Είτε επί χούντας, είτε στα χρόνια ακριβώς πριν από τη χούντα, για να χαρακτηριστεί ένας φαντάρος «ύποπτος» και να τεθεί υπό διαρκή παρακολούθηση αρκούσε να… «φαίνεται πονηρός». Πόσο μάλλον εάν προερχόταν και από οικογένεια, ή περιβάλλον, με αριστερές πολιτικές πεποιθήσεις ή αριστερή δράση.

Σε αυτές τις… άκρως επικίνδυνες για το εθνικό φρόνημα περιπτώσεις, η εντολή ήταν μία και απαράβατη: «Χρήζει παρακολουθήσεως». Από τις πλέον χαρακτηριστικές είναι η περίπτωση στρατιώτη που υπηρετούσε επί χούντας στο 502 Τάγμα Πεζικού.

«Επισκέφθη τα γραφεία της Ν. ΛΑΜΠΡΑΚΗ…»

Το «Ιστορικόν Διαγωγής – Δράσεως» του περί ου ο λόγος, από την αρχή έως το τέλος της στρατιωτικής θητείας του, συνοδεύεται από την επισήμανση: «Μέλος Δ. Ν. ΛΑΜΠΡΑΚΗ (ΥΕΑ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ)».

^{* Πατήστε πάνω στα έγγραφα για να τα δείτε σε μεγέθυνση}

Εκτός, δε, από αυτή την ιδιότητα έχει και το μειονέκτημα να… «φαίνεται πονηρός», εξ ου και – επίσης από την αρχή έως το τέλος της θητείας του – παρακολουθείται ως ύποπτος για αντεθνική δράση.

Η πλέον χαρακτηριστική είναι, ίσως, η αναφορά με ημερομηνία 31^η Μαρτίου του 1970, στην οποία ο αρμόδιος διοικητής του Λόχου και… πράκτωρ της εθνοσωτηρίου χούντας, γράφει:

«Κατά το ανωτέρω χρονικόν διάστημα ουδεμία αντεθνικήν εκδήλωσιν ή ύποπτον κίνησιν παρουσίασεν. Εις συνέντευξίν του μετά του Αξ/κού Πληροφοριών του Τάγματος την 6.3.70 ανέφερεν ότι μόνον μία φορά κατά το παρελθόν επεσκέφθη τα Γραφεία της Δ. Ν. Λαμπράκη παρασυρθείς από ενός συναδέλφου του. Φαίνεται πονηρός και λίαν επιφυλακτικός. Παρακολουθήται».

Ακολουθεί νέος έλεγχος, τρίμηνη… επικαιροποίηση των δεδομένων, και νέα αναφορά περί του «παρακολουθούμενου». Σ’ αυτήν, με ημερομηνία 30 Ιουνίου του 1979 αναγράφεται: 

«Κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα (1-4-70 έως 30-6 -70) δεν μας απησχόλησεν αντεθνικώς, ουδέ παρουσίασεν υπόπτους κινήσεις. Εξακολουθεί να επιδεικνύη την αυτήν ως άνω διαγωγήν. Παρακολουθήται».

Η παρακολούθηση, λοιπόν, συνεχίζεται και στον επόμενο τριμηνιαίο/ «έλεγχο», τον Αύγουστο του 1970, ο διοικητής του Λόχου γράφει:

«Δεν εξεδηλώθη αντεθνικώς, ουδέ ενεφάνησεν σημεία ιδεολογικής μεταστροφής πρόκειται περί πονηρού και επιφυλακτικού οπλίτου. Συναναστρέφεται με χαρακτηρισμένους οπλίτας. Παρακολουθήται».

Η επόμενη αναφορά για τον…. «πονηρό» οπλίτη έχει ημερομηνία 31 Δεκεμβρίου του 1970 και γράφει:

«Κατά το ανωτέρω χρονικόν διάστημα δεν εξεδηλώθη αντεθνικώς. Πρόκειται περί ατόμου με ……. χαρακτήρα εργατικόν. Παρακολουθήται».

Η παρακολούθηση συνεχίζεται αενάως και άοκνα και στις 30 Ιουνίου του 1971, νέα αναφορά γράφει:

«Δεν μας απασχόλησεν από αντεθνικής ή άλλης πλευράς. Εξακολουθεί να επιδεικνύει την ως άνω διαγωγήν. Παρακολουθήται».

Έως ότου, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, και ο «επιφυλακτικός» και «πονηρός», απολύεται. Για να συνεχίσει, προφανώς, να «παρακολουθήται» εκτός στρατώνος πλέον. Για την ιστορία, η τελευταία αναφορά, τον Νοέμβριο του 1971, είναι η εξής:

«Κατά το ανωτέρω χρονικόν διάστημα δεν μας απησχόλησεν αντεθνικώς. Κλείεται απολυθείς».

• Ανοίγουμε τους φακέλους της ασφάλειας: Δείτε εδώ τη μεγάλη έρευνα του tvxs.gr

Παρακολούθηση αντεθνικώς υπόπτων προ χούντας…

Η διαρκής παρακολούθηση, όμως, δεν ήταν το εθνικό έπος μόνον της χούντας. Ήταν η πάγια πρακτική που ακολουθείτο από τα πρώτα, ταραχώδη χρόνια της δεκαετίας του ΄60, τα οποία και άνοιξαν τον δρόμο για τους συνταγματάρχες.

Ενδεικτικό είναι το «Δελτίον Νομιμοφροσύνης» του Ο. Κ., που υπηρέτησε στον στρατό από το 1964 έως το 1966. 

Το μητρώο του ήταν βεβαρυμένο, καθ’ ότι όπως αναφέρεται στον «Ιστορικόν Διαγωγής Δράσεως» του, « ο πατήρ του ανεμίχθη οικειοθελώς εις το ΕΑΜ και εν συνεχεία ενετάχθη εις το ΕΛΑΣ δράσας εις την περιοχήν Κρουσίον».

«Συναναστρέφετο επικινδύνους χαρακτηρισμένους οπλίτας»

Οι αναφορές που συνοδεύουν τον Ο. Κ. σε όλη τη διάρκεια της θητείας του είναι αποκαλυπτικές των… υποψιών που τον ακολουθούν. Και, βεβαίως, τονίζεται σταθερά ότι «χρήζει παρακολουθήσεως».

Στις 21. 9. 64:

«Κατά τη διάρκεια της εδώ παραμονής του συναναστρέφετο επικινδύνους χαρακτηρισμένους οπλίτας μεθ’ ων πολλάκις ώφθει συνομιλεί κρυφώς. Εις εκδηλώσεις του, εντός του κλειστού του κύκλου, εξεφράζετο υπέρ των αναρχικών διεών. Χρήζει παρακολουθήσεως».

Τον Αύγουστο του 1965:

«Κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα συναναστρέφετο κατά προτίμησιν χαρακτηρισμένους οπλίτας. Δεν εσημειώθησαν συγκεκριμένες εκδηλώσεις τούτου, πλην η εν γένει συμπεριφορά του παρέχει ενδείξεις σοβαράς περί των αντεθνικών του φρονημάτων. ΧΡΗΖΕΙ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΩΣ».

Τον Δεκέμβριο του 1965:

«Συναναστρέφεται κατά προτίμησιν χαρακτηρισμένους οπλίτας. Η δε συμπεριφορά του παρέχει ενδείξεις περί των αντεθνικών του φρονημάτων. ΧΡΗΖΕΙ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΩΣ».

Τον Ιούλιο του 1966:

«Αμετάβλητος. Κλείεται απολυθείς. Εμμένει εις τας πεποιθήσεις του. Συναναστρέφεται, ως επί το πλείστον, κατά προτίμησιν οπλίτας ομοιδεάτες του. Δεν εσημειώθησεν συγκεκριμένην δράσιν κατά το χρονικό διάστημα της υπηρεσίας του στο Τάγμα. Είναι φιλότιμος και εργατικός, πλην όμως χρήζει συνεχούς παρακολουθήσεως και καθοδηγήσεως προς ρύθμισιν της συμπεριφοράς του…»