Το «τουριστικό θαύμα» χτίζεται στην πλάτη εργαζόμενων που καλούνται να εργαστούν σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας. Αυτά καταθέτει μιλώντας στο tvxs o πρόεδρος του συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Αττικής, Γιώργος Στεφανάκης.

Απαντά στο ερώτημα  που απασχολεί τελευταία «Γιατί δεν βρίσκουν υπαλλήλους ξενοδοχεία και χώροι εστίασης για το καλοκαίρι» και επισημαίνει πως οι εργολαβικές εταιρείες επιστρατεύουν πρόσφυγες από τις δομές και πως στην εστίαση τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.

Το συνδικάτο, που συμμετέχει στη γενική απεργία, είχε πραγματοποιήσει την περασμένη Δευτέρα συνάντηση με την Ένωση Ξενοδόχων Αθήνας. «Ζητάμε υπογραφή σύμβασης με βασικά δικαιώματα 8ωρο και συμφωνία για τον κατώτατο μισθό. Είπαν ότι θα συνεδριάσουν και θα μας απαντήσουν» λέει ο κ. Στεφανάκης.

Ποιες είναι οι συνθήκες εργασίας σήμερα των εργαζόμενων στα ξενοδοχεία και ιδιαίτερα της Αθήνας;

Λόγω της έλλειψης προσωπικού που υπάρχει στα ξενοδοχεία κυρίως της Αθήνας και ταυτόχρονα με την αύξηση αφίξεων, η ίδια δουλειά που γινόταν πέρσι από εργαζόμενους σήμερα την κάνει ένας. Έχουμε φτάσει τώρα μήνα Απρίλη, πριν ξεκινήσουν ακόμα τα μεγάλα κύματα τουριστών, καμαριέρα να καθαρίζει 22 δωμάτια! Δεν αντέχεται η κατάσταση. Ενώ αμειβόμαστε από την 1η Γενάρη με τον μισθό του 2011.

Μιλάμε για μια δουλειά που μπορεί να φτάσει χωρίς ρεπό 900 ευρώ στο 7ήμερο από Ιούνιο – Οκτώβριο ακόμα και τις μέρες ανάπαυσης χωρίς προσαυξήσεις στα ημερομίσθια.

Η οποία εντατικοποιείται, γιατί δεν υπάρχει καθηκοντολόγιο. Δεν υπάρχει κάτι βάση της νομοθεσίας που να διασφαλίζει για παράδειγμα, ότι  η καθαρίστρια θα αναλαμβάνει  μέχρι 14 δωμάτια. Έχει δικαίωμα ο εργοδότης να την απασχολεί μέχρι να πέσει κάτω.

Στα ξενοδοχεία μπορεί να γίνει καθεστώς το δικαίωμα του νόμου της κυβέρνησης, να δουλεύεις σε δυο εργοδότες. Να δουλεύει στην εταιρεία του εργολάβου και σε ένα ξενοδοχείο και να εξασφαλίζει ο εργοδότης 13 ώρες δουλειά από τον ίδιο εργαζόμενο!

Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχει άρνηση εργασίας;

Αιτία της άρνησης είναι οι δυσβάσταχτες συνθήκες ιδίως στα νησιά που δεν υπάρχουν καταλύματα. Σε συνδυασμό με τις συμβάσεις από τις οποίες οι περισσότερες,  είναι για λίγους μήνες ακόμα και στα μη εποχικά ξενοδοχεία τα οποία είναι ανοιχτά όλο τον χρόνο. Επίσης οι διάφορες μορφές ελαστικής απασχόλησης όπως η  εκ περιτροπής εργασία, η εργασία για λίγες μέρες μέσω εργολαβικών  εταιρειών οι οποίες που δεν ξέρω πόσο νόμιμες είναι.

Τι εννοείτε;

Προσλαμβάνουν  καμαριέρες με τον κατώτατο μισθό. Μόλις το βλέπουν οι εργαζόμενοι, αν έχουν εναλλακτική φεύγουν γιατί γνωρίζουν ότι για να πάρουν ψυχούλα θα δεινοπαθήσουν. Η εμπλοκή εργολάβων γενικεύτηκε από το 2014 με νομοθετικές ρυθμίσεις σε όλα τα ξενοδοχεία. Παλιά υπήρχαν σε μικρή έκταση.

Σήμερα οι εργολάβοι διαχειρίζονται σχεδόν όλους τους τομείς. Υπάρχουν περιπτώσεις  όπως ο Αστέρας Βουλιαγμένης, που το 60% απασχολείται μέσω εταιρείας τέτοιας.

Η εταιρεία αναλαμβάνει να διαχειρίζεται εργαζόμενους με μισθούς πείνας. Αναλαμβάνουν και ειδικότητες που δεν  νομιμοποιούνται να εκπροσωπούν. Δηλαδή ενώ είναι εργολαβική εταιρεία καθαρισμού, διοχετεύει και καμαριέρες σε ξενοδοχεία. Γενικεύουν αυθαίρετα την έννοια «καθαρισμός» ενώ  η ειδικότητα αυτή είναι ορισμένη. Προσλαμβάνουν καθαρίστριες, συχνά μετανάστριες για να τακτοποιούν. Παίρνουν γυναίκες από προσφυγικές δομές, με προγράμματα επιδότησης. Εκμεταλλεύονται την ανάγκη τους για να ρίξουν τους μισθούς. Τους ξέρουμε είναι πρόσφυγες κυρίως από τη Σύρια.

Έχετε  καταγγείλλει τις παρατυπίες που αναφέρετε εκ μέρους των εργολάβων; 

Βεβαίως, το έχουμε καταγγείλει στο υπ. Εργασίας και στο ΣΕΠΕ. Αλλά ούτε το ένα ούτε το άλλο μας βοηθούν να βγάλουμε άκρη.

Είχαμε μια μεγάλη εταιρεία στην Αθήνα που κατά κόρον λειτουργούσε έτσι. Η ένωση ξενοδόχων έως τώρα αρνούνται να έρθουν σε συνάντηση και συμφωνία

Γιατί αφού δεν έχουν εργατικά χέρια;

Πρώτον τα μεγάλα ξενοδοχεία βολεύονται με τους εργολάβους που, όπως είπα, τους πάνε ανθρώπους σε μεγάλη ανάγκη… σε απελπισία, όπως είναι οι πρόσφυγες και δεύτερον συνεχίζουν την προσπάθεια τους να βγάλουν περισσότερα κέρδη.

Δεν θέλουν ειδικευμένους μόνιμους που να αποκτούν δικαιώματα στην εργασία, προϋπηρεσία, να διεκδικούν ανέλιξη. Θέλουν εργαζόμενους που θα τους αξιοποιούν όσο θέλουν, όπως θέλουν.

Σε αυτό βοηθάει ο υπερτουρισμός.  Έχει μεγαλώσει ο ανταγωνισμός. Μεγάλοι όμιλοι για περισσότερα κέρδη και την πληρώνουμε εμείς.

«Στα νησιά μένουμε σε μπουντρούμια σαν τα ποντίκια λόγω έλλειψης καταλύματος»

Ποια είναι η κατάσταση στην εστίαση;

Εκεί συχνά είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Έχουν επιβάλει από την κρίση και μετά ακόμα και τη μονιμοποίηση της μαύρης εργασίας. Οι εργαζόμενοι φαινομενικά μπορεί να παίρνουν 1000 ευρώ αλλά ο μισθός δεν αντιστοιχεί σε εισφορές για περίθαλψη και σύνταξη. Τους δηλώνουν ημιαπασχόληση και δουλεύουν φουλ. Για τους ντελιβεράδες με αγώνες μας καταφέραμε υποχρεωτικό το κράνος και η στολή. Αλλά οι εργασιακές συνθήκες είναι ίδιες και χειρότερες γιατί έχει αυξηθεί η δουλειά. Οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες επιβάλλουν δουλειά πολλών χιλιομέτρων στους διανομείς. Ο καθένας θα κάνει πάνω από 100 χιλιόμετρα ενώ συντηρεί μόνος το όχημα του.

Ποια είναι η κατάσταση στα νησιά σήμερα;

Εκεί έχουμε ακόμα μεγαλύτερη έλλειψη προσωπικού γιατί δεν υπάρχουν καταλύματα να μείνουν σαν άνθρωποι κι όχι σαν ποντίκια οι εργαζόμενοι. Και δεν τα προτιμάνε, γιατί δεν αντέχουν να ζουν σε συνθήκες που δουλεύουν σαν σκλάβοι κι επιστρέφουν στο μπουντρούμι.

Είχαμε στη Ζάκυνθο και στην Κω εργαζόμενους, που είχαν νερό μέσα στο σπίτι ανά δυο μέρες. Ένα μπάνιο δεν μπορούσαν να κάνουν. Ήταν τέτοια η απορρόφηση του νερού από τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες που δεν υπήρχε νερό. Αυτό είναι το «τουριστικό θαύμα» και οι επιπτώσεις του στις ζωές μας.