Ενας βουλευτής της ΝΔ, από τους λίγους που γνωρίζουν σε βάθος τα ελληνοτουρκικά, μου έλεγε ότι δύσκολα θα αποφύγουμε το θερμό επεισόδιο τον Νοέμβριο.

Γιατί:

• Ο Ρ. Τ. Ερντογάν θέλει να αξιοποιήσει το πολιτικό κενό στην Αμερική σπρώχνοντας τα πράγματα στα άκρα. Η Ουάσιγκτον δεν αντέδρασε ούτε καν για τους S400 ενώ ο Τζ. Μπάιντεν που, το πιθανότερο, θα κερδίσει τις εκλογές δεν θα είναι παραδομένος στην Αγκυρα όσο ο Ντ.Τραμπ με τον οποίο είχαν και μια θερμή οικονομική σχέση.
• Η Α. Μέρκελ θέλει να τελειώνει η γερμανική προεδρία της ΕΕ τον Ιανουάριο χωρίς να αναγκαστεί να πάρει πάνω της κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας και συντηρεί την ευρωπαϊκή διπλωματία της αδράνειας με αποτέλεσμα να αποθρασύνεται ο Ρ. Τ. Ερντογάν που δεν φοβάται τις Βρυξέλλες.
• Το ΝΑΤΟ τηρεί σταθερά στάση ίσων αποστάσεων και απευθύνει το μονότονο μήνυμα “βρείτε τα”.
• Ο Εμμ. Μακρόν ξέχασε πόσο φίλος μας είναι από τη στιγμή που δεν προχώρησε η αγορά των έξι φρεγατών και δεν ασχολείται με τις προκλήσεις που κλιμακώνονται στην ανατολική Μεσόγειο.

Επομένως, καμία διεθνής πίεση δεν μπορεί να συγκρατήσει την τουρκική επιθετικότητα.

Στο Καστελόριζο δεν υπάρχει οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα και γι αυτό οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις κάνουν τα στραβά μάτια. Μόνο αν παραβιαστούν διακηρυγμένα χωρικά ύδατα, στα έξι ναυτικά μίλια δηλαδή, θα υπάρξει, αναπόφευκτα, στρατιωτική απάντηση. Αν όμως το Oruc Reis κατευθυνθεί σε θαλάσσια περιοχή που ορίζεται από την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, μεταξύ Ρόδου και Κρήτης για παράδειγμα, τότε η ελληνική πλευρά θα είναι υποχρεωμένη να απαντήσει στρατιωτικά γιατί θα υπάρχει παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων κατοχυρωμένων από το διεθνές δίκαιο.

Η απόφαση είναι πολιτική: Γιατί αποτροπή σημαίνει εμπλοκή και το αποτέλεσμα μιας σύρραξης δεν μπορεί να προβλεφθεί. Ομως όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία στον αέρα και στη θάλασσα εκ των πραγμάτων το λόγο παίρνουν οι στρατιωτικοί. Και τότε πολλά εξαρτώνται από την ιδιοσυγκρασία, την ιδεολογία, ακόμη και το ασυνείδητο.

Οι δυνατότητες επιλογών είναι περιορισμένες. Μια υπαρκτή και σημαντική δυνατότητα είναι να μην πάμε στα τυφλά εκεί που θα μας σύρει η Αγκυρα αλλά να έχει χαραχτεί από πριν σε εθνικό επίπεδο η “κόκκινη γραμμή” και να έχει συμφωνηθεί η απάντηση σε ενδεχόμενη παραβίασή της. Δεν είναι εύκολο γιατί η σύνθεση ανάμεσα στις ιαχές του Κ. Βελόπουλου και την ατονία του Σ. Βαλντέν είναι μια εξαιρετικά δύσκολη άσκηση. Το ξέρει και ο Ερντογάν.