Στον απόηχο των σφοδρών αντιδράσεων στις δηλώσεις του υφυπουργού Παιδείας, Α. Συρίγου σχετικά με την εξέγερση του Πολυτεχνείου με τις οποίες απαξιώνει τον αντιδικτατορικό αγώνα κάνοντας λόγο για «πολιτική μυθολογία», το Tvxs.gr εγκαινιάζει σειρά δημοσιεύσεων ιστοριών και μαρτυριών ανθρώπων που φωτίζουν την πραγματική ιστορία της αντίστασης στη Χούντα.

Στο δεύτερο μέρος δημοσιεύεται η μαρτυρία του Άγγελου Τσαγκαράκη από το Ηράκλειο της Κρήτης, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος τραυματίας από τα πυρά της Χούντας, από το βιβλίο του Στέλιου Κούλογλου «Μαρτυρίες από τη δικτατορία και την αντίσταση»:

«Το πρωινό ξεκινώντας για την οικοδομή στο Ηράκλειο ακούγαμε στα ραδιόφωνα εμβατήρια και καταλάβαμε ότι κάτι είχε γίνει στην υπόλοιπη Ελλάδα, ότι απαγορεύεται η κυκλοφορία τις απογευματινές ώρες. Εμείς βέβαια στη Κρήτη το αψηφήσαμε το γεγονός, δεν πιστεύαμε ότι θα μπορούσε μια στρατιωτική δικτατορία, να καταφέρει να νικήσει την δημοκρατία.

Όταν τελείωσα την εργασία και κοίταξα να πάω προς το σπίτι οι δρόμοι ήταν κλειστοί. Προχώρησα μέσα από την Χανιόπορτα και είδα τις αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες μάχονταν αλλά ήπια, όχι άτσαλα που λέγαμε εμείς εδώ. Όλος ο κόσμος ψαχνότανε, εάν υπήρχαν πέντε άνθρωποι επικεφαλής θα μπορούσαν να καταλάβουν την εξουσία. Κάποια στιγμή μαθαίνουμε ότι ο στρατός έχει λάβει εντολή για επέμβαση. Είδαμε τα στρατεύματα που ήρθαν και οπισθοχωρήσαμε.

► Δείτε επίσης στo Tvxs.gr: Οι «μύθοι» του Άγγελου Συρίγου και η πραγματικότητα για την αντίσταση κατά της δικτατορίας [Ντοκιμαντέρ]

Έξωθεν της Χανιόπορτας είχαμε ανάψει στο σταυροδρόμι εκεί φωτιές, όχι που λέγανε ότι εμείς καταστρέφαμε περιουσίες. Λάστιχα βρήκαμε και διάφορα αντικείμενα και βάλαμε φωτιές. Με την πίεση όμως του στρατού αναγκάστηκα να προχωρήσω προς το άγαλμα του [Μιχάλη] Κόρακα.

Εκεί πράγματι ήρθαμε σε απόσταση αναπνοής με τον στρατό. Εκσφενδονίζαμε διάφορα αντικείμενα  αλλά  ήμασταν άοπλοι. Τότε, λοιπόν, με βρήκε ένα βλήμα εδώ στο δεξί πόδι. Από εκεί που πέρασε είναι μια ουλή μικρή, από εκεί που βγήκε όμως έχει ανοίξει όλο το πόδι. Συντριπτικό κάταγμα, το πόδι μου πετάχτηκε λες και έκοψες έναν λαιμό μιας κότας. Ξέρετε η κότα άμα της κόψεις το κεφάλι τσιλιμπουρδάει κάτω στο έδαφος. Έτσι ακριβώς βρέθηκα, να τσιλιμπουρδάω κάτω στο έδαφος χωρίς βοήθεια.

► Δείτε επίσης στo Tvxs.gr: Τι δεν έχει «διαβάσει» ο κ. Συρίγος: η μαζική εξέγερση στο Ηράκλειο, την πρώτη μέρα της χούντας

Ένας άνθρωπος βρέθηκε, Ραφτάκης Τίτος λεγόταν, έσκισε το πουκάμισό του και μου έδεσε τον μηρό δυνατά και τον έσφιξε, διότι θα είχα πεθάνει από αιμορραγία. Μετά, που μου έδεσε το τραύμα βρήκανε μια σκάλα ξύλινη και την κάνανε καβελέτο που λέγαμε παλαιά στην Κρήτη και με βάλανε επάνω. Με σηκώσανε στους ώμους τέσσερα άτομα και με πήγανε στου Μπατζάκη την κλινική. Ο άνθρωπος μη έχοντας γνώση του περιστατικού ή είχε γνώση αλλά δεν είχε τα μέσα, έπιασε και με έβαλε στον γύψο. Ήρθαν δικοί μου και λένε ότι αυτός ο άνθρωπος θα πεθάνει. Είμαι από δεκαμελή οικογένεια, ήρθε ο πρώτος αδελφός της οικογένειας, ο αδελφός μου ο Δημήτρης  αλλά δεν του δίνανε άδεια να με μετακινήσει στην Αθήνα.

Τελικά τον άφησαν. Στο ΚΑΤ ένας γιατρός, Αρβανίτης λεγόταν, με κράτησε τρεις ώρες στο χειρουργείο. Έκατσα εκεί στο κρεβάτι, έξι μήνες. Μετά από έξι μήνες πήγα να σηκώσω το πόδι μου, γύριζε σαν λουκάνικο. Περπατούσα με ένα μηχάνημα για δύο, δυόμισι χρόνια . Κάποτε ο Κρεμμύδας ο καθηγητής του ΚΑΤ με κάλεσε στην Αθήνα και με πέρασε από αμφιθέατρο στους νεώτερους επιστήμονες, για να δουν. πως κρατήθηκε αυτό το πόδι στην ζωή και περπατάω σήμερα.

Μετέπειτα μου ήρθαν τα χαρτιά ότι απαλλάσσομαι της κατηγορίας, τότε είχε κάνει ο βασιλιάς ένα κίνημα και δώσανε αμνηστία σε μερικούς. Όταν βγήκα από τα νοσοκομεία και πήγα στο καφενείο που σύχναζα, ήταν δυο άτομα και σηκωθήκανε και φύγανε, διότι ήμουν λέει  κομμουνιστής. Εγώ Εμένα δυστυχώς, ευτυχώς, μόνο μια σφαίρα με βρήκε. Στο κρεβάτι βέβαια πέρασα  φρικτούς πόνους, αλλά όχι τα βασανιστήρια των άλλων αγωνιστών που πιάσανε μετά από μένα».