Ελένη
Με σκότωσε το σύστημα που τους ξεπλένει
Είμαι η Τζεβριέ, η Ζάκι, η Μαρία
Νεκταρία, Ανθή, Ζωή, Αδαμαντία
Στο όνομα μου γράψτε νέα, ιστορία

Ρεφρέν

Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μονη
Στη θέα μιας μορφης το αίμα μου να παγώνει
Για όλα τα χέρια που σφιγγουν κλειδια
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!

Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία

Το κείμενο του καλέσματος

Η 8η Μαρτίου είναι μια ημέρα μνήμης για όλες τις αγωνίστριες που άλλαξαν την ιστορία, μέσω των διεκδικήσεών τους για ισότιμη θέση στην κοινωνία, την εκπαίδευση, την εργασία και την υγεία, αλλά και για όλες τις αδερφές μας που χάθηκαν εξαιτίας της έμφυλης βίας.

Μια ημέρα συσπείρωσης του γυναικείου κινήματος και αγώνα για τη χειραφέτηση και τη σεξουαλική απελευθέρωση των γυναικών ενάντια στις επίμονες προσπάθειες επαναφοράς αναχρονιστικών αντιλήψεων, που διαιωνίζουν το πατριαρχικό αφήγημα ότι μοναδικός ρόλος της γυναίκας είναι η αναπαραγωγική διαδικασία και η ανατροφή των παιδιών, αμφισβητώντας το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Την ίδια στιγμή, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές απογυμνώνουν τους κρατικούς προϋπολογισμούς από κονδύλια κοινωνικής φροντίδας και πρόνοιας και κατευθύνουν το δημόσιο χρήμα σε πολεμικούς εξοπλισμούς και παροχές στις ελίτ των πλουσίων.

Μια ημέρα απελευθέρωσης για όλες τις αδερφές μας που βρήκαν το κουράγιο και τη δύναμη να μιλήσουν για τη βία που έχουν υποστεί, ξεσηκώνοντας ένα τεράστιο κύμα αποκαλύψεων που βοήθησε κι άλλες γυναίκες και θηλυκότητες να σπάσουν τα δεσμά χρόνων.

Μια ημέρα δικαίωσης για όσες αμφισβητήθηκαν μόνο και μόνο επειδή είπαν την αλήθεια, για όσες τραυματίστηκαν ξανά από το ίδιο σάπιο σύστημα που συγκαλύπτει βιαστές, βρήκαν, όμως, στήριξη και αλληλεγγύη μέσα από χιλιάδες φωνές συμπαράστασης που στάθηκαν δίπλα τους. Για όλες εκείνες τις γυναίκες που, κόντρα στις προκαταλήψεις, τα εμπόδια και τις ανισότητες που συνάντησαν λόγω φύλου ή φυλής, αγωνίστηκαν σε έναν ανδροκρατούμενο και ταξικά άδικο κόσμο και δικαιώθηκαν.

Μια ημέρα υπενθύμισης ότι η πατριαρχία κι ο καπιταλισμός είναι ακόμη εδώ αλλά εμείς θα βρισκόμαστε πάντα ενωμένες σα μια γροθιά, αγκαλιάζοντας τρυφερά κάθε πλάσμα που βιώνει πόνο και αδικία, θα τραγουδάμε και θα αγωνιζόμαστε μέχρι να ανατρέψουμε κακοποιητικά στερεότυπα και προκαταλήψεις χρόνων, θα βγαίνουμε στους δρόμους περήφανες και δυνατές απαιτώντας δικαιοσύνη και ισότητα.

Την 8η Μαρτίου ενώνουμε τις φωνές μας με όλες τις γυναίκες του κόσμου, από τις αδερφές μας στο Αφγανιστάν που αγωνίζονται ενάντια στο θρησκευτικό φονταμενταλισμό, τις Πολωνέζες αδερφές μας που μάχονται για το δικαίωμα στην έκτρωση, τις Αφρικανές αδερφές μας που μάχονται για την κατάργηση του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων τους, τις αδερφές μας στη Ρωσία που αντιτάσσονται στον πόλεμο μέσα από τη Φεμινιστική Αντιπολεμική Αντίσταση, μέχρι τις αδελφές μας από τη Λατινική Αμερική που μάχονται κατά των γυναικοκτονιών.

Διεκδικούμε μια κοινωνία με σεβασμό για όλες τις γυναίκες και τις θηλυκότητες, ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, την υγεία και την εργασία, υποστήριξη και ενδυνάμωση όλων των ευάλωτων υποομάδων, των προσφυγισσών και μεταναστριών, απελευθέρωση και αυτοδιάθεση του σώματός μας, κατάργηση των έμφυλων και φυλετικών διακρίσεων, κοινωνική ασφάλιση, φροντίδα και πρόνοια, δομές υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών με ιατρική περίθαλψη και ψυχολογική υποστήριξη, μαθήματα σεξουαλικής αγωγής στη δημόσια εκπαίδευση βασισμένα στις αρχές της ισότητας, της αμοιβαιότητας και του σεβασμού στην επιλογή.

Και καθώς η φετινή 8η Μαρτίου σκιάζεται από έναν ακόμη πόλεμο, δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στα θύματα αυτού του πολέμου και τη σύνταξή μας με το αντιπολεμικό κίνημα που θα βοηθήσουμε να γιγαντωθεί ενάντια στον καταστροφικό, «ανδροπρεπή» μιλιταρισμό. Ενώνουμε τις φωνές μας με το διεθνές φεμινιστικό κίνημα ενάντια στον εφιάλτη του πολέμου και ενάντια στην αφαίμαξη των κοινωνιών μας για εξοπλισμούς.

Καλούμε όλες, όλους και όλα να σταθούν δίπλα μας, να ενώσουμε τις φωνές μας τραγουδώντας και φωνάζοντας δυνατά ότι τα κορμιά και οι ζωές μας ανήκουν μόνο σε εμάς!

«Ποτέ, πουθενά και καμία μας μόνη,
Μας φύτεψαν φόβο, μα φυτρώσαν φτερά…»