Ήταν Δευτέρα 11 Ιανουαρίου του 2016, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης προβαίνει σε δηλώσεις ως νέος πλέον πρόεδρος της ΝΔ. Μέσα από μια αλυσίδα ανερμήνευτων συμπτώσεων και απρόσμενων εξελίξεων ο κ. Μητσοτάκης, -αουτσάϊντερ στην κούρσα διεκδίκησης της αρχηγίας της ΝΔ- ανακηρύσσεται αρχηγός της.

Έχει ενδιαφέρον να θυμηθούμε τις δηλώσεις του. Έλεγε επί λέξει: «Έχω πει πολλές φορές, η πολιτική δημιούργησε το πρόβλημα, η πολιτική θα το λύσει. Όχι όμως η πολιτική όπως την ξέραμε. Μια άλλη πολιτική που θα προτάσσει την αλήθεια, την αποτελεσματικότητα, τη συνέπεια, την αξιοκρατία. Γι’αυτές τις αξίες θα αγωνιστούμε, αυτές τις αξίες θα υπηρετήσουμε χωρίς εκπτώσεις, χωρίς συμβιβασμούς».

Ας αποκωδικοποιήσουμε mot a΄ mot τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη.

«Η πολιτική δημιούργησε το πρόβλημα, η πολιτική θα το λύσει». Μόνο που το πρόβλημα δεν το δημιούργησε η πολιτική. Το δημιούργησαν οι πολιτικοί, καθόσον προτάσσοντας κάθε φορά τα κομματικά τους οφέλη, σ’όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο, έριξαν τη χώρα στα βράχια, οδηγώντας το λαό στη λαιμητόμο του ΔΝΤ και της Τρόικας. Πώς άραγε επαγγέλλεται τη λύση του προβλήματος πολιτικός που –κατά το μέρος που του αναλογεί- βαρύνεται για τη δημιουργία του;

Για να δούμε στη συνέχεια το γιατρικό που προτείνει για την αντιμετώπισή του. «Θα αγωνιστώ για μια άλλη πολιτική που θα προτάσσει την αλήθεια». Πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει ο λοβοτομημένος εγκέφαλος του μέσου Έλληνα από τους ανελέητους τηλεοπτικούς ντελάληδες της κυβερνητικής προπαγάνδας;

Ποτέ άλλοτε –ακόμη και στις πιο σκοτεινές περιόδους για τη δημοκρατία- η χώρα δε γνώρισε τόσo χυδαία και εμετική παραπληροφόρηση. Ποτέ άλλοτε η ελευθεροφροσύνη των θεματοφυλάκων της ελευθερίας του λόγου, των δημοσιογράφων, δεν ευτελίστηκε και δε διασύρθηκε, όσο στα Πέτσινα χρόνια.

«Θα αγωνιστώ για μια άλλη πολιτική που θα προτάσσει την αποτελεσματικότητα». Είναι πράγματι μακάβριος ο δείχτης αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης που από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα μέσα σε έξι μήνες μετρά η χώρα μας πάνω από 9 χιλιάδες θύματα από την πανδημία.

Είναι μνημείο αποτελεσματικότητας το να παραμείνει η αγορά κλειστή έναν ολόκληρο χρόνο, σωρεύοντας ολούθε οικονομικά και κοινωνικά ερείπια. Στην ίδια συχνότητα αποτελεσματικής διαχείρισης συντονίζονται τα κλειστά εδώ και ένα χρόνο σχολεία και πανεπιστήμια. Κορυφαία έκφραση της αποτελεσματικότητάς της το ναυάγιο του Τουρισμού, όταν δεν κατόρθωσε να κεφαλαιοποιήσει το πλεονέκτημα της free covid χώρας κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας.

«Θα αγωνιστώ για μια άλλη πολιτική που θα προτάσσει τη συνέπεια». Πόση συνέπεια επέδειξε ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης και η πολιτική συντροφιά του στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, όταν λυσσαλέα ως αντιπολίτευση την πολέμησε -ρηγματώνοντας την ψυχική ενότητα του λαού- και την επομένη της ανάληψης της εξουσίας από μέρους του έσπευσε μέσω πρωτοκλασάτων υπουργών της κυβέρνησής του να δηλώσει ότι «η συμφωνία επετεύχθη για καλό σκοπό»;

Αποκαλυπτική η «συνέπεια» του πρωθυπουργού όταν προεκλογικά μιλούσε για βέτο στην ένταξη της γείτονος σε ΕΕ και ΝΑΤΟ και μετεκλογικά παρόντος του ιδίου, ο κ. Ζάεφ τον εξέθετε δηλώνοντας ότι ο κ. Μητσοτάκης έδωσε μάχες για το μέλλον της χώρας του σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.  

Πόση συνέπεια άραγε έκρυβε η δέσμευσή του για την άμεση αξιοποίηση του Ελληνικού;

Πόση συνέπεια έχει η «αύξηση» του αριθμού των ΜΕΘ όταν πολλοί συνάνθρωποί μας διασωληνωμένοι στους διαδρόμους των νοσοκομείων, αφήνουν τη ζωή τους στους προθαλάμους των ΜΕΘ;

«Θα αγωνιστώ για μια άλλη πολιτική που θα προτάσσει την αξιοκρατία». Εδώ είναι που η Μητσοτακική παρέα το έχει τερματίσει. Η σημαία της αριστείας παραδόθηκε από τις πρώτες μέρες στους «αρίστους» της κομματικής νομενκλατούρας με αποτέλεσμα να αλωθούν απ’αυτούς όλες οι κρατικές δομές.

Απίθανες τοποθετήσεις σε καίριες θέσεις της λειτουργίας του δημοσίου, προσώπων του κομματικού σωλήνα με fake πανεπιστημιακούς τίτλους, με αποτέλεσμα να ταυτίζεται η «αριστεία» με την αχρηστία.

Από τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης της ΝΔ με το πρόσχημα της δημιουργίας του «επιτελικού κράτους» καταστρατηγήθηκε κάθε έννοια αξιοκρατίας.

Το δόγμα «το κράτος λάφυρο της κυβέρνησης» εξέθρεψε την Μητσοτακική αλαζονεία. Αποτελέσματα αυτής της πολιτικής συμπεριφοράς η εξόφθαλμη έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας.

Κορυφαίο παράδειγμα τα όσα σε σχέση με το ΚΕΘΕΑ επιχειρούνται, όπου το άμισθο και εκλεγμένο –με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες- Διοικητικό Συμβούλιό του αντικαθίσταται με έμμισθο διορισμένο και όπου είναι εμφανής η κυβερνητική προσπάθεια να αντικαταστήσει έναν λειτουργικό, πετυχημένο και διεθνώς αναγνωρισμένο οργανισμό, ιδιαίτερα αποδεκτό από την κοινωνία με ένα γραφειοκρατικό μόρφωμα, αγνοώντας την κοινωνική στήριξη που παρείχε το ΚΕΘΕΑ επί 38 χρόνια. Δεκάδες χιλιάδες νέων πήραν βοήθεια ζωής και οι περισσότερες από τις οικογένειές τους δεν διαλύθηκαν κυρίως, λόγω της στήριξης που τους πρόσφερε το ΚΕΘΕΑ.

Εθελοτυφλούμε βέβαια περιμένοντας από έναν ανέμελο αλλά και αλαζόνα πολιτικό να σκύψει πάνω σ’ένα κοινωνικό πρόβλημα με την απαιτούμενη ευαισθησία.

Η αξιοπιστία του πολιτικού κρίνεται από τη συνέπεια μεταξύ των διακηρυγμένων δεσμεύσεών του και της πολιτικής πρακτικής που εφαρμόζει.

Όταν εν προκειμένω οι δεσμεύσεις του πρωθυπουργού «για αγώνα χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς επαναφοράς στην πολιτική της αλήθειας, της αποτελεσματικότητας, της συνέπειας και της αξιοκρατίας» ακυρώνονται με την πρόταξη του στερητικού –α- σ’αυτές, τότε το μόνο που απομένει στους πολίτες είναι ν’απαλλαγούν από αυτόν που τους έχει κλέψει τα όνειρα, τις προσδοκίες, την ίδια τη ζωή τους τελικά.

Το «φτάνει πια» είναι επιτακτικό, όσο ποτέ.

*O Δημήτρης Εμμανουηλίδης είναι π. βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Καβάλας